Apocalipse

7 Despois disto vin catro anxos de pé nos catro extremos* da terra. Estaban retendo os catro ventos da terra para que non soprase ningún vento sobre a terra, nin sobre o mar, nin sobre ningunha árbore. 2 Tamén vin outro anxo que subía desde o leste* levando un selo do Deus vivo, e berroulles con forza ós catro anxos ós que se lles permitira facerlles dano á terra e ó mar. 3 Díxolles: “Non lles fagades dano nin á terra, nin ó mar, nin ás árbores ata que selemos na fronte ós escravos do noso Deus!”.

4 E escoitei o número dos que foron selados: 144.000. Eran de tódalas tribos dos fillos de Israel:

9 Despois disto, vin unha gran multitude que ninguén podía contar. Eran de tódalas nacións, tribos, pobos e idiomas, e estaban de pé diante do trono e diante do Cordeiro. Ían vestidos con túnicas brancas e levaban follas de palmeira nas mans. 10 E agradecidos berraban con voz forte: “A salvación vén do noso Deus, que está sentado no trono, e do Cordeiro!”.

11 Tódolos anxos estaban de pé arredor do trono, dos anciáns e dos catro seres viventes. Entón botáronse ó chan diante do trono, baixaron a cabeza e adoraron a Deus, 12 dicindo: “Amén! Que o noso Deus reciba a louvanza, a gloria, a sabedoría, o agradecemento, a honra, o poder e a forza para sempre. Amén”.

13 Entón, un dos anciáns preguntoume: “Quen son os que van vestidos con túnicas brancas? E de onde viñeron?”. 14 Inmediatamente eu contesteille: “Meu Señor, ti es quen o sabe”. E el díxome: “Son os que saen da gran tribulación*. Eles lavaron as súas túnicas e embranquecéronas no sangue do Cordeiro. 15 Por iso están diante do trono de Deus, e danlle servizo sagrado día e noite no seu templo. E o que está sentado no trono protexeraos*. 16 Xa non volverán a pasar fame nin sede. Tampouco sufrirán por culpa do sol nin da intensa calor. 17 Porque o Cordeiro, que está xunto ó* trono, vainos pastorear e guiar a fontes* de augas de vida. E Deus secaralles tódalas lágrimas dos seus ollos”.