مریم مادر عیسی به قدرت نیاز داشت.‏ با این که مریم ازدواج نکرده بود،‏ آن فرشته به او گفت که باردار خواهد شد.‏ او هیچ تجربه‌ای در بزرگ کردن فرزند نداشت،‏ ولی باید از پسری مراقبت می‌کرد که مسیح موعود می‌شد.‏ او هنوز باکره بود و باید به نامزد خود یوسِف می‌گفت که باردار است؛‏ کاری که بسیار سخت بود.‏ ‎(‏لو ۱:‏​۲۶-‏۳۳‏)‎‏ مریم از چه طریق نیروی لازم را دریافت کرد؟‏ او از دیگران درخواست کمک کرد؛‏ مثلاً از جبرائیل خواست که توضیحات بیشتری در مورد مسئولیتش به او بدهد.‏ ‎(‏لو ۱:‏۳۴‏)‎‏ سپس او به «ناحیهٔ کوهستانی» یهودیه سفر کرد تا خویشاوند خود اِلیزابِت را ملاقات کند.‏ اِلیزابِت،‏ مریم را تحسین کرد و با الهام یَهُوَه در مورد پسری که در رَحِمش بود،‏ پیشگویی کرد.‏ ‎(‏لو ۱:‏​۳۹-‏۴۵‏)‎‏ مریم گفت که یَهُوَه ‹با بازوی خود قدرتمندانه عمل کرده است.‏› ‎(‏لو ۱:‏​۴۶-‏۵۱‏)‎‏ یَهُوَه از طریق جبرائیل و اِلیزابِت مریم را تقویت کرد.‏ ب۲۳/‏۱۰ ص ۱۴-‏۱۵ ¶۱۰-‏۱۲

تعداد محدودی از شاگردان مسیح با روح مقدّس مسح شده‌اند و از رابطه‌ای خاص با یَهُوَه برخوردارند.‏ تعداد آن‌ها ۱۴۴٬۰۰۰ نفر است و به عنوان کاهنان در کنار عیسی در آسمان خدمت خواهند کرد.‏ ‎(‏مکا ۱۴:‏⁠۱‏)‎‏ قدسِ خیمهٔ مقدّس،‏ مظهر مسح‌شده بودن آن‌ها به عنوان پسران خدا بر روی زمین است.‏ ‎(‏روم ۸:‏​۱۵-‏۱۷‏)‎‏ قدس‌الاقداسِ خیمهٔ مقدّس مظهر آسمان،‏ یعنی مکان سکونت یَهُوَه است.‏ پرده‌ای که قدس را از قدس‌الاقداس جدا می‌کرد مظهر بدن جسمانی عیساست.‏ بدن او مانعی برای وارد شدن عیسی به آسمان به عنوان کاهن اعظم والا مقام معبد روحانی بود.‏ عیسی با گذشتن از بدن جسمانی خود و فدا کردن آن برای بشریت،‏ راه ورود مسح شدگان را به آسمان باز کرد.‏ مسح‌شدگان هم باید از بدن جسمانی‌شان بگذرند تا بتوانند پاداش آسمانی خود را دریافت کنند.‏—‏عبر ۱۰:‏​۱۹،‏ ۲۰؛‏ ۱قر ۱۵:‏۵۰‏.‏ ب۲۳/‏۱۰ ص ۲۸ ¶۱۳

جِدعون از ناکاملی خود آگاه بود،‏ پس در برابر انتقادات مردان اِفرایِم از خود واکنش تندی نشان نداد.‏ ‎(‏داو ۸:‏​۱-‏۳‏)‎‏ او عصبانی نشد.‏ او با فروتنی به شکایت‌های آن‌ها گوش داد،‏ با مهربانی با آن‌ها رفتار کرد و با سنجیدگی آن موقعیت حساس را آرام کرد.‏ عاقلانه است که پیران جماعت به انتقادات با دقت گوش دهند و واکنش تند نشان ندهند.‏ ‎(‏یعقو ۳:‏۱۳‏)‎‏ به این شکل صلح در جماعت حفظ می‌شود.‏ وقتی دیگران جِدعون را به خاطر پیروزی بر مِدیانیان تحسین کردند او گفت فقط با کمک یَهُوَه پیروز شده است.‏ ‎(‏داو ۸:‏​۲۲،‏ ۲۳‏)‎‏ برادران مسئول در جماعت چطور می‌توانند از جِدعون سرمشق بگیرند؟‏ آن‌ها موفقیت‌هایشان را مدیون یَهُوَه می‌دانند.‏ ‎(‏۱قر ۴:‏​۶،‏ ۷‏)‎‏ برای مثال وقتی یک پیر جماعت به خاطر مهارتش در تعلیم مورد تحسین قرار می‌گیرد،‏ می‌تواند توجه دیگران را به منشأ آن تعلیم یعنی کلام خدا یا به آموزشی که از سازمان یَهُوَه گرفته است جلب کند.‏ پیران جماعت گاهی می‌توانند به این فکر کنند که با تعلیماتشان باعث تحسین خدا می‌شوند یا توجه دیگران را به خودشان جلب می‌کنند.‏ ب۲۳/‏۶ ص ۴ ¶۷-‏۸