سبب فریاد شادی ما
«شادمانی و خوشی را خواهند یافت و غم و ناله فرار خواهد کرد.»—اشعیا ۳۵:۱۰.
۱. امروزه چه کسانی دلیل ویژهای برای شادی دارند؟
حتماً توجه کردهای که این روزها تنها عدهٔ قلیلی از مردم، از شادی و خوشی واقعی برخوردارند. با وجود این، شاهدان یَهُوَه به عنوان مسیحیان حقیقی از شادی بهرهمند هستند. و امید دستیابی به همین شادی، در مقابل میلیونها نفر دیگر، پیر و جوان که هنوز تعمید نیافتهاند و با شاهدان معاشرت مینمایند، وجود دارد. این حقیقت که هماکنون در حال خواندن این کلمات در این مجله هستی، نشانگر این موضوع است که همین حالا نیز از شادی برخورداری، یا شادی در دسترس تو میباشد.
۲. چگونه شادی یک مسیحی با وضع عادی اکثر مردم مغایرت دارد؟
۲ اکثر مردم کمبودی را در زندگی خود حس میکنند. تو چطور؟ البته شاید همهٔ وسایلی را که بتوانی از آنها استفاده نمایی در اختیار نداشته باشی، و به طور یقین از همهٔ وسایلی که ثروتمندان و قدرتمندان کنونی دارا هستند، برخوردار نیستی. یا شاید بخواهی از سلامتی و نیروی بهتری بهرهمند باشی. با همهٔ اینها، بدون اغراق میتوان گفت که تو در رابطه با شادی، از اکثر میلیاردها نفری که بر روی زمین زندگی میکنند، ثروتمندتر و سالمتر هستی. چطور؟
۳. چه کلمات پرمعنایی شایان توجه ما هستند، و چرا؟
۳ سخن عیسی را به یاد بیاور: «اینرا بشما گفتم تا خوشئ من در شما باشد و شادئ شما کامل گردد.» (یوحنا ۱۵:۱۱) «شادئ شما کامل گردد.» چه توصیفی! یک مطالعهٔ کامل و دقیق راجع به شیوهٔ زندگی مسیحی، علل بسیاری را برای کامل شدن شادیمان آشکار میسازد. اما هماکنون به کلمات پرمعنایی که در اشعیا ۳۵:۱۰ ذکر شده است، توجه نما. این کلمات به این سبب پرمعنا هستند که از خیلی جهات، امروزه به ما مربوط میشوند. در آنجا میخوانیم: «فدیهشدگان خداوند بازگشت نموده با ترنّم به صهیون خواهند آمد و خوشئ جاودانی بر سرِ ایشان خواهد بود، و شادمانی و خوشی را خواهند یافت و غم و ناله فرار خواهد کرد.»
۴. چه نوع شادییی در اشعیا ۳۵:۱۰ ذکر شده است، و چرا باید به آن توجه کنیم؟
۴ «خوشی جاودانی.» واژهٔ «جاودانی» یا زمان نامحدود، ترجمهٔ دقیقی است از آنچه که اشعیا به زبان عبری نوشت. اما مفهوم این واژه در این آیه، به طوری که در آیههای دیگر تأیید شده است، «تا ابدالآباد» میباشد. (مزمور ۴۵:۶؛ ۹۰:۲؛ اشعیا ۴۰:۲۸) بنابراین در شرایطی که شادی ابدی امکانپذیر شود—بله، در واقع دلیل موجهی برای آن وجود داشته باشد—خوشی و شادمانی، بیانتها خواهد بود. آیا این امر، خوشایند به نظر نمیرسد؟ ولی شاید اثری که این آیه بر روی تو بگذارد، مانند تفسیری باشد که در مورد یک موقعیت تئوری داده میشود، و این فکر را در تو ایجاد کند: ‹برای من رسیدگی به مشکلات و نگرانیهای روزمره اهمیت بیشتری دارد، تا این موضوع.› اما حقیقت درست عکس این را ثابت میکند. وعدهٔ نبویی که در اشعیا ۳۵:۱۰ ذکر شده است، در حال حاضر برای تو معنا و مفهوم دارد. برای اینکه چگونگی این امر را بیابیم، اجازه بده این باب زیبا، اشعیا ۳۵ را بررسی کنیم، و هر بخش آن را با توجه به کل متن در نظر بگیریم. اطمینان خاطر داشته باش از آنچه که مییابیم لذت خواهی برد.
مردمی که به شادی نیاز داشتند
۵. نبوت اشعیا باب ۳۵ چه زمینهٔ نبوییی دارد؟
۵ اجازه بده برای کمک، به زمینهٔ تاریخی این نبوت گیرا و خیرهکننده نظر بیفکنیم. نبی عبری، اشعیا، این نبوت را تقریباً در تاریخ ۷۳۲ ق.د.م. به تحریر درآورد، یعنی دهها سال قبل از اینکه لشکرهای بابل، اورشلیم را منهدم سازند. همانطور که اشعیا ۳۴:۱، ۲ نشان میدهد، خدا پیشگویی کرده بود که تصمیم دارد از امتها، امتهایی از قبیل اَدوم که در اشعیا ۳۴:۶ ذکر شده است، انتقام بگیرد. بدیهی است که او از بابلیهای باستان در انجام این کار استفاده کرد. به همین ترتیب نیز خدا بابلیها را واداشت تا یهودا را ویران کنند، زیرا یهودیان، بیوفا بودند. نتیجهٔ آن چه بود؟ قوم خدا به اسارت برده شدند، و سرزمین آبا و اجدادی آنان به مدت ۷۰ سال ویران ماند.—۲تواریخ ۳۶:۱۵-۲۱.
۶. چه تضادی بین آنچه که قرار بود بر سر ادومیان و آنچه که بر سر یهودیان بیاید، وجود دارد؟
۶ اما بین ادومیان و یهودیان اختلاف قابل ملاحظهای وجود دارد. کیفر الهی در مورد ادومیان هرگز انتهایی نداشت؛ سرانجام، آنها به عنوان یک قوم از بین رفتند. بله، هنوز هم میتوانی خرابههای بیسکنهٔ مکانی را که ادومیان در آنجا زندگی میکردند، مشاهده نمایی، خرابههایی همچون باقیماندههای پترا که دارای شهرت جهانی هستند. اما امروزه هیچ امت یا قومی وجود ندارد که بتوان آن را به عنوان ‹ادومیان› تعیین هویت کرد. از سوی دیگر، آیا قرار بود ویرانی یهودا توسط بابلیها ابدی باشد، و آن سرزمین تا ابد رنگ شادی را به خود نبیند؟
۷. اسیران یهودیی که در بابل بسر میبردند، احتمالاً نسبت به اشعیا باب ۳۵ چه واکنشی نشان دادند؟
۷ در اینجاست که نبوت باشکوه اشعیا باب ۳۵، معنای مهیجی پیدا میکند. میتوان آن را نبوت بازگشت نامید، زیرا تحقق اول آن هنگامی بود که یهودیان در سال ۵۳۷ ق.د.م. به موطن خود بازگشتند. به اسرائیلیانی که در بابل اسیر بودند، قول داده شده بود که آزاد شده و به موطن خود باز خواهند گشت. (عزرا ۱:۱-۱۱) با این حال، تا وقوع این امر، اسیران یهودیی که در بابل بسر میبردند و این نبوت الهی را مورد توجه قرار میدادند، احتمالاً در شگفت بودند که در برگشت به وطن ملی خود، یهودا، با چه نوع اوضاع و احوالی مواجه خواهند شد و خود در چه شرایطی خواهند بود؟ پاسخ این پرسشها دقیقاً به این امر مربوط میشود که در واقع سبب فریاد شادی ما چیست. اجازه بده ببینیم.
۸. یهودیان پس از بازگشت از بابل با چه اوضاع و احوالی مواجه میشدند؟ (با حزقیال ۱۹:۳-۶؛ هوشع ۱۳:۸ مقایسه شود.)
۸ حتی هنگامی که یهودیان شنیدند که میتوانند به وطن خود بازگردند، به طور حتم، وضعیت موجود برای آنان چندان امیدوارکننده به نظر نمیرسید. سرزمین آنان به مدت هفت دهه که طول عمر یک انسان است، ویران مانده بود. چه اتفاقی برای آن سرزمین افتاده بود؟ همهٔ مزارع، تاکستانها، یا باغهای میوه که زیر کشت برده شده بودند، به بیابان مبدل میگشتند. باغها یا مناطق حاصلخیز، رو به زوال گذارده و به زمین بایر و بیحاصل یا صحرا تبدیل میشدند. (اشعیا ۲۴:۱، ۴؛ ۳۳:۹؛ حزقیال ۶:۱۴) همچنین به حیوانات وحشی که فزونی مییافتند فکر کن. در میان این حیوانات، جانوران گوشتخواری از قبیل شیر و پلنگ نیز بودند. (۱پادشاهان ۱۳:۲۴-۲۸؛ ۲پادشاهان ۱۷:۲۵، ۲۶؛ غزلهای سلیمان ۴:۸) همچنین آنها نمیتوانستند خرسها را که قادر بودند مردان، زنان، و بچهها را از بین ببرند، نادیده بگیرند. (۱سموئیل ۱۷:۳۴-۳۷؛ ۲پادشاهان ۲:۲۴؛ امثال ۱۷:۱۲) و نیازی نیست که از افعیها و مارهای سمی دیگر، یا عقربها ذکری به میان آید. (پیدایش ۴۹:۱۷؛ تثنیه ۳۲:۳۳؛ ایوب ۲۰:۱۶؛ مزمور ۵۸:۴؛ ۱۴۰:۳؛ لوقا ۱۰:۱۹) اگر در سال ۵۳۷ ق.د.م. همراه با یهودیان از بابل برمیگشتی، احتمالاً تردید داشتی که در چنین منطقهای قدم بزنی. هنگامی که آنان به سرزمین خود رسیدند، آنجا یک بهشت نبود.
۹. افرادی که بازگشته بودند، به چه علت پایه و اساسی برای امید و اعتمادشان داشتند؟
۹ با وجود این، یَهُوَه خود، پرستشکنندگان خویش را به خانهشان هدایت کرده بود، و او از این توانایی برخوردار است که وضعیت حزنآوری را وارونه سازد. آیا چنین تواناییی را در مورد آفریدگار باور نمیکنی؟ (ایوب ۴۲:۲؛ ارمیا ۳۲:۱۷، ۲۱، ۲۷، ۳۷، ۴۱) بنابراین او برای بازگرداندن یهودیان و برای سرزمینشان چه کاری انجام میداد، یا به عبارتی چه کاری انجام داد؟ این موضوع در دوران امروزی چه اثری بر قوم خدا دارد و بر موقعیت تو—در حال حاضر و در آینده—چه اثری میگذارد؟ ابتدا اجازه بده ببینیم که در آن زمان چه اتفاقی افتاد.
شادمانی بابت موقعیت تغییریافته
۱۰. اشعیا ۳۵:۱، ۲ چه تغییری را پیشگویی کرد؟
۱۰ در صورتی که کوروش به یهودیان اجازه میداد تا به آن سرزمین رعبانگیز بازگردند، چه اتفاقی میافتاد؟ نبوت مهیجی را که در اشعیا ۳۵:۱، ۲ بیان شده است، بخوان: «بیابان و زمین خشک شادمان خواهد شد و صحرا بوجد آمده مثل گُل سرخ خواهد شکفت. شکوفهٔ بسیار نموده با شادمانی و ترنّم شادی خواهد کرد، شوکت لُبْنان و زیبائئ کَرْمَلْ و شارون بآن عطا خواهد شد. جلال یَهُوَه و زیبائئ خدای ما را مشاهده خواهند نمود.»
۱۱. اشعیا از چه شناختی در مورد آن سرزمین استفاده کرد؟
۱۱ لبنان، کرمل، و شارون در زمان کتاب مقدس به سبب زیبایی، سرسبزی و خرمی خود معروف بودند. (۱تواریخ ۵:۱۶؛ ۲۷:۲۹؛ ۲تواریخ ۲۶:۱۰؛ غزلهای سلیمان ۲:۱؛ ۴:۱۵؛ هوشع ۱۴:۵-۷) اشعیا از این مثالها استفاده کرد تا توصیف کند، آن سرزمین که با یاری خدا تغییر مییابد، به چه چیزی شباهت خواهد داشت. اما آیا این اثری بود که صرفاً بر زمین گذاشته میشد؟ به طور حتم نه!
۱۲. چرا میتوانیم بگوییم نبوتی که در اشعیا باب ۳۵ ذکر شده است، پیرامون مردم دور میزند؟
۱۲ اشعیا ۳۵:۲ در این مورد صحبت میکند که آن سرزمین «با شادمانی و ترنّم شادی خواهد کرد.» ما میدانیم که خاک و گیاهان به طور صوری ‹شادمان› نبودند. با این حال، تغییر و دگرگونی آنها به وضعیت حاصلخیز و ثمربخش، میتوانست باعث شود که مردم نیز همان احساس را داشته باشند. (لاویان ۲۳:۳۷-۴۰؛ تثنیه ۱۶:۱۵؛ مزمور ۱۲۶:۵، ۶؛ اشعیا ۱۶:۱۰؛ ارمیا ۲۵:۳۰؛ ۴۸:۳۳) تغییرات صوری در آن سرزمین، خود در حکم تغییرات در مردم بود، زیرا مردم در این نبوت، کانون توجه هستند. از اینرو، با دلیلی که در دست داریم کلام اشعیا را به این صورت درک میکنیم که توجه را نخست بر روی تغییرات در اشخاص یهودیی که بازگشتند معطوف میکند، بخصوص بر شادمانی آنان.
۱۳، ۱۴. اشعیا ۳۵:۳، ۴ چه تغییری را در مردم پیشگویی کرد؟
۱۳ بنابراین، بیاییم مقدار بیشتری از این نبوت تشویقکننده را بررسی نماییم و ببینیم که این نبوت پس از آزادسازی و بازگشت یهودیان از بابل، چگونه تحقق یافت. اشعیا در آیههای ۳ و ۴ دربارهٔ تغییرات دیگری که در آن بازگشتگان بوجود آمد، سخن میگوید: «دستهای سُسترا قویّ سازید و زانوهای لرزنده را محکم گردانید. بدلهای خائف بگوئید قویّ شوید و مترسید اینک خدای شما با انتقام میآید، او با عقوبت الٓهی میآید و شما را نجات خواهد داد.»
۱۴ آیا اندیشیدن به این موضوع که خدای ما، خدایی که توانست وضعیت اندوهبار خاک و زمین را دگرگون سازد، اینچنین به پرستشکنندگان خویش علاقمند میباشد، نیروبخش نیست؟ او مایل نبود که یهودیان اسیر، در مورد آینده احساس ضعف، دلسردی، یا نگرانی کنند. (عبرانیان ۱۲:۱۲) به موقعیت آن اسیران یهودی فکر کن. بدون در نظر گرفتن امیدی که میتوانستند از نبوتهای خدا در مورد آینده حاصل نمایند، برای آنان مشکل بود که خوشبین باشند. چنانکه گویی در سیاهچال بودند، و آزادی نداشتند که پیوسته جای خود را تغییر دهند و در خدمت به یَهُوَه فعال باشند. احتمالاً طوری تصور میکردند که گویی روشناییی در پیش روی آنان وجود ندارد.—با تثنیه ۲۸:۲۹؛ اشعیا ۵۹:۱۰ مقایسه شود.
۱۵، ۱۶. الف) از آنچه که یَهُوَه برای بازگشتگان انجام داد، به چه نتیجهای میرسیم؟ ب) چرا بازگشتگان انتظار شفاهای معجزهآسای جسمی را نداشتند، اما خدا در رابطه با اشعیا ۳۵:۵، ۶ چه کاری انجام داد؟
۱۵ اما هنگامی که یَهُوَه کوروش را واداشت آنان را آزاد سازد تا به موطن خود بازگردند، چقدر وضعیت فرق کرد! هیچ گواه و سندی که مربوط به کتاب مقدس باشد وجود ندارد که نشان دهد خدا در آنجا به گونهای معجزهآسا چشمان نابینای یهودیانی را که بازگشته بودند باز کرده و گوشهای ناشنوایان را گشوده باشد، و هر مفلوج یا ناقصالعضوی را درمان نموده باشد. ولی او واقعاً کاری بسیار شکوهمندتر انجام داد. او آنان را به روشنایی و آزادی سرزمین عزیزشان بازگرداند.
۱۶ هیچ گواهی مبنی بر این امر وجود ندارد که بازگشتگان از یَهُوَه انتظار داشتند چنین شفاهای معجزهآسای جسمی را به انجام برساند. آنها به طور حتم پی برده بودند که خدا چنین کاری برای اسحاق، شمشون، یا عیلی انجام نداده بود. (پیدایش ۲۷:۱؛ داوران ۱۶:۲۱، ۲۶-۳۰؛ ۱سموئیل ۳:۲-۸؛ ۴:۱۵) اما چنانچه انتظار داشتند که خدا به طور مجازی در وضعیتشان دگرگونی به وجود آورد، دلسرد و مأیوس نمیشدند. به طور حتم آیههای ۵ و ۶ از لحاظ مجازی واقعاً به انجام رسیدند. اشعیا به طور دقیق چنین پیشگویی کرد: «آنگاه چشمان کوران باز خواهد شد و گوشهای کران مفتوح خواهد گردید. آنگاه لنگان مثل غزال جست و خیز خواهند نمود و زبان گُنگ خواهد سرائید.»
آن سرزمین بصورت یک بهشت ساخته میشود
۱۷. یَهُوَه آشکارا چه تغییراتی را از لحاظ طبیعی پدید آورد؟
۱۷ آن بازگشتگان به طور حتم دلیلی در اختیار داشتند که بابت اوضاع و احوالی از قبیل آنچه که اشعیا توصیف نمود، با شادی بسرایند؛ اشعیا گفت: «زیرا که آبها در بیابان و نهرها در صحرا خواهد جوشید. و سراب به برکه و مکانهای خشک بچشمههای آب مبدّل خواهد گردید. در مسکنیکه شغالها میخوابند علف و بوریا و نی خواهد بود.» (اشعیا ۳۵:۶ب، ۷) هرچند شاید امروزه چنین وضعی را در سراسر آن منطقه نبینیم، اما شواهد حاکی از این هستند ناحیهٔ یهودا، زمانی «بهشتی برای شبانی» بود.a
۱۸. بازگشتگان یهودی به احتمال زیاد چه واکنشی نسبت به برکتهای خدا نشان میدادند؟
۱۸ در خصوص علل شادی، به این موضوع فکر کن که باقیماندگان یهودی هنگام بازگشت به سرزمین موعود چه احساسی داشتند! آنها از این موقعیت برخوردار بودند که زمین بایر را که مسکن شغالها و حیوانات دیگری از این قبیل شده بود، در اختیار خود درآورند و در آن تغییر و تحول ایجاد کنند. آیا با انجام چنین کار نیروبخشی، دستخوش شادی نمیشدی، بویژه که میدانستی خدا به کوششهایت برکت میدهد؟
۱۹. بازگشت از اسارت بابل مشروط به چه چیزهایی میشد؟
۱۹ اما چنین نبود که هر اسیر یهودییی که در بابل بسر میبرد، توانست بازگردد یا بازگشت تا در آن دگرگونسازی شادیآفرین شرکت نماید. خدا شرایطی مقرر فرمود. هر فردی که به کارهای مذهبی و مرتدانهٔ بابلی آلوده بود، حق بازگشت نداشت. (دانیال ۵:۱، ۴، ۲۲، ۲۳؛ اشعیا ۵۲:۱۱) همچنین هر کسی که از روی حماقت، راه غیرعاقلانهای را پیش گرفته بود نمیتوانست بازگردد. چنین اشخاصی فاقد صلاحیت بودند. از طرف دیگر، افرادی که معیارهای خدا را به اجرا درمیآوردند، و در نظر او به طور نسبی مقدس بودند، توانستند به یهودا بازگردند. گویی توانستند در طریقی مقدس سفر کنند. اشعیا این مطلب را در آیهٔ ۸ روشن ساخت: «در آنجا شاهراهی و طریقی خواهد بود و بطریق مقدّس نامیده خواهد شد و نجسان از آن عبور نخواهند کرد بلکه آن بجهة ایشان خواهد بود، و هر که در آن راه سالک شود اگر چه هم جاهل باشد گمراه نخواهد گردید.»
۲۰. هنگامی که یهودیان بازگشتند، لزوم ترس و وحشت از چه چیزهایی برایشان وجود نداشت، و این امر به چه چیزی منتج شد؟
۲۰ یهودیانی که بازگشتند لازم نبود از هرگونه حملهای از جانب مردان حیوانصفت یا دستهٔ قاتلان ترس و وحشت داشته باشند. چرا؟ زیرا یَهُوَه اجازه نمیداد چنین افرادی همراه با قوم بازخریدشدهاش در آن طریق یا راه باشند. بنابراین آنها توانستند با خوشبینی شادیبخش و امیدهای سعادتمندانه سفر کنند. توجه کن که اشعیا چگونه این موضوع را در خاتمهٔ این نبوت شرح داد: «شیری در آن نخواهد بود و حیوان درندهٔ بر آن بر نخواهد آمد و در آنجا یافت نخواهد شد بلکه ناجیان بر آن سالک خواهند گشت. و فدیهشدگان خداوند بازگشت نموده با ترنّم به صهیون خواهند آمد و خوشئ جاودانی بر سرِ ایشان خواهد بود، و شادمانی و خوشی را خواهند یافت و غم و ناله فرار خواهد کرد.»—اشعیا ۳۵:۹، ۱۰.
۲۱. چگونه باید امروزه به تحقق اشعیا باب ۳۵ که قبلاً به وقوع پیوسته است، نظر بیفکنیم؟
۲۱ واقعاً که چه تصویر نبویی را در اینجا مشاهده میکنیم! ولی نباید این را بدین صورت در نظر بگیریم که صرفاً به تاریخ گذشته مربوط میشود، چنانکه گویی روایت زیبایی است که چندان به موقعیت و آیندهٔ ما مربوط نمیشود. حقیقت این است که این نبوت، امروزه در میان قوم خدا به طور حیرتانگیزی تحقق پیدا میکند، از اینرو هر یک از ما را واقعاً دربر میگیرد. همچنین دلیل منطقیی در اختیار ما قرار میدهد که فریاد شادی برآوریم. در مقالهٔ بعدی به این جوانب که زندگیات را در حال و آینده دربر میگیرند، خواهیم پرداخت.
[پاورقی]
a یک متخصص کشاورزی به نام والتر س. لاودِرمیلک (نمایندهٔ سازمان خواروبار جهانی وابسته به سازمان ملل) از مطالعات خود دربارهٔ آن ناحیه چنین نتیجهگیری کرد: «این سرزمین زمانی بهشتی برای شبانی بود.» او همچنین خاطرنشان کرد که آب و هوای آنجا «از دوران روم» چندان تغییری نکرده است، و « ‹صحرایی› که جایگزین آن سرزمین شکوفا گردید، کار انسان است نه طبیعت.»
آیا به یاد میآوری؟
◻ اشعیا باب ۳۵، اولین بار چه موقع تحقق یافت؟
◻ نخستین تحقق این نبوت چه اثری ایجاد میکرد؟
◻ یَهُوَه چگونه اشعیا ۳۵:۵، ۶ را به تحقق رساند؟
◻ بازگشتگان یهودی چه تغییراتی را در سرزمین و موقعیتشان مشاهده نمودند؟
[تصویر در صفحهٔ ۹]
خرابههای پترا، در مکانی که زمانی محل زندگی ادومیان بود
[سطر اعتبار]
Garo Nalbandian
[تصاویر در صفحهٔ ۱۰]
هنگامی که یهودیان در تبعید بسر میبردند، بخش وسیعی از یهودا به صورت بیابان درآمد و مورد هجوم جانوران وحشیی همچون خرسها و شیرها قرار گرفت
[سطرهای اعتبار]
Garo Nalbandian
خرس و شیر: Safari-Zoo of Ramat-Gan, Tel Aviv