Segunda Carta ós Tesalonicenses

1 Paulo, Silván e mais Timoteo, á Igrexa dos tesalonicenses, en Deus, noso Pai, e no Señor Xesús Cristo; 2 desexámosvo-la gracia e a paz de Deus Pai e do Señor Xesús Cristo.

3 Temos que lle dar gracias seguido a Deus por vós, irmáns, e é de xustiza porque a vosa fe vai medrando a cada paso máis e porque o amor que vos tedes todos uns a outros segue aumentando; 4 tanto que nós mesmos presumimos de vós ante tódalas igrexas de Deus pola vosa paciencia e pola vosa fe en tódalas persecucións e apretos que estades a pasar.

5 Esa é a proba do xusto xuízo de Deus, de que vos vai considerar dignos do seu Reino polo que estades a padecer; 6 como é xusto que Deus pague con tribulacións ós que vos aflixen 7 e que a vós, os aflixidos, vos dea acougo xunto connosco, cando se revele o Señor Xesús, vindo do ceo cos anxos do seu poder, 8 con labaradas de lume para lles da-lo castigo ós que non queren recoñecer a Deus e ós que non obedecen o Evanxeo do noso Señor Xesús. 9 O castigo deles vai se-la perdición eterna, lonxe da presencia do Señor e do esplendor da súa gloria, 10 naquel día, cando veña para manifesta-la súa gloria nos seus santos e para manifesta-las súas marabillas nos que abrazaron a fe. Ora, vós aceptáste-lo noso testemuño.

11 Por iso rogamos decote por vós, para que o noso Deus vos faga dignos da chamada e para que co seu poder faga realidade todo propósito de face-lo ben e toda empresa de fe. 12 Dese xeito vós daredes gloria ó noso Señor Xesús Cristo e el a vós conforme a gracia do noso Deus e do Señor Xesús Cristo.