SEGUNDA CARTA A TIMOTEO

1 De parte de Paulo, apóstolo de Cristo Xesús pola vontade de Deus de acordo coa promesa da vida que se fixo posible por medio de Cristo Xesús, 2 para Timoteo, un fillo querido:

Que teñas bondade inmerecida, misericordia e paz de parte de Deus, o Pai, e de Cristo Xesús, o noso Señor.

3 Doulle grazas a Deus, a quen lle dou servizo sagrado igual que facían os meus antepasados, e a quen sirvo cunha conciencia limpa. Sempre me acordo de ti nas súplicas que fago día e noite. 4 Cando me acordo das túas lágrimas, teño moitas ganas de verte. E se nos vemos sentireime cheo de alegría. 5 Porque recordo a túa fe sen hipocrisía, a mesma fe que primeiro tiveron a túa avoa Loida e a túa nai Eunice, e que estou seguro de que ti tamén tes.

6 Por iso, acórdate de seguir avivando coma se fose un lume o don de Deus que tes desde que che impuxen as mans*. 7 Porque o espírito* que Deus nos dá non produce covardía, senón que produce poder, amor e bo xuízo. 8 Así que non te avergonces do testemuño sobre o noso Señor nin tampouco te avergonces de min, que estou preso porque son o seu servo. En vez diso, acepta as dificultades que teñas que sufrir polas boas noticias e confía en que Deus che dará o poder para aguantar. 9 El salvounos e chamounos para ser santos*, pero non foi polas nosas accións, senón polo seu propio propósito e pola súa bondade inmerecida. Deus mostrounos esta bondade inmerecida por medio de Cristo Xesús hai moitísimo tempo, 10 pero agora fíxose evidente de maneira clara porque apareceu o noso Salvador, Cristo Xesús. El anulou a morte e, por medio das boas noticias, revelounos como ter vida e un corpo que non se pode descompoñer*. 11 Fun escollido como predicador, apóstolo e mestre para dar a coñecer estas boas noticias.

12 Por iso tamén estou sufrindo todo isto, pero non me avergonzo. Porque coñezo a aquel en quen creo e estou convencido de que pode protexer o que lle confiei* ata o día de xuízo*. 13 Síguete apegando ó modelo de palabras beneficiosas* que me escoitaches, e sigue demostrando a fe e o amor que son o resultado de estar unido a Cristo Xesús. 14 Coa axuda do espírito santo que está en nós, protexe este tesouro que se che confiou.

15 Xa sabes que se apartaron de min tódolos irmáns da provincia de Asia, incluídos Fixelo e Hermóxenes. 16 Que o Señor* lles mostre misericordia ós da casa de Onesíforo, porque el animoume moitas veces e non se avergonzou de min aínda que eu estivese preso con cadeas. 17 Todo o contrario. Cando estivo en Roma buscoume sen parar ata que me encontrou. 18 Que o Señor Xehová* lle dea a súa misericordia no día de xuízo. Xa sabes ben todo o que fixo en Éfeso.

2 Así que, meu filliño, sigue fortalecéndote coa bondade inmerecida que demostra Cristo Xesús. 2 E as cousas que me escoitaches a min e que moitas testemuñas confirmaron, encárgallelas a homes fieis. Así, eles tamén estarán capacitados para ensinar a outros. 3 Coma un bo soldado de Cristo Xesús, acepta as dificultades que teñas que sufrir. 4 Ningún soldado se enreda en negocios comerciais* se quere conseguir a aprobación de quen o alistou. 5 E tampouco nos xogos se lle dá o premio* a un atleta se non compite de acordo coas normas. 6 O agricultor que traballa moito ten que ser o primeiro en comer do que plantou. 7 Pensa constantemente no que estou dicindo. O Señor darache entendemento* en tódalas cousas.

8 Recorda que Xesucristo resucitou* de entre os mortos e que era descendente de David, tal como din as boas noticias que predico, 9 polas que estou sufrindo e polas que estou preso coma un delincuente. Pero ninguén pode deter a palabra de Deus. 10 Por iso sigo aguantando todo polo ben dos escollidos, para que eles tamén consigan tanto a salvación por medio de Cristo Xesús como a gloria eterna. 11 Isto que vou dicir é confiable: se morremos con el, está claro que tamén viviremos con el. 12 Se seguimos aguantando, tamén reinaremos con el. Se renegamos del, el tamén renegará de nós. 13 Se nós non somos fieis, el seguirá sendo fiel, porque non pode renegar de si mesmo.

14 Síguelles recordando estas cousas e síguelles pedindo* diante de Deus que non discutan sobre palabras. Iso é algo completamente inútil porque lles fai dano* ós que escoitan. 15 Fai todo o posible para presentarte diante de Deus como alguén que merece a súa aprobación, como un traballador que non ten nada de que avergonzarse, que utiliza* correctamente a palabra da verdade. 16 Pero rechaza as palabras inútiles que desprezan o que é santo, porque farán que cada vez se lle falte máis ó respecto a Deus. 17 As palabras dos que fan isto estenderanse coma a gangrena. Este é o caso de Himeneo e Fileto. 18 Eles desviáronse da verdade porque din que a resurrección xa sucedeu, e están botando a perder a fe dalgúns. 19 Aínda así, o fundamento sólido de Deus mantense firme e ten este selo: “Xehová* coñece ós que lle pertencen” e “Que tódolos que invoquen o* nome de Xehová* renuncien á inxustiza”.

20 Como sabes, nunha casa grande non só hai utensilios* de ouro e de prata, senón tamén de madeira e de barro. Algúns son para un uso honroso* e outros para un uso deshonroso*. 21 Así que se alguén se mantén separado dos utensilios que son para un uso deshonroso, será un instrumento* para un uso honroso, un instrumento santificado, útil para o seu dono e preparado para facer todo tipo de boas obras. 22 Por iso, escapa dos desexos da xuventude e busca a xustiza, a fe, o amor e a paz cos que invocan o* Señor cun corazón puro.

23 Ademais, rechaza as discusións absurdas e sen sentido, porque sabes que provocan pelexas. 24 O escravo do Señor non ten que discutir con ninguén. En vez diso, ten que ser amable* con todos, estar capacitado para ensinar, controlarse cando o tratan mal 25 e ensinarlles con apracibilidade ós que non teñen unha boa actitude. Quizais Deus lles dea o arrepentimento* e así poidan ter un coñecemento exacto da verdade, 26 poidan recuperar o xuízo e escapar da trampa do Demo*, porque el atrapounos vivos para que fagan a súa vontade.

3 Pero debes saber que nos últimos días virán tempos críticos e difíciles de soportar. 2 Porque as persoas só se amarán a si mesmas*, amarán os cartos, serán fanfarronas, arrogantes, blasfemas, desobedientes ós pais, desagradecidas, desleais, 3 non terán cariño natural, non estarán dispostas a chegar a ningún acordo, serán calumniadoras, non terán autocontrol, serán feroces, non amarán o que é bo, 4 serán traidoras, cabezonas, estarán cheas de orgullo, amarán os praceres en vez de a Deus 5 e aparentarán ter devoción a Deus, pero en realidade non vivirán de acordo con esa devoción*. Apártate das persoas que son así. 6 Deste grupo de persoas saen homes que se meten con malicia nas casas, e atraen a mulleres que son débiles por culpa dos seus propios pecados e que se deixan arrastrar por distintos desexos. 7 Estas mulleres están aprendendo sempre, pero nunca conseguen chegar a un coñecemento exacto da verdade.

8 Da mesma maneira que Xanes e Xambres se opuxeron a Moisés, estes homes tamén seguen opoñéndose á verdade. Teñen unha mente totalmente corrompida e Deus non os aproba porque non andan de acordo coa fe. 9 Pero non chegarán moi lonxe porque todos se darán conta de que son parvos*, igual que lles pasou a aqueles dous homes. 10 En cambio, ti seguiches con coidado a miña ensinanza, a miña maneira de vivir, o meu obxectivo na vida, a miña fe, a miña paciencia, o meu amor e o meu aguante. 11 E coñeces a persecución e os sufrimentos polos que pasei, como os que vivín en Antioquía, Iconio e Listra. Aguantei toda esa persecución e o Señor rescatoume en tódolos casos. 12 De feito, tódolos que queren vivir con devoción a Deus como discípulos de Cristo Xesús tamén van ser perseguidos. 13 Pero os malvados e os impostores irán de mal en peor. Enganarán e serán enganados.

14 Pola túa parte, ti non deixes de crer as cousas que che ensinaron e das que te convenciches, porque sabes de quen as aprendiches. 15 E tamén sabes que desde ben pequeno* coñeces os santos escritos, que che poden dar a sabedoría necesaria para conseguir a salvación grazas a ter fe en Cristo Xesús. 16 Toda a Escritura está inspirada por Deus e é útil para ensinar, para censurar*, para rectificar as cousas* e para educar de acordo co que está ben*, 17 para que o servo de Deus estea totalmente capacitado e completamente preparado para facer todo tipo de boas obras.

4 Diante de Deus e diante de Cristo Xesús, que vai xulgar os vivos e os mortos cando apareza e goberne como Rei do Reino, mándoche isto: 2 predica a palabra de Deus e faino con sentido de urxencia tanto en tempos bos como en tempos difíciles, censura, reprende e aconsella seriamente*, con moita paciencia e habilidade* para ensinar. 3 Porque chegará un tempo no que as persoas non soportarán a ensinanza beneficiosa*, senón que se deixarán levar polos seus propios desexos, e por iso se rodearán de mestres que lles regalen os oídos*. 4 Deixarán de escoitar a verdade e faranlles caso a contos falsos. 5 Pero ti mantén o teu bo xuízo en tódalas cousas, aguanta as dificultades, fai o teu traballo de evanxelizador* e cumpre por completo o teu ministerio.

6 Eu xa estou sendo derramado coma unha ofrenda líquida*, e o momento da miña liberación está moi cerca. 7 Loitei a batalla excelente, acabei a carreira, mantívenme na fe. 8 A partir de agora, está reservada para min a coroa da xustiza que me vai dar o Señor, o xuíz xusto, como recompensa no día de xuízo*. Pero non só ma vai dar a min, senón tamén a tódolos que esperaron con moitas ganas que el aparecese.

9 Fai todo o posible por vir a verme pronto. 10 Porque Demas, que me abandonou polo amor que sentía por este sistema*, marchou para Tesalónica. Crescente marchou para Galacia e Tito para Dalmacia. 11 Só Lucas está comigo. Trae a Marcos contigo, porque me vai axudar moito* no ministerio. 12 A Tíquico mandeino a Éfeso. 13 Cando veñas, tráeme a capa que deixei en Troas na casa de Carpo, e tamén os rolos, sobre todo os pergamiños*.

14 Alexandre, o artesán do cobre, fíxome moito dano. Xehová* daralle o seu merecido polo que fixo. 15 Ten coidado con el ti tamén, porque se opuxo á nosa mensaxe con tódalas súas forzas.

16 Cando presentei a miña primeira defensa diante das autoridades, ninguén estivo ó meu lado, senón que todos me abandonaron. Que Deus os perdoe por iso. 17 Pero o Señor si que estivo ó meu lado e deume as forzas necesarias para predicar por completo o que di a palabra de Deus, e para que o escoitasen persoas de tódalas nacións. Ademais, fun rescatado da boca do león. 18 O Señor vaime rescatar de tódalas cousas malas e vaime salvar para formar parte do seu Reino celestial. Que el reciba a gloria para sempre. Amén.

19 Saúda da miña parte a Prisca e a Áquila, e ós da casa de Onesíforo.

20 Erasto quedou en Corinto e a Trófimo deixeino enfermo en Mileto. 21 Fai todo o posible por chegar antes do inverno.

Éubulo mándache saúdos, e tamén Pudente, Lino, Claudia e tódolos irmáns.

22 Que o Señor estea co bo espírito que demostras. Que a súa bondade inmerecida estea con vós.