آیا می‌دانستید که . . .
یهودیان در قرن اول چگونه مردگان خود را به خاک می‌سپردند؟
یهودیان، متوفا را بدون تأخیر و معمولاً در همان روز به خاک می‌سپردند. آنان به دو دلیل چنین می‌کردند. اول این که جنازهٔ متوفا در هوای گرم خاورمیانه به سرعت فاسد می‌شد. دوم این که بنا بر رسوم آن زمان اگر دفن متوفا چند روز به تعویق می‌افتاد، بی‌حرمتی به او و بازماندگانش بود.
انجیل‌ها و کتاب اعمال رسولان حداقل به چهار مراسم خاکسپاری اشاره می‌کنند که در روز وفات شخص صورت گرفته است. (مَتّی ۲۷:۵۷-۶۰؛ اعمال ۵:۵-۱۰؛ ۷:۶۰–۸:۲) قرن‌ها پیش از آن، زمانی که یعقوب و خانواده‌اش در سفر بودند، راحیل، همسر عزیز یعقوب درگذشت. او بجای دفن کردن راحیل در مقبرهٔ خانوادگی‌شان، او را «در راه . . . بیت‌لَحَم» به خاک سپرد.—پیدایش ۳۵:۱۹، ۲۰، ۲۷-۲۹.
گزارش‌های کتاب مقدّس نشان می‌دهد که یهودیان با دقت تمام جنازهٔ متوفا را برای مراسم خاکسپاری آماده می‌کردند. خانواده و دوستان نزدیک، بدن درگذشته را با آب می‌شستند، به آن موادی خوشبو و روغنی مرغوب می‌مالیدند و متوفا را در پارچه‌ای می‌پیچیدند. (یوحنا ۱۹:۳۹، ۴۰؛ اعمال ۹:۳۶-۴۱) همسایگان و سایرین به دیدن بازماندگان می‌آمدند و در غم و اندوه آنان شریک می‌شدند و آنان را تسلّی می‌دادند.—مَرقُس ۵:۳۸، ۳۹.
آیا مراسم خاکسپاری عیسی بر طبق رسوم یهودی بود؟
بسیاری از خانواده‌های یهودی در مناطق بی‌شماری از اسرائیل، درگذشتگان خود را در غارها و مقبره‌هایی که در دل صخره کنده می‌شد، دفن می‌کردند. آنان بر طبق رسومی عمل می‌کردند که در میان بندگان وفادار خدا در زمان باستان معمول بود. برای نمونه، ابراهیم، سارا، اسحاق، یعقوب و سایر خادمان خدا در غاری به نام مَکفیله در نزدیکی حِبرون به خاک سپرده شدند.—پیدایش ۲۳:۱۹؛ ۲۵:۸، ۹؛ ۴۹:۲۹-۳۱؛ ۵۰:۱۳.
عیسی را در مقبره‌ای که در صخره‌ای کنده شده بود، به خاک سپردند. (مَرقُس ۱۵:۴۶) چنین مقبره‌ای معمولاً دارای ورودی باریکی بود. در داخل آن چند تاقچه وجود داشت که در صخره کنده شده بود. در این تاقچه‌ها جسد اعضای یک خانواده را می‌گذاشتند. در زمان عیسی، رسم بر این بود که پس از ازبین‌رفتن اجساد مردگان، استخوان‌های آنان جمع‌آوری و در صندوقی نگهداری می‌شد. بدین شکل یک خانواده می‌توانست در آینده برای خاکسپاری سایر اعضای خانواده از قبرهای خالی استفاده کند.
شریعت موسوی، یهودیان را ملزم می‌ساخت که در روز سَبَّت درگذشتگان خود را به خاک نسپارند. عیسی سه ساعت پیش از شروع سَبَّت جان سپرد. از این رو، یوسف اهل رامه و سایرین وقت کافی برای آماده کردن جسد عیسی نداشتند و او را فوراً به خاک سپردند. (لوقا ۲۳:۵۰-۵۶) به همین دلیل برخی از دوستان عیسی پس از سَبَّت، به مقبرهٔ او رفتند به این امید که به بدن او موادی خوشبو و روغنی مرغوب بمالند.—مَرقُس ۱۶:۱؛ لوقا ۲۴:۱.