“Non nos apoucamos”

4:16-18

Imaxina que dúas familias viven nun edificio moi deteriorado. Unha delas vive en desacougo, pero á outra véselle feliz. A que se debe esta diferenza? A segunda familia trasladarase en breve a un fogar novo.

Inda que “toda a creación vén xemendo ata hoxe e coma con dores de parto”, os servos de Deus temos unha esperanza que nos dá azos (Rm. 8:22). Sabemos que os padecementos que poidamos experimentar, inda que se alonguen no tempo, son “transitorios e leves” se os comparamos coa vida eterna no mundo novo que Deus promete. Centrármonos nas promesas de Deus axudaranos a estar felices e a non rendernos.