Να Σκέφτεστε τους Άλλους με Καλοσύνη Όπως ο Ιεχωβά

1. Πώς εκδηλώνεται η αγάπη μέσα στον λαό του Θεού;

Ο ΛΑΟΣ του Θεού αποτελεί μια πνευματική οικογένεια​—μια οικογένεια που τη χαρακτηρίζει η αγάπη. (1 Ιωάν. 4:16, 21) Αυτή η αγάπη συνήθως εκδηλώνεται, όχι με σπάνιες ηρωικές πράξεις, αλλά με αναρίθμητα μικρότερα πράγματα, όπως τα στοχαστικά λόγια και οι πράξεις καλοσύνης. Όταν φερόμαστε στους άλλους με καλοσύνη και περίσκεψη, γινόμαστε «μιμητές του Θεού, ως αγαπητά παιδιά».​—Εφεσ. 5:1.

2. Πώς έδειχνε ο Ιησούς θεοειδή αγάπη;

² Ο Ιησούς μιμούνταν τέλεια το παράδειγμα του Πατέρα του. «Ελάτε σε εμένα, όλοι εσείς που μοχθείτε και είστε καταφορτωμένοι», είπε ο Ιησούς, «και εγώ θα σας αναζωογονήσω . . . , διότι είμαι πράος και ταπεινός στην καρδιά». (Ματθ. 11:28, 29) Όταν μιμούμαστε το παράδειγμα του Χριστού “δείχνοντας στοχαστικό ενδιαφέρον στον ασήμαντο”, έχουμε την εύνοια του ουράνιου Πατέρα μας και νιώθουμε μεγάλη ευτυχία. (Ψαλμ. 41:1) Ας δούμε λοιπόν πώς μπορούμε να δείχνουμε στοχαστικό ενδιαφέρον μέσα στην οικογένεια, στην εκκλησία και στη διακονία αγρού.

ΝΑ ΕΚΔΗΛΩΝΕΤΕ ΣΤΟΧΑΣΤΙΚΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ

3. Για έναν σύζυγο, πώς πρέπει η κατανόηση και η στοχαστικότητα να πηγαίνουν χέρι χέρι; (Βλέπε εικόνα στην αρχή του άρθρου.)

³ Ο σύζυγος πρέπει να πρωτοστατεί στην εκδήλωση στοχαστικού ενδιαφέροντος μέσα στην οικογένεια. (Εφεσ. 5:25· 6:4) Για παράδειγμα, οι άντρες προτρέπονται να κατοικούν με τις γυναίκες τους «σύμφωνα με τη γνώση»​—έκφραση που θα μπορούσε επίσης να αποδοθεί «δείχνοντάς τους στοχαστικότητα· κατανοώντας τες». (1 Πέτρ. 3:7· υποσ.) Η κατανόηση και η στοχαστικότητα πάνε χέρι χέρι. Λόγου χάρη, ένας σύζυγος που έχει κατανόηση ξέρει ότι η σύζυγός του, ως συμπλήρωμά του, διαφέρει από εκείνον σε πολλά πράγματα, αλλά αυτό επ’ ουδενί δεν σημαίνει ότι είναι κατώτερη. (Γέν. 2:18) Ως εκ τούτου, υπολογίζει τα αισθήματά της και της συμπεριφέρεται με αξιοπρέπεια και τιμή. Μια γυναίκα από τον Καναδά είπε για τον σύζυγό της: «Ποτέ δεν υποτιμά τα αισθήματά μου ούτε μου λέει: “Δεν πρέπει να νιώθεις έτσι”. Επίσης, ξέρει να ακούει. Όταν με βοηθάει να διορθώσω την άποψή μου για ένα ζήτημα, το κάνει αυτό με καλοσύνη».

4. Τι πρέπει να προσέχει στη συμπεριφορά του προς τις άλλες γυναίκες ένας άντρας που υπολογίζει τα αισθήματα της συζύγου του;

⁴ Ένας άντρας που υπολογίζει τα αισθήματα της συζύγου του προσέχει επίσης πώς συμπεριφέρεται στις άλλες γυναίκες. Ποτέ δεν τις φλερτάρει ούτε τους δείχνει ακατάλληλο ενδιαφέρον. Δεν δείχνει τέτοιο ενδιαφέρον ούτε όταν χρησιμοποιεί τα κοινωνικά δίκτυα ή το Ίντερνετ. (Ιώβ 31:1) Μένει πιστός στη σύζυγό του, όχι μόνο επειδή αγαπάει εκείνη, αλλά επίσης επειδή αγαπάει τον Θεό και μισεί το κακό.​—Διαβάστε Ψαλμός 19:14· 97:10.

5. Πώς μπορεί μια σύζυγος να δείχνει κατανόηση στον σύζυγό της;

⁵ Όταν ένας σύζυγος έχει ως πρότυπο την κεφαλή του, τον Ιησού Χριστό, βοηθάει τη γυναίκα του να καλλιεργεί «βαθύ σεβασμό» για αυτόν. (Εφεσ. 5:22-25, 33) Ο σεβασμός θα την υποκινεί να δείχνει κατανόηση στον σύζυγό της, για παράδειγμα όταν εκείνος χρειάζεται να αφιερώνει επιπρόσθετο χρόνο σε θεοκρατικές ευθύνες ή όταν κάποια προβλήματα βασανίζουν το μυαλό του. Ένας αδελφός από τη Βρετανία λέει: «Μερικές φορές, η γυναίκα μου διακρίνει από κάποια αλλαγή στη συμπεριφορά μου ότι κάτι με απασχολεί. Τότε εφαρμόζει την αρχή του εδαφίου Παροιμίες 20:5, ακόμα και όταν χρειάζεται να περιμένει την κατάλληλη στιγμή για να “ανασύρει” τις σκέψεις μου, αν βέβαια πρόκειται για ζήτημα που έχω το ελεύθερο να συζητήσω μαζί της».

6. Πώς μπορούμε όλοι να παρακινούμε τα παιδιά να σκέφτονται τους άλλους, και πώς θα ωφελούνται εκείνα;

⁶ Όταν οι γονείς δείχνουν στοχαστικό ενδιαφέρον ο ένας για τον άλλον, δίνουν θαυμάσιο παράδειγμα στα παιδιά τους. Οι γονείς έχουν την κύρια ευθύνη να μάθουν στα παιδιά τους να σκέφτονται τους άλλους. Για παράδειγμα, μπορούν να τα μάθουν να μην τρέχουν μέσα στην Αίθουσα Βασιλείας. Σε μια κοινωνική συγκέντρωση, οι γονείς θα μπορούσαν να πουν στα παιδιά τους να δώσουν τη σειρά τους στους μεγαλύτερους όταν μπαίνουν στην ουρά για να σερβιριστούν. Βέβαια, όλοι στην εκκλησία μπορούν να υποστηρίζουν τους γονείς. Για παράδειγμα, αν ένα παιδί κάνει για εμάς μια ευγενική πράξη, όπως το να μας ανοίξει την πόρτα, πρέπει να το επαινέσουμε. Αυτό θα ασκήσει θετική επίδραση πάνω του και θα εντυπώσει στην καρδιά του ότι «μεγαλύτερη ευτυχία νιώθει κάποιος όταν δίνει παρά όταν λαβαίνει».​—Πράξ. 20:35.

“ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΣΤΕ Ο ΕΝΑΣ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ” ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

7. Πώς φέρθηκε με περίσκεψη ο Ιησούς σε έναν κουφό, και τι μας διδάσκει το παράδειγμά του;

⁷ Κάποια φορά που ο Ιησούς βρισκόταν στην περιοχή της Δεκάπολης, «του έφεραν έναν κουφό άνθρωπο ο οποίος είχε πρόβλημα στην ομιλία». (Μάρκ. 7:31-35) Αντί να τον θεραπεύσει μπροστά σε όλους, ο Ιησούς «τον πήρε ιδιαιτέρως» και τον θεράπευσε. Γιατί; Οι αναπηρίες εκείνου του ανθρώπου ίσως τον έκαναν να νιώθει άβολα μέσα στον κόσμο. Ο Ιησούς πιθανώς το αντιλήφθηκε και γι’ αυτό τον θεράπευσε κατ’ ιδίαν. Βέβαια, εμείς δεν μπορούμε να κάνουμε θαυματουργικές θεραπείες. Αλλά μπορούμε​—και οφείλουμε—​να νοιαζόμαστε για τις ανάγκες και τα αισθήματα των συλλάτρεών μας. Ο απόστολος Παύλος έγραψε: «Ας σκεφτόμαστε ο ένας τον άλλον ώστε να παρακινούμε σε αγάπη και καλά έργα». (Εβρ. 10:24) Ο Ιησούς κατανοούσε πώς ένιωθε ο κουφός και του φέρθηκε με περίσκεψη. Τι θαυμάσιο παράδειγμα για εμάς!

8, 9. Πώς μπορούμε να δείχνουμε στοχαστικό ενδιαφέρον στους ηλικιωμένους και στους ανήμπορους; (Δώστε παραδείγματα.)

⁸ Να σκέφτεστε τους ηλικιωμένους και τους ανήμπορους. Το χαρακτηριστικό γνώρισμα της Χριστιανικής εκκλησίας είναι, όχι η αποδοτικότητα, αλλά η αγάπη. (Ιωάν. 13:34, 35) Αυτή η αγάπη μάς ωθεί να καταβάλλουμε ιδιαίτερες προσπάθειες για να βοηθάμε τους ηλικιωμένους και όσους έχουν κάποια αναπηρία να παρακολουθούν τις συναθροίσεις και να κηρύττουν τα καλά νέα. Το κάνουμε αυτό ακόμα και αν οι δυνατότητές τους είναι περιορισμένες. (Ματθ. 13:23) Ο Μάικλ, ο οποίος είναι καθηλωμένος σε αναπηρικό καροτσάκι, εκτιμάει βαθιά τη βοήθεια που λαβαίνει από την οικογένειά του και από τους αδελφούς στον όμιλο υπηρεσίας αγρού στον οποίο ανήκει. Ο Μάικλ λέει: «Χάρη στη βοήθεια όλων τους, μπορώ να πηγαίνω στις περισσότερες συναθροίσεις και να βγαίνω τακτικά στο έργο. Μου αρέσει ιδιαίτερα η δημόσια μαρτυρία».

⁹ Πολλές οικογένειες Μπέθελ έχουν ηλικιωμένα και ανήμπορα μέλη. Οι στοργικοί επίσκοποι κάνουν με περίσκεψη διευθετήσεις ώστε αυτοί οι πιστοί υπηρέτες να συμμετέχουν στο έργο μαρτυρίας μέσω επιστολών και τηλεφώνου. «Εκτιμούμε πολύ το προνόμιο που έχουμε να γράφουμε επιστολές», λέει ο Μπιλ, ο οποίος είναι 86 χρονών και γράφει σε κατοίκους απομονωμένων περιοχών. Η Νάνσι, η οποία κοντεύει τα 90, δηλώνει: «Για εμένα, αυτές οι επιστολές δεν είναι απλώς χαρτιά που βάζω σε έναν φάκελο. Είναι υπηρεσία αγρού. Οι άνθρωποι πρέπει να μάθουν την αλήθεια!» Η Έθελ, η οποία γεννήθηκε το 1921, λέει: «Ο πόνος είναι κομμάτι της ζωής μου. Μερικές μέρες δεινοπαθώ ακόμα και για να ντυθώ». Παρ’ όλα αυτά, απολαμβάνει τη μαρτυρία από τηλεφώνου και έχει μερικές καλές επανεπισκέψεις. Η Μπάρμπαρα, η οποία είναι 85 χρονών, εξηγεί: «Λόγω της κλονισμένης μου υγείας, μου είναι τρομερά δύσκολο να βγαίνω τακτικά στο έργο. Αλλά χάρη στη μαρτυρία από τηλεφώνου, μπορώ να μιλάω στους άλλους. Σε ευχαριστώ, Ιεχωβά!» Μέσα σε λιγότερο από έναν χρόνο, μια τέτοια ομάδα πολύτιμων ηλικιωμένων αφιέρωσε 1.228 ώρες στη διακονία, έγραψε 6.265 επιστολές, έκανε πάνω από 2.000 τηλεφωνήματα και διέθεσε 6.315 έντυπα! Αυτή η προσπάθεια έφερε σίγουρα πολλή χαρά στην καρδιά του Ιεχωβά!​—Παρ. 27:11.

10. Πώς μπορούμε να βοηθάμε τους αδελφούς μας να ωφελούνται πλήρως από τις συναθροίσεις;

¹⁰ Να σκέφτεστε τους άλλους στις συναθροίσεις. Θέλουμε να ωφελούνται πλήρως οι αδελφοί μας από τις συναθροίσεις. Το στοχαστικό μας ενδιαφέρον μπορεί να συμβάλλει σε αυτό. Πώς; Ένας τρόπος είναι να φτάνουμε εγκαίρως ώστε να μη δημιουργούμε άσκοπους περισπασμούς. Φυσικά, κάποιες φορές συμβαίνουν και απρόοπτα. Αν όμως αργούμε κατά συνήθεια, ας σκεφτούμε πώς μπορούμε να υπολογίζουμε περισσότερο τους άλλους. Να θυμάστε επίσης ότι οικοδεσπότες μας είναι ο Ιεχωβά και ο Γιος του. (Ματθ. 18:20) Αυτοί ασφαλώς αξίζουν τον βαθύ σεβασμό μας!

11. Γιατί πρέπει όσοι χειρίζονται μέρη στις συναθροίσεις να εφαρμόζουν την οδηγία του εδαφίου 1 Κορινθίους 14:40;

¹¹ Αν σκεφτόμαστε τους αδελφούς μας, θα δίνουμε προσοχή και στην εξής οδηγία: «Τα πάντα ας γίνονται με ευπρέπεια και με διευθέτηση». (1 Κορ. 14:40) Οι αδελφοί που χειρίζονται μέρη στις συναθροίσεις υπακούν σε αυτή την οδηγία όταν προσέχουν να μην υπερβαίνουν τον καθορισμένο χρόνο. Αν το κάνουν αυτό, δείχνουν ότι σκέφτονται όχι μόνο τον επόμενο ομιλητή αλλά και την εκκλησία. Μερικοί αδελφοί ίσως μένουν πολύ μακριά. Άλλοι ίσως εξαρτώνται από τη δημόσια συγκοινωνία. Και κάποια άτομα ίσως έχουν μη ομόπιστους συζύγους που θα δυσανασχετήσουν αν αργήσουν.

12. Γιατί αξίζουν οι σκληρά εργαζόμενοι πρεσβύτεροι «εξαιρετικά μεγάλη εκτίμηση με αγάπη»; (Βλέπε το πλαίσιο «Να Δείχνετε Εκτίμηση για Όσους Ασκούν την Ηγεσία».)

¹² Οι πνευματικοί ποιμένες που εργάζονται σκληρά στην εκκλησία και ηγούνται με ζήλο στη διακονία αξίζουν και οι ίδιοι ιδιαίτερη εκτίμηση. (Διαβάστε 1 Θεσσαλονικείς 5:12, 13) Αναμφίβολα εκτιμάτε τις προσπάθειες που καταβάλλουν οι πρεσβύτεροι για χάρη σας. Να το δείχνετε λοιπόν οπωσδήποτε αυτό με την πρόθυμη συνεργασία και υποστήριξή σας. Άλλωστε, «εκείνοι επαγρυπνούν για εσάς ως άτομα που θα δώσουν λογαριασμό».​—Εβρ. 13:7, 17.

ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΣΤΕ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΣΤΗ ΔΙΑΚΟΝΙΑ

13. Τι μαθαίνουμε από τον τρόπο με τον οποίο φερόταν ο Ιησούς στους ανθρώπους;

¹³ Ο Ησαΐας προείπε όσον αφορά τον Ιησού: «Δεν θα σπάσει συντριμμένο καλάμι ούτε θα σβήσει φιτίλι που σιγοκαίει». (Ησ. 42:3) Η αγάπη του Ιησού για τους ανθρώπους τον έκανε συμπονετικό. Κατανοούσε τα αισθήματα εκείνων που ήταν σαν τσακισμένο καλάμι ή σαν φιτίλι λυχναριού που τρεμοσβήνει. Ως αποτέλεσμα, έδειχνε στοχαστικό ενδιαφέρον, καλοσύνη και μακροθυμία. Ακόμα και τα παιδιά ελκύονταν κοντά του. (Μάρκ. 10:14) Βέβαια εμείς δεν έχουμε ούτε τη διορατικότητα ούτε τη διδακτική ικανότητα του Ιησού! Αλλά μπορούμε​—και οφείλουμε—​να φερόμαστε με περίσκεψη στους ανθρώπους του τομέα μας. Αυτό περιλαμβάνει το πώς, το πότε και το πόσο τους μιλάμε.

14. Γιατί πρέπει να προσέχουμε ιδιαίτερα πώς μιλάμε στους ανθρώπους;

¹⁴ Πώς πρέπει να μιλάμε στους ανθρώπους; Σήμερα, αναρίθμητα εκατομμύρια άνθρωποι είναι «γδαρμένοι και παραπεταμένοι» από τους διεφθαρμένους και άκαρδους ηγέτες του εμπορικού κόσμου, της πολιτικής και της θρησκείας. (Ματθ. 9:36) Ως αποτέλεσμα, πολλοί έχουν γίνει κυνικοί και έχουν πάψει να ελπίζουν. Πόσο σημαντικό είναι λοιπόν να εκδηλώνουμε καλοσύνη και συμπόνια τόσο με τις λέξεις που επιλέγουμε όσο και με τον τόνο της φωνής μας! Πραγματικά, πολλοί ελκύονται στο άγγελμά μας, όχι μόνο χάρη στη Γραφική μας γνώση ή στα λογικά επιχειρήματά μας, αλλά και χάρη στο γνήσιο ενδιαφέρον και στην κατανόηση που τους δείχνουμε.

15. Με ποιους πρακτικούς τρόπους δείχνουμε στοχαστικό ενδιαφέρον στους ανθρώπους στους οποίους δίνουμε μαρτυρία;

¹⁵ Υπάρχουν πολλοί πρακτικοί τρόποι να δείχνουμε στοχαστικό ενδιαφέρον στους ανθρώπους στους οποίους δίνουμε μαρτυρία. Για παράδειγμα, οι ερωτήσεις είναι θαυμάσιο μέσο διδασκαλίας. Πρέπει να διατυπώνουμε τις ερωτήσεις μας με τρόπο που αποπνέει ευγένεια και σεβασμό. Κάποιος σκαπανέας υπηρετούσε σε τομέα όπου πολλοί άνθρωποι ήταν κλειστοί ως χαρακτήρες και ντροπαλοί. Γι’ αυτό, έμαθε να μην κάνει ερωτήσεις που θα μπορούσαν να τους φέρουν σε δύσκολη θέση. Μεταξύ αυτών ήταν ερωτήσεις στις οποίες το άτομο ίσως να μην μπορούσε να απαντήσει ή να έδινε λάθος απάντηση. Λόγου χάρη, απέφευγε ερωτήσεις του τύπου “Ξέρετε το όνομα του Θεού;” ή “Ξέρετε τι είναι η Βασιλεία του Θεού;” Προτιμούσε να λέει κάτι τέτοιο: «Έμαθα από την Αγία Γραφή ότι ο Θεός έχει προσωπικό όνομα. Μπορώ να σας δείξω ποιο είναι αυτό;» Φυσικά, εφόσον οι πολιτισμοί και οι άνθρωποι διαφέρουν, δεν χρειάζεται να θέσουμε κανόνες. Εντούτοις, θα πρέπει πάντοτε να φερόμαστε με περίσκεψη και σεβασμό, πράγμα που περιλαμβάνει το να γνωρίσουμε καλά τους ντόπιους.

16, 17. Πώς θα επηρεάσει το στοχαστικό ενδιαφέρον για τους συνανθρώπους μας (α) το πότε τους επισκεπτόμαστε; (β) το πόση ώρα μιλάμε σε κάποιο άτομο;

¹⁶ Πότε πρέπει να επισκεπτόμαστε τους συνανθρώπους μας; Όταν πηγαίνουμε από πόρτα σε πόρτα, είμαστε απρόσκλητοι επισκέπτες. Είναι λοιπόν πολύ σημαντικό να επισκεπτόμαστε τους ανθρώπους όταν μπορεί να έχουν περισσότερη διάθεση να συζητήσουν. (Ματθ. 7:12) Για παράδειγμα, μήπως οι άνθρωποι στον τομέα σας συνηθίζουν να ξυπνούν αργά τα σαββατοκύριακα; Αν ναι, τότε ίσως μπορείτε να ξεκινήσετε τη διακονία σας με έργο δρόμου, δημόσια μαρτυρία ή επανεπισκέψεις σε άτομα που ξέρετε ότι θα είναι ήδη στο πόδι.

¹⁷ Πόση ώρα πρέπει να μένουμε; Πολλοί άνθρωποι είναι πολυάσχολοι, γι’ αυτό ίσως είναι καλό να διαρκούν λίγο οι επισκέψεις σας, τουλάχιστον στην αρχή. Είναι προτιμότερο να τελειώσετε μια συζήτηση νωρίτερα παρά να μείνετε πάρα πολύ. (1 Κορ. 9:20-23) Όταν οι άνθρωποι βλέπουν ότι λαβαίνουμε υπόψη τις περιστάσεις τους ή το γεμάτο πρόγραμμά τους, είναι πιο πιθανό να θέλουν να ξαναπάμε. Ασφαλώς, ο καρπός του πνεύματος του Θεού πρέπει να εκδηλώνεται στη διακονία μας. Τότε γινόμαστε πραγματικά «συνεργάτες του Θεού». Μπορεί μάλιστα να αποτελέσουμε το μέσο με το οποίο ο Ιεχωβά θα ελκύσει κάποιον στην αλήθεια.​—1 Κορ. 3:6, 7, 9.

18. Ποιες ευλογίες μάς περιμένουν αν δείχνουμε στοχαστικό ενδιαφέρον;

¹⁸ Ας καταβάλλουμε λοιπόν κάθε προσπάθεια για να δείχνουμε στοχαστικό ενδιαφέρον​—μέσα στην οικογένεια, στην εκκλησία και στη διακονία αγρού. Αν το κάνουμε αυτό, μας περιμένουν πολλές ευλογίες τώρα αλλά και στο μέλλον. Τα εδάφια Ψαλμός 41:1, 2 αναφέρουν: «Ευτυχισμένος είναι όποιος δείχνει στοχαστικό ενδιαφέρον στον ασήμαντο· ο Ιεχωβά θα τον σώσει την ημέρα της συμφοράς. . . . Εκείνος θα αποκληθεί ευτυχισμένος στη γη».