کتاب مقدّس دربارهٔ تزریق خون چه می‌گوید؟
پاسخ کتاب مقدّس
کتاب مقدّس به ما فرمان می‌دهد که از خون بپرهیزیم. بنابراین خوردن یا تزریق خون کامل یا هر گونه مشتقات اصلی آن در کلام خدا منع شده است. به آیه‌های زیر توجه کنید:
پیدایش ۹:۴. پس از توفان، خدا به نوح و خانواده‌اش اجازه داد که از گوشت حیوانات تغذیه کنند، اما به آنان فرمان داد که خون آن حیوانات را نخورند. خدا به نوح گفت: «گوشت را با حیاتش که خون آن باشد، مخورید.» در واقع، این فرمان به همهٔ انسان‌هایی که پس از نوح می‌زیستند نیز داده شد، چون همه از نسل نوح هستند.
لاویان ۱۷:۱۴. «نباید خون هیچ جانداری را بخورید، زیرا حیات هر جاندار، خون اوست. هر که آن را بخورد، باید منقطع شود.» از دید خدا، جان یا حیات در خون هر جاندار است و این حیات به خدا تعلّق دارد. هرچند این قانون فقط برای قوم اسرائیل بود، نشان می‌دهد که منع خوردن خون تا چه حد برای خدا اهمیت داشت.
اعمال ۱۵:۲۰. «از خون بپرهیزید.» خدا همان فرمانی را که به نوح داده بود، به مسیحیان نیز داد. تاریخ نشان می‌دهد که مسیحیان قرن اول از خون پرهیز می‌کردند و حتی برای معالجه نیز از آن استفاده نمی‌کردند.
چرا خدا به ما فرمان داده است که از خون بپرهیزیم؟
از لحاظ پزشکی دلایلی منطقی وجود دارد که چرا نباید خون تزریق کنیم. اما خدا صرفاً به این دلیل به ما فرمان نداده است که از خون بپرهیزیم، بلکه دلیل بس مهم‌تر این است که خون مظهر حیات است، حیاتی که از دید خدا مقدّس است.—لاویان ۱۷:۱۱؛ کولُسیان ۱:۲۰.