آیا تو نیز محبوب خدا هستی؟‏

‏«هر که احکام مرا دارد و آنها را حفظ کند،‏ آن است که مرا محبّت می‌نماید؛‏ و آنکه مرا محبّت می‌نماید،‏ پدر من او را محبّت خواهد نمود.‏» —‏ یوحنّا ۱۴:‏ ۲۱‏.‏

۱،‏ ۲.‏ الف)‏ یَهُوَه چگونه محبّت خود را به بشر نشان داد؟‏ ب)‏ در ۱۴ نیسان سال ۳۳ د.‏م.‏ عیسی چه چیزی را پایه‌گزاری کرد؟‏

یَهُوَه مخلوقات انسانی خود را بسیار دوست می‌دارد.‏ محبّت او بدیشان به حدّی است که «پسر یگانهٔ خود را داد تا هر که بر او ایمان آورد،‏ هلاک نگردد بلکه حیات جاودانی یابد.‏» (‏ یوحنّا ۳:‏۱۶‏)‏ ایّام نزدیک به مراسم یادبود مرگ مسیح،‏ فرصت بسیار خوبی برای مسیحیان واقعی است تا بر محبّت یَهُوَه خدا تأمّل کنند؛‏ اینکه «ما را محبّت نمود و پسر خود را فرستاد تا کفّارهٔ گناهان ما شود.‏» —‏ ۱یوحنّا ۴:‏۱۰‏.‏

^۲ در شب ۱۴ نیسان سال ۳۳ د.‏م.‏،‏ عیسی و ۱۲ رسولش در بالاخانهٔ منزلی در اورشلیم جمع شدند تا فِصَح را به یادبود رهایی اسرائیلیان از مصر برگزار کنند.‏ (‏ متّیٰ ۲۶:‏۱۷-‏۲۰‏)‏ عیسی پس از به جا آوردن آن عید یهودی،‏ یهودای اَسخَریوطی را مرخص کرد و مراسم شامی را که بعدها یادبود مرگ مسیح خوانده می‌شد برای مسیحیان پایه‌گزاری کرد.‏a عیسی با استفاده از نان فطیر به نشانهٔ بدن خود و شراب قرمز به نشانهٔ خون خود ۱۱ رسول باقی‌مانده را در صرف شامی گروهی شرکت داد.‏ جزئیات اَعمال عیسی طی آن مراسم که پولُس رسول بعدها آن را «شام خداوند» خواند،‏ در انجیل‌های نظیر،‏ به قلم متّیٰ،‏ مَرقُس،‏ و لوقا به تحریر در آمده است.‏ —‏ ۱قُرِنتیان ۱۱:‏۲۰؛‏ متّیٰ ۲۶:‏۲۶-‏۲۸؛‏ مَرقُس ۱۴:‏۲۲-‏۲۵؛‏ لوقا ۲۲:‏۱۹،‏ ۲۰‏.‏

۳.‏ آنچه یوحنّای رسول از آخرین دیدار عیسی با شاگردانش در بالاخانهٔ منزلی شرح می‌دهد چه تفاوتی با دیگر نویسندگان دارد؟‏

^۳ قابل توجه است که یوحنّای رسول در انجیل خود اشاره‌ای به گذراندن نان و شراب نکرده است،‏ شاید به این دلیل که هنگام تحریر آن (‏ حدود سال ۹۸ د.‏م.‏)‏،‏ روال برگزاری مراسم یادبود در میان مسیحیان اوّلیه کاملاً جا افتاده بود.‏ (‏ ۱قُرِنتیان ۱۱:‏۲۳-‏۲۶‏)‏ امّا،‏ تنها یوحنّا تحت الهام خدا به مطالب بسیار مهمی اشاره کرده است که عیسی کمی قبل و بعد از پایه‌گزاری مراسم یادبود مرگ خود عنوان نمود.‏ پنج باب از انجیل یوحنّا،‏ فقط به این مطالب اختصاص یافته است.‏ با خواندن آنها بخوبی برایمان روشن می‌شود که یَهُوَه به چه کسانی محبّت دارد.‏ حال این باب‌های ۱۳ تا ۱۷ انجیل یوحنّا را بررسی می‌کنیم.‏

از الگوی محبّت عیسی درس بگیریم

۴.‏ الف)‏ یوحنّا چه اشاره‌ای به موضوع اصلی دیدار عیسی با شاگردانش هنگام پایه‌گزاری مراسم یادبود کرده است؟‏ ب)‏ از جمله دلایل مهم محبّت یَهُوَه به عیسی چیست؟‏

^۴ موضوع اصلی این باب‌ها که حاوی آخرین توصیه‌های عیسی پیش از ترک شاگردانش می‌باشد محبّت است.‏ اَشکال مختلف واژه محبّت ۳۱ بار در این باب‌ها تکرار شده است.‏ در هیچ جای کتاب مقدّس تا این حد بر محبّت عمیق عیسی به یَهُوَه و به شاگردانش تأکید نشده است.‏ البتّه از گزارشات انجیل‌های دیگر نیز بخوبی می‌توان به محبّت عیسی به یَهُوَه پی برد،‏ امّا تنها در انجیل یوحنّا صریحاً آمده است که عیسی ‹پدر را محبّت می‌نماید.‏› (‏ یوحنّا ۱۴:‏۳۱‏)‏ عیسی اشاره می‌کند که یَهُوَه نیز او را دوست دارد و دلیل آن را چنین ذکر می‌کند:‏ «همچنان که پدر مرا محبّت نمود،‏ من نیز شما را محبّت نمودم؛‏ در محبّت من بمانید.‏ اگر احکام مرا نگاه دارید،‏ در محبّت من خواهید ماند،‏ چنانکه من احکام پدر خود را نگاه داشته‌ام و در محبّت او می‌مانم.‏» (‏ یوحنّا ۱۵:‏۹،‏ ۱۰‏)‏ آری،‏ یَهُوَه به دلیل اطاعت بی‌چون و چرای عیسی عمیقاً به او محبّت دارد.‏ چه الگوی آموزنده‌ای برای تمام پیروان عیسی مسیح!‏

۵.‏ عیسی چگونه محبّت خود را به پیروانش ابراز داشت؟‏

^۵ در مقدمهٔ گزارش یوحنّا راجع به آخرین گردهمایی عیسی با رسولانش محبّت عمیق او به پیروانش بروشنی مورد تأکید قرار گرفته است.‏ یوحنّا چنین نقل می‌کند:‏ «چون عیسی دانست که ساعت او رسیده است تا از این جهان به جانب پدر برود،‏ خاصّان خود را که در این جهان محبّت می‌نمود،‏ ایشان را تا به آخر محبّت نمود.‏» (‏ یوحنّا ۱۳:‏۱‏)‏ در آن شب خاطره‌انگیز عیسی به شاگردانش درسی به‌یادماندنی از خدمتگزاری و محبّت داد.‏ او به شستن پاهای آنان مشغول شد.‏ در واقع هر یک از ایشان می‌بایست با دل و جان این کار را برای عیسی و دیگر برادران خود انجام می‌داد،‏ امّا احدی قدم پیش نگذاشت.‏ عیسی متواضعانه این وظیفه را به عهده گرفت و بعد بدیشان گفت:‏ «اگر من که آقا و معلّم هستم،‏ پایهای شما را شستم،‏ بر شما نیز واجب است که پایهای یکدیگر را بشویید.‏ زیرا به شما نمونه‌ای دادم تا چنانکه من با شما کردم،‏ شما نیز بکنید.‏» (‏ یوحنّا ۱۳:‏۱۴،‏ ۱۵‏)‏ مسیحیان واقعی می‌باید با دل و جان خدمتگزار برادران خود باشند.‏ —‏ متّیٰ ۲۰:‏۲۶،‏ ۲۷؛‏ یوحنّا ۱۳:‏۱۷‏.‏

از حکم تازه عیسی پیروی کن

۶،‏ ۷.‏ الف)‏ یوحنّا راجع به پایه‌گزاری مراسم یادبود به چه جزئیات مهمی اشاره کرد؟‏ ب)‏ عیسی چه حکمی به شاگردانش داد،‏ و چه چیز آن تازه بود؟‏

^۶ گزارش یوحنّا از آنچه در شب ۱۴ نیسان در آن خانه رخ داد تنها گزارشی است که به طور مشخص به خارج شدن یهودای اَسخَریوطی از آنجا اشاره می‌کند.‏ (‏ یوحنّا ۱۳:‏۲۱-‏۳۰‏)‏ با مطابقت دادن متون انجیل‌ها پی می‌بریم که عیسی متعاقب خروج یهودای خیانتکار بود که مراسم یادبود مرگ خود را پایه‌گزاری کرد.‏ وی سپس مفصلاً آخرین اندرزها و تعالیم خود را به رسولان وفادارش داد.‏ اکنون که برای حضور در مراسم یادبود مرگ عیسی آماده می‌شویم بجاست بیش از هر موقع دیگری به سخنان او در آن مناسبت دقّت کنیم؛‏ بویژه اگر بخواهیم محبوب خدا باشیم.‏

^۷ در نخستین درسی که عیسی پیش از پایه‌گزاری مراسم یادبود مرگ خود به شاگردانش داد جنبه‌ای تازه وجود داشت.‏ وی بدیشان گفت:‏ «به شما حکمی تازه می‌دهم که یکدیگر را محبّت نمایید،‏ چنانکه من شما را محبّت نمودم تا شما نیز یکدیگر را محبّت نمایید.‏ به همین همه خواهند فهمید که شاگرد من هستید اگر محبّت یکدیگر را داشته باشید.‏» (‏ یوحنّا ۱۳:‏۳۴،‏ ۳۵‏)‏ چه چیز این حکم،‏ تازه و جدید بود؟‏ عیسی در همان شب در توضیح این مطلب گفت:‏ «این است حکم من که یکدیگر را محبّت نمایید،‏ همچنان که شما را محبّت نمودم.‏ کسی محبّتِ بزرگتر از این ندارد که جان خود را بجهت دوستان خود بدهد.‏» (‏ یوحنّا ۱۵:‏۱۲،‏ ۱۳‏)‏ در شریعت موسی به اسرائیلیان حکم شده بود:‏ «همسایهٔ خود را مثل خویشتن محبّت نما.‏» (‏ لاویان ۱۹:‏۱۸‏)‏ امّا دامنهٔ محبّت در حکم عیسی بس فراتر از این بود.‏ مسیحیان می‌باید آنطور که عیسی ایشان را محبّت کرد یکدیگر را محبّت نمایند؛‏ یعنی حتّی حاضر به فدا کردن جان خود برای برادرشان باشند.‏

۸.‏ الف)‏ محبّت ایثارگرانه مستلزم چیست؟‏ ب)‏ شاهدان یَهُوَه به چه صورت محبّت ایثارگرانه را ابراز می‌کنند؟‏

^۸ حول و حوش روز یادبود،‏ فرصت بسیار مناسبی برای جماعت مسیحی و فرد فرد اعضای آن است تا محبّت خویش را محک زده،‏ ببینند که آیا واقعاً از محبّت مسیح‌گونه،‏ این نشان اصلی مسیحیَّت واقعی،‏ برخوردار هستند یا خیر.‏ این محبّت ایثارگرانه ممکن است باعث شود تا فرد مسیحی جان خویش را برای وفاداری به برادران خود بدهد؛‏ چنانکه موارد آن کم نبوده است.‏ امّا در اغلب موارد ابراز این محبّت مستلزم گذشتن از حق خویش برای خدمت کردن و مساعدت نمودن به هم‌ایمانان و افراد دیگر است.‏ پولُس رسول در این خصوص نمونه‌ای عالی بود.‏ (‏ ۲قُرِنتیان ۱۲:‏۱۵؛‏ فیلِپّیان ۲:‏۱۷‏)‏ امروزه در تمام دنیا،‏ شاهدان یَهُوَه به دلیل روحیهٔ ایثارگرانه‌شان،‏ کمک کردن به هم‌ایمانان و همسایگان خود،‏ و انرژی‌ای که صرف آموزش حقیقت کتاب مقدّس به همنوعانشان می‌کنند شناخته‌شده می‌باشند.‏b —‏ غَلاطیان ۶:‏۱۰‏.‏

روابطی که باید گرامی داشت

۹.‏ برای حفظ رابطهٔ ارزشمندمان با یَهُوَه و پسرش عیسی می‌باید چه کاری را با رضا و رغبت انجام دهیم؟‏

^۹ براستی چه چیزی باارزش‌تر از این است که محبوب یَهُوَه و پسر او عیسی مسیح باشیم؟‏ برای آنکه زیر سایهٔ محبّت ایشان قرار گیریم و آن را با تمام وجود حس کنیم از ما انتظار می‌رود کاری را انجام دهیم.‏ عیسی در آخرین گردهمایی خویش با رسولانش در این مورد گفت:‏ «هر که احکام مرا دارد و آنها را حفظ کند،‏ آن است که مرا محبّت می‌نماید؛‏ و آنکه مرا محبّت می‌نماید،‏ پدر من او را محبّت خواهد نمود و من او را محبّت خواهم نمود و خود را به او ظاهر خواهم ساخت.‏» (‏ یوحنّا ۱۴:‏۲۱‏)‏ ارزش والای رابطه‌مان با خدا و پسرش عیسی ما را بر آن می‌دارد تا با رضا و رغبت به احکام ایشان گردن بنهیم.‏ در این میان می‌توان به ابراز محبّتی ایثارگرانه و عمل نمودن به آنچه عیسی متعاقب رستاخیزش حکم فرمود اشاره کرد.‏ عیسی ما را مأمور کرد که «به قوم موعظه و شهادت دهیم» و تلاش کنیم کسانی را که پیام را می‌پذیرند ‹شاگرد سازیم.‏› —‏ اَعمال ۱۰:‏۴۲؛‏ متّیٰ ۲۸:‏۱۹،‏ ۲۰‏.‏

۱۰.‏ مسح‌شدگان و «گوسفندان دیگر» از چه رابطه‌های ارزشمندی برخوردار می‌گردند؟‏

^۱۰ در آن شب،‏ عیسی در پاسخ به پرسش رسول وفادار،‏ یهودا (‏ ملقب به تدّی)‏ گفت:‏ «اگر کسی مرا محبّت نماید،‏ کلام مرا نگاه خواهد داشت و پدرم او را محبّت خواهد نمود و به سوی او آمده،‏ نزد وی مسکن خواهیم گرفت.‏» (‏ یوحنّا ۱۴:‏۲۲،‏ ۲۳‏)‏ مسیحیان مسح‌شده که برای حکمرانی با عیسی در آسمان خوانده شده‌اند حتّی بر روی زمین از رابطه‌ای بسیار نزدیک با یَهُوَه و پسرش برخوردار می‌باشند.‏ (‏ یوحنّا ۱۵:‏۱۵؛‏ ۱۶:‏۲۷؛‏ ۱۷:‏۲۲؛‏ عبرانیان ۳:‏۱؛‏ ۱یوحنّا ۳:‏۲،‏ ۲۳‏)‏ یاران ایشان،‏ «گوسفندان دیگر» نیز که امید زندگی ابدی روی زمین را دارند چنانچه مطیع او بمانند از رابطه‌ای صمیمی با عیسی مسیح،‏ «شبان» خود و یَهُوَه،‏ خدای خود برخوردار می‌گردند.‏ —‏ یوحنّا ۱۰:‏ ۱۶؛‏ مزامیر ۱۵:‏۱-‏۵؛‏ ۲۵:‏۱۴‏.‏

‏«از جهان نیستید»‏

۱۱.‏ عیسی به شاگردانش چه هشداری داد؟‏

^۱۱ عیسی در آن آخرین گردهمایی با شاگردانش،‏ بدیشان هشداری قابل تأمّل داد:‏ اینکه دنیا دشمن محبوبان خداست.‏ او گفت:‏ «اگر جهان شما را دشمن دارد،‏ بدانید که پیشتر از شما مرا دشمن داشته است.‏ اگر از جهان می‌بودید،‏ جهان خاصّان خود را دوست می‌داشت.‏ لٰکن چونکه از جهان نیستید بلکه من شما را از جهان برگزیده‌ام،‏ از این سبب جهان با شما دشمنی می‌کند.‏ به خاطر آرید کلامی را که به شما گفتم:‏ غلام بزرگتر از آقای خود نیست.‏ اگر مرا زحمت دادند،‏ شما را نیز زحمت خواهند داد؛‏ اگر کلام مرا نگاه داشتند،‏ کلام شما را هم نگاه خواهند داشت.‏» —‏ یوحنّا ۱۵:‏۱۸-‏۲۰‏.‏

۱۲.‏ الف)‏ چرا عیسی به شاگردانش گوشزد کرد که دنیا از ایشان نفرت خواهد کرد؟‏ ب)‏ با نزدیک شدن یادبود مرگ عیسی خوب است چه کار کنیم؟‏

^۱۲ عیسی آن هشدار را نه تنها به ۱۱ رسول خود بلکه به همهٔ مسیحیان بعد از ایشان داد تا نفرت دنیا ایشان را دلسرد نکند و زانوی تسلیم فرود نیاورند.‏ او اضافه کرد:‏ «این را به شما گفتم تا لغزش نخورید.‏ شما را از کنایس بیرون خواهند نمود؛‏ بلکه ساعتی می‌آید که هر که شما را بکُشد،‏ گمان بَرَد که خدا را خدمت می‌کند.‏ و این کارها را با شما خواهند کرد،‏ بجهت آنکه نه پدر را شناخته‌اند و نه مرا.‏» (‏ یوحنّا ۱۶:‏۱-‏۳‏)‏ بر طبق فرهنگی از لغاتِ کتاب مقدّس واژه‌ای که در اینجا «لغزش» ترجمه شده به این معنی است:‏ «ایجاد عدم اعتماد و نافرمانی در شخصی که نسبت به فردی خاص می‌باید اعتماد و حرف‌شنوی داشته باشد،‏ به عبارت دیگر سبب انحراف شدن.‏» ایّام نزدیک به یادبود فرصت بسیار مناسبی است تا بر زندگی‌نامه‌های افراد وفادار دوران باستان و زمان حاضر تأمّل کنیم و از پایداری ایشان تحت شرایط دشوار سرمشق بگیریم.‏ نگذاریم مخالفت‌ها و آزار و اذیّت‌ها ما را از یَهُوَه و عیسی منحرف کند،‏ بلکه با اعتماد به آنان احکامشان را به جا آوریم.‏

۱۳.‏ عیسی برای پیروان خود چه چیزی در دعا از پدرش درخواست کرد؟‏

^۱۳ عیسی در آخرین دعا پیش از خروج از آن بالاخانه از پدر خود استدعا کرد:‏ «من کلام تو را به ایشان دادم و جهان ایشان را دشمن داشت زیرا که از جهان نیستند،‏ همچنان که من نیز از جهان نیستم.‏ خواهش نمی‌کنم که ایشان را از جهان ببری،‏ بلکه تا ایشان را از شریر نگاه داری.‏ ایشان از جهان نیستند چنانکه من از جهان نمی‌باشم.‏» (‏ یوحنّا ۱۷:‏۱۴-‏۱۶‏)‏ ما می‌توانیم اطمینان داشته باشیم که یَهُوَه از محبوبان خویش مراقبت می‌کند و آنان را قوّت می‌دهد تا بخشی از این جهان نگردند.‏ —‏ اِشَعْیا ۴۰:‏۲۹-‏۳۱‏.‏

در محبّت پدر و پسر بمان

۱۴،‏ ۱۵.‏ الف)‏ بر خلاف «موِ» اسرائیل عیسی خود را به چه تشبیه کرد؟‏ ب)‏ ‹شاخه‌های› «تاک حقیقی» چه کسانی هستند؟‏

^۱۴ در شب ۱۴ نیسان عیسی در گفتگویی صمیمی با رسولان وفادارش در تضاد با اسرائیلیان خیانتکار که «مو بیگانه» خوانده شدند،‏ خود را به «تاک حقیقی» تشبیه کرد.‏ او گفت:‏ «من تاک حقیقی هستم و پدر من باغبان است.‏» (‏ یوحنّا ۱۵:‏ ۱‏)‏ قرن‌ها پیش از آن اِرْمیای نبی این کلام یَهُوَه را برای امّت مرتد اسرائیل نوشت:‏ «من تو را مو اصیل .‏ .‏ .‏ غرس نمودم پس چگونه نهال مو بیگانه برای من گردیده‌ای؟‏» (‏ اِرْمیا ۲:‏۲۱‏)‏ و هوشَع نبی نیز در این خصوص گفت:‏ «اسرائیل مو برومند است که میوه برای خود می‌آورد.‏ .‏ .‏ .‏ دل ایشان پر از نفاق است.‏» —‏ هوشَع ۱۰:‏۱،‏ ۲‏.‏

^۱۵ اسرائیل به جای آنکه میوهٔ پرستش حقیقی را به بار آورد،‏ به ارتداد کشیده شد و برای خود میوه آورد.‏ عیسی سه روز پیش از آخرین گردهمایی با شاگردان وفادارش به پیشوایان ریاکار یهودی گفت:‏ «شما را می‌گویم که ملکوت خدا از شما گرفته شده،‏ به امّتی که میوه‌اش را بیاورند،‏ عطا خواهد شد.‏» (‏ متّیٰ ۲۱:‏۴۳‏)‏ آن امّت جدید همان «اسرائیل خدا» و متشکل از ۰۰۰‏,‏۱۴۴ مسیحی مسح‌شده است که به «شاخه‌ها» تشبیه شده‌اند؛‏ یعنی شاخه‌های «تاک حقیقی» عیسی مسیح.‏ —‏ غَلاطیان ۶:‏۱۶؛‏ یوحنّا ۱۵:‏۵؛‏ مکاشفه ۱۴:‏۱،‏ ۳‏.‏

۱۶.‏ عیسی ۱۱ رسول وفادارش را به چه کاری ترغیب کرد،‏ و در خصوص باقی‌ماندگان مسح‌شده در این ایّام آخر چه می‌توان گفت؟‏

^۱۶ در آن خانه،‏ عیسی در حضور ۱۱ رسولش گفت:‏ «هر شاخه‌ای در من که میوه نیاورد،‏ آن را دور می‌سازد و هر چه میوه آرد آن را پاک می‌کند تا بیشتر میوه آورد.‏ در من بمانید و من در شما.‏ همچنانکه شاخه از خود نمی‌تواند میوه آورد اگر در تاک نماند،‏ همچنین شما نیز اگر در من نمانید.‏» (‏ یوحنّا ۱۵:‏۲،‏ ۴‏)‏ تاریخ معاصر امّت یَهُوَه نشان می‌دهد که باقی‌مانده مسیحیان مسح‌شدهٔ وفادار اتحاد خویش را با سَروَر خود عیسی مسیح حفظ کرده‌اند.‏ (‏ اَفَسُسیان ۵:‏۲۳‏)‏ آنان پاکسازی و هَرَس را به جان خریدند.‏ (‏ مَلاکی ۳:‏۲،‏ ۳‏)‏ و از سال ۱۹۱۹،‏ میوهٔ ملکوت را بوفور حاصل کرده‌اند؛‏ نخست با یافتن مسح‌شدگانی دیگر و متعاقب سال ۱۹۳۵ با یافتن یاران دیگر خود،‏ یعنی «گروهی عظیم» که همچنان شمارشان رو به افزایش است.‏ —‏ مکاشفه ۷:‏۹؛‏ اِشَعْیا ۶۰:‏۴،‏ ۸-‏۱۱‏.‏

۱۷،‏ ۱۸.‏ الف)‏ کدام سخنان عیسی به مسح‌شدگان و گوسفندان دیگر کمک می‌کند تا در محبّت یَهُوَه بمانند؟‏ ب)‏ حضور در یادبود مرگ مسیح در این خصوص چه کمکی به ما می‌کند؟‏

^۱۷ ادامهٔ سخنان عیسی مشمول هر دو گروه می‌شود؛‏ هم مسیحیان مسح‌شده و هم یاران ایشان.‏ عیسی گفت:‏ «جلال پدر من آشکارا می‌شود به اینکه میوهٔ بسیار بیاورید و شاگرد من بشوید.‏ همچنان که پدر مرا محبّت نمود،‏ من نیز شما را محبّت نمودم؛‏ در محبّت من بمانید.‏ اگر احکام مرا نگاه دارید،‏ در محبّت من خواهید ماند،‏ چنانکه من احکام پدر خود را نگاه داشته‌ام و در محبّت او می‌مانم.‏» —‏ یوحنّا ۱۵:‏۸-‏۱۰‏.‏

^۱۸ خواست دل همگی ما این است که در محبّت خدا بمانیم،‏ و همین ما را بر آن می‌دارد تا میوهٔ بسیار آوریم.‏ برای این منظور هر فرصتی را مغتنم شمرده،‏ «بشارت ملکوت» را موعظه کنیم.‏ (‏ متّیٰ ۲۴:‏۱۴‏)‏ همچنین تمام تلاش خود را به خرج می‌دهیم تا «ثمرهٔ روح» را در همهٔ اَعمال روزانه‌مان نشان دهیم.‏ (‏ غَلاطیان ۵:‏۲۲،‏ ۲۳‏)‏ حضور در جلسهٔ یادبود مرگ مسیح،‏ این یادآور محبّت عظیم خدا و مسیح،‏ عزم ما را در این کار استوار می‌سازد.‏ —‏ ۲قُرِنتیان ۵:‏۱۴،‏ ۱۵‏.‏

۱۹.‏ در مقالهٔ بعدی در مورد چه منبع کمکی دیگری صحبت خواهد شد؟‏

^۱۹ عیسی پس از پایه‌گزاری مراسم یادبود،‏ به پیروان وفادار خود وعده داد که یَهُوَه «تسلّی‌دهنده یعنی روح‌القدس» را بدیشان خواهد داد.‏ (‏ یوحنّا ۱۴:‏۲۶‏)‏ روح‌القدس چگونه به مسح‌شدگان و گوسفندان دیگر عیسی کمک می‌کند تا در محبّت یَهُوَه بمانند.‏ این موضوع در مقالهٔ بعدی مورد بررسی قرار خواهد گرفت.‏

‏[پاورقی‌ها]‏

پرسش‌هایی برای مرور

‏•‏ عیسی چه درس عملی‌ای در خصوص خدمتگزاری و محبّت به شاگردانش داد؟‏

‏•‏ ایّام یادبود مرگ مسیح فرصت خوبی است تا چه چیزی را در خود محک بزنیم؟‏

‏•‏ چرا هشدار عیسی در مورد نفرت و آزار و اذیّت دنیا نباید باعث لغزش ما شود؟‏

‏•‏ «تاک حقیقی» چه کسی است؟‏ «شاخه‌ها» چه کسانی هستند،‏ و چه چیزی از ایشان انتظار می‌رود؟‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۱۹]‏

عیسی به رسولان خود درسی به‌یادماندنی از خدمتگزاری و محبّت داد

‏[تصاویر در صفحهٔ ۲۰،‏ ۲۱]‏

شاگردان مسیح به اطاعت از حکم وی از خود محبّتی ایثارگرانه ابراز می‌نمایند