سؤالات خوانندگان
از کجا می‌توان دانست که حکمت مذکور در امثال ۸:۲۲-۳۱ به عیسی مسیح در زندگی قبل از انسانی‌اش اشاره می‌کند؟
کلام الٰهی در کتاب امثال از زبان حکمت این طور می‌گوید: «خداوند مرا مبدأ طریق خود داشت، قبل از اَعمال خویش از ازل. . . . قبل از آنگاه کوه‌ها برپا شود، پیش از تلّ‌ها [یعنی تپه‌ها] مولود گردیدم. . . . وقتی که او آسمان را مستحکم ساخت من آنجا بودم، . . . آنگاه نزد او معمار بودم، و روز به روز شادی می‌نمودم، و همیشه به حضور او اهتزاز [شادی] می‌کردم. . . . و شادی من با بنی‌آدم می‌بود.»
این متن صرفاً تعریف حکمت الٰهی یا مفهوم کلّی حکمت نیست. چرا که در اینجا صحبت از حکمتی می‌شود که در ابتدای طریق یَهُوَه خدا «مولود» شده است یعنی به وجود آمده است. در صورتی که یَهُوَه خدا و حکمتش از ازل، یعنی از زمان‌های بسیار دور و بی‌ابتدا در گذشته وجود داشته است. ( مزمور ۹۰:۱، ۲) بدین دلیل حکمتش نه ابتدایی داشته است و نه برعکس آنچه در بالا آمده است، «مولود» شده است. از آن گذشته، حکمتی که در اینجا از آن صحبت می‌شود قادر است مثل یک شخص سخن بگوید و عمل کند. — امثال ۸:۱.
کتاب مقدّس نشان می‌دهد که این حکمت در زمانی بسیار دور در گذشته نزد آفریدگار یَهُوَه خدا «معمار» بوده است. شکی وجود ندارد که این متن شرح حال عیسی است، چرا که مدتی بسیار طویل قبل از آمدنش به زمین در کنار خدا با وی از نزدیک کار می‌کرده است. از این جهت کلام خدا می‌گوید: «زیرا که در او همه چیز آفریده شد، . . . همه به وسیلهٔ او و برای او آفریده شد. و او قبل از همه است و در وی همه چیز [هستی] دارد.» — کُولُسیان ۱:۱۶، ۱۷؛ مکاشفه ۳:۱۳، ۱۴.
جلوه دادن پسر خدا به صورت حکمت، توصیفی بسیار مناسب است زیرا او بود که مقاصد و اوامر یَهُوَه را برای ما آشکار ساخت. و عیسی طی زندگی ماقبل انسانی‌اش در نقش «کلمه» یعنی سخنگوی خدا خدمت می‌کرد. ( یوحنّا ۱:۱) کلام خدا او را «قوّت خدا و حکمت خدا» می‌خواند. ( ۱قُرِنتیان ۱:۲۴، ۳۰) چه توصیف شایسته‌ای از پسر خدا که اشتیاق و علاقه‌اش به انسان‌ها او را به فدا کردن جان خود برای آن‌ها برانگیخت! — یوحنّا ۳:۱۶.
[تصویر در صفحهٔ ۳۲]
« قبل از آنکه کوه‌ها برپا شود . . . مولود گردیدم »