Cuairt Aingil ar Mhuire

MUIRE is ainm don bhean álainn seo, bean Iosraelíteach a chónaíonn i Naz’arat. Tá fhios ag Iehobhah gur bean fhónta í. Sin é an fáth gur chuir sé a aingeal Gaibriéil chuici. An bhfuil fhios agat céard atá le n-inseacht ag Gaibriéil do Mhuire?

‘Bíodh lúcháir ort, a dhuine a bhfuil gnaoi ort,’ deireann sé léí. ‘Tá Iehobhah leat.’ Ní fhaca Muire an pearsa seo cheanna riamh. Tá imní uirthí mar ní thuigeann sí a bhfuil ráite aige. Ach suaimhníonn Gaibriéil láithreach í.

‘Ná bíodh eagla ort,’ deireann sé. ‘Tá Iehobhah an-sásta leat. Tá se chun rud íontach a dhéanamh duit. Béidh páiste agat go luath. Agus tabharfaidh tú Íosa mar ainm air.’

Míníonn Gaibriéil di: ‘Béidh an páiste seo mór, agus tabharfar Mac an Dia is Airde air. Déanfaidh Iehobhah rí de, mar a bhí i nDáibhí. Ach béidh Íosa ina rí go deo agus ní bhéidh deireadh lena ríocht choíche.’

‘Cén chaoi?’ fiafaíonn Muire. ‘Níl mé pósta fiú, mar sin cén chaoi ar féidir liom páiste a bheith agam?’

‘Tiocfaidh cumhacht Dé ort.’ Freagríonn Gaibriéil. ‘Mar sin tabharfar Mac Dé ar an bpáiste.’ Ansin deireann sé le Muire: ‘Cuimhnigh go ndúirt daoine go raibh do ghaol, Elisabét, ró-shean chun páistí a bheith aici. Ach is gearr anois go mbéidh mac aici. Mar níl ní ar bith nach bhfuil Dia in ann a dhéanamh.’

Láithreach deireann Muire: ‘Is mise ban-shearbhónta Iehobhah! Go ndéantar liom a bhfuil ráite agat.’

Téann Muire ar cuairt ag Elisabét. Nuair a chloiseann Elisabét glór Mhuire, léimeann an páiste ina broinn le lúcháir. Líontar Elisabét le spiorad Dé agus deireann sí le Muire: ‘Is beannaithe thú idir mhná.’ Fanann Muire timpeall trí mhí le Elisabét. Ansin téann sí abhaile go Naz’arat.

Tá Muire le pósadh le fear darb ainm Seosamh. Ach nuair a bhíonn fios ag Seosamh go bhfuil Muire le páiste a bheith aici, ceapann sé nach ceart dó í a phósadh. Ansin deireann aingeal Dé leis: ‘Ná bíodh eagla ort Muire a thógáil mar bhean. Mar is é Dia a thug mac di.’ Mar sin pósann Muire agus Seosamh, agus fanann siad le breith Íosa.