گنجی محوّل‌شده

^۱ پولُس رسول برای مأموریتی که خدا به او محوّل کرده بود ارزش بسیاری قائل بود و به همین دلیل آن را «خزینه» یا گنجینه نامید.‏ (‏ ۲ قر ۴:‏۷)‏ او درد و رنج را به تن خرید تا مأموریت خود را به اتمام رساند.‏ بدون آن که خسته شود با هر که روبرو می‌شد موعظه می‌کرد.‏ پولُس برای خدمت موعظه مسافت‌های طولانی و خطرناکی را در خشکی و دریا طی کرد.‏ حال ما چگونه می‌توانیم همچون پولُس برای خدمت موعظه‌مان ارزش قائل شویم؟‏ (‏ روم ۱۱:‏۱۳‏)‏ چه چیزی خدمتمان را به گنجینه‌ای بی‌نظیر تبدیل می‌سازد؟‏

^۲ گنجی والا:‏ اندوختن گنج‌های زمینی معمولاً همراه با درد و رنج می‌باشد و فواید آن محدود یا کوتاه‌مدت است.‏ اما خدمت روحانی فواید طولانی برای ما و دیگران به همراه می‌آورد.‏ (‏ ۱ تیمو ۴:‏۱۶)‏ به انسان‌های صادق کمک می‌کند تا یَهُوَه را بهتر بشناسند،‏ در زندگی تغییرات لازم را بدهند و حیات ابدی را به دست آورند.‏ (‏ روم ۱۰:‏۱۳-‏۱۵‏)‏ اگر به خدمت خود بسیار ارج نهیم،‏ به مقصودی والا در زندگی،‏ خوشنودی واقعی و امیدی دلگرم‌کننده برای آینده نایل خواهیم شد.‏ —‏ ۱ قر ۱۵:‏۵۸.‏

^۳ ارزش نهادن به گنج‌مان:‏ اغلب مقدار وقت و انرژی‌ای که برای کاری صرف می‌کنیم نشان‌دهندهٔ ارزشی است که برای آن قائلیم.‏ چه افتخاری بالاتر از این که وقت و انرژی خود را صرف ستایش یَهُوَه کنیم!‏ (‏ افس۵:‏۱۶،‏ ۱۷‏)‏ نحوهٔ استفاده از وقت و انرژی‌ای که در اختیار داریم یا نشان‌دهندهٔ علاقهٔ ما به امور روحانی است یا به امور مادی.‏ موعظهٔ بشارت بسیار پرارزش است.‏ بنابراین این کار را با شور و شوق و در هر فرصتی انجام می‌دهیم.‏

^۴ گنج پرارزش را معمولاً مخفی نمی‌کنند بلکه آن را به نمایش می‌گذارند تا دیگران نیز از دیدن آن لذّت ببرند.‏ اگر خدمت موعظه را همچون گنجی پرارزش بدانیم آن را در زندگی‌مان همواره نمایان خواهیم ساخت.‏ (‏ مت ۵:‏۱۴-‏۱۶‏)‏ بیایید همچون پولُس قدردان بوده،‏ از هر فرصتی استفاده کنیم و نشان دهیم که به خدمتمان ارج می‌نهیم و برای آن همچون گنجی ارزش قائلیم.‏