آیا ‹اورشلیم را بر همهٔ شادمانئ خود ترجیح می‌دهی›؟
«زبانم بکامم بچسپد، اگر اورشلیم را بر همهٔ شادمانئ خود ترجیح ندهم.»—مزمور ۱۳۷:۶.
۱. بسیاری از یهودیان در تبعید چه نوع طرزفکری در مورد شهر منتخب خدا داشتند؟
نزدیک به هفت دهه از زمان بازگشت اولین یهودیان تبعیدی، در سال ۵۳۷ ق.د.م. به اورشلیم گذشته بود. معبد خدا بازسازی شده بود، اما شهر هنوز ویرانه‌ای بیش نبود. در طی این مدت نسل جدیدی در تبعید بزرگ شده بود. بدون شک بسیاری احساسی مشابه احساس مزمورنویس را داشتند که گفت: «اگر ترا ای اورشلیم فراموش کنم، آنگاه دست راست من فراموش کند.» ( مزمور ۱۳۷:۵) عده‌ای از آنان پا را فراتر از بیادآوری اورشلیم گذاشتند؛ و با اعمالشان ثابت کردند که آنرا «بر همهٔ شادمانئ خود ترجیح» می‌دهند.—مزمور ۱۳۷:۶.
۲. عزرا که بود، و چگونه برکت یافت؟
۲ برای مثال، عزرای کاهن را در نظر بگیر. حتی قبل از بازگشت به وطنش، با غیرت تمام در راه پرستش پاک که در اورشلیم کرده می‌شد، فعالیت می‌کرد. ( عزرا ۷:۶، ۱۰) به این دلیل عزرا برکات بسیاری دریافت نمود. تحت تأثیر یَهُوَه خدا، پادشاه فارس به عزرا مسئولیت خطیر رهبری گروه دیگری از تبعیدیان را برای بازگشت به اورشلیم داد. به علاوه، پادشاه مقدار زیادی طلا و نقره به آنان هدیه داد ‹که خانهٔ خداوند را . . . زینت دهند.›—عزرا ۷:۲۱-۲۷.
۳. چگونه نحمیا ثابت کرد که اورشلیم برای او مهمترین چیز بود؟
۳ پس از گذشت ۱۲ سال، مرد یهودی دیگری به نام نَحَمِیا دست به اعمال سرنوشت‌سازی زد. او در کاخ متعلق به فارسها، واقع در شُوشَن خدمت می‌کرد و مقام والایی را به عنوان ساقئ اَرتَحشَستا (اردشیر) به عهده داشت، ولی این مقام «همهٔ شادمانئ» نحمیا نبود. در عوض او آرزوی بازگشت به اورشلیم و بازسازی آنرا داشت. ماه‌های پی‌درپی نحمیا به این خاطر به یَهُوَه خدا دعا کرد و به این دلیل نیز برکت یافت. وقتی که پادشاه فارس دریافت که چه چیزی ذهن نحمیا را به خود مشغول کرده است، سپاهی را برای او مهیا کرد و به همراه نامه‌هایی که به او اختیار بازسازی اورشلیم را می‌داد، فرستاد.—نحمیا ۱:۱–۲:۹.
۴. ما چگونه می‌توانیم نشان دهیم که پرستش یَهُوَه از هر چیز دیگری می‌تواند ما را خوشحالتر کند؟
۴ بدون شک عزرا، نحمیا، و بسیاری از یهودیان که با آنها همکاری نمودند ثابت کردند که پرستش یَهُوَه، که در اورشلیم مرکزیت داشت، برای آنان مهمترین چیز ممکن بود—و آن را ‹بر همهٔ شادمانئ خود ترجیح دادند› یعنی بر هر چیزی دیگر که باعث شادمانی آنان می‌شد برتری داشت. اینگونه افراد باعث تشویق تمام کسانی هستند که امروزه یَهُوَه، پرستش او، و سازمانش را که توسط روح او هدایت می‌شود با همان دید نگاه میکنند! آیا این موضوع در مورد تو نیز صدق می‌کند؟ آیا صبر و شکیبایی که در کارهای خدایی از خود نشان می‌دهی، گواه بر این موضوع است که هیچ چیزی دیگر به اندازهٔ امتیاز پرستش یَهُوَه به همراه امت وقف شدهٔ او، تو را خوشحال نمی‌کند؟ ( ۲پطرس ۳:۱۱) حال می‌خواهیم برای تشویق بیشتر نتایج نهایی را که از سفر عزرا به اورشلیم به دست آمد، در نظر بگیریم.
برکات و مسئولیت‌ها
۵. ساکنان یهودا در زمان عزرا از چه برکاتی برخوردار شدند؟
۵ حدود ۶۰۰۰ نفر از تبعیدیان همراه عزرا، هدایایی از طلا و نقره برای معبد یَهُوَه به همراه خود آوردند. به نرخ امروز، این هدایا حدود ۳۵ میلیون دلار تخمین زده می‌شوند. این هدایا هفت برابر طلا و نقره‌ای بود که اولین گروه تبعیدیان توانسته بودند با خود بیاورند. بدون تردید ساکنان اورشلیم و یهودیه بخاطر نیروهای کمکی و هدایا، از یَهُوَه بسیار سپاسگزار بودند! اما برکات بسیار نیز با خود مسئولیت به همراه دارد.—لوقا ۱۲:۴۸.
۶. عزرا در وطن خود به چه چیزی پی برد، و چه عکس‌العملی از خودش نشان داد؟
۶ عزرا بزودی دریافت که عدهٔ زیادی از یهودیان، منجمله برخی از کاهنان و پیران پا را از قوانین خدا فراتر گذاشته و زنان کافر گرفته‌اند. ( تثنیه ۷:۳، ۴) حقاً او از اینکه عهد شریعت نادیده گرفته شده بود در عذاب بود. «پس چون این سخنرا شنیدم جامه و ردای خود را چاک زدم . . . و متحّیر نشستم.» ( عزرا ۹:۳) پس در حضور اسرائیلیان مضطرب، عزرا از ته دل به یَهُوَه دعا کرد. عزرا در حالی که همه قادر به شنیدن آنچه می‌گفت بودند، نافرمانی اسرائیل در گذشته و هشدارهای خدا را در مورد نتیجهٔ ازدواج با ساکنان کافر آن سرزمین تکرار کرد. در خاتمه او گفت: «ای یَهُوَه خدای اسرائیل تو عادل هستی چونکه بقّیتی از ما مثل امروز ناجی شده‌اند. اینک ما بحضور تو در تقصیرهای خویش حاضریم زیرا کسی نیست که بسبب این کارها در حضور تو تواند ایستاد.»—عزرا ۹:۱۴، ۱۵.
۷. الف) در مواجه با اعمال خلاف، عزرا چه نمونهٔ خوبی بجا گذاشت؟ ب) در روزگار عزرا خلافکاران از خود چه عکس‌العملی نشان دادند؟
۷ عزرا از واژهٔ «ما» استفاده کرد. یعنی بدون اینکه شخصاً گناهکار باشد، خودش را هم در جمع آنان شمرد. افسردگی عمیق او به همراه دعای پرتواضعش به دل مردم نشست و آنان را به اعمالی که لازمهٔ توبه بود برانگیخت. آنان داوطلبانه راه‌حلی پیدا کردند که عاری از درد نبود—هر کسی که شریعت خدا را شکسته بود، زن غریبهٔ خود را به همراه فرزندانی که به دنیا آورده بود به وطنش می‌فرستاد. عزرا با این اقدامات موافقت کرد و گناهکاران را به پیروی از آن تشویق نمود. با تمام اختیاراتی که پادشاه فارس به عزرا داده بود، او این حق را داشت تا مجرمین را به قتل برساند و یا به ترک اورشلیم و یهودیه وادارد. ( عزرا ۷:۱۲، ۲۶) اما دست به چنین کاری نزد. «تمامئ جماعت» گفت: «چنانکه بما گفتهٔ همچنان عمل خواهیم نمود.» علاوه بر این آنها اقرار کردند: «در اینباب گناه عظیمی کرده‌ایم.» ( عزرا ۱۰:۱۱-۱۳) عزرا باب دهم از صد و یازده مردی نام می‌برد که از این فرمان اطاعت کردند و زنان غریب خود را به همراه فرزندانی که به دنیا آورده بودند راهی نمودند.
۸. چرا اقدام اساسیی که در فرستادن زنان غریبه صورت گرفت به نفع تمام بشریت بود؟
۸ این کار نه‌تنها به نفع اسرائیل بود، بلکه تمام بشریّت از آن سود برد. اگر که برای تصحیح این موقعیت کاری صورت نمی‌گرفت اسرائیلیان با ملتهای همسایه‌شان ادغام می‌شدند. در این صورت نسلی که ذریّت موعود، برای برکت تمام بشریّت، از آن می‌آمد ناخالص می‌شد. ( پیدایش ۳:۱۵؛ ۲۲:۱۸) در نتیجه شناسایی ذریّت موعود که از نسل داوود و از سِبط یهودا بود به مشکل برمی‌خورد. به این موضوع حیاتی دوازده سال بعد نیز رسیدگی شد وقتی که « ذریّت اسرائیل خویشتنرا از جمیع غرباء جدا نمود.»—نحمیا ۹:۱، ۲؛ ۱۰:۲۹، ۳۰.
۹. چه اندرز خوبی کتاب مقدس به مسیحیانی می‌دهد که همسری هم‌ایمان ندارند؟
۹ در روزگار ما، خادمان یَهُوَه چه درس عبرتی از این قضایا می‌آموزند؟ ما می‌دانیم که مسیحیان تحت عهد شریعت نیستند. ( ۲قرنتیان ۳:۱۴) در عوض آنها از «شریعت مسیح» پیروی میکنند. ( غلاطیان ۶:۲) فرد مسیحی که همسر هم‌ایمان ندارد از سخن پولس پیروی می‌کند که گفت: «اگر کسی از برادران زنی بی‌ایمان داشته باشد و آنزن راضی باشد که با وی بماند او را جدا نسازد.» ( ۱قرنتیان ۷:۱۲) به علاوه مسیحیانی که همسر هم‌ایمان ندارند در قبال کتاب مقدس موظف هستند که در راه موفقیت ازدواجشان بکوشند. ( ۱پطرس ۳:۱، ۲) نتیجهٔ اطاعت از این اندرز خوب آن بوده که، غالباً شخص برکت یافته و همسرش دربارهٔ پرستش حقیقی تجدیدنظر نموده است. حتی برخی از آنها مسیحیان تعمیدیافته شده‌اند.—۱قرنتیان ۷:۱۶.
۱۰. چه درس عبرتی را مسیحیان از صد و یازده اسرائیلی که از زنان غریبهٔ خود جدا شدند باید بیاموزند؟
۱۰ نمونهٔ اسرائیلیانی که از زنان غریبهٔ خود جدا شدند برای مسیحیان مجرد درس عبرت خوبی است. آنان باید از دوستی نزدیک و ایجاد علاقه به کسانی از جنس مخالف که هم‌ایمان نیستند اجتناب کنند. البته دوری جستن از چنین روابطی کار چندان آسانی نیست و گاهی اوقات می‌تواند دردناک نیز باشد، اما برای آنانی که می‌خواهند همچنان برکات خدا را دریافت کنند، بهترین راه است. به مسیحیان این فرمان داده شده: «زیر یوغ ناموافق با بی‌ایمانان مشوید.» ( ۲قرنتیان ۶:۱۴) هر مسیحی مجردی که قصد ازدواج دارد باید بخواهد که با یک مسیحئ واقعی ازدواج کند.—۱قرنتیان ۷:۳۹.
۱۱. مثل آن مردان اسرائیلی، چگونه ممکن است که ما بخاطر دلیل شادمانی که داریم مورد آزمایش قرار گیریم؟
۱۱ مسیحیان در موارد مختلف، وقتی که متوجه شده‌اند در مسیری قرار گرفته‌اند که با اصول کتاب مقدس مغایرت دارد، لازم دیده‌اند که تغییراتی صورت دهند. ( غلاطیان ۶:۱) هر چند وقت یک بار، این مجله از اعمالی صحبت می‌کند که خلاف کتاب مقدس هستند و می‌توانند شخص را برای ماندن در سازمان خدا نالایق کنند. برای مثال در سال ۱۹۷۳، مردم یَهُوَه به این شناخت رسیدند که استفاده از مواد مخدر و تنباکو ( دخانیات) جزو گناهان جدی به حساب می‌آیند. برای در پیش گرفتن طریقی خدایی ما باید «خویشتن را از هر نجاست جسم و روح طاهر بسازیم.» ( ۲قرنتیان ۷:۱) عدهٔ زیادی توصیه کتاب مقدس را جدی گرفتند؛ آنان حاضر بودند رنج و عذابی را که در وهلهٔ اول از ترک اعتیاد پیش می‌آید تحمل کنند تا عضوی از امت پاک خدا باقی بمانند. در ضمن راهنماییهای واضحی از کتاب مقدس داده شده است که موضوعاتی را همچون مسائل جنسی، طرز لباس پوشیدن، آرایش، انتخاب صحیح شغل، تفریحات، و موسیقی را دربر می‌گیرند. ما می‌خواهیم مثل آن صد و یازده اسرائیلی، همیشه از خود آمادگی نشان دهیم و هر وقت اصولی از کتاب مقدس به ما متذکر می‌شوند، تغییرات لازم را صورت دهیم و ‹کامل شویم.› ( ۲قرنتیان ۱۳:۱۱) با این کار نشان می‌دهیم که امتیاز پرستش یَهُوَه در کنار امت مقدس او ‹بر همهٔ شادمانئ ما ارجحیت دارد.›
۱۲. چه اتفاقی در سال ۴۵۵ ق.د.م. افتاد؟
۱۲ کتاب مقدس پس از گزارش این جریان دربارهٔ زنان غریبه، شرحی در باب رویدادهای ۱۲ سال بعد در اورشلیم نمی‌دهد. بدون شک امت‌های همسایه اسرائیل بخاطر لغو پیمانهای ازدواج، روش خصمانه‌تری را در پیش گرفتند. در سال ۴۵۵ ق.د.م.، نحمیا به همراه سپاهی وارد اورشلیم شد. او به والی بودن زمین یهودا مأمور شده بود و از طرف پادشاه فارس نامه‌هایی به همراه آورده بود که به او اجازهٔ بازسازی شهر را می‌داد.—نحمیا ۲:۹، ۱۰؛ ۵:۱۴.
مخالفت همسایگان حسود
۱۳. همسایگان یهودیان که مذهب کاذب داشتند از خود چه رفتاری نشان دادند، و عکس‌العمل نحمیا چگونه بود؟
۱۳ همسایگان آنها که مذاهب کاذب داشتند بر ضد مقصود آمدن نحمیا بودند. رهبر آنها با تهدید پرسید: «آیا بر پادشاه فتنه میانگیزید؟» با ایمان به یَهُوَه، نحمیا جواب داد: «خدای آسمانها ما را کامیاب خواهد ساخت پس ما که بندگان او هستیم برخاسته تعمیر خواهیم نمود امّا شما را در اورشلیم نه نصیبی و نه حقّی و نه ذکری میباشد.» ( نحمیا ۲:۱۹، ۲۰) وقتی که تعمیر دیوارها شروع شد، همان دشمنان گفتند: ‹این یهودیان ضعیف چه میکنند؟ و سنگها از توده‌های خاکروبه زنده خواهند ساخت و حال آنکه سوخته شده است؟ اگر شغالی نیز بر آنچه ایشان بنا میکنند بالا رود حصارِ سنگئ ایشانرا منهدم خواهد ساخت.› به جای جواب دادن به آنها، نحمیا اینچنین دعا کرد: «ای خدای ما بشنو زیرا که خوار شده‌ایم و ملامت ایشانرا بسر ایشان برگردان.» ( نحمیا ۴:۲-۴) نحمیا نمونهٔ خوبی از توکل به یَهُوَه بود!—نحمیا ۶:۱۴؛ ۱۳:۱۴.
۱۴، ۱۵. الف) نحمیا در مقابل تهدیدهای خشونت‌آمیز دشمن چه کرد؟ ب) شاهدان یَهُوَه چگونه قادر بوده‌اند کار ساختمانی روحانی خود را باوجود مخالفتهای شدید ادامه دهند؟
۱۴ امروزه شاهدان یَهُوَه نیز برای به انجام رساندن وظیفهٔ مهم موعظه، به خدا توکل میکنند. مخالفان سعی میکنند که با تمسخر مانع انجام این کار شوند. گاهی اوقات کسانی که به پیام ملکوت علاقه دارند بخاطر اینکه تحمل اینگونه تمسخر را ندارند، دیگر ادامه نمی‌دهند. اگر که مخالفان با تمسخر به جایی نرسند، آنها خشمگین شده و به تهدیدهای خشونت‌آمیز متوسّل می‌شوند. این همان چیزی بود که کسانی که کار بازسازی اورشلیم را به عهده داشتند با آن روبرو شدند. اما نحمیا نگذاشت که آنها او را بترسانند. در عوض او کارگران را در مقابل حملات دشمن مسلح کرد و ایمان آنان را با این جملات قوی ساخت: «از ایشان مترسید بلکه خداوندِ عظیم و مهیب را بیاد آورید و بجهة برادران و پسران و دختران و زنان و خانه‌های خود جنگ نمائید.»—نحمیا ۴:۱۳، ۱۴.
۱۵ بمانند روزگار نحمیا، شاهدان یَهُوَه نیز برای ادامهٔ کار ساختمانی روحانی خود با وجود مخالفتهای شدید، مجهز می‌باشند. «غلام امین و دانا» غذای روحانیی مهیا می‌کند که باعث تقویت ایمان آنها می‌شود و امت خدا را مقدور می‌سازد تا حتی در جاهایی که کار موعظه‌شان مجاز نیست، ثمرات فراوان بعمل آورند. ( متی ۲۴:۴۵) با ازدیاد ثمرات در همهٔ نقاط زمین، یَهُوَه به بخشیدن برکات خود ادامه داده است.—اشعیا ۶۰:۲۲.
مشکلات درونی
۱۶. چه مشکلات داخلیی روحیهٔ سازندگان دیوار اورشلیم را به خطر انداخته بود؟
۱۶ با پیشرفت در کار بازسازی دیوار اورشلیم و بالا رفتن آن، کار سخت‌تر شد. در آن موقع مشکلی بروز کرد که روحیهٔ کارگران کوشا را به خطر انداخت. به دلیل کمبود غذا، بعضی از یهودیان توان تهیهٔ خوراک برای خانواده‌شان و در عین حال پرداخت مالیات به دولت فارس را نداشتند. یهودیانی که مرفه بودند به آنان پول و غذا قرض می‌دادند. برخلاف شریعت خدا، اسرائیلیان فقیرتر مجبور می‌شدند زمین‌ها و فرزندان خود را به ضمانت بازپرداخت قروضشان با بهره، به گروی طلبکاران بگذارند. ( خروج ۲۲:۲۵؛ لاویان ۲۵:۳۵-۳۷؛ نحمیا ۴:۶، ۱۰؛ ۵:۱-۵) بعداً طلبکاران آنها را تهدید کردند که زمین‌هایشان را به تصرف خود در خواهند آورد و فرزندانشان را همچون بردگان به فروش خواهند رساند. نحمیا به دلیل رفتاری چنین عاری از محبت و پول‌پرستانه به خشم آمد. او سریع دست به اقداماتی زد تا برکات یَهُوَه برای بازسازی دیوار اورشلیم قطع نشوند.
۱۷. نحمیا دست به چه اقداماتی زد تا برکات یَهُوَه برای بازسازی قطع نشوند و با چه نتیجه‌ای؟
۱۷ «جماعتی عظیم» جمع شد، و نحمیا بروشنی به اسرائیلیان مرفه گفت که اعمال آنها باعث نارضایتی یَهُوَه شده است. نحمیا از خطاکاران و چندی از کاهنان که جزو آنها بودند، خواست که بهره‌ای را که گرفته‌اند، بعلاوهٔ زمین‌هایی را که بطور غیرقانونی به تصرف خود در آورده‌اند به صاحبان آنها، که قادر به پرداخت بهره نبوده‌اند، پس بدهند. بطور قابل تحسینی آن خطاکاران گفتند: «آنچه گفتی انجام خواهیم داد. املاکشان را به ایشان پس خواهیم داد و از ایشان چیزی مطالبه نخواهیم کرد.» (ترجمه تفسیری) اینها تنها حرفهای توخالی نبودند چرا که کتاب مقدس گزارش می‌دهد که «قوم بر حسب این کلام [نحمیا] عمل نمودند.» و تمام جماعت یَهُوَه را حمد و تسبیح خواندند.—نحمیا ۵:۷-۱۳.
۱۸. برای چه رفتاری شاهدان یَهُوَه شناخته شده‌اند؟
۱۸ در روزگار ما چطور؟ به جای استثمارگری، شاهدان یَهُوَه برای رفتار سخاوتمندشان نسبت به هم‌ایمانان و کسانی که با سختی‌ها روبرو هستند، شناخته شده‌اند. درست مثل روزگار نحمیا، اینچنین رفتاری باعث شده که عدهٔ زیادی یَهُوَه را حمد و ستایش بگویند. در ضمن «غلام امین و دانا» لازم دانسته است که در مورد موضوعات تجارتی و لزوم دوری از استثمار دیگران برای ارضای حرص و طمع، تذکراتی بر پایهٔ کتاب مقدس بدهد. در بعضی کشورها معمول است که مهریهٔ سرسام‌آوری درخواست شود، ولی کتاب مقدس به ما هشدار می‌دهد که طمعکاران و ستمگران وارث ملکوت خدا نخواهند شد. ( ۱قرنتیان ۶:۹، ۱۰) واکنش اغلب مسیحیان در مقابل چنین تذکراتی مثل آن یهودیانی بود که بعد از اینکه برادران فقیرشان را مورد استثمار قرار داده بودند متوجهٔ خطای خود شدند.
اتمام بازسازی دیوارهای اورشلیم
۱۹، ۲۰. الف) اتمام کار بازسازی دیوارهای اورشلیم چه تأثیری بر مخالفان مذهبی داشت؟ ب) شاهدان یَهُوَه در ممالک بسیار چه پیروزیی کسب کردند؟
۱۹ با وجود همهٔ مخالفت‌ها، بازسازی دیوارهای اورشلیم در عرض پنجاه و دو روز تمام شد. این موفقیت چه تأثیری بر روی مخالفان داشت؟ نحمیا گفت: «چون جمیع دشمنان ما اینرا شنیدند و همهٔ امّتهائیکه مجاور ما بودند اینرا دیدند در نظر خود بسیار پست شدند و دانستند که اینکار از جانب خدای ما معمول شده است.»—نحمیا ۶:۱۶.
۲۰ امروزه مخالفت دشمنان کار خدا به شیوه‌های گوناگون و در جاهای مختلف ادامه دارد. میلیون‌ها نفر به بیهودگی مخالفت با شاهدان یَهُوَه پی برده‌اند. برای مثال، تلاشهایی را در نظر بگیر که در آلمان نازی، اروپای شرقی، و بسیاری از کشورهای آفریقایی برای پایان بخشیدن به کار موعظه صورت گرفت. همهٔ این اقدامات با شکست روبرو شدند، و عدهٔ زیادی اذعان میکنند که ‹اینکار از جانب خدا معمول شده است.› این یک پاداش خوبی برای آنانی بوده است که مدت زیادی در چنین کشورهایی، وفادارانه پرستش یَهُوَه را ‹بر همهٔ شادمانئ خود ترجیح› داده‌اند!
۲۱. چه رویدادهای مهمی را در مقالهٔ بعدی در نظر خواهیم گرفت؟
۲۱ در مقالهٔ بعدی رویدادهای مهمی را مرور خواهیم کرد که به افتتاح دیوارهای اورشلیم با شادمانی بسیار انجامید. ما همچنین تکمیل شهری بسیار عظیم‌تر را که برای نفع تمام بشریت ساخته می‌شود مورد بحث قرار خواهیم داد.
به یاد می‌آوری؟
◻ عزرا و دیگران چگونه برای اورشلیم شادمانی کردند؟
◻ عزرا و نحمیا به یهودیان کمک کردند تا چه خطاهایی را تصحیح کنند؟
◻ از گزارشهایی که دربارهٔ عزرا و نحمیا خواندی چه درسی آموختی؟
[تصاویر در صفحهٔ ۱۵]
اورشلیم همهٔ شادمانی نحمیا بود، نه مقام والایی که در شُوشَن داشت
[تصویر در صفحهٔ ۱۷]
بمانند نحمیا، ما نیز احتیاج داریم که برای راهنمایی یَهُوَه و توان ادامهٔ کار موعظ‍هٔ بسیار خطیری که داریم دعا کنیم