‏‹آنچه را از من شنیده‌ای به اشخاص وفادار بسپار›‏

۱،‏ ۲.‏ برخی چه نگرشی به حرفه یا موقعیت شغلی دارند؟‏

برای بسیاری حرفه یا موقعیت شغلی تعیین‌کنندهٔ شخصیت و دستاوردهای فرد است.‏ در برخی فرهنگ‌ها از همان بدو آشنایی با شخصی دیگر از او می‌پرسند:‏ «شغل شما چیست؟‏»‏

^۲ گاه کتاب مقدّس به حرفهٔ افراد اشاره کرده است.‏ برای نمونه می‌گوید:‏ «مَتّای خراجگیر،‏» «شَمعونِ دبّاغ» یا «لوقا پزشک محبوب.‏» (‏مت ۱۰:‏۳؛‏ اعما ۱۰:‏۶؛‏ کول ۴:‏۱۴‏)‏ گاه نیز افراد با افتخارات یا وظایفشان در خدمت به خدا معرفی شده‌اند،‏ برای نمونه داوود پادشاه،‏ ایلیّای نبی و پولُس رسول.‏ این مردان برای وظیفه‌ای که خدا به آنان سپرده بود،‏ ارزش قائل بودند.‏ اگر به ما نیز در خدمت به یَهُوَه خدا مسئولیت‌هایی واگذار شود،‏ باید آن را ارج نهیم.‏

۳.‏ چرا لازم است برادران مسن،‏ جوان‌ترها را آموزش دهند؟‏ (‏تصویر ابتدای مقاله ملاحظه شود.‏)‏

^۳ بسیاری از ما از انجام مسئولیتی که به ما سپرده شده است لذّت می‌بریم و می‌خواهیم که همیشگی باشد.‏ اما باید این حقیقت اجتناب‌ناپذیر را پذیرفت که از زمان آدم،‏ هر نسل جایگزین نسل گذشته شده است.‏ (‏جا ۱:‏۴‏)‏ این امر اخیراً مشکلات خاصّی را برای مسیحیان حقیقی در بر داشته است.‏ فعالیت قوم یَهُوَه گسترده‌تر و پیچیده‌تر شده است.‏ همچنان که تلاش می‌کنیم از پس پروژه‌های جدید برآییم،‏ شیوه‌هایی دیگر ارائه می‌شود که اغلب با رشد سریع تکنولوژی در ارتباط است.‏ ممکن است برای برخی برادران مسن پیش رفتن با این پیشرفت‌ها دشوار باشد.‏ (‏لو ۵:‏۳۹‏)‏ حتی اگر چنین نیز نباشد،‏ طبعاً برادران جوان‌تر از قدرت و نیروی بیشتری برخوردارند.‏ (‏امث ۲۰:‏۲۹‏)‏ اگر برادران مسن به جوان‌ترها در قبول مسئولیت یاری رسانند نشانهٔ محبت آنان است و در نهایت امور نیز بهتر پیش خواهد رفت.‏—‏مزمور ۷۱:‏۱۸ خوانده شود.‏

۴.‏ چرا برای برخی واگذار کردن اختیارات دشوار است؟‏ (‏کادر «چرا برای برخی واگذاری مسئولیت دشوار است؟‏» ملاحظه شود.‏)‏

^۴ شاید برای برادرانی که اختیاراتی دارند،‏ آسان نباشد که امور را به جوان‌ترها واگذار کنند.‏ برای برخی موقعیتی که از آن برخوردارند عزیز است و می‌ترسند که آن را از دست بدهند.‏ برخی نیز از این که کنترل امور از دستشان خارج شود واهمه دارند و معتقدند جوان‌ترها نمی‌توانند کارها را خوب پیش ببرند.‏ شاید برخی نیز استدلال کنند که فرصت آموزش به دیگران را ندارند.‏ از سوی دیگر جوان‌ترها نیز نباید از این که کارهای بیشتری به آنان واگذار نمی‌شود صبر و شکیبایی خود را از دست بدهند.‏

۵.‏ در این مقاله چه پرسش‌هایی بررسی می‌شود؟‏

^۵ حال می‌خواهیم واگذاری مسئولیت را از دو زاویه بررسی کنیم.‏ اول،‏ چگونه برادران مسن‌تر می‌توانند جوان‌ترها را در پذیرش مسئولیت یاری کنند و چرا این امر اهمیت دارد؟‏ (‏۲تیمو ۲:‏۲‏)‏ دوم،‏ چرا لازم است برادران جوان‌تر هنگام همکاری با برادران باتجربه و آموزش از آنان،‏ دید درستی داشته باشند؟‏ ابتدا،‏ می‌بینیم که چگونه داوود پادشاه پسرش را برای وظیفه‌ای خطیر مجهز و آماده ساخت.‏

داوود از سلیمان پشتیبانی کرد

۶.‏ داوود پادشاه چه قصدی داشت،‏ پاسخ یَهُوَه خدا به او چه بود؟‏

^۶ داوود پس از سال‌ها سرگردانی به پادشاهی رسید و در خانه‌ای راحت زندگی می‌کرد.‏ او از این که «خانه» یا معبدی وقف‌شده به یَهُوَه خدا وجود نداشت ناراحت بود.‏ از این رو می‌خواست معبدی برای یَهُوَه خدا بسازد.‏ داوود به ناتان نبی گفت:‏ «اینک من در خانه‌ای از چوب سروِ آزاد ساکنم،‏ حال آن که صندوق عهد خداوند زیر خیمه‌ای است.‏» ناتان در پاسخ گفت:‏ «هر آنچه در دل داری به جای آور،‏ زیرا خدا با توست.‏» اما یَهُوَه خدا فرمانی دیگر داد و ناتان را مأمور ساخت تا به داوود چنین بگوید:‏ «تو نیستی که برای سکونت من خانه‌ای بنا خواهی کرد.‏» با این که یَهُوَه خدا داوود را مطمئن ساخت که همچنان از برکات او برخوردار خواهد شد،‏ فرمان داد که سلیمان،‏ پسر او معبد را بسازد.‏ واکنش داوود از این که اجازه نداشت خود معبد را بسازد چه بود؟‏—‏۱توا ۱۷:‏۱-‏۴،‏ ۸،‏ ۱۱،‏ ۱۲؛‏ ۲۹:‏۱‏.‏

۷.‏ داوود در خصوص راهنمایی یَهُوَه چه واکنشی نشان داد؟‏

^۷ داوود از این که آن معبد به او نسبت داده نمی‌شد ناراحت نشد و از پشتیبانی و حمایت خود برای ساخت آن دریغ نکرد.‏ آن عمارت نیز به معبد سلیمان معروف شد،‏ نه معبد داوود.‏ ممکن است داوود از این که نتوانسته است به آرزوی قلبی‌اش برسد ناراحت شده باشد،‏ با این همه از آن فعالیت کاملاً پشتیبانی کرد.‏ او با اشتیاق گروه‌هایی از کارگران دسته‌بندی کرد و آهن،‏ مس،‏ نقره و طلا و چوب گردآورد.‏ همچنین با این سخنان سلیمان را تشویق نمود:‏ «حال ای پسرم،‏ خداوند با تو باد تا کامیاب شوی،‏ و خانه یهوه خدای خود را بنا کنی،‏ چنانکه درباره‌ات گفته است.‏»—‏۱توا ۲۲:‏۱۱،‏ ۱۴-‏۱۶‏.‏

۸.‏ داوود می‌توانست در مورد کفایت سلیمان چگونه استدلال کند،‏ اما چه کرد؟‏

^۸ ۱تواریخ ۲۲:‏۵ خوانده شود.‏ داوود می‌توانست چنین استدلال کند که سلیمان کفایت سرپرستی چنین پروژهٔ مهمی را ندارد.‏ هر چه باشد معبد خدا «باید به غایت شکوهمند باشد» و سلیمان در آن زمان «جوان و بی‌تجربه» بود.‏ اما داوود می‌دانست که یَهُوَه خدا به سلیمان در مسئولیتی که به او واگذار شده بود،‏ یاری خواهد رساند.‏ پس بر این امر تمرکز کرد که چگونه به سلیمان برای فراهم ساختن مصالح لازم و فراوانی که نیاز بود،‏ کمک کند.‏

شادی آموزش به دیگران را بچشید

۹.‏ چرا واگذاری مسئولیت رضایت‌بخش است؟‏ مثالی بزنید.‏

^۹ برادران نباید از این که وظایفی را به برادران جوان‌تر واگذار کنند نگران باشند.‏ در واقع اگر برادران جوان آموزش بینند و مسئولیت به آنان سپرده شود در جهت پیشبرد فعالیت‌های ما خواهد بود.‏ برادران مسئول نیز باید شاد باشند که برادران جوان پس از آموزش کفایت می‌یابند و وظایفی را متقبل می‌شوند.‏ برای مثال،‏ فرض کنید پدری به پسرش رانندگی می‌آموزد.‏ پسر در سنین پایین تنها ناظر رانندگی پدرش است.‏ وقتی بزرگ‌تر می‌شود،‏ پدر برای او شیوه رانندگی را توضیح می‌دهد.‏ سپس زمانی که پسر به سن قانونی می‌رسد تحت راهنمایی پدرش رانندگی می‌کند.‏ پس از آن شاید گاه پدر پشت ماشین بنشیند و گاه پسر،‏ اما در نهایت پس از چند سال پسر است که بیشتر پشت فرمان خواهد نشست یا حتی رانندگی برای پدر مسنش را کاملاً بر عهده می‌گیرد.‏ پدری عاقل خوشحال است که پسرش این مسئولیت را به عهده گرفته است و تصوّر نمی‌کند که باید مرتباً او را کنترل کند.‏ مشابهاً برای برادران مسن نیز دیدن این که برادران جوانی که آموزش داده‌اند مسئولیت می‌پذیرند غرورآفرین است.‏

۱۰.‏ موسی چه احساسی در خصوص اختیارات و مسئولیت‌ها داشت؟‏

^۱۰ ما مسیحیان باید از حسادت به کسی که مسئولیتی به او واگذار می‌شود،‏ حذر کنیم.‏ واکنش موسی را به یاد آورید زمانی که برخی در اردوگاه اسرائیلیان شروع به نبوّت کردند.‏ ‏(‏اعداد ۱۱:‏۲۴-‏۲۹ خوانده شود.‏)‏ یوشَع دستیار موسی از او خواست که از این کار جلوگیری کند.‏ ظاهراً او تصوّر می‌کرد که آنان می‌خواهند اختیارات موسی و مقام او را کوچک شمارند.‏ اما موسی گفت:‏ «آیا تو به خاطر من حسد می‌بری؟‏ کاش که تمامی قوم خداوند نبی بودند و خداوند روح خود را بر ایشان افاضه می‌کرد.‏» موسی دست خدا را در این کار می‌دید.‏ جلال را برای خود نمی‌خواست،‏ او از صمیم دل می‌خواست که تمامی خادمان یَهُوَه خدا از این هدیهٔ روحانی بهره برند و این خواسته‌اش را ابراز نمود.‏ همچون موسی،‏ آیا مایهٔ شادی ما نیست وقتی به کسی مسئولیتی در خدمت سپرده می‌شود که ما می‌توانستیم از آن برخوردار شویم؟‏

۱۱.‏ برادری در خصوص سپردن مسئولیت به دیگران چه گفت؟‏

^۱۱ امروزه نمونه‌های بسیاری از برادرانی داریم که برای ده‌ها سال با نیرو و توان خدمت کردند و در کنار آن بسیاری را نیز برای قبول مسئولیت آماده کردند.‏ برای نمونه برادری بنام پیتر بیش از ۷۴ سال در خدمت تمام‌وقت بود و ۳۵ سال از این سال‌ها را در یکی از دفاتر شعبهٔ اروپا خدمت کرد.‏ حتی تا این اواخر او سرپرست بخش خدمت بود.‏ اکنون پُل برادری جوان‌تر که برای سال‌ها در کنار پیتر خدمت کرد این مسئولیت را به عهده دارد.‏ پیتر در جواب این که چه احساسی در مورد این تغییر دارد گفت:‏ «خیلی خوشحالم که برادرانی هستند که آموزش دیده‌اند و می‌توانند مسئولیت‌های سنگین‌تری بپذیرند و وظایفشان را به خوبی انجام می‌دهند.‏»‏

افراد مسن را در میان خود ارج نهیم

۱۲.‏ از شرح حال رَحُبْعام در کتاب مقدّس چه درسی می‌گیریم؟‏

^۱۲ پس از مرگ سلیمان رَحُبْعام پادشاه شد.‏ رَحُبْعام که برای انجام آن مسئولیت نیاز به راهنمایی داشت ابتدا از مردان مسن راهنمایی جست.‏ اما توصیهٔ آنان را رد کرد و به توصیهٔ مردانی جوان که با آنان بزرگ شده بود و معاشران او بودند عمل کرد.‏ این کار فاجعه‌آور بود.‏ (‏۲توا ۱۰:‏۶-‏۱۱،‏ ۱۹‏)‏ عاقلانه است که برای کسب پند و توصیه به افراد باتجربه و مسن رجوع کرد.‏ در عین حال که جوان‌ترها نباید خود را در قید و بند بدانند که امور را همچون گذشته پیش برند،‏ باید توصیه‌های برادران مسن را نیز در نظر گیرند و آن را سریع رد نکنند.‏

۱۳.‏ همکاری با برادران مسن‌تر چگونه باید باشد؟‏

^۱۳ گاه ممکن است به برادری جوان‌تر مسئولیت رسیدگی به اموری سپرده شود که برادری مسن و باتجربه در آن دخیل است.‏ هر چند که مسئولیت بر دوش برادر جوان‌تر است،‏ بجاست برای اتخاذ تصمیم از تجربیات و حکمت برادر مسن بهره گیرد.‏ پُل که پیش‌تر از او نقل کردیم به جای پیتر سرپرست یکی از بخش‌های بیت‌ئیل شد،‏ او می‌گوید:‏ «من برای پی‌بردن به پند و توصیه‌های پیتر وقت می‌گذاشتم و اعضای دیگر آن بخش را نیز تشویق می‌کردم که چنین کنند.‏»‏

۱۴.‏ از همکاری تیموتائوس و پولُس چه می‌آموزیم؟‏

^۱۴ تیموتائوس در جوانی‌اش برای سال‌ها در کنار پولُس رسول خدمت کرد.‏ ‏(‏فیلیپیان ۲:‏۲۰-‏۲۲ خوانده شود.‏)‏ پولُس به جماعت قُرِنتُس چنین نوشت:‏ «تیموتائوس را که فرزند عزیز من و در خدمت به مسیح وفادار است،‏ نزد شما می‌فرستم.‏ او شیوه‌هایی را به شما یادآوری خواهد کرد که من در خدمت به مسیحْ عیسی به کار می‌گیرم؛‏ شیوه‌هایی که در همه جا و در هر جماعتی تعلیم می‌دهم.‏» (‏۱قر ۴:‏۱۷‏)‏ این گفتهٔ کوتاه حاکی از همکاری نزدیک پولُس و تیموتائوس است.‏ پولُس برای تیموتائوس وقت گذاشت تا ‹شیوه‌های خدمت به مسیح› را به او آموزش دهد.‏ تیموتائوس به‌خوبی آن امور را فرا گرفت.‏ پولُس نیز او را دوست می‌داشت و اطمینان داشت که تیموتائوس می‌تواند به نیاز جماعت قُرِنتُس رسیدگی کند.‏ به‌راستی چه سرمشقی برای پیران جماعت که چگونه برادران را برای سرپرستی از جماعت آموزش دهند.‏

هر یک از ما سهم خود را ایفا کند

۱۵.‏ زمانی که تغییراتی صورت می‌گیرد که بر ما تأثیر دارد،‏ پند پولُس به مسیحیان روم چگونه به ما کمک می‌کند؟‏

^۱۵ ما اکنون در دورانی هیجان‌انگیز زندگی می‌کنیم.‏ بخش زمینی سازمان یَهُوَه از جنبه‌های مختلف در حال رشد است و هر رشدی مستلزم تغییرات است.‏ برخی از این تغییرات بر ما تأثیر می‌گذارد و شاید کنار آمدن با آن آسان نباشد.‏ اما اگر تواضع خود را حفظ کنیم و به جای تمرکز بر خواسته‌های شخصی‌مان،‏ به آنچه برای رساندن خبر خوش پادشاهی اهمیت دارد تمرکز کنیم،‏ اتحاد را استوار می‌سازیم.‏ پولُس رسول به مسیحیان روم چنین نوشت:‏ «زیرا از طریق لطفی که نصیب من شده است،‏ به همهٔ شما می‌گویم که خود را برتر از آنچه باید مپندارید،‏ بلکه هر یک به میزان ایمانی که خدا به او داده است،‏ دیدی معقول نسبت به خود داشته باشد؛‏ زیرا همان طور که ما در یک بدن اعضای بسیار داریم و کار همهٔ این اعضا یکسان نیست،‏ ما نیز هرچند بسیاریم،‏ یک بدن را در اتحاد با مسیح تشکیل می‌دهیم و هر یک از ما عضوی از اعضای یکدیگریم.‏»—‏روم ۱۲:‏۳-‏۵‏.‏

۱۶.‏ برادران مسن و جوان و همین طور همسرانشان برای حفظ اتحاد و صلح سازمان یَهُوَه چه می‌توانند بکنند؟‏

^۱۶ باشد که در هر شرایطی تمامی ما خادمان یَهُوَه همواره در جهت پیشبرد پادشاهی والای او فعال باشیم.‏ شما برادران مسن می‌توانید برادران جوان‌تر را آموزش دهید تا آنچه شما می‌کنید،‏ انجام دهند.‏ شما برادران جوان نیز می‌توانید با تواضع و حفظ احترام افراد مسن،‏ مسئولیت بیشتری بپذیرید.‏ شما خواهران نیز نمونهٔ پِریسکیلا،‏ همسر آکیلا را سرمشق قرار دهید که از شوهرش باوفاداری در هر شرایطی پشتیبانی می‌کرد.‏—‏اعما ۱۸:‏۲‏.‏

۱۷.‏ عیسی چه اطمینانی به شاگردانش داشت،‏ و چرا آنان را آموزش داد؟‏

^۱۷ در خصوص آموزش به دیگران برای بر عهده گرفتن مسئولیت‌های بیشتر بهترین نمونه عیساست.‏ او می‌دانست که خدمت او بر زمین پایان می‌پذیرد و دیگران آن را بر عهده می‌گیرند.‏ با این که شاگردان عیسی ناکامل بودند،‏ او به آنان اطمینان داشت و به آنان گفت که کارهایی بزرگ‌تر از او انجام خواهند داد.‏ (‏یو ۱۴:‏۱۲‏)‏ او آنان را کاملاً آموزش داد و آنان خبر خوش را در تمامی مناطق شناخته‌شدهٔ آن زمان موعظه کردند.‏—‏کول ۱:‏۲۳‏.‏

۱۸.‏ چه آینده‌ای در پیش است،‏ و ما اکنون چه می‌توانیم بکنیم؟‏

^۱۸ عیسی پس از فدا کردن جان خود،‏ رستاخیز یافت و به آسمان برده شد و کارهای دیگری با اختیارات بیشتر «در جایگاهی بسیار بالاتر از هر حکومت،‏ اختیار،‏ قدرت و ریاست» به او سپرده شد.‏ (‏افس ۱:‏۱۹-‏۲۱‏)‏ اگر تا پای مرگ به یَهُوَه وفادار باشیم و پیش از حارمَگِدّون بمیریم،‏ در دنیای جدیدی که عدالت برقرار است رستاخیز خواهیم یافت،‏ آنگاه فعالیت‌های رضایت‌بخش بسیاری خواهد بود که به آن‌ها بپردازیم.‏ اما اکنون فعالیتی بسیار مهم بر عهده‌مان گذارده شده است که همهٔ ما می‌توانیم در آن سهیم باشیم.‏ باشد که تمامی ما پیر و جوان ‹همواره در کار خداوند بسیار فعال باشیم.‏›—‏۱قر ۱۵:‏۵۸‏.‏