یَهُوَه از ما چه می‌خواهد؟
«از آن ابر صدائی شنیده شد که می‌گفت: این است پسر عزیز من که از او خوشنودم. به او گوش دهید.»—متی ۱۷:۵.
۱. شریعت چه هنگام به سر منزل مقصود رسید؟
یَهُوَه شریعت و تمام احکام و فرایض آن را به قوم اسرائیل داد. در خصوص فرایض شریعت پولس رسول گفت: «اینها با چیزهای خوردنی و آشامیدنی و طهارات مختلفه، فقط فرایض جسدی است که تا زمان اصلاح مقرّر شده است.» ( عبرانیان ۹:۱۰) در واقع، شریعت زمانی کاملاً به سر منزل مقصود رسید که باقی‌مانده‌ای از قوم اسرائیل را به مسیح بودن عیسی راهنمایی کرد. به همین دلیل پولس گفت: «مسیح است انجام شریعت.»—رومیان ۱۰:۴؛ غلاطیان ۳:۱۹-۲۵؛ ۴:۴، ۵.
۲. چه کسانی تحت عهد شریعت بودند، و از چه هنگام دیگر ملزم به نگاه داشتن آن نبودند؟
۲ پس آیا ما دیگر تعهدی در مقابل احکام و فرایض شریعت نداریم؟ باید گفت، اکثریت عظیمی از انسانهایی که تاکنون زیسته‌اند تعهدی در مقابل این عهد نداشته‌اند، همانطور که مزمورنویس گفت: «[یَهُوَه] کلام خود را به یعقوب بیان کرده، و فرایض و داوریهای خویش را به اسرائیل. با هیچ امّتی چنین نکرده است و داوریهای او را ندانسته‌اند.» ( مزمور ۱۴۷:۱۹، ۲۰) هنگامی که خدا عهدی تازه بر شالودهٔ قربانی عیسی بنا نهاد، دیگر حتی قوم اسرائیل نیز ملزم به نگاه داشتن شریعت نبود. ( غلاطیان ۳:۱۳؛ افسسیان ۲:۱۵؛ کولسیان ۲:۱۳، ۱۴، ۱۶) پس اکنون که یَهُوَه کسی را موظف به حفظ احکام شریعت نمی‌داند، خواست و انتظار او از کسانی که می‌خواهند او را خدمت کنند چیست؟
یَهُوَه از ما چه می‌خواهد؟
۳، ۴. الف) یَهُوَه اکنون از ما چه می‌خواهد؟ ب) چرا باید عیسی را الگوی رفتار خود قرار دهیم؟
۳ در آخرین سال خدمت عیسی بر روی زمین، او و چند تن از رسولانش، یعنی پطرس، یعقوب، و یوحنا، به بالای کوهی بلند که احتمالاً یکی از ارتفاعات کوه حَرمون بود رفتند. در آنجا صحنه‌ای نبوی از عیسی در جلالی پرشکوه در مقابل چشمان رسولان نمایان شد، و صدای خدا را شنیدند که گفت: «این است پسر حبیب من که از وی خشنودم. او را بشنوید!» ( متی ۱۷:۱-۵) در اصل، خواست یَهُوَه از ما همین است—که به سخنان پسرش گوش دهیم و رفتار و تعالیم او را الگوی زندگی‌مان قرار دهیم. ( متی ۱۶:۲۴) از این رو، پطرس رسول نوشت: «مسیح نیز برای ما عذاب کشید و شما را نمونه‌ای گذاشت تا در اثر قدمهای وی رفتار نمایید.»—۱پطرس ۲:۲۱.
۴ چرا باید عیسی را الگوی رفتار خود قرار دهیم؟ زیرا با تقلید کردن از عیسی در واقع از یَهُوَه خدا تقلید کرده‌ایم. عیسی طی میلیاردها سال معاشرت نزدیک با پدرش در آسمان، آشنایی بسیار گرم و صمیمانه‌ای با او پیدا کرد. ( امثال ۸:۲۲-۳۱؛ یوحنا ۸:۲۳؛ ۱۷:۵؛ کولسیان ۱:۱۵-۱۷) عیسی بر روی زمین نمایندهٔ وفادار پدرش بود، و خود در این باره اظهار نمود: «به آنچه پدرم مرا تعلیم داد تکلّم می‌کنم.» در واقع، عیسی به سبب الگوی بسیار دقیقی که از پدرش ارائه داد گفت: «کسی که مرا دید، پدر را دیده است.»—یوحنا ۸:۲۸؛ ۱۴:۹.
۵. مسیحیان تحت چه شریعتی هستند، و از چه هنگام عملکرد آن آغاز شد؟
۵ منظور از گوش دادن به سخنان عیسی و تقلید از او چیست؟ آیا منظور این نیست که تابع عهد شریعت باشیم؟ پولس گفت: «من تابع شریعت نیستم.» او عهد شریعت را که با اسرائیلیان بسته شده بود «عهد عتیق» خواند و اذعان نمود که ‹شریعت مسیح در اوست.› ( ۱قرنتیان ۹:۲۰، ۲۱ د ج؛ ۲قرنتیان ۳:۱۴) آری، با پایان یافتن عهد عتیق، عملکرد ‹عهدی جدید› آغاز شد، عهدی که شامل «شریعت مسیح» می‌شد و امروزه تمام خادمان یَهُوَه ملزم به نگاه داشتن آن هستند.—لوقا ۲۲:۲۰؛ غلاطیان ۶:۲؛ عبرانیان ۸:۷-۱۳.
۶. «شریعت مسیح» را چگونه می‌توان توصیف کرد، و چگونه باید مطیع آن بود؟
۶ یَهُوَه «شریعت مسیح» را مانند عهد شریعت در قالب قوانینی معین و طبقه‌بندی‌شده ارائه نکرد. همچنین، این شریعتِ نوین فهرستی طویل از واجبات و مکروهات به دست مسیحیان نمی‌داد. یَهُوَه اینبار برای ما چهار گزارش واضح و قابل‌فهم از زندگی و تعالیم پسرش در کتاب مقدس ثبت کرد. همچنین شماری از پیروان اولیهٔ عیسی را الهام نمود تا راهنماییهایی کتبی در خصوص آداب و رفتار شخصی، امور جماعت، رفتار اعضای خانواده، و دیگر موضوعها به رشتهٔ تحریر درآورند. ( ۱قرنتیان ۶:۱۸؛ ۱۴:۲۶-۳۵؛ افسسیان ۵:۲۱-۳۳؛ عبرانیان ۱۰:۲۴، ۲۵) پس مطیع «شریعت مسیح» بودن این است که زندگی‌مان را با الگو و تعالیم عیسی مسیح تطبیق دهیم و نصایح الهام‌شدهٔ نویسندگان کتاب مقدس را که در قرن اول به تحریر درآمدند به اجرا بگذاریم. در واقع، یَهُوَه امروزه از خادمانش همین را می‌خواهد و بس.
اهمیت محبت
۷. عیسی در آخرین فِصَحی که با رسولان برگزار کرد چگونه بر جوهر شریعت خود تأکید کرد؟
۷ گرچه محبت در عهد شریعت نیز اهمیت فراوان داشت، در شریعت مسیح جوهر یا به بیان دیگر هستهٔ اصلی آن را تشکیل می‌داد. عیسی هنگام برگزاری عید فِصَح سال ۳۳ د.م. با رسولانش بر روی موضوع محبت تأکید بسیار کرد. بر اساس خلاصهٔ اتفاقات آن شب به قلم یوحنا، عیسی در سخنان گرم و پراحساسش ۲۸ بار به محبت اشاره کرد. این سخنان عیسی تأکیدی بود بر اهمیت محتوا یا روح شریعت او. یوحنا گزارش وقایع آن شب را چنین آغاز کرد: «چون عیسی دانست که ساعت او رسیده است تا از این جهان به جانب پدر برود، خاصّان خود را که در این جهان محبّت می‌نمود، ایشان را تا به آخر محبت نمود.»—یوحنا ۱۳:۱.
۸. الف) از کجا می‌توان متوجه شد که کشمکشی بلاانقطاع در میان رسولان در جریان بود؟ ب) عیسی چگونه به رسولان درس فروتنی داد؟
۸ اگرچه تلاشهای عیسی در کمک به رسولانش برای فائق آمدن بر میل به قدرت و مقام ظاهراً ناموفق ماند، هنوز آنان را بسیار دوست می‌داشت. ماهها پیش از آنکه آنان به اورشلیم بروند، رسولان ‹ در اینکه چه کسی از همه بزرگتر است با یکدیگر گفتگو می‌کردند.› و درست پیش از رسیدن به شهر و برگزاری فِصَح، بحث و مشاجره را بر سر مقام دوباره آغاز کردند. ( مرقس ۹:۳۳-۳۷؛ ۱۰:۳۵-۴۵) از آنچه هنگام برگزاری آخرین فِصَح در آن بالاخانهٔ معروف رخ داد می‌توان متوجه شد که مقام و رتبه مسبب کشمکشی بلاانقطاع در میان رسولان بود. در آن شب هیچیک به رسم مهمان‌نوازی برای شستن پای دیگران آستین بالا نزد. عیسی برای آنکه درس فروتنی به آنان دهد، خود پای همه را شست.—یوحنا ۱۳:۲-۱۵؛ ۱تیموتاؤس ۵:۹، ۱۰.
۹. عکس‌العمل عیسی در جریان آنچه هنگام آخرین فِصَح او با رسولانش رخ داد چه بود؟
۹ با وجود درسی که عیسی بدیشان داد، ببینیم پس از برگزاری فِصَح و پس از آنکه عیسی یادبود مرگ قریب‌الوقوع خود را بنیان نهاد، دوباره بحث رسولان بر سر چه بود. بر اساس گزارش انجیل لوقا: ‹ در میان ایشان نزاعی افتاد که کدام یک از ایشان بزرگتر می‌باشد.› عیسی به جای عصبانی شدن و پرخاش کردن، با مهربانی آنان را پند داد که روحیه‌شان باید با روحیهٔ رهبران تشنهٔ قدرت متفاوت باشد. ( لوقا ۲۲:۲۴-۲۷) او سپس چیزی را که می‌توان سنگ زاویهٔ شریعت مسیح خواند، ذکر نمود: «به شما حکمی تازه می‌دهم که یکدیگر را محبّت نمایید، چنانکه من شما را محبّت نمودم تا شما نیز یکدیگر را محبّت نمایید.»—یوحنا ۱۳:۳۴.
۱۰. عیسی چه حکمی به رسولان داد، و این حکم مستلزم چه بود؟
۱۰ در طول همان شب، اما ساعاتی بعد، عیسی وسعت دامنهٔ محبت مسیحی را چنین توصیف کرد: «این است حکم من که یکدیگر را محبّت نمایید، همچنان که شما را محبّت نمودم. کسی محبّتِ بزرگتر از این ندارد که جان خود را بجهت دوستان خود بدهد.» ( یوحنا ۱۵:۱۲، ۱۳) آیا منظور عیسی این بود که پیروانش باید جان خود را برای یکدیگر بدهند؟ یوحنا که چنین استنباط کرد. وی که شاهد عینی ماجرا بود بعدها نوشت: «از این امر محبّت را دانسته‌ایم که [عیسی مسیح] جان خود را در راه ما نهاد و ما باید جان خود را در راه برادران بنهیم.»—۱یوحنا ۳:۱۶.
۱۱. الف) چگونه می‌توانیم شریعت مسیح را به جا آوریم؟ ب) عیسی برای ما چه نمونه‌ای به جای گذاشت؟
۱۱ مفهوم پیروی از شریعت مسیح فقط این نیست که در مورد او به دیگران آموزش دهیم. باید همچنین مانند او زندگی و رفتار کنیم. عیسی هم با واژگان و عبارات دلنشینش آموزش می‌داد و هم با رفتار و کردار نیکویش. او که در آسمان مخلوق روحی مقتدری بود، بر روی زمین نیز فرصت را برای پیشبرد مصالح پدرش از دست نداد، و علاوه بر آن به ما نشان داد که چگونه باید زندگی کنیم. او متواضع، مهربان، و باتوجه بود و زحمتکشان و گرانباران را مساعدت می‌کرد. ( متی ۱۱:۲۸-۳۰؛ ۲۰:۲۸؛ فیلپیان ۲:۵-۸؛ ۱یوحنا ۳:۸) عیسی از پیروانش درخواست کرد که یکدیگر را همانطور که او آنان را محبت کرد محبت کنند.
۱۲. چرا می‌توان گفت شریعت مسیح از لزوم محبت به یَهُوَه نکاسته است؟
۱۲ محبت به یَهُوَه، یعنی بزرگترین حکم در عهد شریعت، در شریعت مسیح از چه درجه‌ای از اهمیت برخوردار است؟ ( متی ۲۲:۳۷، ۳۸؛ غلاطیان ۶:۲) از درجهٔ دوم اهمیت؟ ابداً! محبت به یَهُوَه و محبت به مسیحیان دو چیز مرتبط و تفکیک‌ناپذیرند. کسی که به برادران خود محبت ندارد نمی‌تواند به یَهُوَه محبت داشته باشد، چرا که یوحنای رسول اظهار کرد: «اگر کسی گوید که خدا را محبّت می‌نمایم و از برادر خود نفرت کند، دروغگوست، زیرا کسی که برادری را که دیده است محبّت ننماید، چگونه ممکن است خدایی را که ندیده است محبّت نماید؟»—۱یوحنا ۴:۲۰؛ با ۱یوحنا ۳:۱۷، ۱۸ مقایسه شود.
۱۳. اطاعت رسولان از حکم جدید عیسی چه نتیجه و اثری داشت؟
۱۳ هنگامی که عیسی به شاگردانش حکمی تازه داد، یعنی اینکه یکدیگر را آنطور که او آنان را محبت کرد محبت کنند، نتیجه و اثر این گونه محبت را نیز توصیف کرده، گفت: «به همین همه خواهند فهمید که شاگرد من هستید اگر محبّت یکدیگر را داشته باشید.» ( یوحنا ۱۳:۳۵) بنا به گفتهٔ تِرتولیانوس که بیش از صد سال پس از مرگ عیسی می‌زیست، محبت برادرانهٔ مسیحیان اولیه حقیقتاً تأثیر مذکور را داشت. تِرتولیانوس از قول غیرمسیحیان هنگامی که در مورد مسیحیان صحبت می‌کردند، گفت: ‹نگاه کنید که چه محبتی به یکدیگر دارند و حتی حاضرند جان خود را برای دیگری بدهند.› بجاست که هر یک از ما از خود سؤال کند: ‹آیا محبت من به برادران مسیحی‌ام نشان می‌دهد که یکی از شاگردان مسیح هستم؟›
چگونه محبت خود را ثابت کنیم؟
۱۴، ۱۵. چه چیزی گاه اطاعت از شریعت مسیح را دشوار می‌سازد، چه بینشی ما را در اطاعت از آن یاری می‌کند؟
۱۴ ابراز محبت مسیحی برای خادمان یَهُوَه امری بسیار حیاتی است. آیا دشوار می‌بینی که به برادران مسیحی‌ات که از خود خصلتهایی خودخواهانه بروز می‌دهند محبت کنی؟ همانطور که ملاحظه کردیم حتی رسولان بر سر منافع شخصی خود نزاع می‌کردند. ( متی ۲۰:۲۰-۲۴) همچنین، مسیحیان جماعت غلاطیان با یکدیگر سر نزاع و تعارض داشتند. پولس، پس از اشاره به اینکه محبت به همسایه اطاعت کردن از شریعت است، به آنان هشدار داد: «اگر همدیگر را بگزید و بخورید، باحذر باشید که مبادا از یکدیگر هلاک شوید.» پولس در ادامه اعمال جسم را با ثمرات روح مقایسه کرده، گفت: «لاف‌زن مشویم تا یکدیگر را به خشم آوریم و بر یکدیگر حسد بریم.» و در پایان پولس ایشان را اینگونه ترغیب کرد: «بارهای سنگین یکدیگر را متحمّل شوید و بدین نوع شریعت مسیح را به جا آرید.»—غلاطیان ۵:۱۴–۶:۲.
۱۵ حال، آیا درخواست یَهُوَه از ما در خصوص اطاعت از شریعت مسیح بیش از حد و نامعقول است؟ البته مهر ورزیدن به کسی که به ما زخم‌زبان زده، و احساسات ما را جریحه‌دار کرده است شاید دشوار باشد، ولیکن موضوع اینجاست که ما ملزم و ناگزیریم که «به خدا اقتدا کنیم. و در محبّت رفتار نماییم.» ( افسسیان ۵:۱، ۲) ما همواره باید خدا را الگو و سرمشق قرار دهیم، زیرا که خدا ‹محبّت خود را در ما ثابت می‌کند از اینکه هنگامی که ما هنوز گناهکار بودیم مسیح در راه ما مرد.› ( رومیان ۵:۸) چنانچه ما در محبت کردن به دیگران، یعنی حتی کسانی که با ما بدرفتاری کرده‌اند، پیشقدم شویم از اینکه توانسته‌ایم به خدا اقتدا، و از شریعت مسیح اطاعت کنیم، خوشی و سرور فراوان کسب خواهیم کرد.
۱۶. چگونه می‌توان محبت خود را به خدا و مسیح ثابت کرد؟
۱۶ باید به خاطر داشته باشیم که محبت ما نه صرفاً با آنچه می‌گوییم، بلکه بیشتر با اعمالمان ثابت می‌شود. حتی برای عیسی نیز اطاعت از یکی از جنبه‌های ارادهٔ خدا، به سبب تمام آنچه شامل می‌شد، سخت و توانفرسا بود. او دعا کرد: «ای پدر اگر بخواهی این پیاله را از من بگردان.» اما بلافاصله اضافه نمود: «لیکن نه به خواهش من بلکه به ارادهٔ تو.» ( لوقا ۲۲:۴۲) عیسی با وجود زجر و شکنجهٔ فراوان، در انجام ارادهٔ خدا ثابت‌قدم ماند. ( عبرانیان ۵:۷، ۸) اطاعت از یَهُوَه گواه محبتمان به اوست و نشانگر آن است که طریق او را بهترین طریق زندگی می‌دانیم. کتاب مقدس می‌گوید: «همین است محبّت خدا که احکام او را نگاه داریم و احکام او گران نیست.» ( ۱یوحنا ۵:۳) و عیسی نیز به رسولان خود گفت: «اگر مرا دوست دارید، احکام مرا نگاه دارید.»—یوحنا ۱۴:۱۵.
۱۷. عیسی چه حکم ویژه‌ای به پیروان خود داد، و این حکم را نیز چگونه به پیروانش در روزگار حاضر ابلاغ کرد؟
۱۷ آیا عیسی به پیروانش به غیر از حکم محبت حکم ویژهٔ دیگری نیز داد؟ بلی، عیسی به آنان حکم کرد که موعظه کنند، موعظه‌ای که ایشان را برای آن بخوبی آموزش داده بود. پطرس گفت: «[عیسی] ما را مأمور فرمود که به قوم موعظه و شهادت دهیم بدین که خدا او را مقرّر فرمود تا داور زندگان و مردگان باشد.» ( اعمال ۱۰:۴۲) عیسی بویژه حکم کرد: «رفته، همهٔ امّت‌ها را شاگرد سازید و ایشان را به اسمِ اب و ابن و روح‌القدس تعمید دهید. و ایشان را تعلیم دهید که همهٔ اموری را که به شما حکم کرده‌ام حفظ کنند.» ( متی ۲۸:۱۹، ۲۰؛ اعمال ۱:۸) به علاوه، عیسی نشان داد که این تعالیم به مسیحیان «زمان آخر» نیز مربوط می‌شود، زیرا گفت: «به این بشارتِ ملکوت در تمام عالم موعظه خواهد شد تا بر جمیع امّت‌ها شهادتی شود؛ آنگاه انتها خواهد رسید.» ( دانیال ۱۲:۴؛ متی ۲۴:۱۴) شکی نیست که خواست و ارادهٔ خداست که ما اکنون موعظه کنیم. لیکن، عده‌ای تصور می‌کنند که این درخواست خدا بیش از حد و نامعقول است. اما، آیا واقعاً چنین است؟
چرا دشوار می‌نماید؟
۱۸. چنانچه در هنگام انجام خواستهای یَهُوَه با دشواری روبرو شویم چه چیزی را باید به یاد آوریم؟
۱۸ همانطور که دیدیم خواسته‌های یَهُوَه در طول تاریخ بشر همواره متفاوت بوده‌اند. خواسته‌های متفاوت بالطبع دشواریهای متفاوتی به همراه داشته‌اند. یکی از دشوارترین آزمایشات را پسر حبیب خدا ضمن انجام ارادهٔ او متحمل شد، و سرانجام هم به طرزی بسیار فجیع کشته شد. ما باید به یاد داشته باشیم که یَهُوَه مسئول هیچیک از آزمایشاتی که در راه انجام ارادهٔ او متحمل می‌شویم نیست. ( یوحنا ۱۵:۱۸-۲۰؛ یعقوب ۱:۱۳-۱۵) شیطان با نافرمانی از خدا گناه، رنج، و مرگ را به وجود آورد و بدین وسیله مشکلات و موانعی پیش پای خادمان خدا قرار داد تا انجام خواسته‌های الهی را برای آنان دشوار سازد.—ایوب ۱:۶-۱۹؛ ۲:۱-۸.
۱۹. چرا انجام آنچه خدا از طریق پسر خود از ما خواسته است موهبتی بزرگ محسوب می‌شود؟
۱۹ یَهُوَه از طریق پسرش ترتیبی داد تا خادمانش در این ایام آخر در سرتاسر زمین در خصوص ملکوت او که یگانه علاج تمام درد و رنجهای بشر است، موعظه کنند. این حکومت الهی تمام مشکلات موجود بر روی زمین را از میان برخواهد داشت — از جنگ و جنایت و قحطی گرفته، تا پیری و مریضی و مرگ. این ملکوت همچنین بهشتی باشکوه بر پهنهٔ زمین خواهد گسترد، و مردگان نیز در آن به زندگی رستاخیز خواهند یافت. ( متی ۶:۹، ۱۰؛ لوقا ۲۳:۴۳؛ اعمال ۲۴:۱۵؛ مکاشفه ۲۱:۳، ۴) چه موهبت والایی که می‌توانیم نوید چنین بهشتی را به دیگر انسانها بدهیم! پس می‌بینیم که صرفاً انجام خواست یَهُوَه نیست که مشکلی به وجود می‌آورد. مشکلات و موانع را شیطان ابلیس و دنیای تحت حکومت او بر سر راه ما قرار می‌دهند.
۲۰. برای فائق آمدن بر موانعی که شیطان مسئول آنهاست چه باید بکنیم؟
۲۰ برای فائق آمدن بر موانع و مشکلاتی که شیطان مسئول آنهاست چه باید بکنیم؟ باید همواره این سخن کتاب مقدس را به یاد آوریم: «ای پسر من حکمت بیاموز و دل مرا شاد کن، تا ملامت‌کنندگان خود را مجاب سازم.» ( امثال ۲۷:۱۱) عیسی با ترک کردن زندگی آسمانی و آمدن به زمین کاری کرد که یَهُوَه بتواند به ملامت‌کنندهٔ خود یعنی شیطان جوابی دندان‌شکن بدهد. ( اشعیا ۵۳:۱۲؛ عبرانیان ۱۰:۷) عیسی در قالبِ بدنی انسانی هرگونه آزمایش، حتی مرگ بر روی تیر شکنجه را به جان خرید. ما نیز با پیروی از عیسی می‌توانیم هنگام انجام خواسته‌های خدا بر دردها و ناملایمتیها فائق آییم.—عبرانیان ۱۲:۱-۳.
۲۱. نظر تو در مورد محبتی که یَهُوَه و پسرش در حق ما کرده‌اند چیست؟
۲۱ حقیقتاً چه محبت بزرگی خدا و پسرش در حق ما انجام داده‌اند! به برکت قربانی مسیح است که افق ابدیت پیش چشم انسانهای مطیع قرار گرفته است. پس، نگذاریم که چیزی این چشم‌انداز زیبا را مه‌آلود و این امید بی‌همتا را مغشوش سازد. بیاییم و آنچه را که عیسی برای شخص ما انجام داد بر کتیبهٔ دلمان بنویسیم و همچون پولس زبان به سپاس گشوده، بگوییم: «پسر خدا . . . مرا محبّت نمود و خود را برای من داد.» ( غلاطیان ۲:۲۰) باشد که همواره از خدای مهربانمان، یَهُوَه، سپاسگزار باشیم که خواسته‌هایش معقولند و انتظاراتش بجا.
چه پاسخ می‌دهی؟
◻ یَهُوَه امروزه از ما چه می‌خواهد؟
◻ عیسی در آخرین شبی که با رسولانش بود چگونه بر اهمیت محبت تأکید کرد؟
◻ چگونه می‌توانیم محبت خود را به یَهُوَه اثبات کنیم؟
◻ چرا انجام آنچه یَهُوَه از ما می‌خواهد موهبتی والاست؟
[تصویر در صفحهٔ ۱۵]
عیسی با شستن پاهای رسولانش چه درسی به آنان آموخت؟
[تصویر در صفحهٔ ۱۷]
موعظهٔ بشارت حتی در مواجهه با سخت‌ترین مخالفتها موهبتی والاست و موجب خرسندی فراوان می‌شود