زندگی کردن بر طبق شریعت مسیح
«بارهای سنگین یکدیگر را متحمّل شوید و بدین نوع شریعت مسیح را بجا آرید.»—غلاطیان ۶:۲.
۱. چرا میتوان گفت که شریعت مسیح، امروزه دارای تأثیر دائمی و فوقالعادهای است؟
در روآندا، شاهدان یَهُوَهٔ هوتو و توتسی زندگی خویش را برای حفاظت یکدیگر در مقابل کشتار قومیی که اخیراً آن سرزمین را دربر گرفت، به خطر انداختند. شاهدان یَهُوَه در کوبه، ژاپن، که اعضای خانوادهٔ خود را در زلزلهای خانمانبرانداز از دست دادند، به علت این ضایعه، خرد و داغان بودند. با این حال، فوراً این انگیزه در آنان به وجود آمد که قربانیهای دیگر را نجات دهند. بله، نمونههای دلگرمکننده از سراسر دنیا نشان میدهند که امروزه شریعت مسیح کارآیی دارد. این شریعت دارای تأثیر دائمی و فوقالعادهای است.
۲. چگونه جهان مسیحیت از درک شریعت مسیح عاجز مانده است، و چگونه میتوانیم درصدد تحقق این شریعت برآییم؟
۲ در عین حال، نبوت کتاب مقدس دربارهٔ این ‹ایّام آخرِ› سخت و بحرانی، در حال تکمیل است. عدهٔ بسیاری «صورت دینداری» دارند، اما «قوّت آنرا انکار میکنند.» (۲تیموتاؤس ۳:۱، ۵) دین، بویژه در جهان مسیحیت، اغلب امری ظاهریست نه قلبی. آیا به این خاطر است که زندگی بر طبق شریعت مسیح بیش از حد، دشوار است؟ خیر. عیسی برای ما شریعتی وضع نمیکرد که قابل اجرا نباشد. جهان مسیحیت از درک این شریعت عاجز مانده است. او در توجه به این کلام الهامشده کوتاهی کرده است: «بارهای سنگین یکدیگر را متحمّل شوید و بدین نوع شریعت مسیح را بجا آرید.» (غلاطیان ۶:۲) ما با تحمل بارهای یکدیگر ‹شریعت مسیح را بجا میآوریم،› نه با تقلید از فریسیان و افزودن ناحق به بارهای برادرانمان.
۳. الف) برخی از احکامی که جزء شریعت مسیح هستند، کدامند؟ ب) چرا این نتیجهگیری اشتباه است که جماعت مسیحی نباید هیچگونه مقرراتی به جز احکام مستقیم مسیح داشته باشد؟
۳ شریعت مسیح شامل همهٔ احکام عیسی مسیح میشود—خواه موعظه و تعلیم دادن، پاک و ساده نگهداشتن چشم، سعی در حفظ صلح با همنوع خود، خواه دور کردن ناپاکی از جماعت. (متی ۵:۲۷-۳۰؛ ۱۸:۱۵-۱۷؛ ۲۸:۱۹، ۲۰؛ مکاشفه ۲:۱۴-۱۶) در واقع، مسیحیان موظفند به همهٔ احکام کتاب مقدس که پیروان مسیح را مخاطب قرار میدهند، توجه نمایند. البته عوامل دیگری نیز وجود دارند. سازمان یَهُوَه و همچنین تک تک جماعتها باید مقررات ضروری و آیینی را وضع کنند تا نظم خوبی را برقرار نمایند. (۱قرنتیان ۱۴:۳۳، ۴۰) اگر مسیحیان در خصوص زمان، مکان و چگونگی برگزاری جلسات خود هیچگونه مقرراتی نداشتند، حتی نمیتوانستند یکدیگر را ملاقات نمایند! (عبرانیان ۱۰:۲۴، ۲۵) همکاری با رهنمودهای معقولانهای که اختیارداران سازمان تعیین میکنند نیز بخشی از تحقق شریعت مسیح است.—عبرانیان ۱۳:۱۷.
۴. نیروی برانگیزانندهای که پشت پرستش پاک قرار دارد، چیست؟
۴ با این حال، مسیحیان حقیقی اجازه نمیدهند که پرستش آنان ساختار بیمعنایی از قوانین شود. آنها یَهُوَه را صرفاً بخاطر گفتهٔ فرد یا سازمانی خدمت نمیکنند. بلکه، نیروی برانگیزانندهای که پشت پرستش آنان قرار دارد، محبت است. پولس نوشت: «محبّت مسیح ما را فرو گرفته است.» (۲قرنتیان ۵:۱۴، پاورقی ترجمهٔ دنیای جدید، انگل.) عیسی به پیروان خود فرمان داد که یکدیگر را دوست داشته باشند. (یوحنا ۱۵:۱۲، ۱۳) محبت ایثارگرانه پایه و اساس شریعت مسیح است، و مسیحیان حقیقی را در هر جایی، هم در خانواده و هم در جماعت، فرو گرفته یا برمیانگیزاند. بگذار ببینیم چگونه.
در خانواده
۵. الف) والدین چگونه میتوانند شریعت مسیح را در خانه به انجام برسانند؟ ب) خواست فرزندان از والدین خود چیست، و برخی از والدین برای برآورده کردن آن بر چه موانعی باید غلبه یابند؟
۵ پولس رسول نوشت: «ای شوهران زنان خود را محبّت نمائید چنانکه مسیح هم کلیسا را محبّت نمود و خویشتنرا برای آن داد.» (افسسیان ۵:۲۵) هنگامی که شوهری از مسیح تقلید میکند و رفتاری محبتآمیز و همراه با درک به همسر خود نشان میدهد، جنبهٔ مهمی از شریعت مسیح را به انجام میرساند. علاوه بر این، عیسی آشکارا نسبت به بچههای کوچک مهر و علاقه نشان میداد و آنان را در آغوش میگرفت، دستهای خود را بر سر آنان میگذاشت و به آنها برکت میداد. (مرقس ۱۰:۱۶) همچنین والدینی که شریعت مسیح را به انجام میرسانند، نسبت به فرزندان خویش ابراز علاقه میکنند. البته، والدینی وجود دارند که تقلید از عیسی را در این خصوص امری دشوار مییابند. سرشت برخی از آنان طوریست که احساسات خود را نشان نمیدهند. ای والدین، اجازه ندهید که چنین عواملی مانع شما شوند تا محبتی را که نسبت به فرزندانتان دارید، به آنها نشان دهید! فقط برای شما کافی نیست که بدانید فرزندان خود را دوست دارید. آنها نیز باید از این امر مطلع باشند. و این را نخواهند دانست مگر اینکه راههایی برای نشان دادن عشق و محبت خود بیابید.—با مرقس ۱:۱۱ مقایسه شود.
۶. الف) آیا فرزندان به مقررات والدین نیازمندند، و دلیل پاسخی که میدهی چیست؟ ب) فرزندان باید متوجه چه دلیل واقعی برای مقررات موجود در خانواده شوند؟ پ) هنگامی که شریعت مسیح بر خانواده حاکم باشد، از چه خطراتی جلوگیری به عمل میآید؟
۶ در عین حال، فرزندان به مرزهایی هم نیازمندند، به این معنی که والدین آنان باید مقرراتی وضع کنند و گاهی اوقات این مقررات باید توسط تأدیب به اجرا درآیند. (عبرانیان ۱۲:۷، ۹، ۱۱) حتی در چنین حالتی، باید کمکم به فرزندان کمک کرد تا متوجه دلیل واقعی این مقررات بشوند: اینکه پدر و مادرشان آنها را دوست دارند. و آنها باید بیاموزند که محبت بهترین دلیلی است که آنها برای اطاعت کردن از والدین خود دارند. (افسسیان ۶:۱؛ کولسیان ۳:۲۰؛ ۱یوحنا ۵:۳) هدف یک پدر یا مادر بصیر این است که به کودکان و نوجوانان کمک کند که از ‹معقولیت› خود استفاده نمایند تا سرانجام خود بتوانند تصمیمات عاقلانهای را اتخاذ کنند. (رومیان ۱۲:۱؛ با ۱قرنتیان ۱۳:۱۱ مقایسه شود.) از طرف دیگر، مقررات نباید بیش از حد باشند یا تأدیب، بسیار سخت و بیرحمانه باشد. پولس میگوید: «ای پدران فرزندان خود را خشمگین مسازید مبادا شکستهدل شوند.» (کولسیان ۳:۲۱؛ افسسیان ۶:۴) هنگامی که شریعت مسیح بر خانواده حاکم باشد، جایی برای تأدیبی که با خشونتی غیرقابلکنترل یا کنایههای دردآور انجام شود، وجود ندارد. فرزندان در چنین خانهای نه تنها خود را زیر فشار و حقیر حس نمیکنند، بلکه احساس امنیت کرده و بنا میشوند.—با مزمور ۳۶:۷ مقایسه شود.
۷. خانههای بیتایل از چه راههایی میتوانند در مورد برقراری مقررات در خانه، نمونه باشند؟
۷ بنا بر گفتهٔ کسانی که از خانههای بیتایل در سراسر دنیا بازدید کردهاند، این خانهها نمونههای خوبی از برقراری تعادل در مورد مقررات خانوادگی هستند. با وجود اینکه چنین بنیادهایی متشکل از افراد بالغی هستند، اما تا حد زیادی مانند خانواده عمل میکنند.a عملکرد بیتایل پیچیده است و مستلزم مقررات بسیاری میباشد—به طور حتم بیش از حدِ معمول در خانواده. با این حال، پیرانی که در خانههای بیتایل، دفاتر و کارهای مربوط به چاپخانه راهنما هستند، سعی میکنند شریعت مسیح را به کار ببندند. آنها وظیفهٔ خود میدانند که نه تنها کار را سازماندهی نمایند، بلکه موجب پیشرفت روحانی و «سُرُور خداوند» در میان همکاران خود شوند. (نحمیا ۸:۱۰) به این دلیل، آنها کوشش میکنند که کارها را به نحو مثبت و تشویقآمیز انجام دهند و تلاش بسیار به عمل میآورند که معقول باشند. (افسسیان ۴:۳۱، ۳۲) جای تعجب نیست که خانوادههای بیتایل به سبب روحیهٔ شاد و نشاطانگیز خود شهرت دارند!
در جماعت
۸. الف) چه هدفی را باید همیشه در جماعت دارا باشیم؟ ب) عدهای از افراد تحت چه شرایطی خواهان مقررات بوده و یا سعی در ایجاد آنها نمودهاند؟
۸ به همین ترتیب نیز در جماعت هدف ما این است که یکدیگر را با روحیهٔ محبت بنا کنیم. (۱تسالونیکیان ۵:۱۱) بنابراین همهٔ مسیحیان باید مراقب باشند به خود اجازه ندهند که عقاید خویش را در مواردی که به انتخاب شخصی مربوط میشود تحمیل نموده و بدین وسیله به بار دیگران بیفزایند. گاهی اوقات عدهای به انجمن برج دیدهبانی نامه مینویسند و دربارهٔ احکامی راجع به موضوعاتی مانند اینکه چه دیدی باید نسبت به بعضی فیلمها، کتابها، و حتی اسباببازیها داشته باشند، پرسشهایی مطرح میکنند. اما انجمن این اختیار را دارا نیست که به چنین چیزهایی رسیدگی دقیق نماید و در مورد آنها حکم صادر کند. این مسائل، در اکثر موارد مسائلی هستند که هر فرد یا سرپرست خانوادهای باید بر اساس علاقهای که نسبت به اصول کتاب مقدس دارد، تصمیم بگیرد. عدهای دیگر مستعدند که پیشنهادات و رهنمودهای انجمن را تبدیل به مقررات نمایند. برای مثال، برجدیدهبانی شمارهٔ ۱۵ مارس ۱۹۹۶ (انگل.)، حاوی مقالهٔ خوبی بود که پیران را تشویق میکرد تا به طور مرتب و منظم به دیدار شبانی اعضای جماعت بپردازند. آیا هدف، برقراری مقررات بود؟ نه. با اینکه برخی از پیرانی که قادر به پیروی از پیشنهادات هستند، در این کار فواید بسیاری مییابند، برخی دیگر نمیتوانند این کار را انجام دهند. به طور مشابه نیز، مقالهٔ «سؤالات خوانندگان» در برج دیدهبانی شمارهٔ ۱ آوریل ۱۹۹۵ (انگل.)، در این مورد که ارزش موقعیت تعمید را با کارهایی افراطی، از قبیل مهمانیهای غیر قابل کنترل یا برگزاری جشنهای پیروزمندانه کاهش دهیم، تذکر داد. عدهای این پند عاقلانه را به افراط کشیده، حتی این قانون را ساختند که ارسال کارتی تشویقآمیز در چنین موقعیتی اشتباه است!
۹. چرا دوری از این امر که بیش از حد منتقد باشیم و دربارهٔ یکدیگر قضاوت کنیم، حائز اهمیت است؟
۹ همچنین در نظر داشته باش که اگر قرار باشد «شریعتِ کامل آزادی» در میان ما حاکم باشد، باید قبول کنیم که وجدان همهٔ مسیحیان یکسان نیست. (یعقوب ۱:۲۵) آیا اگر انسانها شخصاً انتخابهایی به عمل آورند که اصول مربوط به نوشتههای مقدس را نقض نمیکند، باید موضوع را بزرگ کرده و دربارهاش جر و بحث کنیم؟ خیر. این عمل ما تفرقهانگیز است. (۱قرنتیان ۱:۱۰) پولس هنگامی که در مورد قضاوت کردن بر همنوع مسیحیمان، به ما هشدار داد، گفت: «او نزد آقای خود ثابت یا ساقط میشود لیکن استوار خواهد شد زیرا خدا قادر است که او را ثابت نماید.» (رومیان ۱۴:۴) چنانچه راجع به مسائلی که باید به وجدان فرد واگذار شود بر ضد یکدیگر صحبت کنیم، در خطر رنجاندن خدا قرار داریم.—یعقوب ۴:۱۰-۱۲.
۱۰. چه کسانی برای نظارت بر جماعت منصوب شدهاند، و چگونه باید از آنان پشتیبانی کنیم؟
۱۰ بگذار همچنین به یاد آوریم که پیران برای نظارت بر گلهٔ خدا منصوب شدهاند. (اعمال ۲۰:۲۸) آنها برای کمک هستند. ما باید خود را راحت حس کنیم که برای پند نزد آنان برویم، زیرا شاگردان کتاب مقدس هستند و با موضوعاتی که در نشریات انجمن برج دیدهبانی از آنها سخن به میان آمده است، آشنایی دارند. هنگامی که پیران رفتاری را مشاهده میکنند که احتمالاً منجر به نقض اصول مربوط به نوشتههای مقدس میگردد، پند لازم را با شهامت میدهند. (غلاطیان ۶:۱) اعضای جماعت از طریق همکاری با این شبانان عزیز که هدایت را در میان آنان به عهده دارند، از شریعت مسیح پیروی میکنند.—عبرانیان ۱۳:۷.
پیران، شریعت مسیح را به کار میبندند
۱۱. پیران چگونه شریعت مسیح را در جماعت به کار میبندند؟
۱۱ پیران صمیمانه مشتاق هستند که شریعت مسیح را در جماعت به کار ببندند. آنها در موعظهٔ بشارت پیشقدم میشوند، طوری کتاب مقدس را تعلیم میدهند که به قلبها راه یابد، و به عنوان شبانانی دوستداشتنی و آرامشبخش با «کوتاهدلان» یا افسردگان صحبت میکنند. (۱تسالونیکیان ۵:۱۴) آنها از طرز برخورد غیرمسیحیای که در بسیاری از مذاهب جهان مسیحیت وجود دارد، اجتناب میورزند. درست است، این دنیا بسرعت رو به انحطاط گذاشته است و پیران مانند پولس ممکن است برای گله احساس نگرانی نمایند؛ اما هنگامی که نسبت به اینگونه مسائل نگرانکننده اقدام میکنند، تعادل خود را حفظ مینمایند.—۲قرنتیان ۱۱:۲۸.
۱۲. هنگامی که یک مسیحی برای کمک نزد یک پیر میرود، آن پیر چه واکنشی میتواند نشان دهد؟
۱۲ برای مثال، ممکن است یک فرد مسیحی موضوعی را با یک پیر در میان بگذارد که به طور مستقیم در نوشتههای مقدس به آن ارجاع نشده است یا مستلزم برقراری تعادل در اصول متفاوت مسیحی است. شاید در سر کار، ترفیعی به او پیشنهاد شده است که حقوق بیشتر، لیکن مسئولیتی بیشتر به همراه دارد. یا شاید پدر بیایمان یک مسیحی جوان، خواستههایی از پسر خود داشته باشد که بر خدمت موعظهٔ وی اثر میگذارد. در چنین موقعیتهایی، یک پیر عقاید شخصی خود را ارائه نمیکند. بلکه، به احتمال زیاد کتاب مقدس را باز کرده و به آن شخص کمک میکند تا به اصولی که به موضوع مربوط میشوند بیندیشد. ممکن است در صورت دسترسی به فهرست الفبایی نشریات برج دیدهبانی، از آن استفاده نماید تا جایی را که «غلام امین و دانا» دربارهٔ آن موضوع در صفحههای برج دیدهبانی و نشریات دیگر سخن گفته است، بیابد. (متی ۲۴:۴۵) اما اگر آن مسیحی پس از آن، تصمیمی اتخاذ کند که در نظر آن پیر عاقلانه به نظر نرسد، چطور؟ اگر آن تصمیم به طور مستقیم، اصول یا قوانین کتاب مقدس را زیر پا نمیگذارد، آن مسیحی متوجه خواهد شد که آن پیر حق شخص را برای اتخاذ چنین تصمیمی میپذیرد و میداند که «هر کس حامل بار خود خواهد شد.» اما آن مسیحی باید به خاطر بسپارد که «آنچه آدمی بکارد همانرا درو خواهد کرد.»—غلاطیان ۶:۵، ۷.
۱۳. چرا پیران به جای پاسخگویی مستقیم به پرسشها یا ابراز عقاید شخصی خود، به دیگران کمک میکنند که به مسائل بیندیشند؟
۱۳ چرا این پیر باتجربه به این نحو عمل میکند؟ حداقل به دو دلیل. نخست، پولس به یک جماعت گفت که او ‹بر ایمان آنها حکم نمیکند.› (۲قرنتیان ۱:۲۴) این پیر، در یاری برادر خود برای تعقل بر نوشتههای مقدس و اتخاذ تصمیم آگاهانهٔ خود، از نگرش پولس تقلید میکند. او اذعان میکند که در اختیاراتش محدودیتهایی وجود دارد، درست همانطور که عیسی تصدیق کرد که محدودیتهایی در اختیارات وی قرار داشتند. (لوقا ۱۲:۱۳، ۱۴؛ یهودا ۹) در عین حال، پیران در جایی که لازم باشد، از روی میل پند مفید و حتی صریح را که بر پایهٔ نوشتههای مقدس است، ارائه میدهند. دوم، او در حال تعلیم دادن به همنوع مسیحی خود است. پولس رسول گفت: «غذای قوی برای بزرگسالان و برای کسانی است که قوای ذهنی آنها با تمرینهای طولانی پرورش یافته است تا بتوانند نیک و بد را از هم تشخیص بدهند.» (عبرانیان ۵:۱۴، انجیل شریف) از اینرو، برای بالغ شدن باید قوای ذهنی خود را به کار ببریم، نه اینکه همیشه به کسی وابسته باشیم که به ما بگوید چه کار کنیم. این پیر به همنوع مسیحی خود نشان میدهد که چگونه بر نوشتههای مقدس تعقل کند و بدین وسیله او را در پیشرفت یاری میدهد.
۱۴. افراد بالغ چگونه میتوانند نشان دهند که به یَهُوَه اعتماد میکنند؟
۱۴ ما میتوانیم ایمان داشته باشیم که یَهُوَه خدا به وسیلهٔ روحالقدس خود در دل پرستندگان حقیقی نفوذ خواهد داشت. از اینرو، مسیحیان بالغ همانند پولس رسول به دل برادران خود مینشینند و از آنها استدعا میکنند. (۲قرنتیان ۸:۸؛ ۱۰:۱؛ فلیمون ۸، ۹) پولس بر این امر واقف بود که در اصل اشخاص ناعادل هستند که به قوانینی با جزئیات نیاز دارند تا آنها را سربراه نگهدارد، نه اشخاص عادل. (۱تیموتاؤس ۱:۹) او به برادران خود اعتماد نشان میداد، نه سوءظن و بیاعتمادی. او به جماعتی چنین نوشت: «بر شما در خداوند اعتماد داریم.» (۲تسالونیکیان ۳:۴) باور، اعتماد و اطمینان پولس به طور حتم نقش زیادی در برانگیختن آن مسیحیان داشت. امروزه پیران و سرپرستان سیار دارای اهدافی مشابه هستند. چقدر این مردان وفادار هنگامی که از روی محبت، گلهٔ خدا را شبانی میکنند، مایهٔ سرزندگی هستند!—اشعیا ۳۲:۱، ۲؛ ۱پطرس ۵:۱-۳.
آیا بر طبق شریعت مسیح زندگی میکنی؟
۱۵. چه پرسشهایی را میتوانیم از خود بپرسیم تا ببینیم که آیا در رابطه با برادرانمان شریعت مسیح را به کار میبریم یا نه؟
۱۵ همهٔ ما باید به طور دائم خود را آزمایش کنیم تا ببینیم که آیا بر طبق شریعت مسیح زندگی کرده و آن را رواج میدهیم. (۲قرنتیان ۱۳:۵) در واقع همهٔ ما میتوانیم از این پرسش فایده ببریم: ‹آیا دیگران را بنا میکنم یا آنها را مورد انتقاد قرار میدهم؟ آیا متعادل هستم یا افراطی؟ آیا ملاحظهٔ دیگران را میکنم یا بر حقوق خودم پافشاری میکنم؟› یک مسیحی به برادر خود امر و نهی نمیکند که دربارهٔ موضوعاتی که دقیقاً در کتاب مقدس مورد بحث قرار نگرفتهاند چه گامی باید بردارد.—رومیان ۱۲:۱؛ ۱قرنتیان ۴:۶.
۱۶. چگونه میتوانیم به کسانی که دیدی منفی نسبت به خود دارند کمک کرده و بدین ترتیب جنبهٔ مهمی از شریعت مسیح را به انجام برسانیم؟
۱۶ برای ما حائز اهمیت است که در این دوران سخت درصدد یافتن راههایی برای تشویق یکدیگر باشیم. (عبرانیان ۱۰:۲۴، ۲۵؛ با متی ۷:۱-۵ مقایسه شود.) آیا وقتی که به خواهران و برادران خود مینگریم، صفات خوب آنان بیش از ضعفهایشان برایمان اهمیت ندارد؟ تک تک افراد نزد یَهُوَه پرارزش هستند. متأسفانه همه این احساس را ندارند، حتی دربارهٔ خود. خیلیها مستعدند که فقط عیبها و ناکاملیهای خویش را ببینند. آیا میتوانیم برای تشویق اینگونه افراد—و دیگران—سعی کنیم که در هر جلسه با یک یا دو نفر صحبت کرده و بگذاریم بدانند که چرا حضورشان و کمک مهمی که در جماعت میکنند نزد ما ارزشمند است؟ چقدر مایهٔ خوشحالی است که به این طریق بار آنان را سبک کنیم و بدین وسیله شریعت مسیح را به انجام برسانیم!—غلاطیان ۶:۲.
شریعت مسیح کارآیی دارد!
۱۷. به چه طرق مختلفی شاهد کارآیی شریعت مسیح در جماعت خود هستی؟
۱۷ شریعت مسیح در جماعت مسیحی کارآیی دارد. ما این را روزانه مشاهده میکنیم—هنگامی که شاهدان همایمان مشتاقانه بشارت میدهند، هنگام تسلی و تشویق یکدیگر، وقتی که تقلا میکنند تا با وجود سختترین مشکلات به یَهُوَه خدمت کنند، هنگامی که والدین تلاش میورزند تا فرزندان خود را طوری بار آورند که با دلهایی مسرور به یَهُوَه محبت ورزند، موقعی که سرپرستان کلام خدا را با علاقه و صمیمیت آموزش میدهند، گله را برمیانگیزند که با شور و شوقی سوزان یَهُوَه را تا ابد خدمت کنند. (متی ۲۸:۱۹، ۲۰؛ ۱تسالونیکیان ۵:۱۱، ۱۴) چقدر دل یَهُوَه هنگامی که تک تک ما شریعت مسیح را در زندگی خود به کار میبندیم شاد میشود! (امثال ۲۳:۱۵) او میخواهد همهٔ کسانی که به شریعت کامل وی علاقمند هستند تا ابد زندگی کنند. ما در بهشت آینده، شاهد زمانی خواهیم بود که بشر کامل است، زمانی بدون قانونشکنان و هنگامی که هر گونه میل و گرایش قلبی تحت کنترل درخواهد آمد. چه پاداش شکوهمندی برای زندگی کردن بر طبق شریعت مسیح!
[پاورقی]
a این خانهها نظیر صومعههای جهان مسیحیت نیستند. کسی به عنوان «راهب بزرگ» یا «پدر» در آنجا وجود ندارد. (متی ۲۳:۹) به برادران مسئول احترام گذاشته میشود، اما همان اصولی راهنمای خدمت آنان است که بر همهٔ پیران حاکم است.
چه فکر میکنی؟
◻ چرا جهان مسیحیت از درک شریعت مسیح عاجز مانده است؟
◻ چگونه میتوانیم شریعت مسیح را در خانواده به کار ببندیم؟
◻ برای به کار بردن شریعت مسیح در جماعت از چه کاری باید دوری جسته و چه کاری را باید انجام دهیم؟
◻ پیران چگونه میتوانند در برخورد خود با جماعت، از شریعت مسیح اطاعت نمایند؟