Πώς Αντανακλά η Εκκλησία την Άποψη του Ιεχωβά για τους Αμαρτωλούς

1. Τι θέλει ο Ιεχωβά για όλους τους ανθρώπους;

Ο ΙΕΧΩΒΑ δημιούργησε τους ανθρώπους με ελεύθερη βούληση. Χρησιμοποιείτε τακτικά αυτό το δώρο όταν παίρνετε αποφάσεις. Η σημαντικότερη απόφαση που μπορεί να πάρει ένας άνθρωπος είναι να αφιερωθεί στον Ιεχωβά και να γίνει μέρος της οικογένειας των λάτρεών Του. Ο Ιεχωβά επιθυμεί να το κάνουν όλοι αυτό. Γιατί; Επειδή αγαπάει τους ανθρώπους και θέλει το καλύτερο για αυτούς. Θέλει να έχουν φιλία μαζί του και να ζουν για πάντα.​—Δευτ. 30:19, 20· Γαλ. 6:7, 8.

2. Πώς νιώθει ο Ιεχωβά για τους αμετανόητους παραβάτες; (1 Ιωάννη 2:1)

² Ωστόσο, ο Ιεχωβά δεν εξαναγκάζει κανέναν να τον υπηρετεί. Επιτρέπει σε κάθε άτομο να αποφασίσει τι θα κάνει. Τι γίνεται αν ένας βαφτισμένος Χριστιανός παραβιάσει τον νόμο του Θεού, διαπράττοντας σοβαρή αμαρτία; Αν δεν μετανοήσει, η εκκλησία πρέπει να τον απομακρύνει από ανάμεσά μας. (1 Κορ. 5:13) Ακόμα και τότε όμως, ο Ιεχωβά ελπίζει πραγματικά ότι ο παραβάτης θα επιστρέψει σε Εκείνον. Μάλιστα, αυτός είναι ένας σημαντικός λόγος για τον οποίο προμήθευσε το λύτρο​—να κάνει εφικτή τη συγχώρηση για τους μετανοημένους αμαρτωλούς. (Διαβάστε 1 Ιωάννη 2:1) Ο στοργικός Θεός μας απευθύνει μια θερμή έκκληση στους παραβάτες, προτρέποντάς τους να μετανοήσουν.​—Ζαχ. 1:3· Ρωμ. 2:4· Ιακ. 4:8.

3. Τι θα εξετάσουμε σε αυτό το άρθρο;

³ Ο Ιεχωβά θέλει να υιοθετήσουμε τη δική του στάση απέναντι στην αδικοπραγία και στους παραβάτες. Αυτό το άρθρο θα αναλύσει τον τρόπο με τον οποίο μπορούμε να το κάνουμε αυτό. Καθώς θα το διαβάζετε, προσέξτε (1) πώς έτυχε χειρισμού μια υπόθεση σοβαρής αδικοπραγίας στην εκκλησία της Κορίνθου τον πρώτο αιώνα, (2) ποια κατεύθυνση έδωσε ο απόστολος Παύλος όταν ο παραβάτης μετανόησε και (3) τι αποκαλύπτει αυτή η Βιβλική αφήγηση όσον αφορά τη στάση του Ιεχωβά απέναντι στους Χριστιανούς που διαπράττουν σοβαρή αμαρτία.

ΧΕΙΡΙΣΜΟΣ ΣΟΒΑΡΗΣ ΑΔΙΚΟΠΡΑΓΙΑΣ ΤΟΝ ΠΡΩΤΟ ΑΙΩΝΑ

4. Ποια κατάσταση είχε δημιουργηθεί στην εκκλησία της Κορίνθου τον πρώτο αιώνα; (1 Κορινθίους 5:1, 2)

⁴ Διαβάστε 1 Κορινθίους 5:1, 2. Στη διάρκεια της τρίτης ιεραποστολικής του περιοδείας, ο Παύλος έμαθε συνταρακτικά νέα για τη νεοσύστατη εκκλησία της Κορίνθου. Ένας αδελφός σε εκείνη την εκκλησία είχε σεξουαλικές σχέσεις με τη μητριά του. Αυτή η διαγωγή ήταν σκανδαλώδης και “δεν βρισκόταν ούτε ανάμεσα στα έθνη”! Η εκκλησία, όχι μόνο ανεχόταν τη συμπεριφορά του, αλλά μπορεί να ήταν και κάπως περήφανη για αυτήν. Ίσως μερικοί νόμιζαν ότι αυτή η περίπτωση έδειχνε παραστατικά το έλεος και την κατανόηση του Θεού για τους ατελείς ανθρώπους. Αλλά ο Ιεχωβά δεν παραβλέπει την αδικοπραγία ανάμεσα στον λαό του. Με αυτή την ξεδιάντροπη πορεία, εκείνος ο άνθρωπος ασφαλώς έβλαπτε την καλή φήμη της εκκλησίας. Μπορεί επίσης να επηρέαζε άλλους Χριστιανούς που τον συναναστρέφονταν. Ποια κατεύθυνση έδωσε λοιπόν ο Παύλος στην εκκλησία;

5. Τι είπε ο Παύλος ότι έπρεπε να κάνει η εκκλησία, και τι εννοούσε; (1 Κορινθίους 5:13) (Βλέπε επίσης εικόνα.)

⁵ Διαβάστε 1 Κορινθίους 5:13. Υπό θεϊκή έμπνευση, ο Παύλος έγραψε μια επιστολή με την οποία έδωσε την οδηγία να απομακρύνουν τον αμετανόητο αμαρτωλό από την εκκλησία. Πώς θα έπρεπε να του φέρονται οι πιστοί Χριστιανοί; Ο Παύλος τούς είπε “να πάψουν να τον συναναστρέφονται”. Τι σήμαινε αυτό; Ο Παύλος εξήγησε ότι αυτή η εντολή σήμαινε πως δεν έπρεπε “ούτε καν να τρώνε με τέτοιον άνθρωπο”. (1 Κορ. 5:11) Αν καθίσουμε να φάμε μαζί με κάποιον, αυτό μπορεί εύκολα να οδηγήσει σε περαιτέρω συναναστροφή μαζί του. Σαφώς λοιπόν, ο Παύλος εννοούσε ότι η εκκλησία δεν έπρεπε να έχει κοινωνική συναναστροφή με εκείνον τον άνθρωπο. Αυτό θα προστάτευε την εκκλησία από τη φθοροποιά επιρροή του. (1 Κορ. 5:5-7) Επιπρόσθετα, αν απέφευγαν τη στενή επαφή με εκείνον τον άνθρωπο, αυτό ίσως θα τον έκανε να συνειδητοποιήσει πόσο είχε παρεκκλίνει από τις οδούς του Ιεχωβά. Ως αποτέλεσμα, θα μπορούσε να ντραπεί και να υποκινηθεί να μετανοήσει.

6. Πώς επέδρασε η επιστολή του Παύλου στην εκκλησία και στον παραβάτη;

⁶ Αφού έστειλε την επιστολή του στους Χριστιανούς στην Κόρινθο, ο Παύλος αναρωτιόταν πώς θα αντιδρούσε η εκκλησία. Τελικά, ο Τίτος τού έφερε νέα που τον χαροποίησαν ιδιαίτερα. Η εκκλησία είχε ανταποκριθεί καλά στην επιστολή του Παύλου. (2 Κορ. 7:6, 7) Είχαν ακολουθήσει τις οδηγίες του. Επιπρόσθετα, στη διάρκεια των μηνών που πέρασαν από τότε που ο Παύλος έστειλε την επιστολή, ο παραβάτης είχε μετανοήσει για την αμαρτωλή πορεία του! Είχε αλλάξει τη διαγωγή και τη στάση του και είχε αρχίσει να ακολουθεί τους δίκαιους κανόνες του Ιεχωβά. (2 Κορ. 7:8-11) Ποια κατεύθυνση θα έδινε τώρα ο Παύλος στην εκκλησία;

ΠΩΣ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΦΕΡΘΕΙ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΣΤΟΝ ΜΕΤΑΝΟΗΜΕΝΟ ΑΜΑΡΤΩΛΟ

7. Ποιο καλό αποτέλεσμα έφερε η απομάκρυνση του παραβάτη από την εκκλησία; (2 Κορινθίους 2:5-8)

⁷ Διαβάστε 2 Κορινθίους 2:5-8. Ο Παύλος σχολίασε ότι «η επίπληξη που δόθηκε από την πλειονότητα [ήταν] αρκετή για έναν τέτοιον άνθρωπο». Με άλλα λόγια, η διαπαιδαγώγηση είχε εξυπηρετήσει τον σκοπό της σε σχέση με τον συγκεκριμένο άνθρωπο. Ποιος ήταν αυτός ο σκοπός; Να τον οδηγήσει σε μετάνοια.​—Εβρ. 12:11.

8. Ποια οδηγία έδωσε κατόπιν ο Παύλος στην εκκλησία;

⁸ Γι’ αυτό, ο Παύλος έδωσε στην εκκλησία την εξής οδηγία όσον αφορά τον αδελφό που έσφαλε: «Να τον συγχωρήσετε με καλοσύνη και να τον παρηγορήσετε» και «να τον διαβεβαιώσετε για την αγάπη σας». Προσέξτε ότι ο Παύλος ήθελε να κάνει η εκκλησία κάτι περισσότερο από το να δεχτεί απλώς εκείνον τον άνθρωπο ξανά στον λαό του Ιεχωβά. Ο Παύλος ήθελε να διαβεβαιώσουν τον μετανοημένο με τα λόγια, τη συμπεριφορά και τις πράξεις τους ότι όντως τον είχαν συγχωρήσει και τον αγαπούσαν. Έτσι θα έδειχναν καθαρά ότι χαίρονταν που επέστρεψε στην εκκλησία.

9. Γιατί μπορεί μερικοί να δίσταζαν να συγχωρήσουν τον μετανοημένο παραβάτη;

⁹ Ήταν άραγε κάποιοι σε εκείνη την εκκλησία απρόθυμοι να δεχτούν ξανά ανάμεσά τους τον μετανοημένο αμαρτωλό; Η αφήγηση δεν μας λέει, αλλά είναι πιθανό. Άλλωστε, οι πράξεις του δημιούργησαν προβλήματα σε ολόκληρη την εκκλησία και ίσως να ντρόπιασαν ορισμένα άτομα. Μερικοί ίσως θεωρούσαν ότι ήταν άδικο να γίνει αυτός ο άνθρωπος τόσο θερμά δεκτός ως αδελφός ενώ εκείνοι είχαν αγωνιστεί τόσο σκληρά για να παραμείνουν ηθικά καθαροί. (Παράβαλε Λουκάς 15:28-30) Γιατί όμως ήταν σημαντικό να δείξει η εκκλησία γνήσια αγάπη για τον αδελφό που επέστρεψε;

10, 11. Τι θα μπορούσε να συμβεί αν οι πρεσβύτεροι αρνούνταν να συγχωρήσουν τον μετανοημένο αμαρτωλό;

¹⁰ Φανταστείτε τι θα μπορούσε να συμβεί αν οι πρεσβύτεροι δεν επέτρεπαν στον αληθινά μετανοημένο άνθρωπο να επιστρέψει στην εκκλησία ή αν, μετά την επιστροφή του, η εκκλησία αρνούνταν να του δείξει αγάπη. Θα μπορούσε να τον καταπιεί η «υπερβολική λύπη». Θα ήταν εύκολο να νιώσει ότι η κατάστασή του ήταν απελπιστική. Θα μπορούσε μάλιστα να εγκαταλείψει τις προσπάθειες να αποκαταστήσει τη σχέση του με τον Θεό.

¹¹ Ακόμα χειρότερα, αν οι άλλοι αδελφοί και αδελφές στην εκκλησία αρνούνταν να συγχωρήσουν τον μετανοημένο αμαρτωλό, θα έθεταν σε κίνδυνο τη δική τους σχέση με τον Ιεχωβά. Γιατί; Επειδή δεν θα αντανακλούσαν τη συγχωρητική στάση του Ιεχωβά προς τους μετανοημένους παραβάτες, αλλά τη σκληρή και ανελεήμονα στάση του Σατανά. Στην ουσία, θα γίνονταν εργαλεία τα οποία θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει ο Διάβολος για να καταστρέψει πνευματικά εκείνον τον άνθρωπο.​—2 Κορ. 2:10, 11· Εφεσ. 4:27.

12. Πώς θα μπορούσε η εκκλησία να μιμηθεί τον Ιεχωβά;

¹² Πώς λοιπόν θα μπορούσε η εκκλησία της Κορίνθου να μιμηθεί τον Ιεχωβά και όχι τον Σατανά; Ακολουθώντας τον τρόπο με τον οποίο συμπεριφέρεται ο Ιεχωβά στους μετανοημένους αμαρτωλούς. Προσέξτε τι είπαν κάποιοι Βιβλικοί συγγραφείς σχετικά με τον Ιεχωβά. Ο Δαβίδ είπε ότι είναι “αγαθός και πρόθυμος να συγχωρεί”. (Ψαλμ. 86:5) Ο Μιχαίας έγραψε: «Ποιος Θεός είναι όμοιός σου, που να συγχωρεί το σφάλμα και να παραβλέπει την παράβαση;» (Μιχ. 7:18) Ο δε Ησαΐας δήλωσε: «Ας εγκαταλείψει ο πονηρός την οδό του και ο κακός άνθρωπος τις σκέψεις του· ας επιστρέψει στον Ιεχωβά, ο οποίος θα τον ελεήσει, στον Θεό μας, γιατί αυτός θα συγχωρήσει άφθονα».​—Ησ. 55:7.

13. Γιατί ήταν κατάλληλο να επανενταχθεί στην εκκλησία ο μετανοημένος αμαρτωλός; (Βλέπε το πλαίσιο «Πότε Επανεντάχθηκε Εκείνος ο Άνθρωπος στην Κόρινθο;»)

¹³ Για να μιμηθούν τον Ιεχωβά, οι αδελφοί στην εκκλησία της Κορίνθου έπρεπε να καλοδεχτούν τον μετανοημένο που επέστρεψε και να τον διαβεβαιώσουν για την αγάπη τους. Ακολουθώντας την κατεύθυνση που έδωσε ο Παύλος να καλοδεχτούν τον μετανοημένο αμαρτωλό, οι αδελφοί έδειξαν ότι ήταν «υπάκουοι σε όλα». (2 Κορ. 2:9) Είναι αλήθεια ότι είχαν περάσει μόνο μερικοί μήνες από τότε που τον απομάκρυναν, αλλά η διαπαιδαγώγηση τον είχε οδηγήσει επιτυχώς σε μετάνοια. Επομένως, δεν υπήρχε λόγος να καθυστερούν την επανένταξή του στην εκκλησία.

ΠΩΣ ΑΝΤΑΝΑΚΛΟΥΜΕ ΤΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΤΟ ΕΛΕΟΣ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ

14, 15. Τι μάθαμε από τον χειρισμό της υπόθεσης στην αρχαία Κόρινθο; (2 Πέτρου 3:9) (Βλέπε επίσης εικόνα.)

¹⁴ Η αφήγηση για τον χειρισμό της υπόθεσης στην αρχαία Κόρινθο γράφτηκε και διατηρήθηκε «για τη διδασκαλία μας». (Ρωμ. 15:4) Από αυτή την αφήγηση, μαθαίνουμε ότι ο Ιεχωβά δεν ανέχεται τη σοβαρή αδικοπραγία ανάμεσα στον λαό του. Δεν έχει την άποψη ότι πρέπει να επιτρέπεται «με έλεος» σε αμετανόητους παραβάτες να συνεχίζουν να συναναστρέφονται με τους πιστούς του λάτρεις. Ο Ιεχωβά είναι ελεήμων, αλλά δεν είναι ανεκτικός ούτε υποβιβάζει τους κανόνες του. (Ιούδα 4) Μάλιστα, κάτι τέτοιο δεν θα ήταν σε καμιά περίπτωση ένδειξη ελέους, επειδή θα έθετε σε κίνδυνο όλη την εκκλησία.​—Παρ. 13:20· 1 Κορ. 15:33.

¹⁵ Ωστόσο, μαθαίνουμε ότι ο Ιεχωβά δεν θέλει να καταστραφεί κανείς. Θέλει να σώσει τους ανθρώπους οποτεδήποτε είναι δυνατόν. Δείχνει έλεος στους ανθρώπους όταν η κατάσταση της καρδιάς τους έχει αλλάξει και θέλουν να αποκαταστήσουν τη σχέση τους μαζί του. (Ιεζ. 33:11· διαβάστε 2 Πέτρου 3:9) Γι’ αυτό, όταν εκείνος ο άνθρωπος στην Κόρινθο μετανόησε και εγκατέλειψε την αμαρτωλή του πορεία, ο Ιεχωβά χρησιμοποίησε τον Παύλο για να εξηγήσει στην εκκλησία ότι έπρεπε να τον συγχωρήσουν και να τον καλοδεχτούν.

16. Πώς νιώθετε για τον χειρισμό της υπόθεσης στην Κόρινθο;

¹⁶ Ανασκοπώντας τον χειρισμό της υπόθεσης στην Κόρινθο, μπορέσαμε να δούμε την αγάπη, τη δικαιοσύνη και την κρίση του Ιεχωβά σε δράση. (Ψαλμ. 33:5) Δεν σας υποκινεί αυτό να αινείτε ακόμα περισσότερο τον Θεό μας; Στο κάτω κάτω, είμαστε αμαρτωλοί​—όλοι ανεξαιρέτως​—και χρειαζόμαστε τη συγχώρησή του. Ο καθένας μας έχει λόγους να είναι ευγνώμων στον Ιεχωβά για το λύτρο, το οποίο καθιστά εφικτή τη συγχώρηση. Πόσο παρηγορητικό, πόσο καθησυχαστικό είναι να ξέρουμε ότι ο Ιεχωβά αγαπάει αληθινά τους υπηρέτες του και θέλει το καλύτερο για αυτούς!

17. Τι θα εξετάσουμε στα επόμενα άρθρα;

¹⁷ Τι θα πούμε λοιπόν για τον χειρισμό υποθέσεων αδικοπραγίας σήμερα; Πώς μπορούν οι πρεσβύτεροι να αντανακλούν την επιθυμία του Ιεχωβά να οδηγήσει τον παραβάτη σε μετάνοια; Πώς πρέπει να αντιδρά η εκκλησία όταν οι πρεσβύτεροι αποφασίζουν να απομακρύνουν ή να επανεντάξουν ένα άτομο; Αυτά τα ερωτήματα θα απαντηθούν στα επόμενα άρθρα.