از پیران جماعت کمک بخواهید

۱.‏ یَهُوَه چطور نشان داده که خادمانش در چشم او باارزش هستند؟‏

خادمان یَهُوَه در چشم او باارزشند.‏ یَهُوَه آن‌ها را با خون عیسی خرید و پیران جماعت را برای نگهداری از آن‌ها تعیین کرد.‏ (‏اعما ۲۰:‏۲۸‏)‏ او می‌خواهد که با خادمانش با مهربانی رفتار شود.‏ پیران جماعت تحت سرپرستی مسیح،‏ آن‌ها را تقویت می‌کنند و از خطرات روحانی در امان نگه می‌دارند.‏—‏اشع ۳۲:‏​۱،‏ ۲‏.‏

۲.‏ یَهُوَه مخصوصاً به چه کسانی توجه نشان می‌دهد؟‏ (‏حِزْقیال ۳۴:‏​۱۵،‏ ۱۶‏)‏

^۲ یَهُوَه به تک‌تک خادمانش توجه دارد؛‏ مخصوصاً به کسانی که در سختی هستند.‏ او از طریق پیران جماعت،‏ به کسانی که از نظر روحانی ضعیف شده‌اند کمک می‌کند.‏ ‏(‏حِزْقیال ۳۴:‏​۱۵،‏ ۱۶ خوانده شود.‏)‏ با این وجود،‏ از ما می‌خواهد که در مواقع نیاز از پیران کمک بخواهیم.‏ در چنین مواقعی،‏ علاوه بر این که از ته دل به یَهُوَه دعا می‌کنیم،‏ می‌خواهیم از ‹شبانان و معلّمان› جماعت درخواست کمک کنیم.‏—‏افس ۴:‏​۱۱،‏ ۱۲‏.‏

۳.‏ چرا بررسی نقش پیران برای همهٔ ما فایده دارد؟‏

^۳ در این مقاله بررسی می‌کنیم که چطور یَهُوَه از طریق پیران جماعت از نظر روحانی کمکمان می‌کند.‏ همچنین به این سؤالات جواب داده خواهد شد:‏ چه زمانی باید از پیران کمک بگیریم؟‏ این کار چه اهمیتی دارد؟‏ و آن‌ها چطور کمکمان می‌کنند؟‏ حتی اگر در حال حاضر با مشکل خاصّی روبرو نباشیم،‏ بررسی این سؤالات قدردانی‌مان را از تدارکات یَهُوَه بیشتر می‌کند و می‌تواند در مواقع نیاز کمکمان کند.‏

چه زمانی باید از پیران جماعت کمک بگیریم؟‏

۴.‏ چرا نتیجه می‌گیریم که یعقوب ۵:‏​۱۴-‏۱۶،‏ ۱۹ و ۲۰ به بیماری روحانی اشاره می‌کند؟‏ (‏تصاویر ملاحظه شود.‏)‏

^۴ یعقوب در کتابش توضیح داد که یَهُوَه چطور از طریق پیران جماعت به ما کمک می‌کند.‏ او گفت:‏ «اگر کسی بین شما بیمار است،‏ از پیران جماعت بخواهد که پیش او بیایند.‏» ‏(‏یعقوب ۵:‏​۱۴-‏۱۶،‏ ۱۹،‏ ۲۰ خوانده شود.‏)‏ طبق مضمون متن،‏ یعقوب در مورد کسی صحبت می‌کند که از نظر روحانی بیمار است.‏ او از شخص بیمار می‌خواهد که از پیران جماعت کمک بگیرد،‏ نه از یک پزشک.‏ یعقوب در ادامه توضیح می‌دهد که شخص بیمار به دلیل بخشش گناهانش شفا پیدا می‌کند.‏ قدم‌هایی که برای شفای بیماری روحانی برداشته می‌شود،‏ شبیه روش درمان بیماری‌های فیزیکی است.‏ وقتی از نظر فیزیکی بیمار هستیم به پزشک مراجعه می‌کنیم،‏ علائم بیماری را به او توضیح می‌دهیم و مطابق راهنمایی‌هایش عمل می‌کنیم.‏ به طور مشابه،‏ وقتی از نظر روحانی بیمار هستیم،‏ پیش یکی از پیران جماعت می‌رویم،‏ شرایطمان را به او توضیح می‌دهیم و طبق راهنمایی‌هایش از کتاب مقدّس عمل می‌کنیم.‏

۵.‏ چطور متوجه می‌شویم که از نظر روحانی ضعیف شده‌ایم و در خطریم؟‏

^۵ یعقوب باب ۵ تشویقمان می‌کند که اگر از نظر روحانی ضعیف شده‌ایم،‏ پیش پیران برویم.‏ عاقلانه است که قبل از این که دوستی‌مان با یَهُوَه به خطر بیفتد،‏ با خودمان روراست باشیم و درخواست کمک کنیم.‏ کتاب مقدّس به ما هشدار می‌دهد که شاید خودمان را فریب دهیم و فکر کنیم که از لحاظ روحانی قوی هستیم.‏ (‏یعقو ۱:‏۲۲‏)‏ بعضی از مسیحیان قرن اول در ساردِس این اشتباه را کردند و برای همین عیسی در مورد وضعیت روحانی‌شان به آن‌ها هشدار داد.‏ (‏مکا ۳:‏​۱،‏ ۲‏)‏ یک راه که می‌توانیم شرایط روحانی‌مان را بسنجیم این است که اشتیاقی را که الآن در خدمت به یَهُوَه داریم،‏ با اشتیاق گذشته‌مان مقایسه کنیم.‏ (‏مکا ۲:‏​۴،‏ ۵‏)‏ می‌توانیم از خودمان بپرسیم:‏ ‹آیا مثل قبل،‏ برای خواندن و تعمّق روی کلام خدا اشتیاق دارم؟‏ آیا مرتباً با آمادگی در جلسات شرکت می‌کنم؟‏ آیا غیرتم برای موعظه مثل گذشته است؟‏ آیا مواظبم که خوشگذرانی و مادیات بیش از حد وقتم را نگیرد و تمام فکرم را درگیر نکند؟‏› اگر جوابمان به یکی از این سؤالات نه باشد،‏ نشانهٔ یک ضعف است که باید به آن رسیدگی شود تا بدتر نشود.‏ اگر خودمان به تنهایی نمی‌توانیم بر ضعفمان غلبه کنیم یا معیارهای خدا را زیر پا گذاشته‌ایم،‏ باید از پیران جماعت درخواست کمک کنیم.‏

۶.‏ کسانی که مرتکب گناه جدی‌ای شده‌اند باید چه کار کنند؟‏

^۶ اگر کسی مرتکب گناهی شده که ممکن است به خاطر آن اجازه نداشته باشد در جماعت بماند،‏ باید پیش پیران برود.‏ (‏۱قر ۵:‏​۱۱-‏۱۳‏)‏ کسی که مرتکب چنین گناه جدی‌ای شده،‏ نیاز به کمک دارد تا دوباره رابطه‌اش را با یَهُوَه قوی کند.‏ برای این که یَهُوَه از طریق بهای رهایی ما را ببخشد باید ‹در عمل نشان دهیم که واقعاً توبه کرده‌ایم.‏› (‏اعما ۲۶:‏۲۰‏)‏ یک راه نشان دادن توبه این است که پیش پیران جماعت برویم.‏

۷.‏ چه افراد دیگری به کمک پیران جماعت نیاز دارند؟‏

^۷ پیران جماعت علاوه بر کمک به کسانی که مرتکب گناه جدی شده‌اند،‏ به کسانی هم که از نظر روحانی ضعیفند کمک می‌کنند.‏ (‏اعما ۲۰:‏۳۵‏)‏ برای مثال،‏ ممکن است نگران باشیم که تمایلات اشتباه بر ما غلبه کند؛‏ مخصوصاً اگر قبل از شناختن حقیقت درگیر عادت‌های اشتباهی مثل مصرف مواد مخدّر،‏ تماشای پورنوگرافی یا اعمال غیراخلاقی بودیم.‏ ما برای مقابله با این تمایلات تنها نیستیم،‏ بلکه می‌توانیم با یک پیر جماعت صحبت کنیم.‏ او به حرف‌هایمان گوش می‌دهد،‏ ما را راهنمایی می‌کند و به ما اطمینان می‌دهد که می‌توانیم با این تمایلات بجنگیم و یَهُوَه را خوشحال کنیم.‏ (‏جا ۴:‏۱۲‏)‏ اگر در این جنگ دلسرد شده‌ایم،‏ پیران جماعت به ما یادآوری می‌کنند که دلسردی‌مان می‌تواند نشانهٔ این باشد که برای رابطه‌مان با یَهُوَه ارزش قائلیم و بیش از حد به خودمان تکیه نمی‌کنیم.‏—‏۱قر ۱۰:‏⁠۱۲‏.‏

۸.‏ در رابطه با چه مشکلاتی نیاز نیست پیش پیران جماعت برویم؟‏

^۸ البته لازم نیست برای هر مشکل روحانی‌ای که داریم پیش پیران جماعت برویم و از آن‌ها کمک بخواهیم.‏ برای مثال،‏ شاید با حرف‌هایمان کسی را رنجانده‌ایم یا با تندی رفتار کرده‌ایم.‏ به جای این که پیش پیران برویم،‏ می‌توانیم مطابق پند عیسی عمل کنیم و مشکل را بین خودمان حل کنیم.‏ (‏مت ۵:‏​۲۳،‏ ۲۴‏)‏ همین طور می‌توانیم دربارهٔ ملایمت،‏ صبر و خویشتنداری تحقیق کنیم تا این خصوصیات را بیشتر در رفتارمان نشان دهیم.‏ در صورتی که نتوانستیم مشکلمان را حل کنیم،‏ می‌توانیم از پیران کمک بگیریم.‏ پولُس رسول در نامه‌اش به فیلیپیان از برادری خواست که به اِفودیه و سینتیخی کمک کند تا مشکلشان را حل کنند.‏ به همین شکل پیران جماعت می‌توانند به ما هم کمک کنند.‏—‏فیلیپ ۴:‏​۲،‏ ۳‏.‏

چرا باید از پیران جماعت کمک بگیریم؟‏

۹.‏ چرا نباید برای کمک گرفتن از پیران جماعت خجالت بکشیم؟‏ (‏امثال ۲۸:‏⁠۱۳‏)‏

^۹ شاید مرتکب گناهی جدی شده‌ایم یا احساس می‌کنیم که نمی‌توانیم با تمایلات نادرست بجنگیم.‏ در این صورت برای کمک گرفتن از پیران،‏ نیاز به شجاعت و ایمان داریم.‏ چرا نباید برای کمک خواستن از آن‌ها خجالت بکشیم؟‏ چون با دنبال کردن ترتیبات یَهُوَه نشان می‌دهیم که به او و راهنمایی‌هایش اعتماد داریم.‏ ما می‌دانیم که این ترتیبات کمکمان می‌کند تا سلامت روحانی‌مان را حفظ کنیم و همیشه کار درست را انجام دهیم.‏ (‏مز ۹۴:‏۱۸‏)‏ اگر به گناهمان اعتراف کنیم و دیگر آن را تکرار نکنیم،‏ خدا ما را می‌بخشد.‏—‏امثال ۲۸:‏۱۳ خوانده شود.‏

۱۰.‏ اگر گناهانمان را پنهان کنیم چه اتفاقی می‌افتد؟‏

^۱۰ اگر از پیران جماعت کمک بخواهیم،‏ یَهُوَه به ما برکت می‌دهد.‏ از طرف دیگر،‏ اگر گناهانمان را پنهان کنیم،‏ شرایطمان بدتر می‌شود.‏ وقتی داوود پادشاه سعی کرد گناهانش را مخفی کند،‏ از نظر روحانی،‏ عاطفی و حتی جسمی صدمه دید.‏ (‏مز ۳۲:‏​۳-‏۵‏)‏ مشکلات روحانی هم مثل بیماری یا زخم‌های فیزیکی،‏ اگر به‌موقع درمان نشوند بدتر می‌شوند.‏ یَهُوَه به خوبی از این موضوع آگاه است.‏ برای همین می‌گوید:‏ «بیایید مسائلی را که بین ماست حل و فصل کنیم.‏» او به این منظور ترتیباتی برایمان فراهم کرده تا بتوانیم دوباره سلامت روحانی‌مان را به دست بیاوریم.‏—‏اشع ۱:‏​۵،‏ ۶،‏ ۱۸‏.‏

۱۱.‏ مخفی کردن گناهان جدی چه تأثیری روی دیگران می‌گذارد؟‏

^۱۱ مخفی کردن گناهان جدی‌مان می‌تواند روی دیگران هم تأثیر منفی بگذارد،‏ چون مانع عملکرد روح‌القدس در جماعت می‌شود و آرامش برادران و خواهران را از بین می‌برد.‏ (‏افس ۴:‏۳۰‏)‏ همچنین اگر متوجه شویم که کسی در جماعت مرتکب گناهی جدی شده،‏ باید او را ترغیب کنیم که با پیران صحبت کند.‏a در صورتی که گناه جدی کسی را مخفی کنیم،‏ ما هم در دید یَهُوَه خطاکار محسوب می‌شویم.‏ (‏لاو ۵:‏⁠۱‏)‏ محبتمان به یَهُوَه ما را برمی‌انگیزد که واقعیت را به پیران بگوییم.‏ به این شکل در پاک نگه داشتن جماعت سهمی داریم و به شخص خطاکار کمک می‌کنیم که دوباره با یَهُوَه رابطهٔ نزدیکی داشته باشد.‏

پیران جماعت چطور کمکمان می‌کنند؟‏

۱۲.‏ پیران جماعت چطور به کسانی که از نظر روحانی ضعیفند کمک می‌کنند؟‏

^۱۲ در کتاب مقدّس آمده که پیران جماعت باید از کسانی که از نظر روحانی ضعیفند،‏ پشتیبانی کنند.‏ (‏۱تسا ۵:‏۱۴‏)‏ پس اگر خطایی کرده‌اید،‏ آن‌ها سؤالاتی سنجیده از شما می‌پرسند تا افکار و احساساتتان را درک کنند.‏ (‏امث ۲۰:‏⁠۵‏)‏ شاید به دلیل خجالتی بودن،‏ فرهنگ یا شخصیتتان آسان نباشد که حرف دلتان را بزنید؛‏ اما اگر سعی کنید احساساتتان را به‌راحتی ابراز کنید،‏ در واقع به آن‌ها کمک می‌کنید.‏ نگران نباشید که حرف‌هایتان «نسنجیده» به نظر برسد.‏ (‏ایو ۶:‏​۳‏،‏ پاورقی)‏ پیران جماعت به جای این که سریعاً نتیجه‌گیری کنند،‏ سعی می‌کنند با دقت به حرف‌هایتان گوش کنند.‏ آن‌ها قبل از پند دادن،‏ تمام جوانب موضوع را در نظر می‌گیرند.‏ (‏امث ۱۸:‏۱۳‏)‏ پیران می‌دانند که برای کمک به یک شخص باید وقت بگذارند،‏ پس گاهی برای حل مسئله بیشتر از یک بار با او صحبت می‌کنند.‏

۱۳.‏ پیران جماعت چطور از طریق دعا و کتاب مقدّس به ما کمک می‌کنند؟‏ (‏تصاویر ملاحظه شود.‏)‏

^۱۳ وقتی از پیران جماعت کمک می‌گیریم،‏ آن‌ها نمی‌خواهند که ما به خاطر خطایمان بیشتر احساس گناه کنیم.‏ آن‌ها برایمان دعا می‌کنند و دعایشان «قدرت و تأثیر زیادی دارد،‏» چون به ما دلگرمی و آرامشی می‌دهد که فراتر از تصوّرمان است.‏ آن‌ها همین طور ‹به اسم یَهُوَه به سرمان روغن می‌مالند.‏› (‏یعقو ۵:‏​۱۴-‏۱۶‏)‏ در این آیه،‏ منظور از «روغن» حقیقت کلام خداست.‏ پیران جماعت با مهارت از کتاب مقدّس استفاده می‌کنند تا به ما دلگرمی و تسلّی دهند و کمکمان کنند که دوباره رابطه‌مان را با یَهُوَه قوی کنیم.‏ (‏اشع ۵۷:‏۱۸‏)‏ پندهای آن‌ها که بر اساس کتاب مقدّس است،‏ ما را مصمم می‌کند که به انجام کارهای درست ادامه دهیم.‏ در واقع یَهُوَه از طریق پیران به ما می‌گوید:‏ «راه درست این است؛‏ از این راه برو!‏»—‏اشع ۳۰:‏⁠۲۱‏.‏

۱۴.‏ طبق غَلاطیان ۶:‏​۱‏،‏ پیران جماعت چطور به کسی که ‹در راهی نادرست قدم برداشته› کمک می‌کنند؟‏ (‏تصاویر ملاحظه شود.‏)‏

^۱۴ غَلاطیان ۶:‏۱ خوانده شود.‏ مسیحی‌ای که ‹در راهی نادرست قدم برداشته،‏› مطابق معیارهای عادلانهٔ خدا عمل نکرده است.‏ این قدم نادرست می‌تواند به تصمیمی اشتباه یا گناهی جدی اشاره کند.‏ پیران جماعت از روی محبت تلاش می‌کنند که چنین شخصی را ‹با ملایمت به راه راست برگردانند.‏› کلمهٔ عبری‌ای که ‹برگرداندن به راه راست› ترجمه شده،‏ برای توصیف جا انداختن استخوان شکسته هم استفاده می‌شود.‏ یک دکتر تلاش می‌کند که استخوان شکسته را طوری جا بیندازد که بیمار کمترین درد ممکن را داشته باشد.‏ به طور مشابه،‏ یک پیر جماعت هم سعی می‌کند بیماری روحانی ما را طوری بهبود دهد که کمتر احساس گناه کنیم.‏ کتاب مقدّس این پند را هم به پیران می‌دهد که ‹مواظب خودشان باشند.‏› آن‌ها در حالی که به ما کمک می‌کنند تا به راه درست برگردیم،‏ به یاد دارند که خودشان هم ناکاملند و گناه می‌کنند.‏ پیران جماعت خود را بالاتر و درستکارتر از ما نمی‌دانند و ما را قضاوت نمی‌کنند،‏ بلکه به ما دلسوزی نشان می‌دهند.‏—‏۱پطر ۳:‏⁠۸‏.‏

۱۵.‏ اگر با مشکلی روبروییم چه کاری می‌توانیم بکنیم و از انجام چه کاری باید پرهیز کنیم؟‏

^۱۵ ما می‌توانیم به پیران جماعتمان اعتماد کنیم.‏ آن‌ها تعلیم گرفته‌اند که موضوعات محرمانه را فاش نکنند،‏ بر اساس کتاب مقدّس پند دهند نه بر اساس نظرات شخصی و با کمک‌های مستمر در مشکلات حمایتمان کنند.‏ (‏امث ۱۱:‏۱۳؛‏ غلا ۶:‏⁠۲‏)‏ آن‌ها شخصیت و تجربه‌های متفاوتی دارند و ما می‌توانیم با هر کدامشان که راحت‌تریم دربارهٔ مشکلاتمان صحبت کنیم.‏ البته نباید سراغ تک‌تک پیران جماعت برویم و دنبال کسی باشیم که پندی باب میلمان به ما بدهد.‏ در آن صورت مثل کسی هستیم که می‌خواهد «حرف‌هایی گوشنواز» بشنود،‏ نه «تعالیم درست» کلام خدا را.‏ (‏۲تیمو ۴:‏​۳‏،‏ پاورقی)‏ وقتی برای کمک گرفتن پیش یک پیر جماعت می‌رویم،‏ شاید از ما بپرسد که آیا پیش پیر جماعت دیگری هم رفته‌ایم یا نه و در این صورت او چه پندی به ما داده است.‏ به علاوه،‏ چون او از محدودیت‌های خود آگاه است،‏ شاید اول با یک پیر جماعت دیگر مشورت کند.‏—‏امث ۱۳:‏⁠۱۰‏.‏

تک‌تک ما چه مسئولیتی داریم؟‏

۱۶.‏ هر کدام از ما چه مسئولیتی داریم؟‏

^۱۶ پیران جماعت ما را در سختی‌ها راهنمایی و حمایت می‌کنند،‏ اما به جای ما تصمیم نمی‌گیرند.‏ این مسئولیت خود ماست که با تصمیماتمان به یَهُوَه وفادار بمانیم.‏ ما برای همهٔ حرف‌ها و کارهایمان به یَهُوَه جوابگو هستیم.‏ او به ما کمک می‌کند که تصمیمات عاقلانه‌ای بگیریم و وفاداری‌مان را حفظ کنیم.‏ (‏روم ۱۴:‏۱۲‏)‏ بنابراین پیران جماعت به جای این که دقیقاً به ما بگویند چه کار کنیم،‏ با استفاده از کلام خدا به ما پند می‌دهند.‏ با عمل کردن به پند آن‌ها،‏ می‌توانیم ‹قدرت تشخیصمان› را پرورش دهیم تا تصمیمات عاقلانه‌ای بگیریم.‏—‏عبر ۵:‏⁠۱۴‏.‏

۱۷.‏ باید مصمم به انجام چه کاری باشیم؟‏

^۱۷ واقعاً قدردانیم که یَهُوَه مثل یک شبان مهربان از ما مراقبت می‌کند.‏ او عیسی مسیح،‏ «آن شبان خوب» را فرستاد که جانش را به عنوان بهای رهایی فدا کند تا ما بتوانیم زندگی ابدی داشته باشیم.‏ (‏یو ۱۰:‏۱۱‏)‏ یَهُوَه همین طور از طریق پیران جماعت به قولش عمل کرده است.‏ او چنین قول داده بود:‏ «من شبانانی برای شما تعیین خواهم کرد که طبق خواست من عمل کنند و با دانش و بینش به شما خوراک بدهند.‏» (‏ار ۳:‏۱۵‏)‏ وقتی از نظر روحانی ضعیف یا بیمار می‌شویم،‏ نباید بترسیم یا خجالت بکشیم که از پیران جماعت کمک بگیریم.‏ یَهُوَه از آن‌ها برای کمک به ما استفاده می‌کند،‏ پس بیایید مصمم باشیم که از این تدارک یَهُوَه نهایت فایده را ببریم.‏