Céard Atá Ráite sa mBíobla Faoina Bheith Flaithiúil?

Freagraíonn an Bíobla

Molann an Bíobla an cineál flaithiúlacht a thagann ón gcroí agus a dhéantar leis an gcúis cheart. Léiríonn sé an tairbhe a thagann as an gcineál seo flaithiúlacht, ní hé amháin don duine a bhaineann tairbhe as ach freisin don té a bhíonn flaithiúil. (Seanfhocail 11:25; Lúcás 6:38) Dúirt Íosa: “Gur mó is méanar rud a thabhairt uait ná rud a fháil.”—Gníomhartha 20:35.

Cén uair ar chóir a bheith flaithiúil?

Tá tairbhe le fáil as a bheith flaithiúil ó chroí. “Déanadh gach duine dá bhrí sin mar a bhí beartaithe ina chroí aige,” a deir an Bíobla, “agus déanadh sé sin gan doicheall gan éigean mar is geal le Dia an té a thugann go fáilteach.”—2 Corantaigh 9:7.

Is cuid de ‘fhíorchleachtadh an chreidimh’ é a bheith flaithiúil. (Séamas 1:27) Tá an duine a thugann go flaithiúil don té a bhfuil ganntanas air ag oibriú as lámha Dé, agus breathnaíonn Iehova ar an bhflaithiúlacht seo mar iasacht dósan. (Seanfhocail 19:17) Múineann an Bíobla go gcúiteoidh Dia féin é leis an té a bhíonn flaithiúil.—Lúcás 14:12-14.

Cén uair nár chóir a bheith flaithiúil?

Má dhéantar é leis an gcúis mhícheart. Mar shampla:

Le dul i gcion ar dhaoine.—Matha 6:2.
Le rud éigin a fháil ar ais.—Lúcás 14:12-14.
Le hiarracht slánú a cheannach.—Salm 49:7, 8 (49:6, 7 i mBíoblaí eile).

Má thacaíonn sé le gníomhaíochtaí nó le dearcadh atá cáinte ag Dia. Mar shampla, ní bheadh sé ceart airgead a thabhairt do dhuine i gcóir cearrbhachas ná le mí-úsáid drugaí ná le halcól. (1 Corantaigh 6:9, 10; 2 Corantaigh 7:1) Mar an gcéanna, ní chóir a bheith ag cabhrú le duine atá in ann breathnú ina dhiaidh féin ach a dhiúltaíonn sin a dhéanamh.—2 Teasalónaigh 3:10.

Má chuireann sé isteach ar na freagrachtaí atá curtha orainn ag Dia. Múineann an Bíobla go gcaithfidh cinn teaghlaigh freastal ar riachtanais a dteaghlach. (1 Tiomóid 5:8) Ní bheadh sé ceart ag ceann teaghlaigh a bheith flaithiúil le daoine eile agus faillí a dhéanamh ar a theaghlach féin. Mar an gcéanna, cháin Íosa iad siúd a dhiúltaigh breathnú i ndiaidh a gcuid tuismitheoirí aosta ag éileamh go raibh a gcuid maoine ar fad tugtha acu mar ‘thabhartas don Tiarna.’—Marcas 7:9-13.

Véarsaí sa mBíobla faoina bheith flaithiúil

Seanfhocail 11:25: “Éireoidh an fial saibhir; an té thugann deoch, gheobhaidh sé deoch.”

An chiall atá leis: Nuair a thugann duine go flaithiúil, bíonn tairbhe ann do féin agus don fhaighteoir.

Seanfhocail 19:17: “An té a bhíonn cineálta leis na boicht, tugann sé iasacht don Tiarna, déanfaidh sé cúiteamh ar son a ndearna sé.”

An chiall atá leis: Mothaíonn Dia go bhfuil sé faoi chomaoin acu siúd a chabhraíonn leo siúd atá ar an ngannchuid, agus geallann sé go gcúiteoidh sé leo a gcuid flaithiúlacht.

Matha 6:2: “Nuair a bhíonn tú ag déanamh déirce, mar sin, ná cuir an trumpa á shéideadh romhat; sin mar a dhéanann na bréagchráifigh . . . chun go mbeadh cách á moladh.”

An chiall atá leis: Ní cheart dúinn a bheith flaithiúil chun aird a tharraingt orainn féin.

Gníomhartha 20:25: “Is méanar rud a thabhairt uait ná rud a fháil.”

An chiall atá leis: Déanann flaithiúlacht ó chroí áthasach muid.

2 Corantaigh 9:7: “Déanadh gach duine dá bhrí sin mar a bhí beartaithe ina chroí aige, agus déanadh sé sin gan doicheall gan éigean mar is geal le Dia an té a thugann go fáilteach.”

An chiall atá leis: Bíonn Dia sásta le flaithiúlacht ó chroí.