PRIMEIRA CARTA A TIMOTEO

1 De parte de Paulo, apóstolo de Cristo Xesús por mandato de Deus, o noso Salvador, e de Cristo Xesús, a nosa esperanza, 2 para Timoteo*, que é coma un fillo para min no camiño da fe:

Que teñas bondade inmerecida, misericordia e paz de parte de Deus, o Pai, e de Cristo Xesús, o noso Señor.

3 Cando estaba a punto de marchar para Macedonia animeite a quedar en Éfeso, e agora fago o mesmo para que lles mandes a certas persoas que non ensinen unha doutrina diferente 4 e que non lles fagan caso ós contos falsos nin ás xenealoxías. Estas cousas non levan a ningún sitio. Só provocan que a xente faga especulacións en vez de aportar algo de parte de Deus relacionado coa fe. 5 De feito, a razón pola que dou estas instrucións* é para que teñamos un amor que nace dun corazón puro, dunha boa conciencia e dunha fe sen hipocrisía. 6 Algúns apartáronse destas cousas e enredáronse en discusións que non teñen sentido. 7 Queren ser mestres da lei, pero non entenden nin o que din nin as cousas nas que insisten tanto.

8 Pero nós sabemos que a Lei é boa cando se aplica correctamente* 9 e cando se recoñece que a lei non se fai para os xustos. Faise para os que a desobedecen e para os rebeldes, os malvados* e os pecadores, os desleais* e os que profanan as cousas sagradas, os que matan ós seus pais e ás súas nais, os asasinos, 10 os que son sexualmente inmorais*, os homes que practican a homosexualidade*, os secuestradores, os mentireiros e os que rompen as súas promesas*, e tamén para calquera que se opoña á ensinanza que é beneficiosa*. 11 Esta ensinanza está de acordo coas gloriosas boas noticias do Deus feliz que se me encargaron.

12 Doulle grazas a Cristo Xesús, o noso Señor, que me deu poder porque me considerou fiel e asignoume un labor sagrado* 13 a pesar de que eu antes blasfemaba*, perseguía o seu pobo e era arrogante. Aínda así, mostróuseme misericordia porque actuaba con ignorancia e sen fe. 14 Pero a bondade inmerecida que me mostrou o noso Señor foi extraordinariamente abundante. Ademais, o Señor axudoume a ter fe nel e a recibir o amor que ten Cristo Xesús. 15 Isto que vou dicir é confiable e merece ser aceptado por completo: Cristo Xesús veu ó mundo para salvar os pecadores. De todos eles, eu son o peor. 16 Pero a pesar de todo, mostróuseme misericordia para que Cristo Xesús demostrase toda a súa paciencia por medio de min, que son o peor dos pecadores. Fixo isto ó poñerme de exemplo para os que van demostrar fe nel e que así poidan conseguir vida eterna.

17 Que o Rei da eternidade, que non pode morrer, que é invisible e que é o único Deus, reciba a honra e a gloria para sempre. Amén.

18 Timoteo, meu filliño, douche estas instrucións* de acordo coas profecías que se fixeron sobre ti, para que grazas a elas sigas loitando a batalla coma un bo soldado, 19 e sigas mantendo a túa fe e unha boa conciencia. Algúns rechazárona, e a súa fe naufragou por culpa diso. 20 Himeneo e Alexandre son dese grupo. A eles entregueinos a Satanás* para que, grazas á disciplina, aprendan a non blasfemar.

2 Así que en primeiro lugar recomendo que se fagan súplicas, oracións e peticións a favor doutros, e que se dea grazas por todo tipo de persoas, 2 incluídos os reis e tódolos que teñen cargos importantes*, para que poidamos seguir levando unha vida tranquila e calmada cunha devoción a Deus de todo corazón, e que poidamos facer tódalas cousas de maneira responsable*. 3 Isto é bo e agradable ós ollos do noso Salvador, Deus, 4 porque a súa vontade* é que todo tipo de persoas se salven e cheguen a ter un coñecemento exacto da verdade. 5 Porque hai un só Deus e hai un só mediador entre Deus e os homes: un home, Cristo Xesús. 6 El entregouse como rescate correspondente por todos*, e sobre isto testificarase cando sexa o tempo apropiado. 7 Para testificar sobre isto, fun escollido como predicador e apóstolo, como mestre das nacións para ensinarlles sobre a fe e a verdade. Non minto, estou dicindo a verdade.

8 Por iso quero que en todas partes os homes leais* sigan orando sen ira e sen debates. 9 Da mesma maneira, as mulleres deben vestirse con roupa apropiada*, con modestia* e con bo xuízo*, sen adornarse levando no pelo trenzados moi elaborados, nin con ouro ou perlas ou roupa moi cara. 10 En vez diso, deben adornarse con boas obras, tal como se espera das mulleres que lle teñen devoción a Deus.

11 Que a muller escoite en silencio* o que se ensina*, cunha actitude calmada e submisa. 12 Non permito que a muller ensine nin teña autoridade sobre o home, senón que debe estar en silencio*. 13 Porque Adán foi creado primeiro, e despois Eva. 14 Ademais Adán non foi enganado, pero a muller si que foi completamente enganada e converteuse en pecadora. 15 Agora ben, as mulleres estarán protexidas grazas a ter fillos sempre que elas continúen demostrando fe, amor e santidade, e tamén bo xuízo*.

3 Isto que vou dicir é confiable: se un home se está esforzando por ser superintendente, quere algo moi bo*. 2 Por iso, o superintendente debe ser irreprochable*, marido dunha soa muller e moderado nos seus hábitos. Debe ter bo xuízo*, ser ordenado e hospitalario, e estar capacitado para ensinar. 3 Non debe ser borracho nin violento*, senón que debe ser razoable. Non debe ser conflitivo nin terlles amor ós cartos. 4 Debe dirixir* ben a súa familia, e os seus fillos deben respectar a súa autoridade* e portarse ben* 5 (porque se un home non sabe dirixir* a súa propia familia, como vai coidar da congregación de Deus?). 6 Non debe ser un home que se acaba de facer cristián*, para que non se encha de orgullo e reciba a mesma condena que recibiu o Demo*. 7 Ademais, debe ter unha boa reputación entre a* xente de fóra*, para que non se lle poida reprochar nada* e non caia nunha trampa do Demo.

8 Da mesma maneira, os servos ministeriais deben ser confiables*, non deben ter unha lingua dobre*, nin beber moito viño, nin cobizar* ganancias deshonestas, 9 senón que deben apegarse ó segredo sagrado da fe* cunha conciencia limpa.

10 Ademais, primeiro debe poñerse a proba a súa capacidade* e, se están libres de acusación, poden servir como ministros*.

11 Da mesma maneira, as mulleres deben ser confiables* e non deben ser calumniadoras. Deben ser moderadas nos seus hábitos e fieis en todo.

12 Os servos ministeriais deben ser maridos dunha soa muller e dirixir* ben os seus fillos e as súas propias familias. 13 Porque os homes que cumpren ben co seu servizo conseguen unha boa reputación e poden falar con moita liberdade* sobre a fe que teñen en Cristo Xesús.

14 Aínda que espero ir a verte dentro de pouco, escríboche estas cousas 15 para que, se tardo en ir, poidas saber de que maneira debes comportarte como membro da familia de Deus. Esta familia é a congregación do Deus vivo, e é columna e apoio da verdade. 16 Non hai dúbida de que o segredo sagrado desta devoción a Deus é moi importante: ‘Xesús apareceu como humano, foi declarado xusto cando se converteu nun espírito, aparecéuselles ós anxos, predicóuselles ás nacións sobre el, no mundo creron nel, foi recibido arriba no ceo con gloria’.

4 Pero a palabra inspirada* di claramente que, en tempos futuros, algúns apartaranse da fe porque lles farán caso a mensaxes inspiradas* que enganan e a ensinanzas de demos. 2 Isto pasará por culpa das mentiras dos hipócritas, que teñen a conciencia insensible coma se estivese marcada cun ferro de marcar. 3 Eles prohiben que as persoas casen e mándanlles que se absteñan dalgúns alimentos. Deus creou estes alimentos para que os que teñen fe e coñecen a verdade con exactitude os coman dando grazas. 4 De feito, todo o que Deus creou é moi bo, e non debe rechazarse nada se se recibe con agradecemento, 5 porque se santifica por medio da palabra de Deus e da oración.

6 Cando lles deas estes consellos ós irmáns, serás un bo servo* de Cristo Xesús, un servo ben alimentado coas palabras da fe e coas ensinanzas tan marabillosas que seguiches fielmente. 7 Pero rechaza os contos falsos que deshonran a Deus, coma os contos que contan as vellas. Por outro lado, ponte o obxectivo de demostrar devoción a Deus e exercítate* para conseguilo. 8 Porque o exercicio* físico ten algún beneficio, pero a devoción a Deus é beneficiosa para tódalas cousas, porque inclúe unha promesa para a vida de agora e para a vida futura. 9 Isto que vou dicir é confiable e merece ser aceptado por completo: 10 esa é a razón pola que estamos traballando moito e esforzándonos, porque puxemos a nosa esperanza nun Deus vivo, que é Salvador de todo tipo de persoas, sobre todo das que son fieis.

11 Sigue dando e ensinando estes mandatos. 12 Non deixes que ninguén te menosprece por ser novo*. En vez diso, sé un exemplo para os fieis pola túa maneira de falar, a túa conduta, o teu amor, a túa fe e a túa pureza*. 13 Mentres chego, sigue centrándote* na lectura pública, en aconsellar* e en ensinar. 14 Non descoides o don que tes e que recibiches por medio dunha profecía cando o grupo de anciáns che impuxo as mans*. 15 Reflexiona* sobre estas cousas, dedícate de cheo a elas, para que todos vexan claramente o teu progreso. 16 Presta atención constantemente á túa conduta e á túa ensinanza. Non deixes de facer estas cousas, porque así salvaraste a ti mesmo e tamén ós que te escoitan.

5 Non reprendas con dureza a un home maior. En vez diso, aconséllao coma se fose o teu pai. Aconsella os homes máis novos coma se fosen os teus irmáns. 2 Aconsella as mulleres maiores coma se fosen a túa nai e as mulleres máis novas coma se fosen as túas irmás, e faino con motivos completamente puros*.

3 Honra e coida das viúvas que realmente están soas*. 4 Pero se algunha viúva ten fillos ou netos, eles primeiro deben demostrar devoción a Deus coidando das súas familias. Teñen que darlles ós seus pais e avós o que merecen*, porque isto é o que lle agrada a Deus. 5 A viúva que realmente está soa e non ten nada* pon a súa esperanza en Deus, e non deixa de suplicar e orar día e noite. 6 Pero a que só vive para satisfacer os seus desexos*, aínda que estea viva, está morta espiritualmente. 7 Por iso, sigue dándolles estas instrucións* para que ninguén poida reprocharlles* nada. 8 Porque se alguén non mantén os seus, e sobre todo os membros da súa familia, rechazou a fe e é peor que unha persoa sen fe.

9 Para poder incluír a unha viúva na lista ten que ter polo menos 60 anos e tivo que serlle fiel ó seu home*. 10 Ademais, ten que ser coñecida polas obras excelentes que fixo, como criar ben os fillos, ser hospitalaria, lavarlles os pés ós santos*, axudar ós que sufrían e dedicarse a facer todo tipo de boas obras.

11 Pero non inclúas na lista as viúvas máis novas porque, cando os seus desexos sexuais se interpoñen entre elas e o Cristo, queren volver a casar. 12 Elas serán culpables por non cumprir a promesa que fixeron*. 13 Ó mesmo tempo, tamén teñen o costume de non facer nada e de ir dunha casa á outra. E non só teñen o costume de non facer nada, senón que tamén andan contando chismes e métense nos asuntos dos demais, falando de cousas que non deben. 14 Por iso quero que as viúvas máis novas volvan a casar, que teñan fillos, que se ocupen da súa casa e que non lle dean ó inimigo ningunha oportunidade para criticarnos. 15 De feito, algunhas xa se desviaron para seguir a Satanás. 16 Se algunha muller crente ten viúvas na súa familia, que lles axude para que non sexan unha carga para a congregación. Así a congregación poderá axudarlles ás viúvas que realmente están soas*.

17 Os anciáns merecen dobre honra porque dirixen* ben a congregación, sobre todo se se esforzan moito por falar e ensinar. 18 Porque unha parte das Escrituras di: “Non lle impidas comer* ó touro mentres está trillando o gran”. E outra di: “O traballador merece a súa paga”. 19 Non aceptes ningunha acusación contra un ancián* a non ser que estea baseada no testemuño de dúas ou tres persoas. 20 Censura diante de tódolos presentes ós que practican o pecado, para que lles sirva de advertencia ós demais*. 21 Mándoche* diante de Deus, de Cristo Xesús e dos anxos escollidos que sigas estas instrucións sen prexuízos nin favoritismos*.

22 Nunca teñas présa por impoñerlle as mans a ningún home*. Tampouco sexas cómplice dos pecados dos demais. Mantente puro*.

23 Deixa de beber só auga*. Bebe un pouco de viño porque é bo para o teu estómago e tamén polo teu ben, porque estás enfermo habitualmente.

24 Os pecados dalgúns homes coñécense publicamente e fan que sexan xulgados de inmediato. Pero os pecados doutros homes saen á luz máis tarde. 25 Da mesma maneira, as boas obras coñécense publicamente, e as que non son boas non se poden manter escondidas.

6 Que os que están baixo o xugo da escravitude sigan respectando de todo corazón* ós seus donos, para que nunca se fale mal do nome de Deus nin das súas ensinanzas. 2 E que os que teñen donos crentes non lles falten ó respecto porque sexan os seus irmáns. Ó contrario, teñen que servilos aínda mellor, porque os que se benefician do seu bo servizo son crentes e irmáns queridos.

Ti sigue ensinando estas cousas e dando estes consellos. 3 Se alguén ensina outra doutrina e non está de acordo coas instrucións tan beneficiosas* que veñen do noso Señor Xesucristo nin coas ensinanzas que están de acordo coa devoción a Deus, 4 está cheo de orgullo e non entende nada. Está obsesionado coas* discusións e cos debates sobre palabras. Estas cousas provocan envexas, pelexas, calumnias*, sospeitas malvadas 5 e discusións constantes sobre asuntos de pouca importancia. Están motivadas por homes que teñen unha forma de pensar corrupta e que xa non entenden a verdade, porque pensan que poden sacar beneficio da devoción a Deus. 6 E é certo, a devoción a Deus produce moitos beneficios cando estamos contentos co que temos. 7 Porque non trouxemos nada ó mundo e tampouco imos poder levar nada con nós. 8 Así que, se temos comida e roupa*, esteamos contentos con iso.

9 Pero os que están decididos a ser ricos caen en tentacións e trampas, e convértense en vítimas de moitos desexos insensatos que fan dano, que os afunden na ruína e na destrución. 10 Porque o amor ós cartos provoca* todo tipo de cousas malas. E algúns, intentando satisfacer ese amor, desviáronse da fe e causáronse moitos sufrimentos.

11 Pero ti, servo de Deus, escapa destas cousas. En vez diso, esfórzate por demostrar xustiza, devoción a Deus, fe, amor, aguante e apracibilidade. 12 Loita a batalla excelente da fe. Agárrate ben forte á vida eterna para a que fuches chamado e da que fixeches unha boa declaración pública diante de moitas testemuñas.

13 Diante de Deus, que mantén todo con vida, e diante de Cristo Xesús, que como testemuña fixo unha excelente declaración pública ante Poncio Pilato, mándoche 14 que obedezas dunha maneira impecable e irreprochable* o mandamento que che dei, ata que o noso Señor Xesucristo demostre o seu poder*. 15 O bendito* e único Señor Poderoso mostrará o seu poder no tempo fixado. El é Rei dos que gobernan como reis e Señor dos que gobernan como señores. 16 De todos eles, el é o único que ten inmortalidade, que vive nun lugar tan brillante e glorioso que ninguén pode acercarse, e a el ningún home o viu nin o pode ver. Que el reciba a honra e o poder eterno. Amén.

17 Dálles estas instrucións* ós que son ricos neste sistema*: que non se crean superiores* e que non poñan a súa esperanza nas riquezas inseguras, senón en Deus, que nos dá de maneira abundante tódalas cousas das que desfrutamos. 18 Dilles que fagan o ben, que sexan ricos en boas obras, que sexan xenerosos e que estean dispostos a compartir. 19 Desta maneira conseguirán un tesouro, un bo fundamento para o futuro, e así poderán agarrarse con forza á vida que realmente é vida.

20 Timoteo, protexe o que se che confiou e evita as palabras inútiles que desprezan o que é santo e as contradicións do que falsamente se lle chama coñecemento. 21 Por presumir dese coñecemento, algúns desviáronse da fe.

Que a bondade inmerecida de Deus estea con vós.