SEGUNDA CARTA DE PEDRO

1 De parte de Simón Pedro, escravo e apóstolo de Xesucristo, para os que conseguiron unha fe tan valiosa coma a nosa mediante a xustiza do noso Deus e do Salvador Xesucristo:

2 Que cada vez recibades máis bondade inmerecida e paz por medio dun coñecemento exacto de Deus e de Xesús, o noso Señor. 3 Porque o poder de Deus concedeunos* todo o necesario para vivir unha vida dedicada a el*, mediante o coñecemento exacto daquel que nos chamou pola súa gloria e bondade*. 4 Por medio desta gloria e bondade concedeunos* as promesas valiosas e grandiosas, para que grazas a elas poidades ser seres espirituais coma Deus, despois de escapar da corrupción do mundo causada polos malos desexos*.

5 Por esta mesma razón, esforzádevos ó máximo por engadir á vosa fe bondade*, á vosa bondade coñecemento, 6 ó voso coñecemento autocontrol, ó voso autocontrol aguante, ó voso aguante devoción a Deus*, 7 á vosa devoción a Deus cariño fraternal e ó voso cariño fraternal amor. 8 Porque se tedes estas cualidades en abundancia, impedirán que sexades inactivos ou improdutivos* no relacionado co coñecemento exacto do noso Señor Xesucristo.

9 Pero quen non ten estas cualidades está cego, porque está pechando os seus ollos para non ver a luz*, e esqueceu que se lle perdoaron* os pecados que cometeu hai moito tempo. 10 Polo tanto, irmáns, esforzádevos aínda máis por asegurarvos de que mantedes o voso privilexio de ser dos que foron chamados e escollidos, porque se seguides facendo estas cousas non fracasaredes nunca. 11 De feito, así darásevos unha entrada gloriosa no Reino eterno do noso Señor e Salvador Xesucristo.

12 Por iso, propúxenme recordarvos sempre estas cousas, aínda que xa as sabedes e estades firmes na verdade que aprendestes. 13 Pero penso que é apropiado que volas recorde outra vez mentres siga estando neste corpo humano*, 14 porque sei que pronto deixarei este corpo humano*, tal como mo fixo saber o noso Señor Xesucristo. 15 Sempre farei todo o posible para que sexades capaces de recordar por vós mesmos estas cousas despois de que eu marche.

16 Non, non vos demos a coñecer o poder e a presenza* do noso Señor Xesucristo baseándonos en contos falsos inventados con astucia, senón que vimos cos nosos propios ollos a súa gloria. 17 Porque el recibiu honra e gloria de parte de Deus, o Pai, cando a magnífica gloria lle dixo estas palabras: “Este é o meu querido Fillo. El ten a miña aprobación”. 18 Si, nós escoitamos estas palabras que viñan do ceo cando estabamos con el na montaña santa.

19 Por iso estamos máis seguros de que as profecías se cumprirán, e vós facedes ben en prestarlles atención, coma se fosen un candil que brilla nun lugar escuro nos vosos corazóns (ata que se faga de día e se levante a estrela da mañá*). 20 Porque, sobre todo, sabedes que ningunha profecía* das Escrituras vén dunha interpretación persoal. 21 De feito, nunca se fixo ningunha profecía por vontade humana, senón que os homes falaron de parte de Deus guiados* por espírito santo.

2 Pero tal como houbo profetas falsos entre o pobo de Israel, tamén haberá mestres falsos entre vós. Eles introducirán ás escondidas seitas* destrutivas e incluso rechazarán o dono* que os comprou. Desta maneira, farán que veña sobre eles unha destrución rápida. 2 Ademais, moitos imitarán a súa conduta descarada*, e por culpa deles falarase mal do camiño da verdade. 3 E con cobiza* aproveitaranse de vós usando palabras enganosas. Pero xa hai tempo que se decidiu a súa condena, e non se retrasará. A súa destrución é segura.

4 De feito, Deus non se contivo de castigar os anxos que pecaron, senón que os botou no Tártaro*, encadeounos en* profunda escuridade e reservounos para o xuízo. 5 Tampouco se contivo de castigar un mundo antigo, cando trouxo un diluvio sobre un mundo cheo de persoas malvadas* pero salvou a Noé, que era un predicador de xustiza, e a sete persoas máis. 6 Tamén condenou as cidades de Sodoma e Gomorra cando as queimou por completo ata que só quedaron cinzas. Iso serve de advertencia do que lle vai pasar á xente malvada*. 7 Pero rescatou o xusto Lot, que estaba moi angustiado pola conduta descarada* das persoas malvadas, 8 porque mentres vivía no medio deles, aquel home xusto sufría moito* polas cousas malas que vía e escoitaba tódolos días. 9 Polo tanto, Xehová* sabe como salvar das probas ós que lle son fieis*, pero reserva ós inxustos para que sexan destruídos no día de xuízo*, 10 sobre todo ós que buscan contaminar* o corpo doutros e desprezan a autoridade.

Como son atrevidos e cabezóns, non lles dá medo falar de maneira ofensiva dos gloriosos*. 11 En cambio, os anxos, aínda que son superiores en forza e poder, non os acusan con palabras ofensivas por respecto a* Xehová*. 12 Pero estes homes, que son coma animais irracionais que actúan por instinto e naceron para ser capturados e destruídos, falan de maneira ofensiva de cousas que non saben. As cousas malas que fan levaranos á destrución. 13 E serán castigados como consecuencia do seu mal comportamento.

Para eles é un pracer entregarse a unha vida de excesos, incluso en pleno día. Son coma manchas e defectos que desfrutan das* súas ensinanzas enganosas mentres celebran banquetes con vós. 14 Os seus ollos están cheos de adulterio, non son capaces de deixar de pecar e seducen ós que están débiles na fe*. O seu corazón está cheo de* cobiza*. Son fillos malditos. 15 Abandonaron o camiño recto e desviáronse. Seguiron o camiño de Balaam, o fillo de Beor, que amou a recompensa de facer o que está mal 16 pero que foi reprendido polo seu mal comportamento. Un animal de carga que non podía falar falou con voz humana e intentou impedir o comportamento insensato do profeta.

17 Eles son coma fontes sen auga e coma nubes levadas por unha tormenta moi forte, e espéralles a escuridade máis densa. 18 Din cousas que parecen impresionantes pero que en realidade non teñen ningún valor. Apelando ós desexos da carne e por medio de actos de conduta descarada*, seducen a persoas que escaparon hai pouco dos que fan o que está mal. 19 Aínda que vos prometen liberdade, eles mesmos son escravos da corrupción. Porque se alguén* te vence, convérteste no seu escravo. 20 De feito, se despois de escapar da contaminación do mundo grazas a un coñecemento exacto do Señor e Salvador Xesucristo se volven a involucrar nestas mesmas cousas e se deixan dominar por elas, acaban peor do que estaban ó principio. 21 Seríalles mellor que non chegasen a coñecer con exactitude o camiño da xustiza que coñecelo e despois apartarse do santo mandamento que recibiron. 22 Pasoulles o que di este proverbio* tan certo: “O can volveu ó seu propio vómito, e a porca que foi bañada volveu a tirarse no barro”.

3 Queridos irmáns, esta é a segunda carta que vos escribo e, igual que na primeira, recórdovos algúns asuntos para despertar a vosa capacidade de pensar con claridade, 2 para que recordedes o que dixeron no pasado os* santos profetas e o mandamento que deu o Señor e Salvador por medio dos vosos apóstolos. 3 Sobre todo, tedes que saber que nos últimos días* aparecerán burlóns coas súas burlas que actuarán seguindo os seus propios desexos, 4 e que dirán: “Onde está a súa prometida presenza*? Porque desde que os nosos antepasados morreron* todo segue exactamente igual que desde o principio da creación”.

5 Eles ignoran voluntariamente o feito de que hai moito tempo houbo uns ceos e unha terra establecida firmemente pola palabra de Deus fóra da auga e no medio das augas, 6 e que por medio destas cousas o mundo daquel tempo foi destruído cando foi inundado con auga. 7 Pero por esa mesma palabra, os ceos e a terra que existen agora están reservados para o lume ata o día de xuízo e da destrución da xente malvada*.

8 Pero, queridos irmáns, non vos esquezades de que para Xehová* un día é coma mil anos, e mil anos coma un día. 9 Xehová* non está retrasando o cumprimento da súa promesa, como pensan algunhas persoas. Todo o contrario, el é paciente con vós porque non desexa que ninguén sexa destruído, senón que todos se arrepintan*. 10 Pero o día de Xehová* virá coma un ladrón. Ese día os ceos desaparecerán cun ruído moi forte*, os elementos, que estarán moi quentes, disolveranse, e a terra e tódalas cousas que se fixeron nela quedarán ó descuberto.

11 Como todas estas cousas se van disolver desta maneira, pensade na clase de persoas que debedes ser! Debedes ter unha conduta santa e demostrar polos vosos feitos que tedes devoción a Deus, 12 mentres esperades e estades moi pendentes da* presenza do día de Xehová*. Nese día, os ceos serán destruídos polo lume e os elementos derreteranse pola intensa calor. 13 Pero hai uns ceos novos e unha terra nova que esperamos de acordo co que el prometeu, e neles reinará a xustiza.

14 Por iso, queridos irmáns, como estades esperando estas cousas, facede todo o posible para que ó final el vos encontre sen manchas, sen defectos e en paz. 15 Ademais, tede en conta que a paciencia do noso Señor significa salvación, tal como tamén vos escribiu o noso querido irmán Paulo de acordo coa sabedoría que recibiu. 16 De feito, el falouvos diso en tódalas súas cartas. Pero nelas hai algunhas cousas difíciles de entender que os ignorantes* e os que están débiles na fe* retorcen, igual que fan co resto das Escrituras, e isto levaraos á súa propia destrución.

17 Polo tanto, queridos irmáns, como xa sabedes estas cousas, mantédevos alerta para que non sexades desviados coma eles polas ensinanzas falsas* da xente malvada e deixedes de estar firmes*. 18 Máis ben, seguide vivindo de maneira que poidades recibir cada vez máis bondade inmerecida e coñecemento do noso Señor e Salvador Xesucristo. Que el reciba a gloria agora e ata o día da eternidade. Amén.