یَهُوَه به وعده‌هایی که به باایمانان داده است عمل میکند
«وعده دهنده امین است.»—عبرانیان ۱۰:۲۳.
۱، ۲. چرا می‌توانیم به وعده‌های یَهُوَه اطمینان کامل داشته باشیم؟
یَهُوَه می‌خواهد که خادمانش به او و وعده‌هایش ایمان راسخ داشته باشند و این ایمان را حفظ کنند. کسی که چنین ایمانی داشته باشد می‌تواند کاملاً مطمئن باشد که یَهُوَه به آنچه وعده داده است عمل میکند. کلام وحی شدهٔ وی اعلام میکند: «یَهُوَه صبایوت قَسَم خورده میگوید: یقیناً بطوریکه قصد نموده‌ام همچنان واقع خواهد شد، و بنهجیکه تقدیر کرده‌ام همچنان بجا آورده خواهد گشت.»—اشعیا ۱۴:۲۴.
۲ این گفته که «یَهُوَه صبایوت قَسَم خورده میگوید،» نشان می‌دهد که وی سوگند یاد کرده که به وعده‌هایش عمل کند. بدین جهت کلامش قادر است بگوید: «بتمامئ دل خود بر خداوند توکّل نما، و بر عقل خود تکیه مکن. در همهٔ راههای خود او را بشناس، و او طریقهایترا راست خواهد گردانید.» ( امثال ۳:۵، ۶) وقتی که به یَهُوَه اعتماد کنیم و اجازه دهیم با حکمت او راهنمایی شویم، مطمئن خواهیم بود که طریق زندگی‌مان ما را به زندگی جاودانه هدایت خواهد کرد زیرا حکمت خدا «بجهة آنانیکه او را بدست گیرند درخت حیات است.»—امثال ۳:۱۸؛ یوحنا ۱۷:۳.
ایمان واقعی در دوران باستان
۳. چطور نوح ایمانش به یَهُوَه را نشان داد؟
۳ سابقهٔ رفتار یَهُوَه با آنهایی که ایمان واقعی به او داشتند ثابت میکند که می‌توان به او اطمینان کرد. برای مثال، بیش از ۴۴۰۰ سال پیش، خدا به نوح اطلاع داد که دنیای آن زمانه را در یک توفان و سیل جهانی نابود خواهد کرد و به او دستور داد یک کشتی بزرگ بسازد تا زندگی انسانها و حیوانات را نجات دهد. عکس‌العمل نوح چطور بود؟ عبرانیان ۱۱:۷ گزارش می‌دهد: «به ایمان نوح چون دربارهٔ اموریکه تا آن وقت دیده نشده الهام یافته بود خداترس شده کشتئ بجهة اهل خانهٔ خود بساخت.» چرا نوح چنین ایمانی داشت، آنهم به چیزی که تا آن زمان روی نداده و «تا آن وقت دیده نشده» بود؟ چونکه از رفتار و برخورد خدا با نسل بشر در گذشته آگاه بود و می‌دانست که هر چه او بگوید به وقوع خواهد پیوست. بنابراین مطمئن بود که توفان هم اتفاق خواهد افتاد.—پیدایش ۶:۹-۲۲.
۴، ۵. چرا ابراهیم اعتماد کامل به یَهُوَه نشان داد؟
۴ ابراهیم نیز نمونهٔ بارز دیگری است. قریب به ۳۹۰۰ سال پیش، خدا به او دستور داد که پسرش اسحاق را قربانی کند که تنها پسر از سارَه بود. ( پیدایش ۲۲:۱-۱۰) ابراهیم از خودش چه عکس‌العملی نشان داد؟ عبرانیان ۱۱:۱۷ میگوید: «از روی ایمان ابراهیم در وقت آزمایش، اسحاق را به عنوان قربانی به خدا تقدیم نمود.» — انجیل شریف. اما در لحظهٔ آخر فرشتهٔ یَهُوَه او را از این کار بازداشت. ( پیدایش ۲۲:۱۱، ۱۲) ولی اصلاً چرا ابراهیم عزم این کار را کرد؟ بر طبق عبرانیان ۱۱:۱۹ «زیرا ابراهیم ایمان داشت که حتی اگر اسحاق بمیرد، خدا قادر است او را زنده سازد.» – ترجمهٔ تفسیری. ولی چطور ابراهیم می‌توانست به رستاخیز ایمان داشته باشد، در حالی که نه رستاخیزی دیده بود و نه مدرکی وجود داشت که چنین چیزی سابقاً اتفاق افتاده باشد؟
۵ به یاد بیاورید وقتی سارَه ۸۹ ساله بود خدا به آنها وعدهٔ یک پسر را داد. رحم سارَه دیگر قابلیت بارداری را نداشت و در واقع مرده بود. ( پیدایش ۱۸:۹-۱۴) ولی خدا رحم سارَه را زنده کرد و او اسحاق را آورد. ( پیدایش ۲۱:۱-۳) ابراهیم می‌دانست که اگر خدا توانست قدرت باروری را دوباره به رحم سارَه بازگرداند، چنانچه لازم باشد می‌تواند اسحاق را هم به زندگی بازگرداند. رومیان ۴:۲۰، ۲۱ راجع به ابراهیم میگوید: «نسبت به وعدهٔ خدا شک نکرد، بلکه در حالی که خدا را حمد می‌گفت، ایمانش او را تقویت می‌نمود، زیرا اطمینان کامل داشت که خدا قادر است مطابق آنچه وعده فرموده است عمل کند.» — انجیل شریف.
۶. یوشع اطمینان خود را به یَهُوَه چگونه ابراز کرد؟
۶ بیش از ۳۴۰۰ سال پیش وقتی که یوشَع بیش از صد سال سن داشت، پس از عمری تجربه و مشاهدهٔ رفتار معتمدانهٔ خدا، دلیل اطمینان خود را به او چنین توصیف کرد: «به تمامی دل و به تمامی جان خود می‌دانید که یک چیز از تمام چیزهای نیکو که یَهُوَه خدای شما دربارهٔ شما گفته است به زمین نیفتاده بلکه همه‌اش واقع شده است و یک حرف از آن به زمین نیفتاده.»—یوشع ۲۳:۱۴.
۷، ۸. مسیحیان با ایمان در قرن اول دست به چه اقدامی زدند که منجر به نجات جانشان شد و چرا این کار را کردند؟
۷ حدود ۱۹۰۰ سال پیش تعداد زیادی از افراد متواضع و فروتن از خود ایمان واقعی نشان دادند. این عده از تکمیل شدن نبوتهای کتاب مقدس پی بردند که عیسی، مسیح بود و تعالیم او را پذیرفتند. این حقایق و نوشته‌های مقدس عبری با همدیگر زمینهٔ محکمی را فراهم کردند که بر پایهٔ اینها، توانستند به آنچه عیسی تعلیم می‌داد ایمان بیاورند. از اینرو، وقتی عیسی به پیروانش گفت که داوری مهلک خدا به دلیل عدم وفاداری بر سر اورشلیم و یهودیه فرود خواهد آمد، آنها حرفش را باور کردند. و وقتی که به آنها اطلاع داد چکار کنند که جانشان را نجات دهند، به حرفش گوش فرا داده آنرا بجا آوردند.
۸ عیسی به مؤمنانی که به او ایمان آورده بودند گفت هنگامی که دیدند اورشلیم را لشکریان بت‌پرست محاصره کرده‌اند، از آنجا فرار کنند. درست همانطور که عیسی هشدار داده بود، لشکر روم در سال ۶۶ د. م. بر ضد اورشلیم سرازیر شد. ولی بعد به دلیلی ناشناخته آنجا را ترک کرد. این علامت آن بود که مسیحیان شهر را ترک کنند، زیرا عیسی گفته بود: «چون بینید که اورشلیم به لشکرها محاصره شده است، آنگاه بدانید که خرابی آن رسیده است. آنگاه هر که در یهودیّه باشد به کوهستان فرار کند و هر که در شهر باشد بیرون رود و هر که در صحرا بُوَد داخل شهر نشود.» ( لوقا ۲۱:۲۰، ۲۱) آنهایی که ایمان واقعی داشتند دقیقاً همین کار را کردند. آنها اورشلیم و حومهٔ آن را ترک گفته و به جای امنی گریختند.
عواقب عدم ایمان
۹، ۱۰. الف) رهبران مذهبی چگونه نسبت به عیسی از خود بی‌ایمانی نشان دادند؟ ب) بی‌ایمانی آنها چه عواقبی در بر داشت؟
۹ آنهایی که ایمان واقعی نداشتند چکار کردند؟ این عده وقتی فرصت فرار نصیبشان شد چنین نکردند. به خیالشان رهبران آنها می‌توانستند نجاتشان دهند. این رهبران و پیروانشان نیز شواهد مسیح بودن عیسی را به چشم دیدند. پس چرا آنچه او می‌گفت قبول نکردند؟ چونکه دلشان پر از شرارت بود. این امر قبلاً زمانی برملا شد که دیدند عدهٔ زیادی از مردم عامی پس از اینکه عیسی ایلعازر را رستاخیز داد به دور او جمع شده‌اند و به او ایمان آورده‌اند. یوحنا ۱۱:۴۷، ۴۸ برای ما نقل میکند: «رؤسای کَهَنَه و فریسیان، [سَنهدرین یا دیوان عالی یهودی را جمع و] شورا نموده گفتند، چه کنیم زیرا که این مرد [عیسی] معجزات بسیار مینماید؟ اگر او را چنین واگذاریم همه به او ایمان خواهند آورد و رومیان آمده جا و قوم ما را خواهند گرفت.» آیهٔ ۵۳ میگوید: «و از همان روز شورا کردند که او را بکشند.»
۱۰ چه معجزهٔ شگفت‌آوری عیسی کرد—ایلعازَر از قبر به زندگی بازآورده شد! اما رهبران مذهبی می‌خواستند عیسی را به این دلیل بکشند. شرارت عظیم آنها بیشتر زمانی آشکار شد که «رؤسای کَهَنَه شورا کردند که ایلعازر را نیز بکشند، زیرا که بسیاری از یهود بسبب او می‌رفتند و به عیسی ایمان می‌آوردند.» ( یوحنا ۱۲:۱۰، ۱۱) ایلعازر تازه از مرگ برگشته بود و این روحانیون می‌خواستند که او دوباره بمیرد! آنها نه در فکر بجا آوردن اراده و خواست خدا بودند و نه در فکر منافع و خیر مردم. آنها خودخواهانه فقط نگران مقام و منافعشان بودند. «چیزی که برای این اشخاص اهمیت داشت، بیشتر جلب نظر و احترام مردم بود نه جلب رضای خدا.» — ترجمهٔ تفسیری. ( یوحنا ۱۲:۴۳) ولی در آخر جزای بی‌ایمانی‌شان را نیز دیدند، زیرا در سال ۷۰ د. م.، لشکر روم برگشت و هم مقام آنها را از بین برد و هم ملتشان را، و در نتیجه، بسیاری از آنها زندگیشان را از دست دادند.
ابراز ایمان در دورهٔ ما
۱۱. در اوایل این قرن، ایمان واقعی چطور به نمایش گذاشته شد؟
۱۱ در این قرن نیز تعداد بسیاری مردان و زنان با ایمانی واقعی زندگی کرده‌اند. برای مثال، مردم در اوایل قرن بیستم در انتظار آینده‌ای درخشان و صلح‌آمیز بودند. در آن زمان، آنهایی که به یَهُوَه و کلامش ایمان داشتند، اعلام می‌کردند که بشر در آستانهٔ قدم نهادن به پرتلاطم‌ترین دوران خود است. این همان چیزی بود که کلام خدا در متی باب ۲۴ و در ۲تیموتاؤس باب ۳ و دیگر جاهای کتاب مقدس، هشدار داده بود. عاقبت آنچه این افراد باایمان می‌گفتند در سال ۱۹۱۴ با جنگ جهانی اول شروع به رخ دادن نمود. دنیا، قدم به «ایّام آخر» که پیشگویی شده بود گذاشت و با «زمانهای سخت» مواجه گشت. ( ۲تیموتاؤس ۳:۱) چرا خادمان یَهُوَه قادر بودند حقیقت امر را از قبل دریابند ولی دیگران نتوانستند این موضوع را درک کنند؟ برای اینکه همانند یوشع، ایمان داشتند که حتی یکی از سخنان یَهُوَه عقیم نخواهد ماند.
۱۲. امروزه، خادمان یَهُوَه به کدام وعدهٔ او ایمان کامل دارند؟
۱۲ امروزه، شمار خادمان یَهُوَه که اعتمادشان به وی است در سر تا سر دنیا قریب به شش میلیون نفر می‌رسد. آنها با نظر به تکمیل کلام نبوت‌شدهٔ خدا و شواهد موجود می‌دانند که بزودی خدا این سیستم خشونت‌بار و فاسد دنیا را نابود خواهد کرد. آنها مطمئن هستند که زمان تکمیل ۱یوحنا ۲:۱۷ بزودی فرا می‌رسد، که میگوید: «دنیا و شهوات آن در گذر است، لکن کسی که به ارادهٔ خدا عمل میکند تا به ابد باقی می‌ماند.» خادمان یَهُوَه اعتماد کامل دارند که وی به این وعدهٔ خود عمل خواهد کرد.
۱۳. تا چه حد می‌توان به یَهُوَه اطمینان کرد؟
۱۳ تا چه حد می‌توان به یَهُوَه اطمینان کرد؟ در حقیقت، با اطمینان خاطر می‌توانی جانت را در دست یَهُوَه بگذاری! حتی اگر جانت را در راه خدمت به او از دست بدهی، او در آینده زندگی خیلی بهتری پس از رستاخیزت به تو عطا خواهد کرد. عیسی در یوحنا ۵:۲۷، ۲۸ به ما چنین اطمینان می‌بخشد: «ساعتی می‌آید که در آن، جمیع کسانیکه در قبور میباشند، [یعنی در حافظهٔ خدا هستند،] آواز او را خواهند شنید و بیرون خواهند آمد.» ( یوحنا ۵:۲۸، ۲۹) آیا دکتر، سیاستمدار، دانشمند، تاجر و یا هر انسان دیگری را سراغ دارید که بتواند این کار را بکند؟ با یک نظر به سابقه‌شان می‌بینیم که این عده قادر به چنین کاری نیستند. یَهُوَه هم قدرتش را دارد و هم میل و اراده‌اش را !
آینده‌ای شگفت‌انگیز در انتظار با ایمانان
۱۴. کلام خدا چه آیندهٔ باشکوهی را به باایمانان وعده داده است؟
۱۴ عیسی از حتمی بودن زمینی جدید تحت ملکوت آسمانی خدا سخن گفت: «خوشا بحال حلیمان زیرا ایشان وارث زمین خواهند شد.» ( متی ۵:۵) این سخن آنچه خدا در مزمور ۳۷:۲۹ وعده داده بود مسجلتر نمود: «صالحان وارث زمین خواهند بود، و در آن تا بأبد سکونت خواهند نمود.» و درست قبل از مرگ عیسی، گناهکاری نشان داد که به او ایمان دارد. به این دلیل، عیسی به او گفت: «با من در فردوس خواهی بود.» ( لوقا ۲۳:۴۳) بله، عیسی در مقام پادشاهی ملکوت خدا، مقرر خواهد کرد که این مرد بر روی زمین رستاخیز یابد تا فرصتی داشته باشد تا ابد در بهشت زمینی زندگی کند. امروزه، همهٔ آنهایی که ایمانشان به ملکوت یَهُوَه است می‌توانند چشم امید به زندگی در بهشت داشته باشند و در آن زمان «خدا هر اشکی از چشمان ایشان پاک خواهد کرد و بعد از آن موت نخواهد بود و ماتم و ناله و درد دیگر رو نخواهد نمود.»—مکاشفه ۲۱:۴.
۱۵، ۱۶. به چه دلیل زندگی در دنیای جدید پر از صلح و صفا خواهد بود؟
۱۵ برای چند لحظه بگذاریم ذهنمان ما را به آن زمان در آینده ببرد. تصور کنیم که الان در آن بهشت زندگی می‌کنیم. چیزی که همه‌جا بلافاصله به چشم می‌خورد مردمی شاد است که در صلح و صفای کامل زندگی می‌کنند. این مردم از وضعیتی لذت می‌برند که در اشعیا ۱۴:۷ اوضاعی مشابه آن پیشگویی شده: «تمامی زمین آرام شده و ساکت گردیده‌اند و به آواز بلند ترنّم می‌نمایند.» چرا این مردم این چنین میباشند؟ اولاً توجه کنید که هیچ‌کدام از خانه‌ها قفل ندارند. احتیاجی هم نیست، چونکه هیچ گونه دزدی و تبهکاری و خشونت وجود ندارد. این دقیقاً همان چیزی است که در کلام خدا پیشگویی شده بود: «هر کس زیر مَوِ خود و زیر انجیر خویش خواهد نشست و ترساننده‌ای نخواهد بود.»—میکاه ۴:۴.
۱۶ دیگر جنگ هم نیست چونکه در این دنیای جدید جنگ موقوف است. همهٔ سلاح‌های جنگی تبدیل به ابزارهای صلح‌جویانه شده‌اند. اشعیا ۲:۴ کاملاً به تحقق پیوسته است: «ایشان شمشیرهای خود را برای گاوآهن و نیزه‌های خویش را برای ارّه‌ها خواهند شکست، و اُمّتی بر امّتی شمشیر نخواهد کشید و بار دیگر جنگ را نخواهند آموخت.» ولی با اینحال ما انتظار چنین چیزی را داشتیم! چرا؟ برای اینکه بسیاری از ساکنان این دنیای جدید وقتی که در دنیای قدیم به خدا خدمت می‌کردند، صلح را یاد گرفته بودند.
۱۷. اوضاع زندگی تحت ملکوت خدا به چه صورت خواهد بود؟
۱۷ متوجه موضوع دیگری نیز می‌شوی. فقر وجود ندارد. هیچ کسی در حلبی‌آباد زندگی نمی‌کند، هیچ کسی لباس‌های ژنده بتن ندارد و بی‌خانمان نیست. همه خانه‌ای مرفه و ملکی زیبا و مرتب با درختان و گلهای زیبا دارند. ( اشعیا ۳۵:۱، ۲؛ ۶۵:۲۱، ۲۲؛ حزقیال ۳۴:۲۷) و همانطور که می‌بینی قحطی و گرسنگی نیست چونکه خدا به وعده‌اش که غذای فراوان برای همه موجود خواهد بود عمل کرده بطوری که: «فراوانئ غلّه در زمین بر قلّهٔ کوهها خواهد بود.» ( مزمور ۷۲:۱۶) بله، تحت راهنمایی و هدایت ملکوت خدا، بهشتی پرشکوه در حال گسترش به تمامی زمین است، درست همانطوری که خدا در باغ عدن قصد کرد.—پیدایش ۲:۸.
۱۸. چه چیزهایی دیگر مردم را در دنیای جدید تهدید نخواهد کرد؟
۱۸ در ضمن متعجب می‌شوی که همگی خوش بنیه و قوی مزاج هستند. دلیل آن برخورداری از بدن و ذهن کامل است. دیگر بیماری و درد و مرگ وجود ندارد. هیچ‌کس روی صندلی چرخدار ننشسته و یا بر تخت بیمارستان نخوابیده. همهٔ این چیزها برای همیشه از بین رفته. ( اشعیا ۳۳:۲۴؛ ۳۵:۵، ۶) و جالب اینکه هیچ کدام از حیوانات نیز خطری برای انسانها ایجاد نمی‌کنند و دلیل آن هم قدرت خدا است که آنها را چنین عوض کرده!—اشعیا ۱۱:۶-۸؛ ۶۵:۲۵؛ حزقیال ۳۴:۲۵.
۱۹. چرا زندگی در این دنیای جدید، هر روزه ‹ لذت بخش› خواهد بود؟
۱۹ چه تمدن باشکوهی بدست این ساکنان باایمان دنیای جدید ساخته میشود! تمامی قدرت و نیرو و استعدادشان و همینطور ثروت زمین صرف اعمال و اهداف مثبت می‌شوند نه وقف زیان رساندن به انسانها؛ برای همکاری با دیگران نه برای رقابت با آنها. در ضمن، می‌توانید به هر کسی که ملاقات می‌کنید اعتماد کنید چونکه همانطور که خدا وعده داد، همهٔ مردم «از خداوند تعلیم یافته‌اند.» ( اشعیا ۵۴:۱۳) و از آنجایی که از طریق قوانین و اصول خدا بر همهٔ مردم حکومت میشود، «جهان از معرفت خداوند پُر خواهد بود مثل آبهائیکه دریا را میپوشاند.» ( اشعیا ۱۱:۹) براستی که زندگی در این دنیای جدید، هر روزه مانند توصیف مزمور ۳۷:۱۱، ‹لذت بخش› است.
آینده‌ای سعادتمند تضمین شده است
۲۰. چکار باید کرد تا از آیندهٔ صلح‌آمیزی بهره‌مند شویم؟
۲۰ حالا چکار باید کرد تا از چنین آیندهٔ سعادتمندی بهره‌مند شویم؟ اشعیا ۵۵:۶ به ما میگوید: «خداوند را مادامی که یافت میشود بطلبید و مادامی که نزدیک است او را بخوانید.» وقتی که خدا را می‌جوییم باید طرز فکری مانند آنچه که در مزمور ۱۴۳:۱۰ توصیف شده است داشته باشیم: «مرا تعلیم ده تا ارادهٔ ترا بجا آورم زیرا خدای من تو هستی.» آنهایی که دست به چنین کاری بزنند در مقابل یَهُوَه و در طی این ایام آخر به پاکی سلوک خواهند کرد و می‌توانند چشم به انتظار آینده‌ای سعادتمند باشند. «مرد کامل را ملاحظه کن و مرد راست را ببین زیرا که عاقبت آن مرد سلامتی است. امّا خطاکاران جمیعاً هلاک خواهند گردید و عاقبت شریران منقطع خواهد شد.»—مزمور ۳۷:۳۷، ۳۸.
۲۱، ۲۲. خدا امروزه چه چیزی را شکل می‌دهد و آموزش به چه نحو صورت می‌گیرد؟
۲۱ همین حالا نیز یَهُوَه از هر ملتی آنهایی را که راغبند ارادهٔ او را بجا آورند، از این دنیا فراخوانده بیرون می‌کشد. او هم‌اکنون مردم مختلف را از همهٔ ملتها جمع کرده و همانطوری که در کتاب مقدس نبوت شده آنها را بصورت پایهٔ جامعهٔ زمینی جدید خویش، شکل می‌دهد: «در ایّام آخر [زمانهٔ ما] . . . قومهای بسیار عزیمت کرده خواهند گفت، بیائید تا بکوه خداوند [پرستش حقیقی و والای او] . . . برآئیم تا طریقهای خویش را به ما تعلیم دهد و به راههای وی سلوک نمائیم.»—اشعیا ۲:۲، ۳.
۲۲ مکاشفه ۷:۹، این مردم را مثل «گروهی عظیم . . . از هر امّت و قبیله و قوم و زبان» توصیف کرده است. آیهٔ ۱۴ میگوید: «ایشان کسانی میباشند که از عذاب سخت بیرون میآ‌یند» و از نابودی سیستم کنونی نجات خواهند یافت. شمار آنهایی که این شالودهٔ دنیای جدید را تشکیل می‌دهند هم‌اکنون قریب به شش میلیون نفر می‌رسد و افراد جدید بسیاری نیز سالانه به این تعداد افزوده می‌شوند. همهٔ این خادمان وفادار یَهُوَه برای زندگی در دنیای جدید خدا آموزش می‌بینند. آنها نه تنها منش و رویهٔ روحانی را فرا می‌گیرند بلکه خود را با یادگیری فنون مختلف برای تبدیل این زمین به یک بهشت آماده می‌کنند. و همچنین اطمینان کامل دارند که آن بهشت زمینی به وقوع خواهد پیوست زیرا «وعده دهنده امین است.»—عبرانیان ۱۰:۲۳.
نکاتی برای مرور
◻ بی‌ایمانی چه عواقبی را در قرن اول به همراه داشت؟
◻ خادمان خدا تا چه حد می‌توانند به او اطمینان کنند؟
◻ چه آینده‌ای در انتظار باایمانان است؟
◻ برای تضمین آینده‌ای سعادتمند در دنیای جدید چکار باید بکنیم؟
[تصویر در صفحهٔ ۱۷]
همین حالا یَهُوَه پایهٔ جامعهٔ زمینی جدید را شکل می‌دهد