بخش ۵: ادارهٔ مطالعهٔ پیشرو کتاب مقدّس
حجم درس را تعیین کنید
۱ عیسی هنگام تعلیم شاگردانش محدودیت‌های آنان را در نظر می‌گرفت و کلام خدا را در حد درک آنان بیان می‌کرد. ( مر ۴:۳۳؛ یو ۱۶:۱۲) به همین شکل، معلّمان کلام خدا امروزه می‌باید توانایی‌های شاگرد را تشخیص دهند و تعیین کنند که چه مقدار از درس را در چه مدت از زمان به او تعلیم دهند. حجم مطالب درس به توانایی و موقعیت معلّم و شاگرد بستگی دارد.
۲ ایمانی استوار را بنا کنید: ممکن است برخی از شاگردان در چند جلسه به مفهوم مطالب درس پی ببرند، در حالی که شاگردانی دیگر در یک جلسه توانایی درک آن درس را داشته باشند. البته درک موضوع به هیچ وجه نباید فدای سرعت مطالعه شود. هر شاگرد کتاب مقدّس لازم است که ایمانی استوار نسبت به کلام خدا در خود به وجود آورد. — امث ۴:۷؛ روم ۱۲:۲.
۳ همچنان که هر هفته با شاگرد مطالعه می‌کنید، سعی کنید در هر جلسه وقت کافی برای او کنار بگذارید تا قادر باشد کلام خدا را درک کرده، آن را بپذیرد. از شتاب در مطالعه پرهیز کنید مبادا شاگرد به ارزش مطالبی که می‌آموزد پی نبرد. به حد کافی زمان برای درک نکات اصلی و بررسی آیات کلیدی که اساس تعلیم می‌باشد کنار بگذارید. — ۲ تیمو ۳:۱۶، ۱۷.
۴ از موضوع دور نشوید: در عین حال که می‌باید وقت کافی صرف مطالعهٔ درس کرد، نباید از موضوع اصلی نیز دور شد. اگر شاگرد تمایل داشته باشد طی مطالعه مدت زیادی در بارهٔ مشکلات شخصی صحبت کند، بهتر است که چنین گفتگویی بعد از مطالعه انجام گیرد. — جا ۳:۱.
۵ از طرفی دیگر شور و شوق ما برای حقیقت می‌تواند باعث شود که بیش از حد طی درس صحبت کنیم. ( مز ۱۴۵:۶، ۷) گاه و بی‌گاه موضوعی فرعی یا تجربه‌ای می‌تواند مؤثر باشد، اما نباید چنین موضوعاتی چنان زیاد یا طولانی باشند که شاگرد را از معرفت دقیق کتاب مقدّس دور سازد.
۶ تعادل در حجم دروس به شاگرد کمک می‌کند تا در نور یَهُوَه سلوک نماید. — اشع ۲:۵.