CARTA A TITO

1 De parte de Paulo, escravo de Deus e apóstolo de Xesucristo de acordo coa fe dos que Deus escolleu e co coñecemento exacto da verdade, que está en harmonía coa devoción a Deus. 2 Todo isto baséase na esperanza da vida eterna que Deus prometeu hai moito tempo, e Deus non pode mentir. 3 Aínda así, ó seu debido tempo, el deu a coñecer a súa palabra mediante a predicación que se me encargou tal como mandou o noso Salvador, Deus. 4 Para Tito, que é coma un verdadeiro fillo para min, de acordo coa fe que temos en común:

Que teñas bondade inmerecida e paz de parte de Deus, o Pai, e de Cristo Xesús, o noso Salvador.

5 Deixeite en Creta para que corrixises as cousas que había que corrixir* e nomeases anciáns en cada cidade, de acordo coas instrucións que che dei: 6 o ancián debe ser un home libre de acusación, marido dunha soa muller, e con fillos crentes ós que non se lles poida acusar de cometer excesos* nin de ser rebeldes. 7 Como administrador* de Deus, o superintendente debe estar libre de acusación, non debe ser cabezón nin enfadarse con facilidade, non debe ser borracho, nin violento*, nin debe cobizar* ganancias deshonestas. 8 En vez diso, debe ser hospitalario, amar o que é bo, ter bo xuízo*, ser xusto e leal, e ter autocontrol. 9 No que ten que ver coa súa habilidade* para ensinar, debe apegarse firmemente á palabra fiel*, para que poida animar* a outros coa ensinanza beneficiosa* e censurar ós que a contradín.

10 Porque hai moitos homes que son rebeldes, sobre todo os que se aferran á circuncisión, que falan por falar e que enganan ós demais. 11 A eses homes hai que taparlles a boca, porque son os mesmos que están desestabilizando familias enteiras ó ensinar cousas que non deben para conseguir ganancias deshonestas. 12 Incluso un deles, o seu propio profeta, dixo: “Os cretenses son todos uns mentireiros, son coma animais salvaxes que fan dano, son uns lambóns e uns vagos”.

13 E isto é certo. Por iso, sígueos censurando* con severidade para que a súa fe estea forte 14 e non lles fagan caso ás historias falsas dos xudeus nin ós mandamentos dos homes que se apartan da verdade. 15 Todo é puro para os que son puros. Pero para os que están contaminados e non teñen fe, non hai nada puro porque teñen a mente e a conciencia contaminadas. 16 Afirman publicamente que coñecen a Deus pero coas súas accións demostran que o rechazan, porque eles son detestables e desobedientes, e non foron aprobados para facer ningún tipo de boa obra.

2 Pero ti sigue falando do que está de acordo coa ensinanza beneficiosa*. 2 Que os homes maiores sexan moderados nos seus hábitos e confiables*, que teñan bo xuízo e que a súa fe, o seu amor e o seu aguante sexan fortes. 3 Da mesma maneira, que as mulleres maiores se comporten dunha forma que lle dea honra a Deus, que non sexan calumniadoras, que non teñan o vicio de beber moito viño* e que sexan mestras do que está ben. 4 Así poderán aconsellar ás* mulleres máis novas para que amen os seus maridos e os seus fillos, 5 para que teñan bo xuízo e sexan puras*, para que coiden ben da súa casa* e sexan boas, e para que respecten a autoridade dos* seus maridos. Desta forma, non se poderá falar mal da palabra de Deus.

6 Da mesma maneira, sigue aconsellando ós homes máis novos para que teñan bo xuízo 7 e demostra que ti mesmo es un exemplo de boas obras en todo sentido. Tómate en serio a túa ensinanza e ensina o que é puro* 8 con palabras beneficiosas* que non se poidan criticar, para que os que se opoñen queden avergonzados por non ter nada negativo que dicir de nós. 9 Que os escravos respecten a autoridade dos* seus donos en tódalas cousas: que intenten agradarlles, que non lles contesten mal 10 e que non lles rouben, senón que demostren que se pode confiar completamente neles, para que lles dean honra en tódolos sentidos ás ensinanzas* do noso Salvador, Deus.

11 Porque Deus demostrou a súa bondade inmerecida traendo salvación a todo tipo de persoas. 12 Esta bondade inmerecida ensínanos a rechazar todo o que está en contra da vontade de Deus e os desexos do mundo, e a vivir con bo xuízo, xustiza e devoción a Deus no medio deste sistema*, 13 mentres esperamos que se cumpra a feliz esperanza e que tanto o gran Deus como o noso Salvador, Xesucristo, demostren a súa gloria. 14 El entregouse a si mesmo por nós para liberarnos* de todo tipo de maldade*, e para purificar para si mesmo un pobo que é a súa propiedade especial e que está desexando facer boas obras.

15 Sigue falando destas cousas, e aconsellando* e censurando con toda autoridade. Non deixes que ninguén te menosprece.

3 Síguelles recordando ós irmáns que obedezan e respecten a autoridade dos* gobernos e das autoridades, que estean dispostos a facer todo tipo de boas obras, 2 que non falen mal de ninguén, que non sexan conflitivos, que sexan razoables e que sexan sempre apracibles con todos. 3 Porque houbo un tempo no que nós tamén eramos insensatos e desobedientes, estabamos enganados e eramos escravos de diferentes desexos e praceres, levabamos unha vida chea de maldade e envexa, eramos detestables e odiabámonos uns ós outros.

4 Pero cando o noso Salvador, Deus, demostrou a súa bondade e o seu amor pola humanidade, 5 salvounos pola súa misericordia, non porque fixésemos cousas xustas. Salvounos lavándonos coa auga* que nos trouxo á vida e converténdonos nunha nova persoa por medio do espírito santo. 6 El derramou este espírito sobre nós de maneira abundante* por medio de Xesucristo, o noso Salvador. 7 Fixo isto para que, grazas á súa bondade inmerecida, puidésemos ser declarados xustos e así chegásemos a ser herdeiros de acordo coa esperanza de recibir vida eterna.

8 Isto que dixen é confiable e quero que sigas recalcando estes asuntos para que os que creron en Deus se centren en seguir facendo boas obras. Estas cousas son moi boas e benefician a todos.

9 Pero non te metas en discusións absurdas, nin en xenealoxías, nin en debates, nin en pelexas sobre a Lei, porque son cousas inútiles e non levan a nada. 10 Se un home promove unha seita* e non fai caso despois de darlle unha primeira e unha segunda advertencia*, recházao, 11 porque sabes que ese home desviouse do camiño e está pecando, e condénase a si mesmo.

12 Cando che mande a Ártemas ou a Tíquico, fai todo o posible por ir a verme a Nicópolis porque decidín pasar alí o inverno. 13 Fai todo o que poidas para darlles a Zenas, que é un experto na Lei, e a Apolos todo o que necesiten para que non lles falte nada na viaxe. 14 E que os nosos irmáns tamén aprendan a facer boas obras constantemente para que poidan axudar cando haxa unha necesidade urxente. Así poderán ser persoas produtivas*.

15 Tódolos que están comigo mándanche saúdos. Saúda da miña parte ós que nos teñen cariño e son crentes.

Que a bondade inmerecida de Deus estea con todos vós.