گنج‌هایی در کلام خدا | مزامیر ۱۳۵-۱۴۱
«عجیب و مَهیب ساخته شده‌ام»
داوود بر صفات نیکوی یَهُوَه که در آفرینش قابل رؤیت است، تأمّل می‌کرد. او بدون پشیمانی زندگی خود را وقف خدمت به یَهُوَه کرد.
داوود با تأمّل بر آفرینش بر آن شد که یَهُوَه را تحسین و تمجید کند:
«تو را سپاس می‌گویم، زیرا عجیب و مَهیب ساخته شده‌ام.»
«استخوانبندی‌ام از تو پنهان نبود، چون در نهان ساخته می‌شدم. آنگاه که در ژرفای زمین تنیده می‌شدم»
«دیدگانت کالبد شکل ناگرفتهٔ مرا می‌دید»