شور و اشتیاق پیشگامی را از خود نشان دهیم

۱.‏ شور و اشتیاق پیشگامی را چگونه توصیف می‌کنید؟‏

^۱ مبشّران پیام ملکوت خدا،‏ اعم از پیشگامان و غیرپیشگامان،‏ همگی قادرند شور و اشتیاق پیشگامی را از خود نشان دهند.‏ از این رو همگی فرمان موعظه کردن و شاگردسازی را بسیار جدّی می‌گیرند.‏ (‏ مت ۲۸:‏۱۹،‏ ۲۰؛‏ اعما ۱۸:‏۵‏)‏ در ضمن،‏ محبت وافری به مردم دارند و حاضرند برای به جا آوردن خدمت روحانی خود از هیچ گونه فداکاری‌ای دریغ نکنند.‏ (‏ مت ۹:‏۳۶؛‏ اعما ۲۰:‏۲۴‏)‏ بلی،‏ خادمان یَهُوَه حاضرند هر کاری که از دست آن‌ها بر می‌آید انجام دهند تا بتوانند حقیقت الٰهی را به مردم بیاموزند.‏ (‏ ۱ قر ۹:‏۱۹-‏۲۳)‏ در این راستا بیاییم به خدمت روحانی فیلِپُّس،‏ یک مبشّر نمونه در قرن اوّل،‏ نگاهی بیندازیم.‏

۲.‏ پیران جماعت و خادمان کمکی چگونه می‌توانند مانند فیلِپُّس قرن اوّل در فعالیت موعظه از خود شور و اشتیاق نشان دهند؟‏

^۲ موعظه و تعلیم:‏ در جماعت مسیحی قرن اوّل فیلِپُّس شخصی پرمسئولیت بود.‏ (‏ اعما ۶:‏۱-‏۶‏)‏ با وجود مسئولیت‌های متعددش واعظ و مبشّری پرکار نیز بود.‏ (‏ اعما ۸:‏۴۰‏)‏ امروزه نیز پیران جماعت و خادمان کمکی با وجود مسئولیت‌هایشان می‌توانند همان شور و اشتیاق را در فعالیت موعظه از خود نشان دهند.‏ مشخص است که این نوع اشتیاق بر روحیهٔ جماعت تأثیر بسیار عمیقی می‌گذارد.‏ —‏ روم ۱۲:‏۱۱‏.‏

۳.‏ وقتی تحت آزمایش قرار می‌گیریم چگونه می‌توانیم شور و اشتیاق پیشگامی را از خود نشان دهیم؟‏

^۳ با شهادت یافتن اِستیفان،‏ موجی از آزار و تعقیب مسیحیان آغاز شد که زندگی شاگردان عیسی را دگرگون ساخت.‏ با وجود این،‏ فیلِپُّس نیز همچنان به موعظه کردن ادامه داد تا جایی که در باز کردن محدودهٔ جدیدی برای موعظه در منطقهٔ سامره نقشی مهم را ایفا کرد.‏ (‏ اعما ۸:‏۱،‏ ۴-‏۶،‏ ۱۲،‏ ۱۴-‏۱۷‏)‏ ما نیز امروزه می‌توانیم مثل فیلِپُّس عمل کنیم و وقتی تحت آزمایش قرار می‌گیریم از موعظه کردن باز نمی‌ایستیم و همچنان بدون تبعیض قائل شدن به همه نوع اشخاص بشارت دهیم.‏ —‏ یو ۴:‏۹‏.‏

۴.‏ چرا فیلِپُّس در تعلیم دادن مبشّری نمونه بود؟‏

^۴ خصوصیت دیگری که می‌توانیم از فیلِپُّس بیاموزیم مهارت وی در استفاده از کتاب مقدّس است که در گزارش برخورد او با خواجه‌سرای حبشی و گرویدن وی به خوبی آشکار می‌شود.‏ (‏ اعما ۸:‏۲۶-‏۳۸‏)‏ پس مهارت یافتن در استدلال و «مباحثه» کردن با دیگران با کمک کتاب مقدّس،‏ خصوصیت دیگری است که حاکی از شور و اشتیاق پیشگامی می‌باشد.‏ (‏ اعما ۱۷:‏۲،‏ ۳‏)‏ ما نیز مانند فیلِپُّس نهایت سعی خود را به عمل می‌آوریم تا با مردم،‏ هر کجا که باشند و در هر فرصتی که به دست آوریم،‏ بشارت ملکوت را در میان بگذاریم.‏

۵.‏ والدین چگونه می‌توانند بذر شور و اشتیاق پیشگامی را در دل فرزندان خود بکارند؟‏

^۵ در خانواده و جماعت:‏ بدیهی است که اخلاق و دیدگاه‌های فیلِپُّس بر دخترانش نیز تأثیر گذاشته بود.‏ (‏ اعما ۲۱:‏۹‏)‏ در روزگار ما نیز والدین مسیحی با اهمیت دادن به منافع ملکوت مثال خوبی برای فرزندانشان خواهند بود.‏ نباید فراموش کرد که وقتی فرزندی می‌بیند که پدر یا مادرش با وجود خستگی کار روز با اشتیاق به دیگران موعظه می‌کند هیچ گاه غیرت او را از یاد نخواهد برد.‏ —‏ امث ۲۲:‏۶‏.‏

۶.‏ چگونه می‌توانیم از پیشگامان جماعتمان قدردانی و حمایت کنیم؟‏

^۶ فیلِپُّس با شوق تمام از پولُس و لوقا میزبانی کرد چون مسیحیانی باغیرت بودند که در راه خدمت به یَهُوَه فداکاری‌های زیادی کرده بودند.‏ (‏ اعما ۲۱:‏۸،‏ ۱۰‏)‏ امروزه ما چگونه می‌توانیم با حس قدرشناسی،‏ از کسانی که با غیرت تمام موعظه می‌کنند حمایت کنیم؟‏ یک راه این است که با آن‌ها به موعظه برویم،‏ بخصوص در ساعات صبح یا بعدازظهر روزهایی که کمتر کسی به موعظه می‌رود.‏ (‏ فیل ۲:‏۴‏)‏ یکی دیگر اینکه پیشگامان را برای صرف غذا و مصاحبتی تشویق‌کننده به منزل خود دعوت کنیم.‏ در هر حال،‏ گذشته از شرایط زندگی‌مان،‏ مطمئناً هر یک از ما می‌تواند به نحوی شور و اشتیاق پیشگامی را از خود نشان دهد.‏