محبت بر حسادت چیره می‌شود

‏«محبّت حسد نمیبرد.‏»‏ —‏ ۱قرنتیان ۱۳:‏⁠۴‏.‏

۱،‏ ۲.‏ الف)‏ عیسی دربارهٔ محبت به شاگردان خود چه گفت؟‏ ب)‏ آیا امکان دارد که هم بامحبت و هم حسود باشیم،‏ و دلیل پاسخ تو چیست؟‏

محبت نشان مشخصهٔ مسیحیت حقیقی است.‏ عیسی مسیح گفت:‏ «بهمین همه خواهند فهمید که شاگرد من هستید اگر محبّت یکدیگر را داشته باشید.‏» (‏یوحنا ۱۳:‏⁠۳۵‏)‏ به پولس رسول الهام شد که توضیح دهد چگونه محبت باید بر روابط مسیحیان اثر بگذارد.‏ او از جمله نوشت:‏ «محبّت حسد نمیبرد.‏» —‏ ۱قرنتیان ۱۳:‏⁠۴‏.‏

^۲ هنگامی که پولس این سخنان را نوشت،‏ بر این نکته تأکید کرد که چقدر چنین حسادتی نادرست است.‏ او سپس با استفاده از مفهوم مثبت همین کلمهٔ یونانی،‏ به آن جماعت چنین گفت:‏ «من بر شما غیور هستم بغیرت الٓهی.‏» (‏۲قرنتیان ۱۱:‏⁠۲‏)‏ ‹غیرت الهی› او به دلیل وجود افرادی که نفوذ فاسدکننده‌ای در جماعت داشتند،‏ برانگیخته شد.‏ این امر موجب شد که پولس دومین نامهٔ الهام‌شدهٔ خود را که شامل پندهای محبت‌آمیز بسیاری بود،‏ به مسیحیان قرنتس بنویسد.‏ —‏ ۲قرنتیان ۱۱:‏⁠۳-‏۵‏.‏

حسادت در میان مسیحیان

۳.‏ چگونه مشکلی که به حسادت مربوط می‌شد در میان مسیحیان قرنتس گسترش یافت؟‏

^۳ پولس در نامهٔ خود به قرنتیان،‏ باید به مشکلی رسیدگی می‌کرد که مانع این مسیحیان جدید می‌شد تا با هم کنار بیایند.‏ آنها به مردان خاصی ارتقاء می‌بخشیدند،‏ ‹به یک نفر می‌بالیدند و دیگری را خوار می‌شمردند.‏› این موضوع منجر به تفرقه‌هایی در داخل جماعت شد،‏ و در نتیجه افراد مختلفی می‌گفتند:‏ «من از پولس هستم،‏» «من از اَپَلُّس،‏» «و من از کیفا.‏» (‏۱قرنتیان ۱:‏⁠۱۲؛‏ ۴:‏⁠۶‏،‏ ا ش‏)‏ پولس رسول تحت راهنمایی روح‌القدس قادر بود به ریشهٔ این مشکل برسد.‏ قرنتیان مانند مردمی که افکار دنیوی داشتند عمل می‌کردند،‏ نه مثل «روحانیان.‏» از اینرو،‏ پولس چنین نوشت:‏ «تابحال جسمانی هستید چون در میان شما حسد و نزاع و جدائیها است آیا جسمانی نیستید و بطریق انسان رفتار نمینمائید.‏» —‏ ۱قرنتیان ۳:‏⁠۱-‏۳‏.‏

۴.‏ پولس از چه تشبیهی استفاده کرد تا به برادرانش کمک کند که دید صحیحی نسبت به یکدیگر داشته باشند،‏ و از این موضوع چه درسی می‌توانیم بیاموزیم؟‏

^۴ پولس به قرنتیان کمک کرد تا در مورد تواناییها و استعدادهای افراد گوناگون در جماعت،‏ دید صحیح کسب کنند.‏ او پرسید:‏ «کیست که ترا برتری داد و چه چیز داری که نیافتی پس چون یافتی چرا فخر میکنی که گویا نیافتی.‏» (‏۱قرنتیان ۴:‏⁠۷‏)‏ پولس در ۱قرنتیان باب ۱۲ توضیح داد کسانی که جزئی از جماعت هستند،‏ مانند اعضای گوناگون بدن انسان،‏ از قبیل دست،‏ چشم،‏ و گوش می‌باشند.‏ او به این نکته اشاره کرد که خدا اعضای بدن را طوری ساخته است که مراقب یکدیگر هستند.‏ پولس همچنین نوشت:‏ «اگر عضوی عزّت یابد باقئ اعضا با او بخوشی آیند.‏» (‏۱قرنتیان ۱۲:‏⁠۲۶‏)‏ همهٔ کسانی که اکنون خادم خدا هستند،‏ باید این اصل را در رابطه‌ای که با یکدیگر دارند،‏ به کار ببندند.‏ به جای اینکه به شخص دیگر،‏ به سبب شغل یا هنر و فضائلش در خدمت به خدا،‏ حسادت ورزیم،‏ باید با وی خوشحال باشیم.‏

۵.‏ یعقوب ۴:‏⁠۵ چه چیزی را آشکار می‌کند،‏ و چگونه نوشته‌های مقدس،‏ بر حقیقت این کلام تأکید می‌کنند؟‏

^۵ در واقع،‏ گفتن این از انجامش آسانتر است.‏ یعقوب،‏ یکی از نویسندگان کتاب مقدس،‏ به ما یادآوری می‌کند که ‹گرایش به حسد› در هر انسان گناهکاری جای دارد.‏ (‏یعقوب ۴:‏⁠۵‏،‏ د ج‏)‏ نخستین مرگ بشر به این جهت به وقوع پیوست که قائن تسلیم حسادت خویش شد.‏ فلسطیها اسحاق را مورد ایذا و اذیت قرار دادند،‏ چون به رفاه روزافزون او حسد بردند.‏ راحیل به باروری و بچه‌دار شدن خواهرش،‏ حسادت ورزید.‏ پسران یعقوب به خاطر لطف و محبتی که به برادر کوچکترشان،‏ یوسف،‏ نشان داده می‌شد حسادت می‌ورزیدند.‏ مریم از قرار معلوم به زن‌برادر غیراسرائیلی خود حسد می‌برد.‏ قورح،‏ داتان،‏ و ابیرام از روی حسادت توطئه‌ای بر ضد موسی و هارون چیدند.‏ شاؤل پادشاه به موفقیتهای نظامی داوود حسد برد.‏ شکی وجود ندارد که حسادت همچنین عاملی بود که موجب می‌شد شاگردان عیسی در این باره که چه کسی در میان آنان بزرگترین است،‏ به مشاجرهٔ پی در پی بپردازند.‏ واقعیت این است که هیچ انسان ناکاملی به طور کل از ‹گرایش به غبطه› معاف نیست.‏ —‏ پیدایش ۴:‏⁠۴-‏۸؛‏ ۲۶:‏⁠۱۴؛‏ ۳۰:‏⁠۱؛‏ ۳۷:‏⁠۱۱؛‏ اعداد ۱۲:‏⁠۱،‏ ۲؛‏ ۱۶:‏⁠۱-‏۳؛‏ مزمور ۱۰۶:‏⁠۱۶؛‏ ۱سموئیل ۱۸:‏⁠۷-‏۹؛‏ متی ۲۰:‏⁠۲۱،‏ ۲۴؛‏ مرقس ۹:‏⁠۳۳،‏ ۳۴؛‏ لوقا ۲۲:‏⁠۲۴‏.‏

در جماعت

۶.‏ چگونه پیران می‌توانند بر گرایش به حسد تسلط یابند؟‏

^۶ همهٔ مسیحیان باید خود را در مقابل حسادت محافظت نمایند.‏ این شامل هیئت پیران که به منظور مراقبت از جماعتهای قوم خدا منصوب شده‌اند نیز می‌شود.‏ اگر یک پیر،‏ ذهن فروتنی داشته باشد،‏ به طور جاه‌طلبانه‌ای سعی نخواهد کرد دیگران را تحت‌الشعاع قرار دهد.‏ از طرف دیگر،‏ اگر یک پیر به عنوان سازمانده یا سخنران عمومی از تواناییهای چشمگیری برخوردار است،‏ دیگران بابت این امر خوشحال خواهند بود و به عنوان برکتی برای جماعت به آن خواهند نگریست.‏ (‏رومیان ۱۲:‏⁠۱۵،‏ ۱۶‏)‏ یک برادر ممکن است در حال پیشرفتهای شایانی باشد و ثابت کند که ثمرهٔ روح خدا را در زندگیش به بار می‌آورد.‏ پیران با ملاحظهٔ شرایط لازم وی،‏ باید مواظب باشند که چند نقطه‌ضعف جزئی را بزرگ جلوه ندهند و آن را دلیل موجهی برای عدم توصیهٔ وی به عنوان خادم کمکی یا پیر،‏ نسازند.‏ این کار بر فقدان محبت و معقولیت دلالت می‌کند.‏

۷.‏ هنگامی که یک مسیحی،‏ وظیفه‌ای تئوکراتیک به دست می‌آورد،‏ چه مشکلاتی ممکن است به وجود آید؟‏

^۷ چنانچه شخصی به وظیفه‌ای تئوکراتیک یا برکت روحانیی دست یابد،‏ بقیهٔ افراد جماعت باید از حسادت دوری کنند.‏ برای مثال،‏ ممکن است اغلب برای نمایشات در جلسات مسیحی،‏ از یک خواهر مستعد بیش از خواهر دیگری استفاده شود.‏ امکان دارد این موضوع باعث حسادت بعضی از خواهران بشود.‏ شاید مشکل مشابهی بین اَفودیه و سِنتیخی که در جماعت فیلپّی بودند،‏ وجود داشت.‏ ممکن است چنین زنانی در روزگار کنونی نیاز به تشویق دوستانه‌ای از طرف پیران داشته باشند تا فروتن و «در خداوند یک رای باشند.‏» —‏ فیلپیان ۲:‏⁠۲،‏ ۳؛‏ ۴:‏⁠۲،‏ ۳‏.‏

۸.‏ حسادت می‌تواند منجر به چه کارهای گناهکارانه‌ای شود؟‏

^۸ ممکن است یک مسیحی از تقصیر گذشتهٔ کسی که اکنون با کسب امتیازاتی در جماعت برکت یافته است،‏ آگاه باشد.‏ (‏یعقوب ۳:‏⁠۲‏)‏ شاید از روی حسادت،‏ وسوسه شود که در این باره با دیگران صحبت کند و وظیفهٔ آن شخص را در جماعت مورد سؤال قرار دهد.‏ این عمل برخلاف محبت است که «کثرت گناهانرا میپوشاند.‏» (‏۱پطرس ۴:‏⁠۸‏)‏ گفتگوهای حسادت‌آمیز می‌توانند صلح و آرامش یک جماعت را بر هم بزنند.‏ یعقوب شاگرد چنین اخطار داد:‏ «اگر در دل خود حسدِ تلخ و تعصّب دارید فخر مکنید و بضدّ حقّ دروغ مگوئید.‏ این حکمت از بالا نازل نمیشود بلکه دنیوی و نفسانی و شیطانی است.‏» —‏ یعقوب ۳:‏⁠۱۴،‏ ۱۵‏.‏

در خانواده‌ات

۹.‏ چگونه زنان و شوهران می‌توانند بر حس حسادت تسلط یابند؟‏

^۹ بسیاری از ازدواجها به سبب حسادت با شکست مواجه می‌شوند.‏ نشان دادن عدم اعتماد به همسر،‏ عمل محبت‌آمیزی نیست.‏ (‏۱قرنتیان ۱۳:‏⁠۷‏)‏ از سوی دیگر،‏ شاید همسر نسبت به حس حسادت طرف مقابلش بی‌اعتنا باشد.‏ مثلاً،‏ زن به خاطر توجهی که شوهرش به شخص دیگری از جنس مخالف نشان می‌دهد،‏ ممکن است حسود شود.‏ یا شاید شوهر به علت مقدار وقتی که همسرش برای مراقبت از خویشاوندی نیازمند صرف می‌کند،‏ حس حسادت کند.‏ ممکن است زن و شوهر در حالی که از داشتن چنین احساساتی شرمنده هستند سکوت کرده و رنجش خود را به شیوه‌هایی که مشکل را پیچیده‌تر می‌سازد،‏ نشان دهند.‏ یک همسر حسود،‏ به جای این کار باید تبادل نظر کرده و در مورد احساسات خود روراست باشد.‏ نفر دیگر به نوبهٔ خود باید تفاهم نشان داده و زن یا شوهر خود را در مورد علاقه و محبتش مطمئن سازد.‏ (‏افسسیان ۵:‏⁠۲۸،‏ ۲۹‏)‏ شاید لازم باشد که هر دوی آنان با اجتناب از موقعیتهایی که به حسادت شدت می‌بخشند،‏ این احساس را کاهش دهند.‏ گاهی اوقات شاید لازم باشد که یک سرپرست مسیحی به همسرش در درک این امر کمک کند که توجه محدود و مناسب او به اعضایی که از جنس مخالف هستند،‏ به این دلیل است که مسئولیت خویش را به عنوان شبان گلهٔ خدا به اجرا درآورد.‏ (‏اشعیا ۳۲:‏⁠۲‏)‏ البته،‏ یک پیر باید مواظب باشد که هرگز دلیل موجهی برای حسادت ارائه ندهد.‏ این امر مستلزم تعادل است،‏ یعنی اطمینان حاصل کند که برای تقویت رابطهٔ زناشویی خود وقت می‌گذارد.‏ —‏ ۱تیموتاؤس ۳:‏⁠۵؛‏ ۵:‏⁠۱،‏ ۲‏.‏

۱۰.‏ چگونه والدین می‌توانند فرزندان خود را یاری دهند تا بر حس حسادت غلبه یابند؟‏

^۱۰ والدین نیز باید به فرزندانشان کمک کنند تا مفهوم حسادت را درک نمایند.‏ بچه‌ها اغلب درگیر مشاجره‌هایی می‌شوند که تبدیل به جنگ و دعوا می‌گردد.‏ غالباً منشأ اصلی آن حسادت است.‏ از آنجایی که نیازهای هر بچه‌ای منحصر بفرد است،‏ نمی‌توان با بچه‌ها به طور یکسان رفتار کرد.‏ به علاوه،‏ بچه‌ها نیاز به درک این موضوع دارند که هر یک از آنان برتریها و ضعفهای گوناگونی را دارا هستند.‏ اگر بچه‌ای همیشه تشویق شود که به اندازهٔ بچهٔ دیگر کار کند،‏ این امر می‌تواند باعث پرورش حسادت در یکی و غرور در دیگری شود.‏ به این دلیل،‏ والدین باید به فرزندانشان آموزش دهند که پیشرفت خود را با در نظر گرفتن نمونه‌هایی که در کلام خدا یافت می‌شوند بسنجند،‏ نه با رقابت کردن با یکدیگر.‏ کتاب مقدس می‌گوید:‏ «خودپسند نباشیم و یکدیگر را نرنجانیم و بر یکدیگر حسادت نورزیم.‏» بلکه به جای آن،‏ «هر کس باید رفتار خود را بیآ‌زماید و اگر رفتارش پسندیده بود می‌تواند به خود ببالد و لزومی ندارد که خود را با دیگران مقایسه کند.‏» (‏غلاطیان ۵:‏⁠۲۶؛‏ ۶:‏⁠۴‏،‏ ا ش‏)‏ از همه مهمتر،‏ والدین مسیحی باید به وسیلهٔ مطالعهٔ دائمی کتاب مقدس،‏ و تأکید بر نمونه‌های خوب و بدی که در کلام خدا گنجانده شده‌اند،‏ فرزندانشان را یاری دهند.‏ —‏ ۲تیموتاؤس ۳:‏⁠۱۵‏.‏

نمونه‌هایی از کسانی که بر حسادت غلبه یافتند

۱۱.‏ چگونه موسی نمونهٔ خوبی در برخورد با حسادت بود؟‏

^۱۱ بدون هیچگونه شباهتی به رهبران این دنیا که تشنهٔ قدرت هستند،‏ «موسی مرد بسیار حلیم بود بیشتر از جمیع مردمانیکه بر روی زمین‌اند» (‏اعداد ۱۲:‏⁠۳‏)‏ هنگامی که حمل مسئولیت رهبری بر اسرائیلیان برای موسی سنگین شد،‏ یَهُوَه باعث شد که روحش بر ۷۰ اسرائیلی دیگر عمل کند و به آنها قدرت دهد تا به موسی کمک کنند.‏ زمانی که دو نفر از این مردان مانند انبیا عمل کردند،‏ یوشع حس کرد که این موضوع به طور نادرستی رهبری موسی را ناچیز جلوه می‌دهد.‏ یوشع می‌خواست مانع آن مردان شود،‏ ولی موسی با فروتنی توضیح داد:‏ «آیا تو برای من حَسَد میبری کاشکه تمامئ قوم خداوند نبیّ میبودند و خداوند روح خود را بر ایشان افاضه مینمود.‏» (‏اعداد ۱۱:‏⁠۲۹‏)‏ بله،‏ موسی هنگامی که دیگران امتیازاتی را در خدمت کسب می‌کردند،‏ شادی می‌نمود.‏ او از روی حسادت،‏ افتخار را برای خود نمی‌خواست.‏

۱۲.‏ چه چیزی به یوناتان توانایی داد تا از حس حسادت خودداری کند؟‏

^۱۲ یوناتان،‏ پسر پادشاه اسرائیلی،‏ شاؤل،‏ نمونهٔ خوبی از چگونگی غلبهٔ محبت بر حس حسادتی که ممکن بود در او به وجود آید،‏ ارائه داد.‏ یوناتان در میان کسانی که وارث تخت پدرش می‌شدند،‏ در صدر قرار داشت،‏ ولی یَهُوَه داوود،‏ پسر یَسّا را برگزیده بود تا پادشاه بعدی شود.‏ خیلیها اگر موقعیت یوناتان را داشتند به داوود حسادت می‌ورزیدند و به او به چشم یک رقیب نگاه می‌کردند.‏ ولی محبت یوناتان به داوود مانع شد که حتی چنین احساسی بر او تسط یابد.‏ داوود با مطلع شدن از مرگ یوناتان توانست بگوید:‏ «ای برادر من یوناتان برای تو دلتنگ شده‌ام،‏ برای من بسیار نازنین بودی.‏ محبّت تو با من عجیب‌تر از محبّت زنان بود.‏» —‏ ۲سموئیل ۱:‏⁠۲۶‏.‏

برجسته‌ترین نمونه‌ها

۱۳.‏ چه کسی بهترین نمونه در امر غیرت است،‏ و چرا؟‏

^۱۳ یَهُوَه خدا برجسته‌ترین نمونه‌ای است که حتی بر غیرت مسلط است.‏ او چنین احساساتی را تحت کنترل کامل حفظ می‌کند.‏ هر نمایش قدرتمندانه‌ای از غیرت الهی همیشه در هماهنگی با محبت،‏ عدالت،‏ و حکمت خداست.‏ —‏ اشعیا ۴۲:‏⁠۱۳،‏ ۱۴‏.‏

۱۴.‏ عیسی در تضاد با شیطان چه سرمشقی به جای گذاشت؟‏

^۱۴ دومین نمونهٔ برجسته از کسی که تسلط خود را بر حسادت نشان داد،‏ پسر عزیز خدا،‏ عیسی مسیح،‏ است.‏ عیسی با وجود اینکه «در صورت خدا بود با خدا برابر بودنرا غنیمت نشمرد.‏» (‏فیلپیان ۲:‏⁠۶‏)‏ چه تضاد آشکاری با رویه‌ای که فرشتهٔ جاه‌طلب در پیش گرفت،‏ فرشته‌ای که شیطان ابلیس شد!‏ شیطان مانند «پادشاه بابِل»،‏ از روی حسادت آرزو داشت که خود را به عنوان خدایی رقیب در مخالفت با یَهُوَه به مقام بالایی برساند و بدین وسیله ‹مثل حضرت اعلی شود.‏› (‏اشعیا ۱۴:‏⁠۴،‏ ۱۴؛‏ ۲قرنتیان ۴:‏⁠۴‏)‏ شیطان حتی سعی کرد عیسی را وادار سازد تا «افتاده .‏ .‏ .‏ [وی را] سجده کند.‏» (‏متی ۴:‏⁠۹‏)‏ اما هیچ چیز نتوانست عیسی را از تسلیم متواضعانه‌اش به سلطنت یَهُوَه،‏ گمراه کند.‏ عیسی در تضاد با شیطان،‏ «خود را خالی کرده صورت غلامرا پذیرفت و در شباهت مردمان شد.‏ و چون در شکل انسان یافت شد خویشتنرا فروتن ساخت و تا بموت بلکه تا بموت صلیب مطیع گردید.‏» عیسی بر عدالت حکومت پدرش صحه گذاشت و رویهٔ مغرورانه و حسادت‌آمیز ابلیس را به طور کل رد کرد.‏ به سبب وفاداری عیسی،‏ «خدا نیز او را بغایت سرافراز نمود و نامیرا که فوق از جمیع نامها است بدو بخشید.‏ تا بنام عیسی هر زانوئی از آنچه در آسمان و بر زمین و زیر زمین است خم شود.‏ و هر زبانی اقرار کند که عیسی مسیح خداوند است برای تمجید خدای پدر.‏» —‏ فیلپیان ۲:‏⁠۷-‏۱۱‏.‏

غلبه بر حسادتت

۱۵.‏ چرا باید مواظب باشیم که حس حسادت را مهار کنیم؟‏

^۱۵ مسیحیان،‏ برعکس خدا و مسیح،‏ ناکامل هستند.‏ چون گناهکار هستند،‏ ممکن است گاهگاهی از روی حسادتِ گناهکارانه عمل کنند.‏ از اینرو به جای اینکه اجازه دهیم حسادت،‏ ما را برانگیزد تا از یک هم‌ایمان به خاطر نقطه‌ضعفهای جزئی یا کاری که در تصورمان آن را خطا جلوه می‌دهیم،‏ انتقاد کنیم،‏ مهم است که بر این کلام الهام‌شده تعمق نماییم:‏ «به افراط عادل مباش و خود را زیاده حکیم مپندار مبادا خویشتنرا هلاک کنی.‏» —‏ جامعه ۷:‏⁠۱۶‏.‏

۱۶.‏ در یک شمارهٔ قدیمی این مجله،‏ چه پند نیکویی در مورد حسادت داده شده بود؟‏

^۱۶ برج دیده‌بانی ۱۵ مارس ۱۹۱۱،‏ دربارهٔ مسئلهٔ حسادت اینطور اخطار داد:‏ «در حالی که باید نسبت به مقصود سَروَر غیرت بسیار داشته باشیم،‏ با وجود این باید واقعاً مطمئن باشیم که ضعف یک مسیحی دیگر،‏ موضوعی شخصی نیست؛‏ و باید توجه کنیم که آیا «فضول» هستیم یا نه.‏ سپس،‏ همچنین باید در نظر بگیریم که آیا آن ضعف،‏ شایستهٔ رسیدگی پیران است یا نه،‏ و آیا وظیفهٔ ماست که نزد پیران برویم یا نه.‏ همگی ما باید برای مقصود سَروَر و کار سَروَر غیرت بسیار داشته باشیم،‏ ولی خوب دقت کنیم که حسادت نباشد .‏ .‏ .‏ به عبارت دیگر،‏ باید کاملاً مطمئن باشیم که این حسادت نسبت به شخص دیگر نیست،‏ بلکه غیرتی است که برای او نشان داده می‌شود،‏ یعنی غیرت برای منافع و بیشترین رفاه او.‏» —‏ ۱پطرس ۴:‏⁠۱۵‏.‏

۱۷.‏ چگونه می‌توانیم از کارهای گناهکارانهٔ حسادت دوری کنیم؟‏

^۱۷ چگونه می‌توانیم به عنوان مسیحی از غرور،‏ حسادت،‏ و غبطه دوری کنیم؟‏ پاسخ این سؤال این است که به حرکت آزادانهٔ روح‌القدس در زندگیمان اجازه دهیم.‏ برای مثال،‏ باید برای کسب روح‌القدس و دریافت کمک در نشان دادن ثمرات نیکویش دعا کنیم.‏ (‏لوقا ۱۱:‏⁠۱۳‏)‏ باید در جلسات مسیحی حضور یابیم،‏ جلساتی که با دعا شروع می‌شوند و روح خدا و برکت او را بر روی خود دارند.‏ علاوه بر این،‏ باید کتاب مقدس را مطالعه کنیم،‏ کتابی که توسط خدا الهام شده است.‏ (‏۲تیموتاؤس ۳:‏⁠۱۶‏)‏ و باید در کار موعظهٔ ملکوت که با قدرت روح‌القدس یَهُوَه انجام می‌شود،‏ شرکت کنیم.‏ (‏اعمال ۱:‏⁠۸‏)‏ کمک به هم‌ایمانان مسیحیی که چند تجربهٔ بد،‏ آنان را از پا درآورده است نیز راه دیگری برای تسلیم در برابر تأثیر نیکوی روح خداست.‏ (‏اشعیا ۵۷:‏⁠۱۵؛‏ ۱یوحنا ۳:‏⁠۱۵-‏۱۷‏)‏ اجرای غیورانهٔ همهٔ این وظایف مسیحی،‏ کمکی در محافظت ما از اعمال گناهکارانهٔ حسادت می‌باشد،‏ زیرا کلام خدا چنین بیان می‌کند:‏ «بروح رفتار کنید پس شهوات جسمرا بجا نخواهید آورد.‏» —‏ غلاطیان ۵:‏⁠۱۶‏.‏

۱۸.‏ چرا مجبور نخواهیم بود که همیشه با حس حسادت مبارزه کنیم؟‏

^۱۸ محبت،‏ اولین ثمره‌ای است که در فهرست ثمرات روح‌القدس قید شده است.‏ (‏غلاطیان ۵:‏⁠۲۲،‏ ۲۳‏)‏ چنانچه محبت را در عمل نشان دهیم به ما کمک خواهد کرد که هم‌اکنون تمایلات گناهکارانه را تحت کنترل درآوریم.‏ اما در مورد آینده چه می‌توان گفت؟‏ میلیونها نفر از خادمان یَهُوَه امید به زندگی در بهشت زمینی آینده را دارند،‏ بهشتی که می‌توانند در آنجا انتظار داشته باشند به کاملیت بشری ارتقاء یابند.‏ محبت در آن دنیای جدید حکمفرما خواهد شد و هیچکس تسلیم حس نادرست حسادت نخواهد شد،‏ زیرا «خودِ خلقت نیز از قید فساد خلاصی خواهد یافت تا در آزادئ جلال فرزندان خدا شریک شود.‏» —‏ رومیان ۸:‏⁠۲۱‏.‏

نکاتی برای تعمق

◻ پولس برای کمک به مقابله با حسادت از چه تشبیهی استفاده کرد؟‏

◻ چگونه ممکن است حسادت،‏ صلح و آرامش جماعت را برهم بزند؟‏

◻ چگونه والدین می‌توانند به فرزندانشان آموزش دهند که بر حسادت غلبه یابند؟‏

◻ چگونه می‌توانیم از کارهای گناهکارانهٔ حسادت دوری کنیم؟‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۱۶]‏

اجازه نده که حسادت،‏ صلح و آرامش جماعت را برهم بزند

‏[تصویر در صفحهٔ ۱۷]‏

والدین می‌توانند به فرزندانشان آموزش دهند تا بر حسادت غلبه یابند