اورشلیم، به معنای واقعی نامش
«بلکه از آنچه من خواهم آفرید شادی کنید و تا بأبد وجد نمائید زیرا اینک اورشلیم را محلّ وجد . . . خواهم آفرید.»—اشعیا ۶۵:۱۸.
۱. عزرا نسبت به شهر منتخب خدا چه احساسی داشت؟
عزرا کلام خدا را مشتاقانه میخواند و به عنوان یک کاهن یهودی، رابطهای که اورشلیم زمانی با پرستش حقیقی یَهُوَه داشت برایش بسیار پرارزش بود. ( تثنیه ۱۲:۵؛ عزرا ۷:۲۷) محبت او به شهر خدا در بخشی از کتاب مقدس که به او وحی شده است، آشکار میباشد—کتابهای اول و دوم تواریخ و کتاب عزرا. روی هم رفته نام اورشلیم در کتاب مقدس حدود ۸۰۰ مرتبه ذکر شده و تنها در این سه گزارش تاریخی بیش از ۲۰۰ مرتبه از این شهر نام برده شده است.
۲. چه معنی نبویی را میتوان در نام اورشلیم یافت؟
۲ در زبان عبرانی که کتاب مقدس به آن نوشته شده میتوان گفت که برای نام «اورشلیم» از حالت جمع تثنیه استفاده کرده است که در زبان عبرانی وجود دارد. این حالت اغلب برای چیزهایی که به صورت جفت هستند مثل چشم، گوش، دست، و پا استفاده میشود. این حالت زوج را که برای نام اورشلیم استفاده شده، میشود از نکتهنظر نبوی دید، که معنی صلح و آرامش دوجانبهای را دربر داشته که امت خدا اغلب از آن برخوردار بودند—یعنی از لحاظ روحانی و جسمانی. نوشتههای مقدس آشکار نمیکنند که آیا عزرا کاملاً به معنی آن پی برده بود یا نه؛ اما به عنوان یک کاهن او حداکثر سعی خود را کرد تا یهودیان از صلح با خدا برخوردار باشند. او همچنین تلاش زیادی نمود تا اورشلیم در هماهنگی با معنی واقعی نامش، «مالکیت [یا، شالودهٔ] صلحی دوجانبه،» باشد.—عزرا ۷:۶.
۳. بعد از چند سال دوباره از فعالیتهای عزرا مطلع میشویم، و او در چه موقعیتی قرار دارد؟
۳ بین ملاقات او از اورشلیم تا آمدن نحمیا به آنجا ۱۲ سال فاصله بود و کتاب مقدس اظهار نمیکند که عزرا در طی آن سالها کجا بود. ولی به دلیل ضعف روحانی که ملت اورشلیم داشتند گمان میرود که عزرا در آن سالها در آنجا نبوده است. با این همه، عزرا درست پس از تکمیل ساختمان دیوار اورشلیم، به عنوان کاهنی وفادار مشغول خدمت بوده است.
روز جماعت باشکوه
۴. اولین روز ماه هفتم در اسرائیل از چه اهمیتی برخوردار بود؟
۴ ساختمان دیوار اورشلیم به موقع برای عید ماه تیشری، ماه هفتم تقویم مذهبی اسرائیل، به پایان رسید. روز اول ماه تیشری، عید مخصوص ماه نو، معروف به عید نواختن کَرِنا بود. در آن روز، در ضمن اینکه قربانیها برای یَهُوَه گذرانده میشد، کاهنان مشغول نواختن کَرِنا بودند. ( اعداد ۱۰:۱۰؛ ۲۹:۱) این جشن اسرائیلیان را برای روز کفاره که هر ساله دهم ماه تیشری برگزار میشد و عید حصاد که بهمراه جشن و سرور از پانزدهم تا بیست و یکم به طول میانجامید، آماده میکرد.
۵. الف) چگونه عزرا و نحمیا از «روز اوّل ماه هفتم» کمال استفاده را کردند؟ ب) چرا اسرائیلیان به گریه افتادند؟
۵ «در روز اوّل ماه هفتم،» «تمامئ قوم» احتمالاً به تشویق نحمیا و عزرا دور هم جمع شدند. زن و مرد، و «هر که میتوانست بفهمد،» نیز آنجا بودند. وقتی که عزرا بر روی سکویی ایستاد و سخنان شریعت را «از روشنائئ صبح تا نصف روز» خواند کودکان نیز در آنجا حاضر بودند و با دقت گوش میدادند. ( نحمیا ۸:۱-۴) در وقفههای مرتب، لاویان مردم را در فهمیدن آنچه خوانده میشد کمک میکردند. و این کار اسرائیلیان را به گریه انداخت چرا که متوجه شدند که چقدر آنان و پدرانشان در اطاعت از شریعت خدا قصور کردهاند.—نحمیا ۸:۵-۹.
۶، ۷. مسیحیان از کاری که نحمیا کرد تا اسرائیلیها را از گریه بازدارد، چه درسی میگیرند؟
۶ اما حالا موقع نوحهگری و گریه نبود. حالا وقت عید بود و آنان کار بازسازی دیوار اورشلیم را به پایان رسانیده بودند. پس نحمیا برای اینکه آنان طرزفکر درستی داشته باشند، گفت: «بروید و خوراکهای لطیف بخورید و شربتها بنوشید و نزد هر که چیزی برای او مهیّا نیست حصّهها بفرستید زیرا که امروز برای خداوند ما روز مقدّس است، پس محزون نباشید زیرا که سُرُور خداوند قوّت شما است.» مطیعانه «تمامئ قوم رفته اکل و شرب نمودند و حصّهها فرستادند و شادئ عظیم نمودند زیرا کلامیرا که بایشان تعلیم داده بودند فهمیدند.»—نحمیا ۸:۱۰-۱۲.
۷ امت خدا امروزه میتوانند از این گزارش چیزهایی بیاموزند. آنانی که این امتیاز را دارند تا در برنامهٔ جلسات و کنگرهها سهمی داشته باشند، باید سعی کنند نمونهٔ مذکور را به خاطر بسپارند. علاوه بر قید تذکرات که گاهگاه لازم است، اینگونه مناسبتها برای تکیهٔ بیشتر بر روی فواید و برکاتی هستند که از برآورده کردن انتظارات خدا بدست میآیند آنان برای اعمال نیکی که انجام میدهند مورد تحسین قرار میگیرند و به صبر و تحمل نیز تشویق میشوند. وقتی امت خدا از چنین گردهمایی برمیگردند باید قلبهایشان بخاطر تعلیمات سازندهای که از کلام خدا دریافتهاند، سرشار از خوشی باشد.—عبرانیان ۱۰:۲۴، ۲۵.
گردهمایی سرورآمیز دیگر
۸، ۹. چه گردهمایی در روز دوم ماه هفتم صورت گرفت و چه نتیجهای برای امت خدا به همراه داشت؟
۸ در روز دوم آن ماه استثنایی «رؤسای آبای تمامئ قوم و کاهنان و لاویان نزد عَزْرای کاتب جمع شدند تا کلام توراة را اصغا نمایند [ گوش دهند].» ( نحمیا ۸:۱۳) عزرا به خوبی لایق ادارهٔ این گردهمایی بود زیرا « دل خود را بطلب نمودن شریعت خداوند و بعمل آوردن آن و بتعلیم دادن فرایض و احکام باسرائیل مهیّا ساخته بود.» ( عزرا ۷:۱۰) بدون شک، در این جلسه بر روی نکاتی تکیه شده بود که امت خدا برای تطبیق خودشان با عهد شریعت لازم بود به آنها توجه بیشتری میکردند. در وهلهٔ اول آنها احتیاج به رسیدگی به مقدمات عید خیمهها داشتند، که بزودی جشن گرفته میشد.
۹ برای برگزاری یک هفتهای این عید بطور صحیح، همهٔ مردم در خیمههایی موقتی سکنی میگزیدند، که از شاخ و برگ جمعآوری شده از درختان گوناگون، درست شده بود. و مردم این خیمهها را که به شکل سایهبان بود روی پشتبام، در حیاط، در صحن معبد، و در میدانهای شهر اورشلیم برپا کردند. ( نحمیا ۸:۱۵، ۱۶) چه موقعیت خوبی برای دور هم جمع کردن مردم و شریعت خدا را برایشان خواندن ! ( با تثنیه ۳۱:۱۰-۱۳ مقایسه شود.) و این کار هر روز انجام میشد «از روز اوّل تا روز آخر» عید و در نتیجه در بین امت خدا «شادئ بسیار عظیمی رُخ نمود.»—نحمیا ۸:۱۷، ۱۸.
از خانهٔ خدا غفلت نکنیم
۱۰. چرا یک دلیل گردهمایی ویژه برای روز بیست و چهارم ماه هفتم در نظر گرفته شد؟
۱۰ برای رفع ایرادهای مهم موجود در امت خدا زمان و مکان مناسب وجود دارد. از قرار معلوم عزرا و نحمیا به این نکته پی برده بودند و در نتیجه روز بیست و چهارم ماه تیشری را برای روزه در نظر گرفتند. دوباره شریعت خدا برای آنان خوانده شد و مردم به گناهانشان اعتراف کردند. بعد لاویان رفتار یَهُوَه را با مردم نافرمانش مرور کرده، بیانات زیبایی را در ستایش یَهُوَه ادا نمودند و «عهد محکم» بسته شد و سروران، لاویان، و کاهنان آن را مهر کردند.—نحمیا ۹:۱-۳۸.
۱۱. به چه ‹عهد محکمی› یهودیان خود را مقید کردند؟
۱۱ عمدهٔ مردم قسم خوردند که «عهد محکم» را نگاه دارند. آنها «بتوراة خدا . . . سلوک» نمودند. و قبول کردند که با «اهل زمین» آنجا عهد زناشویی نبندند. ( نحمیا ۱۰:۲۸-۳۰) به علاوه، یهودیان خود را مقید کردند که سَبت را بجا آورند، و نیز سالانه هدایای نقدی به منظور حمایت از پرستش حقیقی در نظر گرفتند، و قرار شد که چوب برای مذبح قربانی مهیا کنند، و نخستزادهٔ گلهٔ خود را برای قربانی تقدیم کنند و نوبرهای زمین خود را برای کاهنان به حجرههای معبد بیاورند. و آنها مصمم بودند که ‹خانهٔ خدای خود را ترک› نکنند. — نحمیا ۱۰:۳۲-۳۹.
۱۲. امروزه از خانهٔ خدا غفلت نکردن، شامل چیست؟
۱۲ امروزه امت یَهُوَه نیز باید مواظب باشند تا از امتیاز ‹خدمتی› که در صحن معبد عظیم روحانی یَهُوَه دارند، غفلت نکنند. ( مکاشفه ۷:۱۵) البته این نیز شامل دعاهای مکرّر و از صمیم قلب، برای پیشرفت پرستش یَهُوَه، میشود. برای نحوهٔ زندگی که در هماهنگی با چنین دعاهایی باشد لازم است که خودمان را برای دروس و مطالب در نظر گرفته شدهٔ جلسات مسیحی آماده کنیم و با جوابهایمان در آنها سهیم شویم و در ضمن در خدمت بشارت شریک شویم، و با بازدیدهایمان به علاقمندان کمک کنیم تا در صورت امکان بتوانیم کتاب مقدس را با آنها مطالعه نماییم. کسانی که نمیخواهند خانهٔ خدا را ترک کنند یا از آن غفلت کنند با هدایای نقدی که میدهند، کار موعظه و همینطور رسیدگی به اماکن پرستش حقیقی را حمایت میکنند. ما همچنین میتوانیم از کار لازم و ضروری ساختن اماکنی به منظور اجرای جلسات حمایت کنیم و کمال سعی خودمان را بکنیم که آنها را تمیز و مرتب نگهداریم. ما همچنین میتوانیم با کوشیدن در راه نگهداری صلح در میان همایمانانمان نسبت به خانهٔ روحانی خدا محبت نشان دهیم و اگر یکی از آنان از نظر مادی و روحانی کمبودی داشته باشد، هیچگونه کمکی را از او دریغ نکنیم.—متی ۲۴:۱۴؛ ۲۸:۱۹، ۲۰؛ عبرانیان ۱۳:۱۵، ۱۶.
افتتاحی شادیآور
۱۳. چه موضوع ضروریی قبل از افتتاح دیوار اورشلیم احتیاج به رسیدگی داشت و آنانی که به اورشلیم بازگشتند چه نمونهٔ خوبی به جا گذاشتند؟
۱۳ «عهد محکم» که در روزگار نحمیا بسته شد، امت باستانی خدا را برای روز افتتاح دیوار اورشلیم آماده ساخت. اما هنوز یک موضوع خیلی ضروری احتیاج به رسیدگی داشت. اکنون که اورشلیم توسط اینچنین دیوار بزرگی با دوازده دروازه محصور شده بود احتیاج به جمعیت بیشتری داشت. با اینکه بعضی اسرائیلیان در آنجا زندگی میکردند، ولی «شهر وسیع و عظیم بود و قوم در اندرونش کم.» ( نحمیا ۷:۴) برای حل این مشکل مردم «قرعه انداختند تا از هر ده نفر یکنفر را بشهر مقدّس اورشلیم برای سکونت بیاورند.» وقتی عدهای از خودشان رغبت نشان دادند، دیگران هم «همهٔ کسانیرا که بخوشئ دل برای سکونت در اورشلیم حاضر شدند» مبارک خواندند. ( نحمیا ۱۱:۱، ۲) چه نمونهٔ خوبی برای پرستندگان واقعی امروز که موقعیتشان به آنان اجازه میدهد تا بتوانند به جاهایی بروند که احتیاجی مبرم به افراد مسیحی بالغ هست!
۱۴. در روز افتتاح دیوار اورشلیم چه رویدادی صورت گرفت؟
۱۴ مقدمات لازم برای روز افتتاح دیوار اورشلیم بزودی فراهم شد. نوازندگان و خوانندگانی از شهرهای حوالی یهودیه گرد هم آورده شدند. و آنها به شکل دو گروه بزرگ از تسبیحخوانان معین شدند و هر یک گروهی به دنبال خود داشتند. ( نحمیا ۱۲:۲۷-۳۱، ۳۶، ۳۸) تسبیحخوانان و گروهشان از دروازهٔ وادی که احتمالاً دورترین نقطه از معبد بود، از دو جهت مختلف به طرف خانهٔ خدا روانه شده و در آنجا به هم رسیدند. « و در آن روز قربانیهای عظیم گذرانیده شادی نمودند زیرا خدا ایشانرا بسیار شادمان گردانیده بود و زنان و اطفال نیز شادی نمودند، پس شادمانئ اورشلیم از جایهای دور مسموع شد.»—نحمیا ۱۲:۴۳.
۱۵. چرا افتتاح دیوار اورشلیم دلیلی برای شادی دائمی نبود؟
۱۵ کتاب مقدس تاریخ این جشن شادیآور را به ما نمیدهد. اگر این روز را نقطهٔ اوج تاریخ بازسازی اورشلیم بحساب نیاوریم، بیشک میتوان آن را یکی از مهمترین رویدادهای آن بشمار آورد. البته هنوز کار بازسازی داخل شهر به پایان نرسیده بود. به مرور زمان ساکنان اورشلیم وضعیت خوب روحانی خود را از دست دادند. برای مثال، وقتی که نحمیا برای بار دوم از این شهر ملاقات کرد او متوجه شد که به خاطر غفلت مردم، به خانهٔ خدا رسیدگی لازم نشده است و اسرائیلیان دوباره شروع به ازدواج با زنان کافر کردهاند. ( نحمیا ۱۳:۶-۱۱، ۱۵، ۲۳) این اوضاع خراب در نوشتههای ملاکی نبی نیز گزارش شده است. ( ملاکی ۱:۶-۸؛ ۲:۱۱؛ ۳:۸) پس میبینیم که اهدای دیوار اورشلیم دلیلی برای شادی دائمی نبود.
دلیلی برای شادی ابدی
۱۶. امت خدا منتظر چه وقایع مهمی هستند؟
۱۶ امروزه امت یَهُوَه در انتظار زمانی است که خدا بر تمام دشمنانش پیروز خواهد شد. این پیروزی با نابودی «بابل عظیم» شروع خواهد شد—شهری مجازی که شامل همهٔ اشکال گوناگون مذاهب کاذب میباشد. ( مکاشفه ۱۸:۲، ۸) نابودی مذهب کاذب نشانهٔ شروع مرحلهٔ اول مصیبت عظیم میباشد. ( متی ۲۴:۲۱، ۲۲) رویداد حساسی نیز در انتظار ما است—ازدواج آسمانی عیسی مسیح با عروس خود که ۰۰۰,۱۴۴ تابعان «اورشلیم جدید» میباشند. ( مکاشفه ۱۹:۷؛ ۲۱:۲) ما دقیقاً نمیدانیم که این پیوند آسمانی چه وقت صورت میگیرد، اما مسلماً رویدادی شادیآور خواهد بود.— برج دیدهبانی، ۱۵ اوت ۱۹۹۰ (انگل.)، صفحهٔ ۳۰-۳۱.
۱۷. در مورد تکمیل شدن اورشلیم جدید چه میدانیم؟
۱۷ ما میدانیم که تکمیل شدن اورشلیم جدید بسیار نزدیک است. ( متی ۲۴:۳، ۷-۱۴؛ مکاشفه ۱۲:۱۲) برعکسِ اورشلیمِ روی زمین، این اورشلیم هیچگاه باعث یأس نخواهد بود. چرا که همهٔ تابعان آن با روح مسح شدهاند، و آزمایش شده، پیروان پاکشدهٔ عیسی مسیح میباشند. با وفاداریشان تا پای مرگ، هر یک از آنان ثابت میکنند که به سلطان عالم، یَهُوَه خدا تا ابد وفادار میمانند. این وفاداری برای همهٔ بشریت چه زندگان و چه مردگان از اهمیت زیادی برخوردار است!
۱۸. چرا ما باید برای همیشه ‹ وجد و شادمانی نمائیم›؟
۱۸ ملاحظه بکن که چه اتفاقی خواهد افتاد وقتی که اورشلیم جدید توجهش را به کسانی معطوف کند که به فدیهٔ عیسی ایمان میورزند. یوحنای رسول نوشت: «اینک خیمهٔ خدا با آدمیان است و با ایشان ساکن خواهد بود و ایشان قومهای او خواهند بود و خود خدا با ایشان خدای ایشان خواهد بود. و خدا هر اشکی از چشمان ایشان پاک خواهد کرد و بعد از آن موت نخواهد بود و ماتم و ناله و درد دیگر رو نخواهد نمود زیرا که چیزهای اوّل درگذشت.» ( مکاشفه ۲۱:۲-۴) به علاوه، خدا از این ترتیبات شهرگونه برای رسانیدن بشریت به تکامل استفاده خواهد کرد. ( مکاشفه ۲۲:۱، ۲) دلایل خارقالعادهای وجود دارند تا از برای ‹آنچه خدا خواهد آفرید شادی کنیم›!—اشعیا ۶۵:۱۸.
۱۹. بهشت روحانی که مسیحیان در آن جمع شدهاند چه میباشد؟
۱۹ اما انسان توبهکار احتیاج ندارد که تا آن موقع برای دریافت کمک از طرف خدا صبر کند. درسال ۱۹۱۹، یَهُوَه شروع به جمعآوری آخرین اعضای ۰۰۰,۱۴۴ نفر در بهشت روحانی کرد، آنجا که ثمرات روح القدس—مثل محبت، خوشی، و سلامتی—به وفور یافت میشوند. ( غلاطیان ۵:۲۲، ۲۳) از خصوصیات برجستهٔ این بهشت روحانی، ایمان ساکنان مسحشدهٔ آن میباشد، که در رهبری کار موعظهٔ بشارت ملکوت خدا در تمام ربع مسکون بسیار پرثمر بودهاند. ( متی ۲۱:۴۳؛ ۲۴:۱۴) در نتیجه نزدیک به شش میلیون «گوسفندان دیگر» که امید زندگی روی زمین را دارند، اجازهٔ ورود به بهشت روحانی و برخورداری از کار پرثمر را داشتهاند. ( یوحنا ۱۰:۱۶) آنان با وقف خود به یَهُوَه خدا بر اساس ایمانی که به فدیهٔ پسرش، عیسی مسیح دارند، لیاقت خود را نشان دادهاند. همکاری آنان با اعضای آیندهٔ اورشلیم جدید برایشان بسیار پربرکت بوده است. یَهُوَه خدا با نحوهٔ رفتار خود با مسیحیان مسحشده، شالودهٔ محکمی را ریخته است، یعنی «زمینی جدید»—که جامعهای از انسانهای خداترس را دربر میگیرد که قلمرو زمینی پادشاهی آسمانی را به ارث خواهند برد.—اشعیا ۶۵:۱۷؛ ۲پطرس ۳:۱۳.
۲۰. چگونه اورشلیم جدید با معنی اسمش در هماهنگی خواهد بود؟
۲۰ وضعیت صلحآمیزی را که شاهدان یَهُوَه اکنون از آن در بهشت روحانی برخوردار هستند میتوان بزودی در بهشت زمینی یافت، یعنی وقتی که اورشلیم جدید از آسمان پایین میآید تا تمام بشریت را برکت دهد. امت خدا به نحو دوجانبهای از وضعیت صلحآمیزی که در اشعیا ۶۵:۲۱-۲۵ وعده داده شده برخوردار خواهند شد. به عنوان پرستندگان متحد یَهُوَه در بهشت روحانی، مسحشدگانی که هنوز بر جای خود در اورشلیم جدید روحانی ننشستهاند، و «گوسفندان دیگر» هماکنون از صلح خدادادی برخوردار هستند. وقتی که ‹ارادهٔ خدا چنانکه در آسمان است، بر زمین نیز کرده شود،› یک چنین صلحی در بهشت زمینی نیز برقرار خواهد شد. ( متی ۶:۱۰) بله، شهر باشکوه آسمانی خدا در هماهنگی با اسمش اورشلیم یعنی ‹شالودهٔ صلح دوجانبه› خواهد بود و تا ابد، به منظور تحسین خالق اعظمش، یَهُوَه خدا، و پادشاه دامادگونهاش، عیسی مسیح، استوار خواهد ماند.
آیا به یاد میآوری؟
◻ نتیجهٔ گردهمآوری مردم توسط نحمیا در اورشلیم چه بود؟
◻ برای اینکه یهودیان خانهٔ خدا را ترک نکنند و از آن غفلت نورزند میبایست چه کار میکردند، و ما به انجام چه کاری تشویق شدهایم؟
◻ در برقراری شادی و صلح ابدی، «اورشلیم» چه نقشی را ایفا میکند؟
[نقشه در صفحهٔ ۲۲]
(برای دیدن شکل صحیح به نشریه رجوع شود)
دروازههای اورشلیم
شمارههایی که میبینید معرف ارتفاعات کنونی با واحد متری میباشند
دروازهٔ ماهی
دروازهٔ شهر کهنه
دروازهٔ افرایم
دروازهٔ زاویه
حصار عریض
میدان
دروازهٔ وادی
محلّهٔ دوم
دیوار اولیّهٔ شمالی
شهر داوود
دروازهٔ خاکروبه
وادی هِنّوم
قصر
دروازهٔ گوسفند
دروازهٔ سِجْن
محوطهٔ معبد
دروازهٔ مفْقاد
دروازهٔ اسبان
عوفَل
میدان
دروازهٔ آب
منبع آب جیحون
دروازهٔ چشمه
باغ پادشاه
عَین رَوجَل
تیروپیون ( مرکزی) وادی
وادی قِدرون
۷۴۰
۷۳۰
۷۳۰
۷۵۰
۷۷۰
۷۷۰
۷۵۰
۷۳۰
۷۱۰
۶۹۰
۶۷۰
۶۲۰
۶۴۰
۶۶۰
۶۸۰
۷۰۰
۷۲۰
۷۴۰
۷۳۰
۷۱۰
۶۹۰
۶۷۰
وسعت احتمالی دیوار اورشلیم وقتی که شهر نابود شد و وقتی که نحمیا رهبری بازسازی آن را به عهده گرفت