Esperanza: Exerce verdadeira influencia na vida?

DANIEL só tiña 10 anos e xa levaba un loitando contra o cancro. Os médicos e os seus seres queridos xa perderan a esperanza, pero el non. Cría que chegaría a adulto, que se dedicaría á investigación e que axudaría a atopar a cura do cancro. Agardaba con especial optimismo a visita dun médico especializado no tipo de cancro que el padecía. Pero cando chegou o día, o doutor tivo que cancelar a visita debido ás inclemencias do tempo. Daniel desmoralizouse e, por primeira vez, mostrouse apático. Uns días despois faleceu.

Este caso relatouno un profesional médico que estudaba os efectos da esperanza e a desesperanza na saúde. Poida que ti tamén escoitases de casos semellantes. Por exemplo, unha persoa maior que está a piques de morrer e que arela a chegada de algo moi esperado e apreciado, quizais a visita dun ser querido ou algún aniversario. E ó pouco de que pase ese momento, a persoa morre. Que foi o que a mantivo con vida? É posible que a esperanza sexa unha forza tan poderosa como algúns cren?

Un número cada vez máis grande de investigadores médicos afirman que o optimismo, a esperanza e outras emocións positivas exercen unha poderosa influencia na vida e na saúde dunha persoa. Pero esta opinión non é unánime. Algúns descartan esas afirmacións tachándoas de teorías populares sen ningún rigor científico. Prefiren pensar que as causas das doenzas físicas son estritamente físicas.

Esta actitude escéptica cara á importancia da esperanza non é nova. Hai máis de dous mil anos, cando se lle pediu ao filósofo grego Aristóteles que definise a esperanza, el respondeu: “É un soño dun home esperto”. E máis recentemente, o estadista norteamericano Benjamin Franklin dixo en ton agre: “Quen vive esperando, morrerá xaxuando”.

Entón, cal é a verdade sobre a esperanza? Trátase sempre de simple ilusión, dunha maneira de buscar consolo en soños baleiros? Ou existe algunha razón válida para vela como algo máis, algo que todos precisamos para a nosa saúde e felicidade, que ten un fundamento verdadeiro e beneficios tanxibles?

Por que precisamos ter esperanza?

QUE pasaría se Daniel, o neno do artigo anterior, non perdese a esperanza? Superaría o cancro? Estaría vivo hoxe? É posible que nin sequera os defensores máis apaixonados da idea de que a esperanza pode mellorar a saúde se atrevesen a responder afirmativamente. E ese é un detalle importante: a esperanza non debe sobreestimarse. Non é un remedio que o cura todo, unha panacea.

Nunha entrevista realizada pola cadea CBS News, o doutor Nathan Cherney advertiu do perigo de esaxerar o poder da esperanza ó tratar con enfermos graves. Dixo: “Tivemos casos de maridos que lles reprochaban ás súas mulleres porque non meditaban bastante ou porque non eran o suficientemente optimistas. Ese modo de pensar crea unha falsa ilusión de control, e cando o enfermo non mellora, é coma se se lle dixese que non controlou o seu tumor ben dabondo, e iso non é xusto”.

O certo é que quen loita contra unha enfermidade terminal está a librar unha intensa e esgotadora batalla. O último que quererían facer os seus é engadirlle un sentimento de culpabilidade. Entón, deberiamos concluír que a esperanza non serve para nada?

Para nada. O mesmo doutor Cherney, por exemplo, é especialista en coidados paliativos, é dicir, tratamentos que, no canto de centrarse en combater a enfermidade ou tratar de prolongar a vida, van encamiñados a que a existencia do paciente sexa máis cómoda e agradable namentres dure a súa loita. Os profesionais dese campo médico cren firmemente no valor dos tratamentos que melloran o estado de ánimo, mesmo no caso dos enfermos máis graves. Hai abundante testemuño de que a esperanza pode facer iso e máis.

O valor da esperanza

“A esperanza é unha poderosa terapia”, afirma o doutor e xornalista médico W. Gifford-Jones, quen examinou varios estudos sobre o valor do apoio emocional que se lles brinda ós enfermos terminais. Dise que este tipo de apoio axuda ós pacientes a manter a esperanza e o optimismo. Un estudo efectuado en 1989 mostrou que os pacientes que recibiron tal apoio sobreviviron máis tempo. Malia que unha investigación máis recente non foi tan contundente, en xeral os estudos confirmaron que os pacientes que reciben apoio emocional sofren menos depresión e dor que os demais.

Examinemos outra investigación sobre os efectos do optimismo e do pesimismo na cardiopatía isquémica. Avaliouse meticulosamente a máis de mil trescentos homes para ver se tiñan unha actitude optimista ou pesimista sobre a vida. Dez anos despois avaliáronse de novo, e descubriuse que máis dun 12% deles padeceran algún tipo de cardiopatía isquémica. Destes, case o dobre eran pesimistas. Laura Kubzansky, profesora adxunta de saúde e conduta social da Facultade de Saúde Pública de Harvard, comenta: “Case tódalas evidencias que apoiaban a idea de que ‘o modo de pensar positivo’ é bo para a saúde eran anecdóticas. Este estudo proporciona algunhas das primeiras probas realmente médicas sobre a veracidade deste criterio no ámbito das cardiopatías”.

Algunhas investigacións demostraron que quen pensa que ten mala saúde tarda máis en recuperarse dunha operación cós que consideran que o seu estado é óptimo. Mesmo se viu unha relación entre o optimismo e a lonxevidade. Un estudo examinou como lles afectan ós maiores os criterios positivos e negativos sobre o envellecemento. Cando se expuxo a persoas maiores a mensaxes breves que asociaban a vellez cunha maior sabedoría e experiencia, camiñaban con máis enerxía. De feito, a melloría era comparable á obtida tras doce semanas de exercicios de fortalecemento.

A que se debe que emocións coma a esperanza, o optimismo e unha actitude positiva parezan beneficiar a saúde? Poida que a medicina e a ciencia aínda non comprendan dabondo a mente e o organismo humano para ofrecer respostas definitivas. Pero os especialistas que investigan o tema poden facer conxecturas con certa base. Por exemplo, un profesor de neuroloxía indica: “É agradable estar feliz e esperanzado. É un estado positivo que produce moi pouca tensión e beneficia moito o organismo. É outra cousa na que un pode poñer da súa parte para manterse saudable”.

Esta idea quizais pareza innovadora para algúns médicos, psicólogos e científicos, pero non para os estudantes da Biblia. Hai case tres mil anos, o sabio rei Salomón escribiu o seguinte por inspiración divina: “Ánimo ledo, corpo rufo; o espírito abatido seca a cana dos ósos” (Proverbios 17:22). Que declaración tan equilibrada! Non di que o ánimo ledo vaia curar tódalas doenzas, simplemente que fai que un teña o “corpo rufo” ou san.

De feito, cabería preguntar: Se a esperanza fose un medicamento, que médico non a receitaría? Ademais, a esperanza ten beneficios que van moito máis aló do ámbito da saúde.

Os efectos do optimismo e o pesimismo na nosa vida

Os investigadores descubriron que as persoas optimistas obteñen moitos beneficios da súa actitude positiva. Adoitan render máis nos seus estudos, no traballo e ata nos deportes. Por exemplo, realizouse unha investigación cun equipo feminino de atletismo. Os adestradores achegaron avaliacións completas das aptitudes estritamente atléticas das mulleres; ó mesmo tempo, elas mesmas foron entrevistadas e avaliouse o seu nivel de esperanza. Ó final, o grao de esperanza das atletas contribuíu máis a predicir o seu rendemento que todos os datos recompilados polos seus adestradores. Por que inflúe tanto a esperanza?

Aprendeuse moito ó estudar o contrario do optimismo: o pesimismo. Durante a década de 1960 descubriuse algo inesperado sobre a conduta dos animais que fixo que os investigadores acuñasen a expresión “resignación aprendida”. Estes observaron que os seres humanos tamén podían padecer unha síndrome similar. Por exemplo, expúxose a unha serie de individuos a un ruído desagradable e díxoselles que podían detelo aprendendo a pulsar uns botóns en certa secuencia. Todos lograron facelo.

Repetiuse a proba con outros individuos, pero cando pulsaron os botóns, o ruído non desapareceu. Como era de esperar, moitos participantes da segunda proba resignáronse. En probas posteriores dubidaron en tomar calquera tipo de acción, pois estaban convencidos de que nada do que fixesen cambiaría a situación. Pero mesmo nese segundo grupo, os optimistas non cederon a ese sentimento de resignación.

O doutor Martin Seligman, que axudou a preparar algúns daqueles primeiros experimentos, viuse impulsado a dedicarse ó estudo do optimismo e o pesimismo. Afondou no modo de pensar das persoas con tendencia á resignación e concluíu que tal actitude negativa lles dificulta moitas das actividades da vida e mesmo lles impide realizalas. Seligman resume o pensar pesimista e os seus efectos con estas palabras: “Vinte e cinco anos de estudo convencéronme de que se habitualmente cremos, como fai o pesimista, que as desgrazas ocorren pola nosa culpa, que son de carácter permanente e que afectarán a todo o que fagamos, acabaremos sufrindo máis desgrazas que os que non pensan así”.

De novo, esas conclusións poden parecerlles novas a algunhas persoas, pero ós estudantes da Biblia resúltanlles familiares. Un proverbio di: “Se te mostras feble no tempo da proba, feble era a túa forza” (Proverbios 24:10). En efecto, a Biblia mostra claramente que o desánimo e o consecuente modo de pensar negativo, restarannos poder para actuar. Entón, que podemos facer para combater o pesimismo e cultivar máis optimismo e esperanza?

[Imaxe]

A esperanza pode facer moito ben

Podes loitar contra o pesimismo

COMO ves ti os reveses da vida? Moitos expertos cren que a resposta a esa pregunta di moito de se somos optimistas ou pesimistas. Todos temos dificultades na vida, uns máis que outros. Pero, por que algunhas persoas parece que superan os reveses con ánimo, listas para seguir adiante, mentres que outras se renden ante o mínimo obstáculo?

Por exemplo, imaxina que estás buscando traballo. Vas a unha entrevista, e non te contratan. Como te sentes? Podes tomalo como algo persoal e velo como un problema permanente e pensar: “Ninguén contrataría alguén coma min. Nunca vou conseguir traballo”. Ou, peor aínda, poderías permitir que este único revés influíse en todo aspecto da túa vida e te levase a pensar: “Son un completo fracaso. Non sirvo para nada”. Ámbalas dúas reaccións denotan un patente pesimismo.

Como loitar contra o pesimismo

Como podes loitar contra o pesimismo? En primeiro lugar, é moi importante que aprendas a recoñecer eses pensamentos negativos. O seguinte paso é loitar contra eles. Busca outras explicacións razoables. Por exemplo, será certo que non te aceptaron porque ninguén contrataría alguén coma ti, ou pode que simplemente se debese a que a empresa buscaba unha persoa con outro tipo de preparación?

Pensa en feitos concretos e identifica os pensamentos pesimistas que puidesen cualificarse de reaccións exaxeradas. Significa que nos rexeitasen nunha ocasión que somos un completo fracaso, ou podemos pensar noutros ámbitos da vida, como as actividades espirituais, as relacións familiares ou as amizades, nos que nos desenvolvemos bastante ben? Aprende a evitar o catastrofismo, non prognostiques finais desastrosos para tódalas situacións. Ó fin e ó cabo, podemos ter a certeza de que nunca imos atopar traballo? Tamén existen outras vías para rexeitar os pensamentos negativos.

Actitude positiva sobre as metas

Nos últimos anos, os investigadores optaron por definir a esperanza dunha maneira interesante, pero algo restrinxida: din que consiste en crer que poderemos alcanzar as nosas metas. Como se mostrará no seguinte artigo, a esperanza é moito máis que iso, pero esta definición axúdanos de varias maneiras. Por exemplo, se nos centramos neste aspecto da esperanza, poderemos cultivar unha actitude máis positiva sobre as metas.

Para crer que poderemos alcanzar as nosas metas futuras, necesitamos ter o costume de poñernos metas e alcanzalas. Se nos damos conta de que non temos ese costume, pagaría a pena que pensásemos seriamente na clase de obxectivos que nos fixamos. En primeiro lugar, temos algún obxectivo? É moi fácil que quedemos atrapados na rutina e nas nosas ocupacións sen deternos a pensar no que realmente queremos da vida, no que ten máis importancia para nós. Sobre este principio práctico de establecer prioridades específicas, a Biblia xa aconsellou hai moito tempo que nos aseguremos de que cousas son as máis importantes (Filipenses 1:10).

Unha vez establecidas as nosas prioridades, resulta máis fácil escoller algúns obxectivos clave en diversos campos, sexa nas nosas actividades relixiosas, familiares ou no resto da nosa vida. Pero é esencial que ó principio non nos poñamos demasiados obxectivos e que escollamos aqueles que poidamos alcanzar facilmente. De non ser así, poderiamos desanimarnos e darnos por vencidos. Polo tanto, adoita ser mellor dividir os obxectivos complexos e a longo prazo noutros máis sinxelos e a curto prazo.

Segundo un antigo dito, “querer é poder”. E ten bastante razón. Cando escollemos os nosos obxectivos principais, necesitamos forza de vontade, o desexo e a determinación, para loitar a fin de alcanzalos. Podemos fortalecer dita determinación reflexionando no valor das nosas metas e nos beneficios que obteremos ó alcanzalas. E inda que loxicamente xurdirán obstáculos, debemos velos como retos en lugar de como impedimentos.

Agora ben, tamén temos que pensar en maneiras prácticas de lograr os nosos obxectivos. O autor C. R. Snyder, que efectuou un extenso estudo sobre o valor da esperanza, propón que se pense en diversas maneiras de alcanzar un obxectivo. Dese xeito, se unha maneira non produce os resultados desexados, poderemos recorrer a outra e a outra ata alcanzar o noso obxectivo.

Snyder tamén recomenda que saibamos determinar cando cambiar unha meta por outra. Se non logramos alcanzar o noso obxectivo por ningún medio, darlle voltas ó asunto só nos desanimará. Pola contra, se o cambiamos por outro máis realista, teremos algo máis no que cifrar a nosa esperanza.

Na Biblia atopamos un exemplo do que podemos aprender moito. O rei David anhelaba construír un templo para o seu Deus, Xehová, pero El díxolle que sería o seu fillo Salomón quen tería ese privilexio. Ante aquela decepción, David non se molestou nin tratou de persistir no seu desexo, senón que cambiou os seus obxectivos. Centrou as súas enerxías en recoller os fondos e os materiais que o seu fillo necesitaría para construír o templo (1 Reis 8:17-19; 1 Crónicas 29:3-7).

Agora ben, inda se conseguimos aumentar a esperanza loitando contra o pesimismo e cultivando unha actitude positiva sobre as metas, pode que aínda esteamos moi faltos de esperanza. Por que? Porque moita da desesperanza que nos afecta procede de factores sobre os que non temos ningún control. Cando pensamos nos angustiosos problemas que aflixen a humanidade: a pobreza, as guerras, as inxustizas, a constante ameaza da enfermidade e a morte, como podemos manter o optimismo?

[Imaxe]

Se non che dan o posto de traballo que desexas, chegas á conclusión de que nunca conseguirás traballo?

[Imaxe]

O rei David foi flexible coas súas metas

Onde podes atopar verdadeira esperanza?

IMAXINA que se che para o reloxo e parece que se estragou. Cando te pos a buscar un reloxeiro para que cho arranxe, atopas moitos anuncios prometedores, pero algúns son contraditorios. Entón, descobres que o enxeñoso home que hai anos deseñou ese modelo particular de reloxo é veciño teu, e que ademais está disposto a repararcho sen custo ningún. É fácil deducir a que reloxeiro vas acudir, non si?

Agora compara ese reloxo coa túa esperanza. Se te dás conta de que a estás perdendo, como lle pasa a moitos nestes tempos difíciles, onde buscarás axuda? Hai infinidade de persoas que afirman que poden solucionar o problema, pero as súas incontables suxestións resultan confusas e contraditorias. Entón, por que non acudir a Aquel que deseñou o ser humano coa capacidade de ter esperanza? A Biblia di que “non está lonxe de cada un de nós” e que está moi disposto a axudarnos (Feitos 17:27; 1 Pedro 5:7).

Unha definición máis ampla da esperanza

O concepto bíblico da esperanza é máis amplo e profundo có que utilizan polo xeral os médicos, científicos e psicólogos da actualidade. Os termos dos idiomas orixinais nos que se escribiu a Biblia e que se traducen por “esperanza” transmiten a idea de ansiar ou de esperar o ben. A esperanza consta basicamente de dous elementos: o desexo de algo bo e o fundamento para crer que ese algo bo vai vir. A esperanza que ofrece a Biblia non consiste só en ilusións baleiras. Baséase solidamente en feitos e probas.

Neste aspecto é semellante á fe, que non consiste en simple credulidade, debe basearse en probas (Hebreos 11:1). Pero as Escrituras distinguen a fe da esperanza (1 Corintios 13:13).

Pensa no seguinte exemplo: cando lle pides un favor a un amigo de confianza, tes a esperanza de que te axude. Esa esperanza non carece de base, pois tes fe nese amigo, coñécelo ben e presenciaches os seus actos de bondade e xenerosidade no pasado. A túa fe e a túa esperanza están moi relacionadas, incluso son interdependentes, pero non son exactamente o mesmo. Como podes cultivar esa clase de esperanza en Deus?

A base da esperanza

Deus é a fonte da verdadeira esperanza. De feito, en tempos bíblicos chamábanlle a “Esperanza de Israel” (Xeremías 14:8). Toda esperanza fiable que tiña o seu pobo procedía del, polo que se podía dicir que el era a súa esperanza. Esta esperanza non consistía só en desexar algo. Deus deulles unha base sólida para que tivesen esperanza. Ó tratar con eles ó longo dos séculos, chegou a ter a reputación de cumprir sempre as súas promesas. Xosué, líder de Israel, díxolle ó pobo: “Recoñece con todo o corazón e con toda a alma que non fallou unha soa das promesas que vos fixo o Señor, o voso Deus” (Xosué 23:14).

Miles de anos despois, Xehová segue a ter a mesma reputación. A Biblia está chea de promesas sobresaíntes de Deus e tamén contén o rexistro histórico exacto do seu cumprimento. As súas promesas proféticas son tan fiables que ás veces están redactadas como se xa estivesen cumpridas antes de pronuncialas.

Esa é a razón pola que podemos chamarlle á Biblia o libro da esperanza. A medida que estudes o como actúa Deus coa humanidade, aumentarán as razóns para poñer a túa esperanza nel. O apóstolo Paulo escribiu: “Todo canto antigamente se escribiu, escribiuse para a nosa instrucción: para que entre a nosa paciencia e o consolo que dan as Escrituras, manteñámo-la esperanza” (Romanos 15:4).

Que esperanza nos ofrece Deus?

Cando sentimos a maior necesidade de ter esperanza? Verdade que é cando nos enfrontamos á morte? Pero, no caso de moitas persoas, é precisamente cando perden un dos seus na morte cando lles resulta máis difícil ter esperanza. Ó fin e ó cabo, que podería ser máis desesperanzador cá morte? Perséguenos inevitablemente a todos sen excepción. Só podemos eludila por un tempo, e é imposible alterar os seus efectos. Con razón a Biblia lle chama “o derradeiro inimigo” (1 Corintios 15:26).

Entón, como atopar esperanza ante a morte? Pois, o versículo bíblico que lle chama o derradeiro inimigo tamén di que será destruído. Xehová Deus é máis poderoso cá morte, e demostrouno en moitas ocasións. Como? Resucitando as persoas. A Biblia narra nove casos nos que Deus usou o seu poder para devolverlles a vida a persoas que morreran.

Nunha ocasión especial, Xehová outorgoulle ó seu Fillo, Xesús, o poder de resucitar a Lázaro, un querido amigo seu que levaba catro días morto. Xesús non o fixo ás agachadas, senón abertamente, diante dunha multitude (Xoán 11:38-48, 53; 12:9, 10).

Poida que te preguntes por que se resucitou a aquelas persoas, se ó fin e ó cabo se fixeron vellas e finalmente volveron morrer. Iso é certo, pero grazas os relatos fiables daquelas resurreccións podemos ter máis ca un simple desexo de que os nosos seres queridos volvan a vivir: temos razóns para crer que resucitarán. Noutras palabras, temos unha esperanza verdadeira.

Xesús dixo: “Eu son a resurrección e a vida” (Xoán 11:25). É a el a quen Xehová lle dará o poder de resucitar as persoas a escala mundial. Tamén asegurou: “Chega o momento en que tódolos que están nos sepulcros escoitarán a súa voz; e sairán” (Xoán 5:28, 29). En efecto, tódolos que descansan na sepultura teñen a perspectiva de ser resucitados para vivir nunha Terra paradisíaca.

O profeta Isaías describiu a resurrección con estas conmovedoras palabras: “Revivirán os teus mortos, o meu cadáver resucitará, espertarán e brincarán de alegría os habitantes do po. Rosada de nacementos é a túa rosada, o Xeol dará a luz os mortos” (Isaías 26:19).

Verdade que resulta consoladora esta promesa? Os mortos atópanse na situación máis segura que alguén poida imaxinar, protexidos coma unha criatura na matriz da súa nai. De feito, os que descansan na sepultura están perfectamente resgardados na ilimitada memoria do Deus todopoderoso (Lucas 20:37, 38). E pronto serán resucitados para que vivan nun mundo feliz e acolledor, tal como un bebé que acaba de nacer é recibido por unha familia que o espera con cariño. De maneira que, ata cando afrontamos a morte, hai esperanza.

O que a esperanza pode facer por ti

Paulo ensínanos moito acerca do valor da esperanza. Mencionouna como unha parte fundamental da armadura espiritual: o casco (1 Tesalonicenses 5:8). Que quixo dicir con iso? En tempos bíblicos, os soldados que entraban en batalla levaban posto un casco de metal, xeralmente sobre un gorro de feltro ou de coiro. Grazas ó casco, a maior parte dos golpes que recibían na cabeza non resultaban mortais. Polo tanto, tal coma un casco protexe a cabeza, a esperanza protexe a mente, a capacidade de pensar. Se temos unha esperanza sólida en harmonía cos propósitos de Deus, nin o pánico nin a desesperación nos quitarán a paz mental cando afrontemos dificultades. Quen non necesita esa clase de casco?

Paulo utilizou outro exemplo gráfico sobre a esperanza que está vinculada á vontade de Deus. Dixo que era “coma unha áncora de salvación, segura e firme” (Hebreos 6:19). Como supervivente de máis dun naufraxio, Paulo coñecía ben o valor dunha áncora. Cando se achegaba unha tempestade, a tripulación botaba a áncora. Se esta se agarraba firmemente ó fondo, o barco tiña a posibilidade de aguantar a tormenta sen sufrir moitos danos, en lugar de ser arrastrado cara á costa e bater contra as rocas.

De igual maneira, se as promesas de Deus son para ti unha esperanza “segura e firme”, esta esperanza pode axudarche a capear o temporal dos tempos nos que vivimos. Xehová promete que pronto virá o día no que a humanidade xa non sufrirá por causa das guerras, a criminalidade, a tristeza e nin sequera da morte (ver o recadro da páxina 10). Aferrarnos a esa esperanza pode axudarnos a evitar o desastre, pois dános o incentivo que necesitamos para rexernos polas normas de Deus en lugar de ceder ó espírito caótico e inmoral que tanto abunda hoxe no mundo.

A esperanza que Xehová ofrece tamén está ó teu alcance. El desexa que vivas a vida que quería para ti. Quere que “tódolos homes se salven”. Como? En primeiro lugar, toda persoa debe chegar “ó coñecemento da verdade” (1 Timoteo 2:4). Os editores desta revista anímante a adquirir ese coñecemento relacionado coa verdade da Palabra de Deus que che pode dar a vida. A esperanza que Deus che aportará dese xeito é moi superior a calquera esperanza que poida ofrecerche este mundo.

Con esta esperanza, non temos por que ceder á resignación, pois Deus pode darnos as forzas necesarias para alcanzar calquera meta que estea en harmonía coa súa vontade (2 Corintios 4:7; Filipenses 4:13). Non é esta a clase de esperanza que necesitamos? De maneira que se che falta esperanza e a estiveches a buscar, anímate, está ó teu alcance. Podes atopala.

[Recadro/Imaxe]

Razóns para ter esperanza

As seguintes pasaxes da Biblia poden axudarche a cultivar a esperanza:

◼ Deus promete un futuro feliz

A súa Palabra di que a Terra enteira chegará a ser un paraíso habitado por unha inmensa familia unida e feliz (Salmo 37:11, 29; Isaías 25:8; Apocalipse 21:3, 4).

◼ Deus non pode mentir

El detesta todo tipo de mentira. Xehová é infinitamente santo e puro, por iso lle resulta imposible mentir (Proverbios 6:16-19; Isaías 6:2, 3; Tito 1:2; Hebreos 6:18).

◼ Deus ten poder infinito

Só Xehová é todopoderoso. Non hai nada en todo o Universo que poida impedir que cumpra as súas promesas (Éxodo 15:11; Isaías 40:25, 26).

◼ Deus desexa que vivas para sempre

(Xoán 3:16; 1 Timoteo 2:3, 4)

◼ Deus míranos con esperanza

El opta por fixarse nas nosas boas calidades e accións, non nos nosos defectos e erros (Salmo 103:12-14; 130:3; Hebreos 6:10). Ten a esperanza de que actuemos ben, e alégrase cando o facemos (Proverbios 27:11).

◼ Deus promete que che axudará a alcanzar bos obxectivos

Os seus servos non temos por que sentirnos indefensos. Deus concédenos con xenerosidade o seus espírito santo, a forza máis poderosa que existe, para axudarnos (Filipenses 4:13).

◼ Deus merece que poñamos a nosa esperanza nel

El sempre di a verdade, é totalmente de fiar, xamais te decepcionará (Salmo 25:3).

[Imaxe]

Tal como un casco protexe a cabeza, a esperanza protexe a mente

[Imaxe]

Igual que unha áncora, a esperanza ben fundada pode dar estabilidade

[Recoñecementos]

Por xentileza de René Seindal/Su concessione del Museo Archeologico Regionale A. Salinas di Palermo