توضیح آیه‌های کتاب مقدّس
رومیان ۱۰:۱۳—‹نام خداوند را بخوانید›
«هر که نام یَهُوَه را بخواند نجات خواهد یافت.»—رومیان ۱۰:۱۳، ترجمهٔ دنیای جدید.
«هر که نام خداوند را بخواند، نجات خواهد یافت.»—رومیان ۱۰:۱۳، ترجمهٔ هزارهٔ نو.
مفهوم رومیان ۱۰:۱۳
خدا بی‌طرف است و به تمام انسان‌ها، صرف‌نظر از ملیت، نژاد یا وضعیت اجتماعی‌شان این فرصت را می‌دهد تا نجات یافته و حیات ابدی را به دست آورند. یعنی برای این که نجات یابیم، باید نام شخصی خدای قادر مطلق، یَهُوَه را بخوانیم.a—مزمور ۸۳:۱۸.
در کتاب مقدّس عبارت ‹خواندن نام یَهُوَه› تنها به معنی دانستن نام خدا و استفاده از آن در پرستش او نیست. (مزمور ۱۱۶:۱۲-۱۴) این کار شامل اعتماد کردن به خدا و توکل به او برای دریافت کمک می‌شود.—مزمور ۲۰:۷؛ ۹۹:۶.
نام خدا برای عیسی مسیح اهمیت داشت. نخستین کلمات دعای نمونهٔ او چنین بود: «پدر ما که در آسمان‌هایی، نام تو مقدّس باد.» (مَتّی ۶:۹) عیسی همچنین نشان داد که باید یَهُوَه را بشناسیم، از او اطاعت کنیم و به او محبت بورزیم تا بتوانیم حیات ابدی را به دست آوریم.—یوحنا ۱۷:۳، ۶، ۲۶.
اما چگونه می‌توان به این نتیجه رسید که یَهُوَه همان «خداوند» است که در بعضی ترجمه‌های رومیان ۱۰:۱۳ آمده است؟ از آنجا که این آیه از یوئیل ۲:۳۲ نقل شده است؛ جایی که در متن اصلی عبری نام خدا به صورت «یَهُوَه» آمده است نه به صورت «خداوند.»b
آیات پیرامون رومیان ۱۰:۱۳
کتاب مقدّس در رومیان باب ۱۰، بیان می‌کند که خشنودی خدا از ما به ایمانمان به عیسی مسیح بستگی دارد. (رومیان ۱۰:۹) چندین نقل‌قول از بخش عهد قدیم کتاب مقدّس که در آن باب گنجانده شده است، حقیقت این امر را ثابت می‌کند. در نتیجه یک شخص باید ایمانش را ‹در برابر عموم اعلام کند،› که این شامل اعلام خبر خوش به دیگران می‌شود. اینچنین دیگران این فرصت را خواهند داشت تا ایمانی را که به حیات جاودان می‌انجامد، به دست آورند.—رومیان ۱۰:۱۰، ۱۴، ۱۵، ۱۷.
رومیان باب ۱۰ را به همراه پاورقی‌ها و آیات ارجاعی بخوانید.
a نام خدا حدود ۷۰۰۰ بار در نوشته‌های قدیمی کتاب مقدّس دیده می‌شود. این نام در عبری به صورت چهار حرف که تتراگراماتون نام دارد، به کار برده می‌شود. این نام در فارسی به صورت «یَهُوَه» برگردانده شده است. اما برخی محققان تلفظ «یَهْوِه» را ترجیح می‌دهند.
b به احتمال زیاد نگارندگان مسیحی کتاب مقدّس هنگامی که از «عهد قدیم» نقل‌قول می‌کردند که نام خدا در آن بود، از آن نام استفاده می‌کردند. در یک لغت‌نامهٔ کتاب مقدّس آمده است: «شواهدی وجود دارد که هنگام نگارش عهد جدید، چهار حرف عبری نام یَهُوَه در برخی یا تمام آیات عهد جدید که از عهد قدیم نقل‌قول می‌شدند، به کار می‌رفته است.» برای اطلاعات بیشتر مقالهٔ «نام الٰهی در نوشته‌های مقدّس یونانی» در بخش ۲ راهنمای مطالعهٔ کلام خدا مشاهده شود. به علاوه ضمیمهٔ C2 از ترجمهٔ انگلیسی دنیای جدید، لیستی از ترجمه‌های کتاب مقدّس را ارائه می‌دهد که نام خدا را در رومیان ۱۰:۱۳ گنجانده‌اند.