تمامِ وقت شاهد یَهُوَه هستیم
۱. از موعظهٔ عیسی به زنی در کنار چاه چه می‌آموزیم؟
۱ عیسی ساعت‌ها راه رفته و بسیار خسته و تشنه بود. شاگردانش برای خرید غذا راهی می‌شوند و او در کنار چاهی در نزدیکی شهر سامره می‌نشیند و استراحت می‌کند. البته، عیسی نیامده بود که در سامره موعظه کند؛ او به قصد جلیل از آن منطقه می‌گذشت و تصمیم داشت خدمت خود را در جلیل ادامه دهد. با وجود این، از فرصت استفاده می‌کند تا به زنی که برای کشیدن آب آمده بود موعظه کند. ( یو ۴:۵-۱۴) چرا؟ زیرا عیسی تمامِ وقت «شاهد امین و صدّیق» یَهُوَه بود. ( مکا ۳:۱۴) اگر تمامِ وقت شاهد یَهُوَه باشیم به حتم عیسی را نمونهٔ خود قرار داده‌ایم. — ۱ پطر ۲:۲۱.
۲. چگونه می‌توانیم برای موعظهٔ غیررسمی آماده باشیم؟
۲ آماده باشید: اگر همیشه با خود نشریات داشته باشیم برای موعظهٔ غیررسمی آماده‌ایم. بسیاری از مبشّران با خود رساله دارند و در فروشگاه، پمپ‌بنزین یا هـر جایی که در طی روز می‌روند به فروشندگان و کارگران آنجا تقدیم می‌کنند. ( جا ۱۱:۶) خواهری که مرتباً در سفر است همراه خود کتاب مقدّس جیبی و کتاب تعالیم کتاب مقدّس دارد و سعی می‌کند با آنانی که در کنارش می‌نشینند گفتگویی داشته باشد.
۳. چگونه می‌توانیم گفتگو را آغاز کنیم؟
۳ شروع کردن گفتگو: در موعظهٔ غیررسمی لزومی ندارد که گفتگوی خود را با موضوعی از کتاب مقدّس شروع کنیم. عیسی در کنار چاه گفتگوی خود را با معرفی خود به عنوان مسیح آغاز نکرد. او فقط آب خواست و با این کار آن زن را کنجکاو ساخت. ( یو ۴:۷-۹) خواهری نیز با نمونه گرفتن از عیسی گفتگو را شروع می‌کند. وقتی از او سؤال می‌شود که آیا از جشن گرفتن عیدها لذّت می‌برد نمی‌گوید: ‹من شاهد یَهُوَه هستم و این جشن‌ها را نمی‌گیرم.› بلکه می‌گوید: «من تصمیم گرفتم که این جشن‌ها را نگیرم.» سؤال‌کننده اغلب از روی کنجکاوی می‌پرسد، چرا! بدین شکل خواهرمان فرصتی می‌باید که به او موعظه کند.
۴. متّیٰ ۲۸:۱۸-۲۰ چگونه باعث ترغیب ما می‌شود؟
۴ عیسی غیورانه موعظهٔ خود را بر زمین به اتمام رساند. با این حال، بسیار علاقه‌مند است که فعالیت موعظه به نحوی که خود انجام داد همواره ادامه یابد. ( مت ۲۸:۱۸-۲۰) به همین دلیل، ما نیز همچون عیسی آماده هستیم که در هر زمان ایمان خود را در عموم ابراز کنیم. — عبر ۱۰:۲۳.