شما چطور مردمان باید باشید!
«شما چطور مردمان باید باشید، در هر سیرت [رفتار] مقدّس و دینداری»! — ۲پطر ۳:۱۱.
۱. چرا نامهٔ دوّم پِطْرُس توصیه‌ای به موقع برای مسیحیان روزگار خود بود؟
وقتی پِطْرُس رسول دوّمین نامهٔ الهامی را برای جماعت مسیحی نوشت، مسیحیان رنج و آزار بسیاری را تحمّل کرده بودند اما از غیرت و خدمتشان به خدا کاسته نشده بود. پس ابلیس از روشی دیگر استفاده کرد که سابقاً او را بارها موفق ساخته بود. پِطْرُس روشن کرد که شیطان سعی داشت قوم خدا را از طریق معلّمان کاذب به فساد بکشاند یعنی کسانی که «چشم‌های پر از زنا دارند» و «قلب خود را برای طمع ریاضت [تمرین] داده‌اند.» (۲پطر ۲:۱-۳، ۱۴؛ یهو ۴) از این رو، نامهٔ دوّم پِطْرُس توصیه‌ای صمیمانه برای وفادار ماندن است.
۲. باب سوّم از دوّم پِطْرُس به چه موضوعی اشاره می‌کند؟ چه سؤالاتی را باید از خود بپرسیم؟
۲ پِطْرُس نوشت: «مصلحت چنین می‌دانم تا آنگاه که در این خیمه ساکنم، شما را از طریق یادآوری برانگیزانم، زیرا می‌دانم بزودی این خیمه را وداع خواهم گفت . . . از این رو هر چه در توان دارم خواهم کرد تا بتوانید پس از رحلتم همواره این امور را به یاد آورید.» (۲پطر ۱:۱۳-۱۵، ترجمهٔ هزارهٔ نو) بلی پِطْرُس چون مرگش نزدیک بود می‌خواست توصیه‌هایش هرگز فراموش نشود و فراموش نیز نشد چون کلامش بخشی از کتاب مقدّس گردید که امروزه ما می‌توانیم آن را بخوانیم. باب سوّم از نامهٔ دوّم پِطْرُس برایمان بسیار مهم است چرا که در مورد ‹ایّام آخرِ› سیستم کنونی و نابودی ‹آسمان‌ها و زمین› است. (۲پطر ۳:۳، ۷، ۱۰) حال پِطْرُس چه توصیه‌ای برای ما دارد؟ به‌کارگیری توصیهٔ او چگونه باعث خوشنودی یَهُوَه می‌شود؟
۳، ۴. الف) پِطْرُس برای آن که مسیحیان را به فکر و عمل وادارد چه گفت و بعد چه هشداری داد؟ ب) کدام سه نکته را بررسی خواهیم کرد؟
۳ پِطْرُس پس از اشاره به نابودی دنیای شیطان بیان کرد: «شما چطور مردمان باید باشید، در هر سیرت [رفتار] مقدّس و دینداری»! (۲پطر ۳:۱۱، ۱۲) در واقع مقصود پِطْرُس سؤال از مسیحیان نبود بلکه می‌خواست آن‌ها را به فکر و عمل وادارد. پِطْرُس می‌دانست فقط کسانی که ارادهٔ یَهُوَه را انجام می‌دهند و صفات خدایی را نمایان می‌سازند در ‹روز انتقام› نجات خواهند یافت. (اشع ۶۱:۲) بنابراین، پِطْرُس چنین ادامه داد: «ای حبیبان، چون این امور را از پیش می‌دانید، باحذر باشید که مبادا به گمراهی بی‌دینان [معلّمان کاذب] ربوده شده، از پایداریِ خود بیفتید.» — ۲پطر ۳:۱۷.
۴ پِطْرُس چون امور را ‹از پیش می‌دانست،› واقف بود که در ایّام آخر مسیحیان باید بیش از پیش برحذر باشند تا به خدا پای‌بند بمانند. یوحنّای رسول بعدها دلیل آن را توضیح داد. او در رؤیایی دید شیطان از آسمان بیرون رانده شده است و ‹خشم عظیمی› نسبت به کسانی دارد که «احکام خدا را حفظ می‌کنند و شهادتِ عیسی را نگاه می‌دارند.» (مکا ۱۲:۹، ۱۲، ۱۷) خادمان مسح‌شدهٔ خدا همراه با «گوسفندان دیگر» موفق خواهند شد به خدا وفادار بمانند. (یو ۱۰:۱۶) اما در مورد تک‌تک ما چطور؟ آیا وفادار خواهیم ماند؟ چنانچه با سعی تمام ۱) صفات خدایی را در خود نموّ دهیم، ۲) از لحاظ اخلاقی و روحانی پاک و بی‌عیب بمانیم و ۳) دیدی صحیح نسبت به آزمایشها داشته باشیم، مطمئناً موفق خواهیم شد. بگذارید این سه نکته را بررسی کنیم.
صفات الٰهی را نموّ دهید
۵، ۶. چه صفاتی را باید در خود نموّ دهیم؟ چرا چنین کاری مستلزم سعی و کوشش است؟
۵ پِطْرُس قبل از این موضوع در نامهٔ دوّم خود گفت: «به سعی تمام بکوشید تا به واسطهٔ ایمان خود نیکویی بار آورید و به واسطهٔ نیکویی، شناخت، و به واسطهٔ شناخت، خویشتنداری، و به واسطهٔ خویشتنداری، پایداری، و به واسطهٔ پایداری، دینداری، و به واسطهٔ دینداری، مهر برادرانه و به واسطهٔ مهر برادرانه، محبت. زیرا چون این‌ها در شما باشد و فزونی یابد، نخواهد گذاشت در شناخت خداوند ما عیسی مسیح، بی‌فایده و بی‌ثمر باشید.» — ۲پطر ۱:۵-۸، ه‍ن.
۶ بلی شرکت در فعالیت‌هایی که صفات الٰهی را در ما نموّ می‌دهد مستلزم ‹سعی و کوشش تمام› است. برای مثال حضور در جلسات، خواندن مرتب کتاب مقدّس و حفظ برنامه‌ای برای مطالعهٔ فردی مستلزم سعی و کوشش است. همچنین باید سخت کوشید تا مطالعهٔ خانوادگی ما مرتب، دلپذیر و پرمفهوم باشد. اما هنگامی که این امور را عادت خود سازیم انجام آن سخت نخواهد بود، مخصوصاً زمانی که طعم فایدهٔ آن را بچشیم.
۷، ۸. الف) برخی در بارهٔ مطالعهٔ خانوادگی چه گفته‌اند؟ ب) شما از مطالعهٔ خانوادگی چه فایده‌ای می‌برید؟
۷ خواهری در مورد تدارک مطالعهٔ خانوادگی نوشت: «این مطالعه به ما کمک می‌کند تا موضوعات بسیاری را یاد گیریم.» خواهری دیگر گفت: «راستش را بخواهید، دلم نمی‌خواست که جلسهٔ مطالعهٔ کتاب پایان یابد چون این جلسه را خیلی دوست داشتم. اما بعد از مطالعهٔ خانوادگی متوجه شدم که یَهُوَه هم نیاز ما را می‌داند و هم می‌داند که در چه زمانی آن را به ما بدهد.» سر خانواده‌ای بیان کرد: «مطالعهٔ خانوادگی مطابق با نیازمان کمک بزرگی است! چون هر دوی ما احساس می‌کنیم که در نمایان ساختن ثمرهٔ روح‌القدس پیشرفت کرده‌ایم و از خدمت موعظه بیشتر لذّت می‌بریم.» سر خانواده‌ای دیگر گفت: «فرزندانمان برای مطالعهٔ خانوادگی شخصاً تحقیق می‌کنند. در نتیجه هم خوب تعلیم می‌گیرند و هم از آن لذّت می‌برند. این تدارک جدید نشان می‌دهد که یَهُوَه به ما توجه دارد و به دعاهایمان جواب می‌دهد.» آیا دید شما نیز همین است؟
۸ اجازه ندهید که امور پیش‌پاافتاده مانع مطالعهٔ خانوادگی‌تان شود. زوج متأهلی می‌گویند: «در چهار هفته اخیر، هر پنجشنبه شب اتفاقی افتاد که نزدیک بود مانع مطالعهٔ خانوادگی ما شود. اما اجازه ندادیم مطالعهٔ ما قطع شود.» البته برخی اوقات لازم است که روز مطالعه را تغییر دهید. با این حال، مصمم باشید هرگز مطالعهٔ خانوادگی خود را لغو نکنید، حتی برای یک هفته!
۹. یَهُوَه چگونه اِرْمیا را تقویت کرد؟ چه سرمشق خوبی از او می‌گیریم؟
۹ اِرْمیای نبی نمونهٔ خوبی از خود برایمان به جا گذاشت. اِرْمیا می‌دانست که برای تقویت شدن به غذای روحانی نیاز دارد. وقتی یَهُوَه با کلامش اِرْمیا را تقویت کرد او با سپاسگزاری آن را پذیرفت. این تغذیهٔ روحانی به او قوّت تحمّل بی‌اعتنایی مردم و ادامهٔ موعظه را داد. او گفت: ‹کلام خداوند مثل آتش افروخته شد و در استخوان‌هایم› نفوذ کرد. (ار ۲۰:۸، ۹) کلام خدا همچنین به او کمک کرد تا ایّام سختی را که به نابودی اورشلیم منجر می‌شد تحمّل کند. امروزه، کل کلام خدا در اختیار ماست. لازم است که با جدّیت آن را مطالعه کنیم و افکار خدا را افکار خود سازیم. بدین شکل می‌توانیم همچون اِرْمیا با بردباری و شادی به خدمت موعظه ادامه دهیم، در آزمایشها وفادار و از لحاظ اخلاقی و روحانی پاک بمانیم. — یعقو ۵:۱۰.
«بی‌لکه و بی‌عیب» بمانید
۱۰، ۱۱. چرا باید به سعی تمام بکوشیم تا «بی‌لکه و بی‌عیب» بمانیم؟ این کار شامل چه می‌شود؟
۱۰ ما شاهدان یَهُوَه می‌دانیم که در ایّام آخر زندگی می‌کنیم. به همین دلیل از دیدن اَعمالی همچون طمع، بی‌بندوباری اخلاقی و خشونت که دنیا را پر کرده است و مورد نفرت خداست متعجب نمی‌شویم. در واقع روش شیطان را می‌توان بدین شکل تعریف کرد: ‹اگر نتوانم خادمان خدا را بترسانم، سعی می‌کنم آن‌ها را به فساد کشانم!› (مکا ۲:۱۳، ۱۴) از این رو، باید به توصیهٔ مهربانانهٔ پِطْرُس توجه کنیم: «به سعی تمام بکوشید تا در حضور او بی‌لکه و بی‌عیب و در صلح یافت شوید.» — ۲پطر ۳:۱۴، ه‍ن.
۱۱ عبارت «به سعی تمام بکوشید» همان عبارتی است که پِطْرُس در باب ۱ استفاده کرد. به وضوح، یَهُوَه الهام‌کنندهٔ این جملات می‌داند که «بی‌لکه و بی‌عیب» ماندن و آلوده نشدن با دنیای شیطان مستلزم سعی و کوشش فراوان است. این کار شامل این می‌شود که اجازه ندهیم امیال غلط در دلمان نفوذ کند. (امثال ۴:۲۳؛ یعقوب ۱:۱۴، ۱۵ خوانده شود.) به علاوه باید در مقابل کسانی که از زندگی مسیحی ما تعجب می‌کنند و ما را «دشنام می‌دهند» پایداری کنیم. — ۱پطر ۴:۴.
۱۲. لوقا ۱۱:۱۳ چه اطمینانی به ما می‌دهد؟
۱۲ به دلیل ناکاملی، انجام کار صحیح برای ما انسان‌ها دشوار است. (روم ۷:۲۱-۲۵) فقط زمانی موفق می‌شویم که به یَهُوَه روی آوریم یعنی کسی که سخاوتمندانه روح‌القدسش را به هر که طلب کند می‌دهد. (لو ۱۱:۱۳) این روح در ما صفاتی تولید می‌کند که یَهُوَه را خوشنود می‌سازد و به ما نیز قوّت رویارویی با وسوسه‌ها را می‌دهد. به علاوه، قدرتی می‌دهد تا آزمایشها را که با نزدیک شدن روز یَهُوَه افزایش می‌یابد تحمّل کنیم.
بگذارید آزمایشها شما را تقویت کند
۱۳. هنگام روبرو شدن با آزمایشها چه طرز فکری به ما قدرت تحمّل می‌دهد؟
۱۳ تا زمانی که در این دنیای شیطان زندگی می‌کنیم با آزمایش‌های گوناگونی روبرو هستیم. اما به جای آن که از بابت آن‌ها اندوهگین شویم، باید آن‌ها را فرصتی برای ابراز محبت به یَهُوَه و تقویت ایمانمان بدانیم. یعقوب شاگرد نوشت: «برادران من، وقتی که در تجربه‌های گوناگون مبتلا شوید، کمال خوشی دانید. چونکه می‌دانید که امتحان ایمانِ شما صبر را پیدا می‌کند.» (یعقو ۱:۲-۴) همچنین به خاطر داشته باشید یَهُوَه می‌داند که چگونه «عادلان را از تجربه [آزمایش] رهایی دهد.» — ۲پطر ۲:۹.
۱۴. یوسف با نمونهٔ خوبی که از خود به جا گذاشت چگونه شما را ترغیب می‌کند؟
۱۴ به ماجرای یوسف پسر یعقوب که برادرانش او را به بردگی فروختند توجه کنید. (پیدا ۳۷:۲۳-۲۸؛ ۴۲:۲۱) آیا یوسف به دلیل رفتار آن‌ها ایمان خود را از دست داد؟ آیا از این که خدا اجازه داده بود چنین اتفاقی برایش بیفتند تلخ‌کام شد؟ خیر! به علاوه این پایان گرفتاری‌های یوسف نبود. بعدها به اتهام تجاوز که دروغی بیش نبود به زندان افتاد، ولی از پای‌بندی به خدا دست نکشید. (پیدا ۳۹:۹-۲۱) او اجازه داد که آزمایشها ایمانش را تقویت کند و به همین دلیل پاداش عظیمی یافت.
۱۵. از نمونهٔ خوبی که نَعُومی به جا گذاشت چه می‌آموزیم؟
۱۵ البته آزمایشها می‌تواند ما را غمگین یا حتی افسرده سازد. شاید به یوسف نیز گهگاهی چنین احساسی دست داده باشد. بسیاری از خادمان وفادار چنین احساسی داشته‌اند. برای مثال به نَعُومی که شوهر و دو پسرش را از دست داد توجه کنید. او گفت: «مرا نَعُومی مخوانید بلکه مرا مُرَّه [به مفهوم «تلخ‌کام»] بخوانید زیرا قادر مطلق به من مرارت [تلخی] سخت رسانیده است.» (روت ۱:۲۰، ۲۱) عکس‌العمل نَعُومی کاملاً طبیعی و قابل فهم بود. با این حال او نیز مانند یوسف نه ایمانش تضعیف شد و نه رابطه‌اش با یَهُوَه. در عوض، یَهُوَه آن زن عزیز را پاداش داد. (روت ۴:۱۳-۱۷، ۲۲) به علاوه یَهُوَه در بهشت زمینی تمام صدماتی که شیطان وارد کرده است جبران می‌کند. در آنجا «چیزهای پیشین به یاد نخواهد آمد و به خاطر نخواهد گذشت.» — اشع ۶۵:۱۷.
۱۶. نسبت به دعا چه طرز فکری باید داشته باشیم و چرا؟
۱۶ با هر گونه آزمایشی که مواجه شویم، محبت خدا می‌تواند ما را حفظ کند. (رومیان ۸:۳۵-۳۹ خوانده شود.) شیطان از مأیوس کردن ما دست‌بردار نیست، ولی اگر «خرداندیش» و ««برای دعا هوشیار» باشیم شکست خواهد خورد. (۱پطر ۴:۷) عیسی گفت: «پس در هر وقت دعا کرده، بیدار باشید تا شایستهٔ آن شوید که از جمیع این چیزهایی که به وقوع خواهد پیوست نجات یابید و در حضور پسر انسان بایستید.» (لو ۲۱:۳۶) منظور عیسی از «دعا» «تضرّع» بود یعنی دعایی که از ته دل می‌باشد. در این آیه عیسی تأکید کرد که باید رابطه‌مان را با او و پدرش جدّی بگیریم. فقط کسانی که نزدیک یَهُوَه بمانند می‌توانند در روز او نجات یابند.
در خدمت به یَهُوَه فعال بمانید
۱۷. اگر خدمت موعظه در محدوده‌تان دشوار است چگونه می‌توانید انبیای باستان را نمونهٔ خود قرار دهید؟
۱۷ شرکت در فعالیت‌های روحانی به ما نیرو می‌دهد. این موضوع سخن پِطْرُس را به یاد ما می‌آورد: «شما چطور مردمان باید باشید، در هر سیرت [رفتار] مقدّس و دینداری»! (۲پطر ۳:۱۱) یکی از مهم‌ترین اَعمال دینداری اعلام خبر خوش است. (مت ۲۴:۱۴) البته در برخی محدوده‌ها خدمت موعظه ممکن است به دلیل بی‌اعتنایی، مخالفت یا مشغولیت مردم به زندگی روزانه دشوار باشد. خادمان یَهُوَه در گذشته نیز با چنین مشکلاتی روبرو بودند ولی هرگز تسلیم نشدند. آن‌ها مرتباً پیام خدا را به مردم می‌رساندند. (۲تواریخ ۳۶:۱۵، ۱۶ خوانده شود؛ ار ۷:۲۴-۲۶) چه چیزی به آن‌ها کمک کرد تا آن وضعیت را تحمّل کنند؟ آن‌ها با دید یَهُوَه مأموریت خود را می‌نگریستند نه با دید دنیا. همچنین داشتن نام خدا را بزرگ‌ترین افتخار می‌دانستند. — ار ۱۵:۱۶.
۱۸. موعظهٔ ملکوت چگونه نام خدا را در آینده جلال می‌دهد؟
۱۸ ما نیز این افتخار را داریم که نام و مقصود یَهُوَه را اعلام کنیم. به این موضوع فکر کنید: با فعالیت موعظه‌مان دشمنان خدا در روز داوری نمی‌توانند بگویند که در مورد نام و مقصود خدا چیزی نشنیده‌اند. بلی، آن‌ها همچون فرعون باستان خواهند دانست که یَهُوَه با آن‌ها می‌جنگد. (خرو ۸:۱، ۲۰؛ ۱۴:۲۵) در همان روز، یَهُوَه کاملاً روشن می‌کند که خادمانش نمایندگان او بودند و بدین شکل آن‌ها را حرمت می‌گذارد. — حِزْقِیال ۲:۵؛ ۳۳:۳۳ خوانده شود.
۱۹. چگونه نشان می‌دهیم که از صبر و تحمّل یَهُوَه به خوبی استفاده می‌کنیم؟
۱۹ پولُس در پایان نامهٔ خود به هم‌ایمانانش نوشت: «تحمّلِ خداوندِ ما را نجات بدانید.» (۲پطر ۳:۱۵) بیایید از صبر و تحمّل خدا به خوبی استفاده کنیم. چگونه؟ با پرورش صفاتی که مقبول خداست، با «بی‌لکه و بی‌عیب» ماندن، با داشتن طرز فکری صحیح نسبت به آزمایشها و با مشغول بودن در خدمت موعظه. بدین شکل با کسانی همراه خواهیم بود که به «آسمان‌های جدید و زمین جدید» داخل خواهند شد و از برکات ابدی آن لذّت خواهند برد. — ۲پطر ۳:۱۳.
مرور مقاله
• چگونه می‌توانیم خصوصیات الٰهی را در خود نموّ دهیم؟
• چگونه می‌توانیم «بی‌لکه و بی‌عیب» بمانیم؟
• چه درسی از یوسف و نَعُومی می‌گیریم؟
• چرا شرکت در خدمت موعظه افتخار بزرگی است؟
[تصویر در صفحهٔ ۹]
چه چیزی به شما شوهران کمک می‌کند صفات خدایی را در خود و خانواده‌تان پرورش دهید؟
[تصاویر در صفحهٔ ۱۰]
از برخورد یوسف با آزمایشها چه درسی می‌گیریم؟