AMHRÁN 151
Glaofaidh Sé
1. Níl ins an saol ach dír-each mar an gceo,
Nach bhfan-ann thar thráth-nó-na.
Críoch-naíonn ár ré gan suaimh-neas ná gan só,
Ach lán le brón is deo-ra.
Má fhaigheann duin-e bás, mair-fidh sé a-rís?
Éist le geall-úint bhria-thar Dé:
(CURFÁ)
Glao-faidh sé; Clois-fidh na mair-bh.
Beidh siad beo ar or-dú Dé.
Mar beidh ár nDé ag tnúth le
Saoth-ar láimh-e dá chuid féin.
Dá bhrí sin, ná déan aon ion-tas,
Ach cuir muin-ín in ár nDé.
Is mair go deo is choí-che,
Is tú saoth-ar láimh-e Dé
2. Cair-de ár nDé, a bhí linn ach a d’éag,
Ní dhéan-far iad a thréig-eann.
Cod-laí-onn siad go sámh i gcuimh-ne Dé,
Dúis-eo-far iad as éa-dan.
Sin cúis ard-ú croí, sólás é don saol:
Par-thas ar an domhan a-rís.
(CURFÁ)
Glao-faidh sé; Clois-fidh na mair-bh.
Beidh siad beo ar or-dú Dé.
Mar beidh ár nDé ag tnúth le
Saoth-ar láimh-e dá chuid féin.
Dá bhrí sin, ná déan aon ion-tas,
Ach cuir muin-ín in ár nDé.
Is mair go deo is choí-che,
Is tú saoth-ar láimh-e Dé
(Féach freisin Eoin 6:40; 11:11, 43; Séam. 4:14.)