“Chegaron todos a terra sans e salvos” (Feitos 27:27-44)

16, 17. a) Que ocasión aproveitou Paulo para orar, e que efecto tivo? b) Como se cumpriu o que predixera Paulo?

¹⁶ Despois de dúas semanas aterradoras nas que o barco viaxou uns 870 quilómetros á deriva, os mariñeiros notan un cambio, quizais porque escoitan as ondas romper contra a costa. Entón deciden botar as áncoras dende a popa para evitar que os arrastre a corrente e para poñer a proa mirando cara a terra firme. Desta forma quizais sexan capaces de dirixir a embarcación cara á praia para facela encaiar alí. Neste momento os mariñeiros intentan abandonar o barco pero os soldados impídenllelo. Paulo dilles ó oficial do exército e ós soldados: “Se estes homes non quedan no barco, non vos ides poder salvar”. Agora que o barco está un pouco máis estable, o apóstolo anímaos a comer algo e asegúralles outra vez que todos van sobrevivir. Entón “deulle grazas a Deus diante de todos” (Feit. 27:31, 35). Ó darlle grazas a Deus, Paulo púxolles un bo exemplo a Lucas e a Aristarco, e tamén ós cristiáns da actualidade. Son as túas oracións públicas unha fonte de ánimo e consolo para outros?