۱
۲
خشم یَهُوَه از اورشلیم
رحم نکردن به اورشلیم (۲)
یَهُوَه مثل دشمنی برای اسرائیل (۵)
گریه برای صَهیون (۱۱-۱۳)
رهگذران، شهر را مسخره می‌کنند (۱۵)
دشمنان از سقوط صَهیون خوشحال می‌شوند (۱۷)
۳
امید و احساسات اِرْمیا
«صبورانه منتظر می‌مانم» (۲۱)
رحمت‌های یَهُوَه، هر روز صبح (۲۲، ۲۳)
مهربانی یَهُوَه نسبت به کسانی که به او امید بسته‌اند (۲۵)
تحمّل سختی‌ها در جوانی (۲۷)
یَهُوَه راه نزدیک شدن به خودش را با ابر می‌پوشاند (۴۳، ۴۴)
۴
۵
دعای قوم اسرائیل
‹یادت باشد چه بلایی به سر ما آمده› (۱)
‹وای بر ما؛ گناه کرده‌ایم› (۱۶)
‹ای یَهُوَه، ما را برگردان› (۲۱)
«بگذار مثل گذشته روزهای خوب داشته باشیم» (۲۱)