تبعیض قائل نشدن در موعظه نشان ابراز علاقه به دیگران
۱یوحنّای رسول در رؤیا فرشته‌ای دید که در وسط آسمان پرواز کرده، خبر خوش جاودانی را به ساکنان زمین «از هر امّت و قبیله و زبان و قوم» اعلام می‌کند. ( مکا ۱۴:۶) آیا ما نیز همچون این فرشته به همه بدون تبعیض موعظه می‌کنیم؟ شاید ناآگاهانه نگرشی از روی تعصب داشته باشیم. هنگام موعظه به مردم، طرز فکر ما می‌تواند در نحوهٔ اعلام خبر خوش اثر بگذارد. پس باید علاقهٔ خود را در محدوده نسبت به انسان‌هایی بیشتر کنیم که از فرهنگ دیگری برخوردارند.
۲ مورد توجه قرار دادن محدوده: آیا در محدودهٔ شما مهاجران یا پناهندگانی زندگی می‌کنند؟ در این صورت این افراد را فراموش نکنید. در پیدا کردن این اشخاص پیشقدم شوید و سعی کنید آن‌ها را بهتر بشناسید. دریابید که نیازها و نگرانی‌های‌شان چیست، به چه موضوعی علاقه دارند و به چه موضوعی بی‌علاقه‌اند، از چه می‌ترسند و نسبت به چه چیزی تعصب دارند؟ تلاش کنید تا پیام ملکوت را با وضعیت آن‌ها تطبیق دهید. ( ۱ قر ۹:۱۹-۲۳) ما نیز همچون پولُس رسول باید خود را به همه مدیون بدانیم و خبر خوش را در محدوده به هر کس اعلام کنیم، حتی آنانی که از کشوری دیگر می‌باشند، فرهنگی دیگر دارند، به زبان دیگری صحبت می‌کنند و بسیار ثروتمندند. — روم ۱:۱۴.
۳ چگونه می‌توان به کسی که به زبانی دیگر سخن می‌گوید موعظه کرد؟ از بروشور بشارتی برای همهٔ امّت‌ها به خوبی استفاده کنید. با خود رساله یا بروشور به زبان‌هایی که در محدودهٔ شما صحبت می‌شود به همراه داشته باشید. ( به جزوهٔ خدمت ملکوتی ما ژوئیه ۲۰۰۳ صفحهٔ ۴، بند ۲-۳ مراجعه شود.) برخی از مبشّران سعی فراوانی کرده‌اند تا احوال‌پرسی و مقدّمه‌ای ساده را به زبان‌های دیگر بیاموزند. مردم هنگامی که می‌بینند دیگران با سعی فراوان به زبان آن‌ها صحبت می‌کنند تحت تأثیر قرار می‌گیرند و این ممکن است راه را برای اعلام خبر خوش باز کند.
۴ پیروی از یَهُوَه: وقتی با سعی تمام به مردمی که از فرهنگی دیگر می‌باشند موعظه کنیم از یَهُوَه خدایی که تبعیض قائل نمی‌شود پیروی می‌کنیم «که می‌خواهد جمیع مردم نجات یابند و به معرفت راستی گرایند.» — ۱ تیمو ۲:۳، ۴.