ΑΣΜΑ ΑΣΜΑΤΩΝ
1 Το άσμα των ασμάτων,* το οποίο είναι του Σολομώντα:+
2 «Φίλησέ με με τα φιλιά του στόματός σου,
γιατί οι εκδηλώσεις της αγάπης σου είναι καλύτερες από κρασί.+
3 Η ευωδιά των μύρων σου είναι γλυκιά.+
Το όνομά σου είναι σαν χυμένο μύρο.+
Να γιατί σε αγαπούν οι κοπέλες.
4 Πάρε με μαζί σου* και ας τρέξουμε.
Ο βασιλιάς με έχει φέρει στα εσωτερικά του δωμάτια!
Ας ευφρανθούμε και ας χαρούμε μαζί.
Ας παινέψουμε* τις εκδηλώσεις της αγάπης σου πιο πολύ από το κρασί.
Δίκαια σε αγαπούν.*
5 Και αν είμαι μελαμψή,* είμαι ωραία, κόρες της Ιερουσαλήμ,
σαν τις σκηνές του Κηδάρ,+ σαν τα υφάσματα των σκηνών+ του Σολομώντα.
6 Μη βλέπετε που είμαι μαυρισμένη,
επειδή με είδε ο ήλιος.
Οι γιοι της μητέρας μου θύμωσαν μαζί μου·
με έβαλαν να φυλάω τα αμπέλια,
αλλά το δικό μου αμπέλι δεν το φύλαξα.
Πού το βάζεις να ξαπλώσει το μεσημέρι;
Γιατί να είμαι σαν γυναίκα πεπλοφορεμένη*
ανάμεσα στα κοπάδια των συντρόφων σου;»
8 «Αν δεν το ξέρεις, εσύ η ομορφότερη των γυναικών,
ακολούθησε τα χνάρια του κοπαδιού
και βόσκησε τα κατσικάκια σου δίπλα στις σκηνές των βοσκών».
9 «Μοιάζεις, αγαπημένη μου, με φοράδα* ανάμεσα στα άρματα του Φαραώ.+
10 Τα μάγουλά σου είναι ωραία με τα στολίδια,*
ο λαιμός σου με τα περιδέραια από χάντρες.
11 Θα σου φτιάξουμε χρυσά κοσμήματα*
με στολίσματα από ασήμι».
13 Ο καλός μου είναι για εμένα σαν αρωματικό σακουλάκι με σμύρνα+
που μένει όλη νύχτα ανάμεσα στα στήθη μου.
15 «Τι όμορφη που είσαι, αγαπημένη μου!
Τι όμορφη που είσαι! Τα μάτια σου είναι μάτια περιστεριών».+
16 «Τι όμορφος που είσαι, αγαπημένε μου, και τι ευχάριστος!+
Το κρεβάτι μας είναι ανάμεσα στις φυλλωσιές.
17 Τα δοκάρια του σπιτιού* μας είναι κέδροι,
οι δοκοί της οροφής μας άρκευθοι.
2 «Σαν κρίνο ανάμεσα στα αγκάθια
είναι η αγαπημένη μου ανάμεσα στις κόρες».
3 «Σαν μηλιά ανάμεσα στα δέντρα του δάσους,
έτσι είναι ο αγαπημένος μου ανάμεσα στους γιους.
Ποθώ να καθίσω στον ίσκιο του,
και ο καρπός του είναι γλυκός για εμένα.
4 Με έφερε στο σπίτι του συμποσίου,*
και η αγάπη του κυμάτιζε σαν λάβαρο από πάνω μου.
5 Φέρτε μου σταφιδόπιτες να αναζωογονηθώ·+
δώστε μου μήλα για να πάρω δύναμη,
επειδή είμαι λαβωμένη από αγάπη.
6 Το αριστερό του χέρι είναι προσκέφαλό μου,
και το δεξί του χέρι με αγκαλιάζει.+
7 Σας ορκίζω, κόρες της Ιερουσαλήμ,
στις γαζέλες+ και στις ελαφίνες του αγρού,
να μην ξυπνήσετε ούτε να ξεσηκώσετε την αγάπη μέσα μου ώσπου να το θελήσει από μόνη της.+
8 Ακούω τον καλό μου!
Να τος! Έρχεται,
ανεβαίνοντας στα βουνά, δρασκελίζοντας τους λόφους.
9 Ο αγαπημένος μου μοιάζει με γαζέλα, με ελαφάκι.+
Να τος! Στέκεται πίσω από τον τοίχο μας,
βλέπει μέσα από τα παράθυρα,
κοιτάζει μέσα από τα καφασωτά.
10 Ο αγαπημένος μου μιλάει και μου λέει:
“Σήκω, αγάπη μου,
ομορφιά μου, έλα μαζί μου.
11 Πάει ο χειμώνας,* πέρασε.
Οι βροχές σταμάτησαν, τελείωσαν.
12 Λουλούδια φάνηκαν στη γη,+
ήρθε ο καιρός για κλάδεμα,+
και η λαλιά του τρυγονιού ακούγεται στη γη μας.+
13 Στη συκιά ωριμάζουν τα πρώιμα σύκα·+
τα κλήματα είναι ανθισμένα και μοσχοβολούν.
Σήκω, αγάπη μου, και έλα.
Ομορφιά μου, έλα μαζί μου.
14 Περιστέρα μου, στα καταφύγια του βράχου,+
μέσα στις σχισμές του γκρεμού,
άφησέ με να σε δω και να ακούσω τη φωνή σου,+
γιατί η φωνή σου είναι γλυκιά και η όψη σου ωραία”».+
15 «Πιάστε μας τις αλεπούδες,
τις αλεπουδίτσες που ρημάζουν τα αμπέλια,
επειδή τα αμπέλια μας είναι ανθισμένα».
16 «Ο αγαπημένος μου είναι δικός μου και εγώ είμαι δική του.+
Βόσκει το κοπάδι του+ μέσα στα κρίνα.+
17 Μέχρι να φυσήξει αεράκι* και να χαθούν οι σκιές,
γύρισε γρήγορα, αγαπημένε μου,
Τον αναζήτησα αλλά δεν τον βρήκα.+
2 Θα σηκωθώ και θα γυρίσω όλη την πόλη·
στους δρόμους και στις πλατείες,
ας αναζητήσω εκείνον που αγαπώ.*
Τον αναζήτησα αλλά δεν τον βρήκα.
3 Με βρήκαν οι φρουροί που περιπολούσαν στην πόλη.+
“Μήπως είδατε εκείνον που αγαπώ;”*
4 Πριν καλά καλά τους προσπεράσω,
βρήκα εκείνον που αγαπώ.*
Τον έπιασα σφιχτά και δεν τον άφησα
ώσπου τον έφερα στο σπίτι της μητέρας μου,+
στο εσωτερικό δωμάτιο εκείνης που με συνέλαβε.
5 Σας ορκίζω, κόρες της Ιερουσαλήμ,
στις γαζέλες και στις ελαφίνες του αγρού,
να μην ξυπνήσετε ούτε να ξεσηκώσετε την αγάπη μέσα μου ώσπου να το θελήσει από μόνη της».+
6 «Τι είναι αυτό που ανεβαίνει από την έρημο σαν στήλες καπνού,
αρωματισμένο με σμύρνα και λιβάνι,
με όλες τις αρωματικές σκόνες των εμπόρων;»+
7 «Δείτε! Είναι το φορητό ανάκλιντρο* του Σολομώντα.
Εξήντα κραταιοί άντρες είναι γύρω του,
από τους κραταιούς άντρες του Ισραήλ,+
8 όλοι τους οπλισμένοι με σπαθί,
εκπαιδευμένοι για πόλεμο,
ο καθένας με το σπαθί του στο πλάι του,
έτοιμοι για τους κινδύνους της νύχτας».
9 «Είναι το φορητό ανάκλιντρο του βασιλιά Σολομώντα
που το έφτιαξε για τον εαυτό του από τα δέντρα του Λιβάνου.+
10 Τους στύλους του τους έφτιαξε από ασήμι,
τα στηρίγματά του από χρυσάφι.
Το κάθισμά του είναι από πορφυρό μαλλί·
το εσωτερικό του το διακόσμησαν με αγάπη
οι κόρες της Ιερουσαλήμ».
11 «Βγείτε, κόρες της Σιών,
να δείτε τον βασιλιά Σολομώντα
με το γαμήλιο στέμμα* που του έφτιαξε η μητέρα του+
την ημέρα του γάμου του,
την ημέρα της χαράς της καρδιάς του».
4 «Τι όμορφη που είσαι, αγαπημένη μου!
Τι όμορφη που είσαι!
Τα μάτια σου είναι μάτια περιστεριών πίσω από το πέπλο σου.
Τα μαλλιά σου είναι σαν κοπάδι από κατσίκια
που κατηφορίζουν γοργά από τα βουνά της Γαλαάδ.+
2 Τα δόντια σου είναι σαν κοπάδι από φρεσκοκουρεμένα πρόβατα
που μόλις τα έχουν πλύνει,
που όλα γεννούν δίδυμα,
και κανένα δεν έχει χάσει τα μικρά του.
3 Τα χείλη σου είναι σαν κατακόκκινη κλωστή,
και η λαλιά σου ευχάριστη.
Σαν δυο κομμάτια ρόδι
είναι τα μάγουλά σου* πίσω από το πέπλο σου.
4 Ο λαιμός σου+ είναι σαν τον πύργο του Δαβίδ,+
τον χτισμένο με στρώματα πέτρας,
πάνω στον οποίο κρέμονται χίλιες ασπίδες,
όλες οι στρογγυλές ασπίδες των κραταιών αντρών.+
6 «Μέχρι να φυσήξει αεράκι* και να χαθούν οι σκιές,
θα τραβήξω για το βουνό της σμύρνας
και τον λόφο του λιβανιού».+
7 «Είσαι πανέμορφη, αγαπημένη μου,+
ψεγάδι δεν έχεις πάνω σου.
8 Έλα μαζί μου από τον Λίβανο, νύφη μου,
έλα μαζί μου από τον Λίβανο.+
Κατέβα από την κορυφή του Αμανά,*
από την κορυφή του Σενίρ, την κορυφή του Αερμών,+
από τις φωλιές των λιονταριών, από τα βουνά των λεοπαρδάλεων.
9 Μου έκλεψες την καρδιά,+ αδελφή μου, νύφη μου,
μου έκλεψες την καρδιά με ένα σου βλέμμα,
με ένα κρεμαστό στολίδι από το περιδέραιό σου.
10 Πόσο ωραίες είναι οι εκδηλώσεις της αγάπης σου,+ αδελφή μου, νύφη μου!
Οι εκδηλώσεις της αγάπης σου είναι πολύ καλύτερες από το κρασί,+
και η ευωδιά του αρώματός σου από κάθε μυρωδικό!+
11 Τα χείλη σου, νύφη μου, στάζουν μέλι κηρήθρας.+
Μέλι και γάλα είναι κάτω από τη γλώσσα σου,+
και τα ρούχα σου ευωδιάζουν σαν τον Λίβανο.
12 Η αδελφή μου, η νύφη μου, μοιάζει με κήπο κλειδωμένο,
με κήπο κλειδωμένο και κρήνη σφραγισμένη.
13 Τα κλωνάρια* σου είναι παράδεισος* από ροδιές
με τους εκλεκτότερους καρπούς, με φυτά χένας και νάρδου,
14 νάρδο+ και σαφράνι, μοσχοκάλαμο*+ και κανέλα,+
με κάθε είδους δέντρα λιβανιού, σμύρνα και αλόη,+
μαζί με όλα τα καλύτερα αρώματα.+
15 Είσαι κρήνη σε κήπο, πηγάδι με καθαρό νερό
και γάργαρα ρυάκια από τον Λίβανο.+
16 Ξύπνα, βοριά·
έλα, νοτιά.
Φύσηξε απαλά στον κήπο μου.
Ας απλωθεί παντού το άρωμά του».
«Ας έρθει ο αγαπημένος μου στον κήπο του
και ας φάει τους εκλεκτότερους καρπούς του».
5 «Μπήκα στον κήπο μου,+
αδελφή μου, νύφη μου.
Έκοψα τη σμύρνα μου και τα μυρωδικά μου.+
Έφαγα την κηρήθρα μου και το μέλι μου·
ήπια το κρασί μου και το γάλα μου».+
«Φάτε, αγαπημένοι φίλοι!
Πιείτε και μεθύστε με εκδηλώσεις αγάπης!»+
2 «Εγώ κοιμάμαι, αλλά η καρδιά μου ξαγρυπνά.+
Ακούω τον καλό μου που χτυπάει!
“Άνοιξέ μου, αδελφή μου, αγαπημένη μου,
περιστέρα μου, εσύ που είσαι άψογη!
Επειδή το κεφάλι μου είναι νοτισμένο από τη δροσιά,
οι μπούκλες μου από την υγρασία της νύχτας”.+
3 Έχω βγάλει τον χιτώνα μου.
Να τον ξαναφορέσω;
Έχω πλύνει τα πόδια μου.
Να τα ξαναλερώσω;
4 Ο αγαπημένος μου τράβηξε το χέρι του από την τρύπα της πόρτας,
και τα αισθήματά μου για αυτόν φούντωσαν.
5 Σηκώθηκα να ανοίξω στον αγαπημένο μου·
τα χέρια μου έσταζαν σμύρνα,
και τα δάχτυλά μου υγρή σμύρνα,
πάνω στα χερούλια της κλειδαριάς.
6 Άνοιξα στον αγαπημένο μου,
αλλά εκείνος είχε φύγει, είχε χαθεί.
Τον αναζήτησα αλλά δεν τον βρήκα.+
Τον φώναξα αλλά δεν μου απάντησε.
7 Με βρήκαν οι φρουροί που περιπολούσαν στην πόλη.
Με χτύπησαν, με τραυμάτισαν.
Οι φρουροί των τειχών μού έβγαλαν το σάλι.*
8 Σας ορκίζω, κόρες της Ιερουσαλήμ:
Αν βρείτε τον καλό μου,
πείτε του ότι είμαι λαβωμένη από αγάπη».
9 «Τι παραπάνω έχει ο καλός σου από κάθε άλλον αγαπημένο,
ομορφότερη των γυναικών;
Τι παραπάνω έχει ο καλός σου από κάθε άλλον αγαπημένο,
ώστε να μας εξορκίζεις έτσι;»
10 «Ο καλός μου είναι εκθαμβωτικός και ροδοκόκκινος·
ξεχωρίζει ανάμεσα σε δέκα χιλιάδες.
11 Το κεφάλι του είναι χρυσάφι, το εκλεκτότερο χρυσάφι.
Οι μπούκλες του σαν φοινικόκλαδα που ανεμίζουν,*
μαύρες σαν το κοράκι.
12 Τα μάτια του σαν περιστέρια κοντά σε ρυάκια με νερό,
που λούζονται στο γάλα
και κάθονται δίπλα σε ξέχειλη στέρνα.*
13 Τα μάγουλά του σαν παρτέρι με μυρωδικά,+
σωροί αρωματικών βοτάνων.
Τα χείλη του είναι κρίνα που στάζουν υγρή σμύρνα.+
14 Τα χέρια του κύλινδροι χρυσοί, στολισμένοι με χρυσόλιθο.
Η κοιλιά του στιλβωμένο ελεφαντόδοντο καλυμμένο με ζαφείρια.
15 Τα πόδια του μαρμάρινες κολόνες πάνω σε βάθρα από το εκλεκτότερο χρυσάφι.
Η όψη του σαν τον Λίβανο, απαράμιλλη σαν τους κέδρους.+
Αυτός είναι ο καλός μου, αυτός είναι ο αγαπημένος μου, κόρες της Ιερουσαλήμ».
6 «Πού έχει πάει ο αγαπημένος σου,
ομορφότερη των γυναικών;
Ποιον δρόμο πήρε ο αγαπημένος σου;
Ας τον αναζητήσουμε μαζί σου».
2 «Ο αγαπημένος μου έχει κατεβεί στον κήπο του,
στα παρτέρια με τα μυρωδικά,
για να βοσκήσει το κοπάδι του ανάμεσα στους κήπους
και να μαζέψει κρίνα.+
3 Εγώ είμαι του αγαπημένου μου,
και ο αγαπημένος μου είναι δικός μου.+
Βόσκει το κοπάδι του μέσα στα κρίνα».+
4 «Είσαι όμορφη σαν τη Θερσά,*+ αγαπημένη μου,+
ωραία σαν την Ιερουσαλήμ·+
κόβεις την ανάσα σαν στρατεύματα γύρω από τα λάβαρά τους.+
5 Πάρε τα μάτια σου+ από πάνω μου,
γιατί με αναστατώνουν.
Τα μαλλιά σου είναι σαν κοπάδι από κατσίκια
που κατηφορίζουν γοργά από τις πλαγιές της Γαλαάδ.+
6 Τα δόντια σου είναι σαν κοπάδι από πρόβατα
που μόλις τα έχουν πλύνει,
που όλα γεννούν δίδυμα,
και κανένα δεν έχει χάσει τα μικρά του.
7 Σαν δυο κομμάτια ρόδι
είναι τα μάγουλά σου* πίσω από το πέπλο σου.
8 Και αν υπάρχουν 60 βασίλισσες
και 80 παλλακίδες
και αμέτρητες κοπέλες,+
9 μία είναι η περιστέρα μου,+ αυτή που είναι άψογη.
Μία την έχει η μητέρα της.
Σε αυτήν έχει αδυναμία εκείνη* που τη γέννησε.
Οι κόρες τη βλέπουν και την αποκαλούν ευτυχισμένη·
τη βλέπουν βασίλισσες και παλλακίδες και την παινεύουν.
10 “Ποια είναι αυτή που λάμπει* σαν την αυγή,
που είναι όμορφη σαν πανσέληνος
και αγνή σαν το φως του ήλιου,
που κόβει την ανάσα σαν στρατεύματα γύρω από τα λάβαρά τους;”»+
11 «Κατέβηκα στον κήπο με τις καρυδιές+
να δω ό,τι καινούριο φύτρωσε στην κοιλάδα,*
να δω αν βλάστησε* το κλήμα,
αν άνθισαν οι ροδιές.
13 «Έλα πίσω, έλα πίσω, Σουλαμίτισσα!
Έλα πίσω, έλα πίσω
για να σε δούμε!»
«Γιατί θέλετε να κοιτάζετε τη Σουλαμίτισσα;»+
«Μοιάζει με τον χορό που κάνουν δύο παρέες!»*
7 «Τι ωραία που είναι τα πόδια σου μέσα στα σανδάλια σου,
αρχοντοπούλα μου!
Οι καμπύλες των μηρών σου είναι σαν στολίδια,
φτιαγμένα από χέρια τεχνίτη.
2 Στρογγυλή κούπα ο αφαλός σου.
Ας μην της λείψει ποτέ το ανάμεικτο κρασί.
Σωρός από σιτάρι η κοιλιά σου,
τριγυρισμένος από κρίνα.
3 Τα δυο σου στήθη είναι σαν δυο μικρές γαζέλες,
δίδυμες.+
4 Ο λαιμός σου+ είναι σαν πύργος από ελεφαντόδοντο.+
Η μύτη σου είναι σαν τον πύργο του Λιβάνου,
που βλέπει προς τη Δαμασκό.
5 Το κεφάλι σου σε στεφανώνει σαν τον Κάρμηλο,+
Ο βασιλιάς έχει γοητευτεί* από τα κυματιστά μαλλιά σου.
6 Πόσο όμορφη και πόσο ευχάριστη είσαι,
κοπέλα αγαπημένη, πάνω από όλες τις εξαίσιες απολαύσεις!
7 Η κορμοστασιά σου μοιάζει με φοίνικα
και τα στήθη σου με τσαμπιά από χουρμάδες.+
8 Είπα: “Θα σκαρφαλώσω στον φοίνικα
να πιάσω τους μίσχους των καρπών”.
Ας είναι τα στήθη σου σαν τσαμπιά από σταφύλια,
η ανάσα σου ευωδιαστή σαν μήλα
9 και το στόμα* σου σαν το καλύτερο κρασί».
«Ας κατεβαίνει αυτό ευχάριστα για τον αγαπημένο μου,
ρέοντας απαλά στα χείλη εκείνων που κοιμούνται.
10 Εγώ είμαι του αγαπημένου μου,+
και εκείνος ποθεί εμένα.
12 Ας σηκωθούμε νωρίς και ας πάμε στα αμπέλια
να δούμε αν βλάστησε* το κλήμα,
αν άνοιξαν τα λουλούδια,+
αν άνθισαν οι ροδιές.+
Εκεί θα σου εκδηλώσω την αγάπη μου.+
Και τους καινούριους και τους παλιούς,
αγαπημένε μου, για εσένα τους έχω φυλαγμένους.
8 »Μακάρι να ήσουν σαν αδελφός μου,
που θήλασε τα στήθη της μητέρας μου!
Τότε, αν σε έβρισκα έξω, θα σε φιλούσα,+
και κανείς δεν θα με καταφρονούσε.
Θα σου έδινα να πιεις μυρωμένο κρασί,
φρέσκο χυμό από ρόδια.
3 Το αριστερό του χέρι θα είχα προσκέφαλό μου,
και το δεξί του χέρι θα με αγκάλιαζε.+
4 Σας ορκίζω, κόρες της Ιερουσαλήμ,
να μην ξυπνήσετε ούτε να ξεσηκώσετε την αγάπη μέσα μου ώσπου να το θελήσει από μόνη της».+
5 «Ποια είναι αυτή που ανεβαίνει από την έρημο
γερμένη πάνω στον αγαπημένο της;»
«Κάτω από τη μηλιά σε ξύπνησα.
Εκεί κοιλοπόνησε για εσένα η μητέρα σου.
Εκεί κοιλοπόνησε εκείνη που σε γέννησε.
6 Βάλε με σφραγίδα πάνω στην καρδιά σου,
σφραγίδα πάνω στον βραχίονά σου,
γιατί η αγάπη είναι ισχυρή όπως ο θάνατος,+
και η αποκλειστική αφοσίωση ανυποχώρητη όπως ο Τάφος.*
Οι φλόγες της είναι τρομερή φωτιά, η φλόγα του Γιαχ.*+
Αν κάποιος έδινε όλα τα πλούτη του σπιτιού του ως αντάλλαγμα για την αγάπη,
θα τα* καταφρονούσαν εντελώς».
8 «Έχουμε μια μικρή αδελφή+
που δεν έχει στήθη.
Τι θα κάνουμε με την αδελφή μας
την ημέρα που θα μας τη ζητήσει κάποιος;»
9 «Αν είναι τείχος,
θα χτίσουμε πάνω της ασημένια έπαλξη.
Αν όμως είναι πόρτα,
θα τη φράξουμε με κέδρινη σανίδα».
10 «Εγώ είμαι τείχος,
και τα στήθη μου είναι σαν πύργοι.
Στα μάτια του λοιπόν έγινα
σαν κάποια που έχει ειρήνη.
11 Ο Σολομών είχε ένα αμπέλι+ στη Βάαλ-χαμών.
Ανέθεσε τη φροντίδα του σε καλλιεργητές.
Ο καθένας θα έφερνε χίλια κομμάτια ασήμι για τους καρπούς του.
12 Εγώ έχω το δικό μου αμπέλι στη διάθεσή μου.
Τα χίλια κομμάτια ασήμι* ανήκουν σε εσένα, Σολομών,
και διακόσια σε εκείνους που φροντίζουν τους καρπούς του».
13 «Εσύ που κατοικείς στους κήπους,+
οι σύντροφοι επιζητούν να ακούν τη φωνή σου.
Ας την ακούσω και εγώ».+
14 «Βιάσου, αγαπημένε μου,
και γίνε γοργοπόδαρος σαν γαζέλα+
ή σαν ελαφάκι
πάνω στα βουνά των μυρωδικών».
Ή αλλιώς «Το εξοχότερο άσμα».
Κυριολεκτικά «Σύρε με πίσω σου».
Ή αλλιώς «Ας εξιστορήσουμε».
Δηλαδή οι κοπέλες.
Κυριολεκτικά «μαύρη».
Ή αλλιώς «που η ψυχή μου αγαπάει».
Ή αλλιώς «με πέπλο πένθους».
Ή αλλιώς «με τη φοράδα μου».
Ή πιθανώς «ανάμεσα στις πλεξούδες των μαλλιών».
Ή αλλιώς «χρυσούς κρίκους».
Κυριολεκτικά «η νάρδος μου».
Ή αλλιώς «του μεγαλοπρεπούς σπιτιού».
Ή αλλιώς «ένας κρόκος».
Κυριολεκτικά «στον οίκο του κρασιού».
Ή αλλιώς «η εποχή των βροχών».
Κυριολεκτικά «να πνεύσει η ημέρα».
Ή πιθανώς «στα σχιστά βουνά». Ή αλλιώς «στα βουνά του Βέθερ».
Ή αλλιώς «αγαπάει η ψυχή μου».
Ή αλλιώς «αγαπάει η ψυχή μου».
Ή αλλιώς «αγαπάει η ψυχή μου».
Ή αλλιώς «αγαπάει η ψυχή μου».
Ανάκλιντρο με σκέπαστρο που χρησιμοποιούνταν για τη μεταφορά σημαίνοντος προσώπου.
Ή αλλιώς «το στεφάνι· τη γιρλάντα».
Ή αλλιώς «οι κρόταφοί σου».
Κυριολεκτικά «να πνεύσει η ημέρα».
Ή αλλιώς «του Αντιλιβάνου».
Ή πιθανώς «Το δέρμα».
Ή αλλιώς «κήπος».
Ένα αρωματικό καλάμι.
Ή αλλιώς «Βγήκε η ψυχή μου».
Ή πιθανώς «Με άφησε η ψυχή μου όταν εκείνος μίλησε».
Ή αλλιώς «πέπλο».
Ή πιθανώς «σαν τσαμπιά από χουρμάδες».
Ή πιθανώς «στο χείλος της κρήνης».
Κυριολεκτικά «Ο ουρανίσκος».
Ή αλλιώς «την Ευάρεστη Πόλη».
Ή αλλιώς «οι κρόταφοί σου».
Κυριολεκτικά «Αυτή είναι η αγνή εκείνης».
Κυριολεκτικά «κοιτάζει χαμηλά».
Ή αλλιώς «κοιλάδα του χειμάρρου».
Ή αλλιώς «αν έβγαλε μπουμπούκια».
Ή αλλιώς «ψυχή».
Ή αλλιώς «πρόθυμου».
Ή αλλιώς «χορό της Μαχαναΐμ».
Ή αλλιώς «είναι δέσμιος».
Κυριολεκτικά «ο ουρανίσκος».
Ή αλλιώς «αν έβγαλε μπουμπούκια».
Ή αλλιώς «Σιεόλ». Πρόκειται για τον κοινό τάφο του ανθρωπίνου γένους. Βλέπε Γλωσσάριο.
Η λέξη «Γιαχ» είναι συντετμημένη μορφή του ονόματος Ιεχωβά.
Ή πιθανώς «τον».
Κυριολεκτικά «Τα χίλια».