بخش ۷:‏ ادارهٔ مطالعهٔ پیشرو کتاب مقدّس

پیشنهاد دعا هنگام مطالعه

۱.‏ الف)‏ چرا بجاست که مطالعه را با دعا شروع کنیم و اتمام دهیم؟‏ ب)‏ چگونه می‌توانیم به شاگرد برای مطالعه پیشنهاد دعا کنیم؟‏

^۱ برکت یَهُوَه برای پیشرفت شاگرد بسیار ضروری است.‏ (‏۱ قر ۳:‏۶)‏ پس بجاست که مطالعه را با دعا شروع کنیم و اتمام دهیم.‏ اگر شاگرد پیشینهٔ مذهبی دارد می‌توان در اوّلین جلسه این موضوع را به او پیشنهاد کرد.‏ اما در رابطه با کسی که چنین پیشینه‌ای ندارد باید با فطانت رفتار کرده،‏ در زمانی مناسب این موضوع را برای او مطرح سازیم.‏ شاید بتوانیم از آیاتی همچون مزمور ۲۵:‏۴،‏ ۵ و اوّل یوحنّا ۵:‏۱۴ استفاده کرده،‏ به شاگرد اهمیت دعا برای مطالعه را نشان دهیم.‏ همچنین با استفاده از یوحنّا ۱۵:‏۱۶ به او توضیح دهیم که چنین دعایی به یَهُوَه،‏ می‌باید به واسطهٔ عیسی مسیح ادا شود.‏

۲.‏ اگر برادر تعمیدیافته و یا مبشّرِ مذکرِ تعمیدنیافته‌ای خواهری را در مطالعه‌اش با شاگردی همراهی کند چه کسی می‌باید برای مطالعه دعا نماید؟‏

^۲ چه کسی اجازه دارد برای مطالعه دعا کند؟‏ اگر در مطالعه‌ای که خواهری آن را اداره می‌کند برادر تعمیدیافته‌ای همراه اوست،‏ وظیفهٔ آن برادر است که برای مطالعه دعا کند هرچند که آن خواهر باید سر خود را برای ادارهٔ مطالعه پوشانده باشد.‏ (‏۱ قر ۱۱:‏۵،‏ ۱۰)‏ از طرفی،‏ اگر مبشّرِ مذکرِ تعمیدنیافته‌ای همراه اوست،‏ آن خواهر موظف می‌باشد برای مطالعه دعا کند.‏ در چنین موقعیتی می‌باید برای دعا و ادارهٔ مطالعه سر خود را بپوشاند.‏

۳.‏ هنگام مطالعه با شاگرد چه نکاتی شایسته است در دعا ذکر شود؟‏

^۳ در دعا به چه نکاتی می‌توان اشاره کرد؟‏ برای مطالعهٔ کتاب مقدّس نیازی به دعای طولانی نیست،‏ اما نکاتی که در دعا گفته می‌شود اهمیت دارد.‏ ما می‌توانیم در دعا به یَهُوَه برکتش را برای مطالعه بطلبیم،‏ برای حقایقی که آموخته‌ایم تشکر کنیم و سرچشمهٔ این تعلیمات را ستایش کنیم.‏ (‏اشع ۵۴:‏۱۳‏)‏ همچنین ابراز علاقهٔ صمیمانه به شاگرد و قدردانی از سازمان یَهُوَه در دعا بس شایسته است.‏ (‏۱ تسا ۱:‏۲،‏ ۳؛‏ ۲:‏۷،‏ ۸)‏ اگر در دعا برای شاگرد تقاضای برکت کنیم تا آنچه را یاد گرفته است به کار برد،‏ اهمیت به‌کارگیری کلام یَهُوَه را درک می‌کند.‏—‏یعقو ۱:‏۲۲‏.‏

۴.‏ دعا کردن در شروع و پایان مطالعه با شاگرد چه ثمراتی به همراه دارد؟‏

^۴ دعا بسیار ثمربخش است،‏ چرا که برکت یَهُوَه را به همراه دارد.‏ (‏لو ۱۱:‏۱۳‏)‏ و بر جدّیت مطالعهٔ کلام وی تأکید می‌کند.‏ همچنین وقتی که شاگرد به دعای ما گوش می‌دهد،‏ یاد می‌گیرد که چگونه دعا کند.‏ (‏لو ۶:‏۴۰‏)‏ البته اگر دعایی که از دل برآید،‏ آکنده از محبت باشد و صفات بی‌نظیر خدا را آشکار سازد به شاگرد کمک می‌کند تا رابطهٔ خوبی با خدا ایجاد کند.‏