‏«تاکنون،‏ کسی چون این مرد سخن نگفته است!‏»‏

۱،‏ ۲.‏ الف)‏ چرا نگهبانانی که برای دستگیری عیسی فرستاده شده بودند،‏ دست خالی بازگشتند؟‏ ب)‏ چرا بسیاری تحت تأثیر شیوهٔ تعلیم عیسی قرار می‌گرفتند؟‏

دیدن عیسی که در معبد در مورد پدرش به مردم تعلیم می‌داد،‏ تمام وجود فَریسیان را آکنده از خشم و نفرت کرده بود.‏ شنوندگان عیسی دو دسته بودند؛‏ دستهٔ بزرگی که به او ایمان آوردند و دسته‌ای که خواهان دستگیری او بودند.‏ روحانیون یهودی که قادر به کنترل خشمشان نبودند،‏ نگهبانانی اجیر کردند تا عیسی را دستگیر کنند.‏ اما،‏ نگهبانان دست خالی بازگشتند.‏ فَریسیان و سران کاهنان از آنان توضیح خواستند و پرسیدند:‏ «چرا او را نیاوردید؟‏» نگهبانان در جواب گفتند:‏ «تاکنون،‏ کسی چون این مرد سخن نگفته است!‏» آنان چنان تحت تأثیر تعالیم عیسی قرار گرفته بودند که نتوانستند او را دستگیر کنند.‏a‏—‏یوحنا ۷:‏۴۵،‏ ۴۶‏.‏

^۲ این نگهبانان تنها کسانی نبودند که تحت تأثیر شیوهٔ تعلیم عیسی  قرار گرفتند.‏ مردم گروه‌گروه فقط برای شنیدن تعالیمش پیش او می‌آمدند.‏ (‏مَرقُس ۳:‏۷،‏ ۹؛‏ ۴:‏۱؛‏ لوقا ۵:‏۱-‏۳‏)‏ به راستی چرا بسیاری چنین،‏ تحت تأثیر شیوهٔ تعلیم عیسی قرار می‌گرفتند؟‏ همان طور که در فصل ۸ بررسی کردیم،‏ عیسی به مردم و همین طور به حقایقی که تعلیم می‌داد،‏ عشق می‌ورزید.‏ او همچنین در روش‌های تعلیم کاملاً استاد بود.‏ در این فصل سه شیوهٔ مؤثر در تعلیم را که عیسی به کار می‌برد،‏ بررسی می‌کنیم و خواهیم دید که ما چگونه می‌توانیم آن‌ها را به کار بندیم.‏

تعلیم به نحوی ساده

۳،‏ ۴.‏ الف)‏ چرا عیسی به زبانی ساده آموزش می‌داد؟‏ ب)‏ چرا موعظهٔ بالای کوه را می‌توان نمونه‌ای از شیوهٔ تعلیم به نحوی ساده به شمار آورد؟‏

^۳ تصوّر این که عیسی از چه گنجینهٔ لغات غنی و گسترده‌ای برخوردار بود،‏ چندان دشوار نیست.‏ با این حال،‏ او هرگز به نحوی آموزش نمی‌داد که تعالیمش برای مردم که اغلب «آموزش‌ندیده و عامی» بودند،‏ ثقیل و غیرقابل فهم باشد.‏ (‏اعمال ۴:‏۱۳‏)‏ عیسی همچنین محدودیت‌های شنوندگانش را مد نظر داشت و در دادن اطلاعات توان آنان را در نظر می‌گرفت.‏ (‏یوحنا ۱۶:‏۱۲‏)‏ او حقایقی بسیار عمیق را با کلامی ساده تعلیم می‌داد.‏

^۴ به عنوان مثال،‏ عیسی در موعظهٔ بالای کوه که در مَتّی ۵:‏۳ تا ۷:‏۲۷ به ثبت رسیده است،‏ در پندها و توصیه‌هایش به عمق و ریشهٔ مسائل پرداخت.‏ در گفته‌هایش مطالب پیچیده یا عبارات دشوار به کار نبرد.‏ کلماتی که به کار برد حتی برای کودکان هم قابل فهم بود!‏ پس بی‌دلیل نبود که وقتی عیسی سخنان خود را به پایان رساند،‏ مردمی که احتمالاً اکثرشان کشاورز،‏ چوپان و ماهیگیر بودند،‏ ‹از تعلیم او در شگفت شدند.‏›—‏مَتّی ۷:‏۲۸‏.‏

۵.‏ به چند نمونه از سخنان ساده و پرمفهوم عیسی اشاره کنید.‏

^۵ عیسی اغلب با جملات و عباراتی ساده و کوتاه،‏ مفاهیمی عمیق را آموزش می‌داد.‏ این معلّم بزرگ بسیار پیش از دوران چاپ،‏ تعالیم خود را با جوهر زایل‌ناپذیر کلامش بر ذهن و دل شنوندگان خود می‌نگاشت.‏ به این نمونه‌ها توجه نمایید:‏ «داوری نکنید تا بر شما داوری نشود.‏» «بیمارانند که به طبیب نیاز دارند،‏ نه تندرستان.‏» «روح مشتاق است،‏ امّا جسم ناتوان.‏» «مال قیصر را به قیصر بدهید.‏» «دادن از گرفتن فرخنده‌تر است.‏»‏b (‏مَتّی ۷:‏۱؛‏ ۹:‏۱۲؛‏ ۲۶:‏۴۱؛‏ مَرقُس ۱۲:‏۱۷؛‏ اعمال ۲۰:‏۳۵‏)‏ این گونه سخنان عیسی با این که ۲۰۰۰ سال از آن می‌گذرد همچنان در خاطره‌ها باقی است.‏

۶،‏ ۷.‏ الف)‏ چرا هنگام تعلیم باید از کلمات ساده استفاده کرد؟‏ ب)‏ چرا نباید هنگام مطالعه شاگرد را زیر انبوهی از اطلاعات غرق کنیم؟‏

^۶ چگونه می‌توانیم به نحوی ساده تعلیم دهیم؟‏ یک شرط مهم،‏ استفاده از کلماتی ساده است که اغلب مردم به راحتی متوجه می‌شوند.‏ حقایق پایه‌ای کتاب مقدّس به هیچ وجه پیچیده نیست.‏ یَهُوَه مقصود خود را به افرادی متواضع و صادق آشکار کرده است.‏ (‏۱قُرِنتیان ۱:‏۲۶-‏۲۸‏)‏ حقایق کتاب مقدّس را می‌توان به راحتی با انتخاب کلماتی مناسب و ساده آموزش داد.‏

^۷ اگر بخواهیم به نحوی ساده به کسی تعالیم کتاب مقدّس را آموزش دهیم،‏ نباید یکباره او را زیر انبوهی از اطلاعات غرق کنیم.‏ از این رو،‏ هنگام آموزش تعالیم کتاب مقدّس لزومی ندارد که همهٔ جزئیات را توضیح دهیم.‏ از طرف دیگر،‏ نباید به سرعت از روی مطالب بگذریم و تصوّر کنیم که در هر جلسه باید تعدادی صفحات مشخص مطالعه شود.‏ بجاست حجم مطالب را با نیازها و توانایی‌های شاگرد تطبیق دهیم.‏ هدف این است که به او کمک کنیم پیرو مسیح و پرستندهٔ یَهُوَه گردد.‏ برای این منظور،‏ باید هر چقدر که لازم باشد وقت صرف کنیم تا شاگرد درک معقولی از مطالب پیدا کند؛‏ زیرا تنها به این شکل حقیقت به دل شخص راه می‌یابد و او را به عمل وامی‌دارد.‏—‏رومیان ۱۲:‏۲‏.‏

مطرح کردن سؤالاتی بجا

۸،‏ ۹.‏ الف)‏ دلیل عیسی از مطرح کردن سؤال چه بود؟‏ ب)‏ چگونه عیسی با مطرح کردن سؤال به پِطرُس کمک کرد تا به نتیجه‌ای درست برسد؟‏

^۸ عیسی با این که اغلب می‌توانست نکته‌ای را مستقیماً بیان کند،‏ اما وقت می‌گذاشت و برای رساندن منظور خود سؤالاتی بجا مطرح می‌کرد.‏ دلیل این کار عیسی چه بود؟‏ او گاه با مطرح کردن سؤال،‏ انگیزهٔ مخالفانش را آشکار و آنان را خاموش می‌ساخت.‏ (‏مَتّی ۲۱:‏۲۳-‏۲۷؛‏ ۲۲:‏۴۱-‏۴۶‏)‏ در بسیاری موارد دیگر عیسی سؤالی برای شاگردانش مطرح می‌کرد تا آنچه در دل دارند،‏ به زبان آورند.‏ همچنین با سؤالات خود افکارشان را شکل می‌داد و ذهنشان را به فعالیت وامی‌داشت؛‏ با سؤالاتی همچون:‏ «چه گمان می‌برید؟‏» یا «آیا این را باور می‌کنی؟‏» (‏مَتّی ۱۸:‏۱۲؛‏ یوحنا ۱۱:‏۲۶‏)‏ عیسی با سؤالات خود ذهن و دل شاگردانش را تحت تأثیر قرار می‌داد.‏ به یک نمونه توجه کنید.‏

^۹ یک بار مأموران اخذ مالیات از پِطرُس سؤال کردند که ‹آیا عیسی مالیات معبد را می‌پردازد؟‏›‏c پِطرُس بی‌درنگ پاسخ داد:‏ «البته که می‌پردازد!‏» عیسی پس از آن با پِطرُس چنین استدلال کرد:‏ «ای شَمعون،‏ پادشاهان جهان از چه کسانی باج و خراج می‌گیرند؟‏ از فرزندان خود یا از بیگانگان؟‏ چه می‌گویی؟‏» پِطرُس پاسخ داد:‏ «از بیگانگان.‏» عیسی گفت:‏ «پس فرزندان معافند!‏» (‏مَتّی ۱۷:‏۲۴-‏۲۷‏)‏ جواب سؤال عیسی برای پِطرُس آشکار بود،‏ چون همه می‌دانستند که خانوادهٔ پادشاهان از مالیات معافند.‏ از آنجا که در معبد یَهُوَه در مقام پادشاه آسمانی پرستش می‌شد،‏ بدیهی بود که پسر یگانهٔ او از پرداخت مالیات معبد معاف باشد.‏ توجه کنید که عیسی مستقیماً به پِطرُس نگفت که جوابش به مأموران اخذ مالیات درست بود یا غلط.‏ عیسی با مطرح کردن سؤالی بجا به پِطرُس کمک کرد تا خود به نتیجهٔ صحیح برسد و شاید بر آن شود که پیش از پاسخ دادن بیشتر تأمّل  کند.‏

۱۰.‏ چگونه می‌توانیم در موعظهٔ خانه‌به‌خانه از سؤالات بجا استفاده کنیم؟‏

^۱۰ ما چگونه می‌توانیم در موعظه از سؤالات بجا استفاده کنیم؟‏ در موعظهٔ خانه‌به‌خانه با مطرح کردن سؤالی که علاقهٔ مخاطبمان را برانگیزد،‏ شاید بتوانیم راه را برای رساندن پیام خوش کتاب مقدّس باز کنیم.‏ برای نمونه اگر مخاطبمان فردی مسن است،‏ شاید مناسب باشد که با احترام از او بپرسیم:‏ «به عقیدهٔ شما وضعیت دنیا نسبت به گذشته چه قدر تغییر کرده است؟‏» پس از شنیدن پاسخ او می‌توانیم بپرسیم:‏ «به نظر شما برای داشتن جامعه‌ای بهتر چه تغییراتی لازم است؟‏» (‏مَتّی ۶:‏۹،‏ ۱۰‏)‏ اگر در موعظهٔ خانه‌به‌خانه با مادری به همراه فرزند کوچکش روبرو شدیم،‏ می‌توانیم این سؤال را مطرح کنیم:‏ «به نظر شما دنیا در آینده،‏ مثلاً وقتی فرزند شما بزرگ شود،‏ چگونه خواهد بود؟‏» (‏مزمور ۳۷:‏۱۰،‏ ۱۱‏)‏ با کمی توجه به شرایط مخاطبمان،‏ شاید بتوانیم سؤالی مطرح کنیم که برای او اهمیت داشته باشد.‏

۱۱.‏ هنگام آموزش تعالیم کتاب مقدّس به شاگرد،‏ چگونه می‌توانیم از سؤالاتی سنجیده استفاده کنیم؟‏

^۱۱ چگونه می‌توانیم هنگام آموزش تعالیم کتاب مقدّس پرسش‌های مفید مطرح کنیم؟‏ هنگام مطالعه با شاگرد،‏ با انتخاب سؤالات بجا و مناسب می‌توانیم از احساسات او آگاه شویم.‏ (‏امثال ۲۰:‏۵‏)‏ برای مثال،‏ فرض کنید فصل دوازدهم کتاب آشنایی با تعالیم کتاب مقدّس را با شخصی مطالعه می‌کنید.‏d این فصل با عنوان «‏زندگی‌ای در پیش گیریم که خدا را خوشنود سازد‏» در مورد دید خدا در خصوص اعمال غیر اخلاقی،‏ میگساری و دروغگویی صحبت می‌کند.‏ شاید پاسخ‌های شاگرد نشان دهد که او به خوبی این تعالیم را درک کرده است؛‏ اما آیا خود با آن موافق است؟‏ می‌توانیم از او بپرسیم:‏ «آیا به نظر شما دید خدا در این خصوص معقول است؟‏» شاید بتوانیم این سؤال را نیز مطرح کنیم:‏ «چگونه می‌توانید در زندگی‌تان این امر را به کار بندید؟‏» همواره در نظر داشته باشید که سؤالاتتان باید سنجیده باشد.‏ هیچ گاه نباید با سؤالات خود حرمت شخص را زیر پا بگذاریم یا او را بی‌مورد معذّب یا شرمنده کنیم.‏—‏امثال ۱۲:‏۱۸‏.‏

به کار بردن منطقی قوی

۱۲-‏۱۴.‏ الف)‏ عیسی برای چه منظور از قدرت استدلال خود استفاده می‌کرد؟‏ ب)‏ وقتی فَریسیان قدرت عیسی را به شیطان نسبت دادند،‏ عیسی از چه منطقی استفاده کرد؟‏

^۱۲ عیسی به دلیل ذهن کاملی که داشت در استدلال با دیگران استاد بود.‏ گاه برای اثبات نادرستی گفته‌های مخالفانش از منطقی قوی استفاده می‌کرد.‏ در بسیاری موارد نیز با استدلال‌های قانع‌کنندهٔ خود به پیروانش درس‌هایی با ارزش می‌داد.‏ در اینجا برخی نمونه‌های استدلال او را بررسی می‌کنیم.‏

^۱۳ پس از این که عیسی مردی دیوزده را که قادر به دیدن و سخن گفتن نبود شفا داد،‏ فَریسیان به عیسی چنین تهمت زدند:‏ «به یاری بَعَلزِبول،‏ [شیطان] رئیس دیوهاست که دیوها را بیرون می‌کند و بس!‏» اگر چه آنان اذعان می‌کردند که عیسی برای این معجزه به نیرویی فوق‌بشری نیاز دارد؛‏ اما آن نیرو را به شیطان نسبت می‌دادند.‏ اتهام آنان نه تنها نادرست،‏ بلکه غیرمنطقی بود.‏ عیسی برای برملا ساختن طرز فکر غلط آنان چنین گفت:‏ «هر حکومتی که بر ضد خود تجزیه شود،‏ نابود خواهد شد،‏ و هر شهر یا خانه‌ای که بر ضد خود تجزیه شود،‏ پابرجا نخواهد ماند.‏ اگر شیطان،‏ شیطان را بیرون کند،‏ بر ضد خود تجزیه شده است؛‏ پس چگونه حکومتش پابرجا خواهد ماند؟‏» (‏مَتّی ۱۲:‏۲۲-‏۲۶‏)‏ عیسی در واقع چنین استدلال کرد:‏ «اگر شیطان مرا مأمور کرده بود که کارهای او را خنثی کنم،‏ آیا بر ضدّ منافع خود عمل نکرده بود و حاکمیتش در معرض سقوط قرار نمی‌گرفت؟‏» فَریسیان چگونه می‌توانستند چنین منطقی قوی را رد کنند؟‏

^۱۴ استدلال عیسی با آنان به پایان نرسیده بود.‏ عیسی می‌دانست که بعضی از شاگردانِ فَریسیان نیز دیوها را از وجود انسان‌ها بیرون کرده بودند.‏ پس از آنان سؤال کرد:‏ «اگر من به یاری بَعَلزِبول دیوها را بیرون می‌کنم،‏ شاگردان شما به یاری که آنها را بیرون می‌کنند؟‏» (‏مَتّی ۱۲:‏۲۷‏)‏ در واقع،‏ استدلال عیسی چنین بود:‏ «اگر من با قدرت شیطان دیوها را بیرون می‌کنم،‏ پس شاگردان شما هم با قدرت شیطان این کار را می‌کنند.‏» فَریسیان در جواب عیسی چه می‌توانستند بگویند؟‏ مگر می‌توانستند بگویند که شاگردانشان تحت قدرت شیطانند؟‏ عیسی از استدلال بی‌منطق آنان برای اثبات نادرستی گفته‌شان استفاده کرد و به نتیجه‌ای رسید که برای آنان بسیار ناخوشایند بود.‏ آیا خواندن این گونه استدلال‌های عیسی برایتان جذابیت ندارد؟‏ حال تصوّر کنید که خود در آنجا حضور داشتید.‏ مسلّماً حضور این معلّم بزرگ و لحن صدایش قدرت کلام او را در نظرتان به مراتب بیشتر می‌ساخت.‏

۱۵-‏۱۷.‏ نمونه‌ای آورید که نشان دهد،‏ چگونه عیسی برای آشکار ساختن جنبه‌های دلگرم‌کنندهٔ شخصیت پدرش استدلال می‌کرد.‏

^۱۵ عیسی برای آشکار ساختن جنبه‌های دلگرم‌کننده و تشویق‌آمیز شخصیت پدرش نیز گاه از منطق و استدلال استفاده می‌کرد.‏ او برای این منظور از عباراتی همچون «چقدر بیشتر» یا «چقدر باارزشتر» بهره می‌گرفت.‏ عیسی به این گونه،‏ از حقیقتی که شنونده از آن آگاه بود استفاده می‌کرد تا اعتقاد او را به موضوعی قوی‌تر سازد.‏ این گونه استدلال که نوعی قیاس است،‏ اغلب تأثیری قوی بر شنونده دارد.‏ به دو نمونه توجه کنید.‏

^۱۶ هنگامی که شاگردان عیسی از او خواستند که دعا کردن را به آنان بیاموزد،‏ عیسی نخست به این حقیقت اشاره کرد که حتی والدین ناکامل نیز با دل و جان می‌خواهند که «هدایای نیکو» به فرزندانشان بدهند.‏ سپس چنین نتیجه گرفت:‏ «حال اگر شما با همهٔ بدسیرتی‌تان می‌دانید که باید به فرزندان خود هدایای نیکو بدهید،‏ چقدر بیشتر پدر آسمانی شما روح‌القدس را به هر که از او بخواهد،‏ عطا خواهد فرمود.‏» (‏لوقا ۱۱:‏۱-‏۱۳‏)‏ منطقی که عیسی به کار بست،‏ نوعی مقایسه است.‏ به این ترتیب که اگر پدر یا مادری ناکامل مایل است به نیاز فرزندان خود رسیدگی کند،‏ چقدر بیشتر پدر آسمانی ما که از هر جهت کامل و عادل است،‏ تمایل دارد روح مقدّس خود را به پرستندگان وفادارش بدهد؛‏ پرستندگانی که در دعا با تواضع روح مقدّسش را می‌طلبند.‏

^۱۷ عیسی از همین شیوهٔ استدلال استفاده کرد و پندی حکیمانه در خصوص نگرانی‌های زندگی داد.‏ او گفت:‏ «کلاغها را بنگرید:‏ نه می‌کارند و نه می‌دروند،‏ نه کاهدان دارند و نه انبار؛‏ با این همه خدا به آنها روزی می‌دهد.‏ و شما چقدر باارزشتر از پرندگانید!‏ سوسنها را بنگرید که چگونه نمو می‌کنند؛‏ نه زحمت می‌کشند و نه می‌ریسند .‏ .‏ .‏ اگر خدا علف صحرا را که امروز هست و فردا در تنور افکنده می‌شود،‏ چنین می‌پوشانَد،‏ چقدر بیشتر شما را،‏ ای سست‌ایمانان!‏» (‏لوقا ۱۲:‏۲۴،‏ ۲۷،‏ ۲۸‏)‏ اگر یَهُوَه خدا به پرندگان و گل‌ها توجه دارد،‏ پس به مراتب بسیار بیشتر به انسان‌هایی که او را دوست می‌دارند و پرستش می‌کنند،‏ توجه نشان خواهد داد.‏ بی‌گمان عیسی با این شیوهٔ استدلال شدیداً شنوندگانش را تحت تأثیر قرار داد.‏

۱۸،‏ ۱۹.‏ با کسی که نمی‌تواند به وجود خدایی نادیدنی اعتقاد داشته باشد،‏ چگونه می‌توان استدلال کرد؟‏

^۱۸ ما می‌خواهیم در خدمت موعظه،‏ نادرستی اعتقادات را با استدلال‌های منطقی آشکار کنیم.‏ همچنین می‌خواهیم برای آشکار ساختن جنبه‌های دلگرم‌کنندهٔ شخصیت یَهُوَه از استدلالی قانع‌کننده استفاده کنیم.‏ (‏اعمال ۱۹:‏۸؛‏ ۲۸:‏۲۳،‏ ۲۴‏)‏ آیا برای این منظور باید از استدلال و منطقی پیچیده بهره گرفت؟‏ به هیچ وجه.‏ شیوهٔ استدلال عیسی به ما می‌آموزد که استدلالی معقول که به نحوی ساده ارائه شود،‏ تأثیری بسیار قوی‌تر دارد.‏

^۱۹ برای مثال،‏ با کسی که نمی‌تواند به وجود خدایی نادیدنی اعتقاد داشته باشد،‏ چگونه باید استدلال کرد؟‏ می‌توان بر مبنای اصل علّت و معلول با او استدلال نمود.‏ می‌دانیم که هر معلولی علّتی دارد.‏ می‌توانیم بگوییم:‏ «فرض کنید هنگام قدم زدن در منطقه‌ای بایر و دورافتاده با خانه‌ای خوش‌نما و زیبا روبرو می‌شوید که انبارهای آن پر از غذا است (‏معلول)‏.‏ حتماً قبول خواهید کرد که کسی (‏علّتی)‏ آن خانه را ساخته و انبارهای آن را از مواد غذایی پر کرده است.‏ به همین صورت،‏ وقتی طبیعت و وفور غذا در کرهٔ زمین را می‌بینیم (‏معلول)‏،‏ آیا منطقی نیست که قبول کنیم کسی (‏علّتی)‏ آن را به وجود آورده است؟‏ کتاب مقدّس با منطقی بسیار ساده می‌گوید:‏ ‹هر خانه‌ای به‌دست کسی بنا می‌شود،‏ امّا بانی همه چیز خداست.‏›» (‏عبرانیان ۳:‏۴‏)‏ با این حال،‏ باید بدانیم که برخی را نمی‌توان حتی با منطقی‌ترین استدلال‌ها نیز قانع ساخت.‏—‏۲تِسالونیکیان ۳:‏۲‏.‏

۲۰،‏ ۲۱.‏ الف)‏ چگونه می‌توانیم از شیوه‌های استدلالی که ذکر شد،‏ برای برجسته ساختن خصوصیات و شیوهٔ عمل یَهُوَه استفاده کنیم؟‏ ب)‏ در فصل بعد به چه موضوعی می‌پردازیم؟‏

^۲۰ هنگام برجسته ساختن خصوصیات و شیوهٔ عمل یَهُوَه،‏ چه هنگام موعظه،‏ چه هنگام تعلیم در جماعت می‌توانیم از همین شیوه‌های استدلال استفاده کنیم.‏ برای مثال،‏ برای اثبات این که تعلیم شکنجه در آتش جهنم خدا را بی‌حرمت ساخته است،‏ می‌توانیم چنین استدلال کنیم:‏ «آیا پدری مهربان می‌تواند برای تنبیه فرزندش دست او را با آتش بسوزاند؟‏ پس چقدر بیشتر برای خدای مهربان سوزاندن انسان‌ها در آتش جهنم نفرت‌انگیز است!‏» (‏اِرْمیا ۷:‏۳۱‏)‏ همچنین اگر بخواهیم به هم‌ایمانی که افسرده و مأیوس شده است،‏ محبت و توجه یَهُوَه را یادآور شویم،‏ می‌توانیم به او چنین بگوییم:‏ «اگر یَهُوَه خدا که حتی به یک گنجشک بی‌توجه نیست،‏ چه قدر بیشتر به تک‌تک پرستندگانش،‏ از جمله خود شما،‏ توجه و محبت دارد!‏» (‏مَتّی ۱۰:‏۲۹-‏۳۱‏)‏ چنین شیوه‌های استدلالی می‌تواند پیام ما را به دل آنان بنشاند.‏

^۲۱ در این فصل سه شیوهٔ مؤثری را که عیسی در تعلیم به کار برد،‏ بررسی کردیم.‏ حال به خوبی می‌توانیم احساس آن کسانی را که برای دستگیری عیسی مأمور شده بودند،‏ درک کنیم که گفتند:‏ «تاکنون،‏ کسی چون این مرد سخن نگفته است!‏» عیسی همچنین به گفتن تشبیه و مَثَل معروف بود.‏ در فصل بعد به این شیوهٔ عیسی در آموزش می‌پردازیم.‏