خودداری نکنید!‏

۱.‏ «احسان» را چگونه از مردم ‹بازنمی‌داریم›؟‏

^۱ «احسان» را از مردم محدوده‌مان ‹بازنمی‌داریم،‏› و فعالانه در اعلام بشارت پادشاهی خدا شرکت می‌کنیم.‏ (‏ امث ۳:‏۲۷‏)‏ هیچ پیامی بهتر از پیام ملکوت خدا نیست که بتوانیم به مردم برسانیم.‏ مطمئناً شما با پشتکار امید ملکوت را چه در موعظهٔ غیررسمی چه با عرضهٔ نشریات به مردم اعلام می‌کنید.‏ حال،‏ چرا تدریس کتاب مقدّس را هدف خود قرار ندهید تا حداقل با یک نفر کتاب مقدّس را تدریس کنید؟‏

۲.‏ چه مانعی موجب می‌شود که از ادارهٔ مطالعهٔ کتاب مقدّس خودداری کنیم؟‏

^۲ گاهی دشوارترین مانع برای تدریس کتاب مقدّس با مردم طرز فکرمان است.‏ بعضی به دلیل این که صلاحیت این کار را در خود نمی‌بینند یا زندگی پرمشغله‌ای دارند از این فعالیت خودداری می‌کنند.‏ پیشنهادات زیر می‌تواند کمکی باشد تا از بر عهده گرفتن ادارهٔ مطالعهٔ کتاب مقدّس خودداری نکنیم.‏ —‏ مت ۲۸:‏۱۹؛‏ اعما ۲۰:‏۲۰‏.‏

۳.‏ دلیل صلاحیت ما در تعلیم کتاب مقدّس به مردم چیست؟‏

^۳ عدم اعتمادبه‌نَفْس:‏ شاید نداشتن تحصیلات کافی یا عدم اعتمادبه‌نَفْس مانعی در این راه باشد.‏ مسیحیان قرن اوّل «بی‌علم و اُمّی» بودند.‏ با این حال،‏ خدمت موعظهٔ ثمربخشی داشتند.‏ چه چیزی ایشان را قادر کرد که حقیقت را به دیگران تعلیم دهند؟‏ آنان از «همراهان عیسی بودند.‏» (‏ اعما ۴:‏۱۳‏)‏ و از وی یعنی معلّم اعظم تعلیم یافته بودند،‏ تعلیماتی که در کلام خدا برای ما نوشته شده است.‏ بنابراین حتی اگر تحصیلات کافی نداشته باشیم تعلیمات روحانی‌ای داریم که برتر و فراتر از هر تعلیمی در دنیاست.‏ —‏ اشع ۵۰:‏۴‏؛‏ ۲ قر ۳:‏۵.‏

۴.‏ از نمونهٔ عاموس چه می‌آموزیم؟‏

^۴ یَهُوَه در برخی مواقع از انبیا برای اصلاح حاکمان یا اشخاص سرشناس استفاده می‌کرد.‏ برای نمونه عاموس نبی که در خانواده‌ای ساده بزرگ شده بود اعتراف کرد:‏ «من نه نبی هستم و نه پسر نبی بلکه رمه‌بان بودم و انجیرهای برّی را می‌چیدم.‏» (‏ عا ۷:‏۱۴‏)‏ با وجود این،‏ عاموس از رساندن پیام داوری یَهُوَه به اَمَصْیا،‏ کاهن گوساله‌پرست خودداری نکرد.‏ (‏ عا ۷:‏۱۶،‏ ۱۷‏)‏ هیچ گاه نباید فراموش کنیم خدمتی را که انجام می‌دهیم از سوی خداست و ما را برای این کار به اندازهٔ کافی آموزش می‌دهد.‏ —‏ ۲ تیمو ۳:‏۱۷.‏

۵.‏ با وجود زندگی پرمشغله چرا باید سعی کنیم حداقل با یک نفر کتاب مقدّس را تدریس کنیم؟‏

^۵ زندگی پرمشغله:‏ حتی اگر زندگی‌ای پرمشغله داشته باشیم احتمالاً برای شرکت مرتب در خدمت موعظه وقتی کنار می‌گذاریم.‏ تدریس کتاب مقدّس یکی از دل‌پذیرترین جنبهٔ خدمتمان است.‏ این افتخار بزرگی است که بتوانیم تأثیر قدرت کلام خدا را در زندگی شاگردمان ببینیم.‏ (‏ عبر ۴:‏۱۲‏)‏ وقتی یَهُوَه می‌بیند که با ازخودگذشتگی به مردم کمک می‌کنیم تا «به معرفت راستی گرایند» بسیار شاد می‌شود.‏ (‏ ۱ تیمو ۲:‏۴)‏ حتی فرشتگان از این که کسی توبه کند و رابطه‌اش را با خدا قوی سازد بسیار شادی می‌کنند.‏ —‏ لو ۱۵:‏۱۰‏.‏

۶.‏ در راه انجام ارادهٔ خدا چه افتخار بزرگی نصیب ما شد است؟‏

^۶ خدا «می‌خواهد جمیع مردم نجات یابند و به معرفت راستی گرایند.‏» (‏ ۱ تیمو ۲:‏۴)‏ حال چه افتخار بزرگی که بتوانیم مطابق با خواست خدا عمل کنیم و از آموزش کتاب مقدّس با مردم خودداری نکنیم!‏