Πώς να Αντιδρούμε στην Αμαρτία με Αγάπη και Έλεος

1. Τι ισχύει για μερικούς που διαπράττουν σοβαρή αμαρτία;

ΣΤΟ προηγούμενο άρθρο, είδαμε πώς χειρίστηκε ο απόστολος Παύλος μια υπόθεση σοβαρής αδικοπραγίας στην Κόρινθο. Ο αμαρτωλός ήταν αμετανόητος και έπρεπε να τον απομακρύνουν από την εκκλησία. Ωστόσο, όπως δείχνει το θεματικό μας εδάφιο, κάποιοι που έχουν διαπράξει σοβαρή αμαρτία είναι δυνατόν να βοηθηθούν. Μπορούν να οδηγηθούν σε μετάνοια. (Ρωμ. 2:4) Πώς μπορούν οι πρεσβύτεροι να τους βοηθήσουν να μετανοήσουν;

2, 3. Τι πρέπει να κάνουμε αν μάθουμε ότι ένας ομόπιστός μας έχει διαπράξει σοβαρή αμαρτία, και γιατί;

² Για να μπορέσουν οι πρεσβύτεροι να βοηθήσουν, χρειάζεται να είναι ενήμεροι για το ζήτημα. Τι πρέπει λοιπόν να κάνουμε αν μάθουμε ότι κάποιος ομόπιστός μας έχει διαπράξει σοβαρή αμαρτία​—κάτι που θα μπορούσε να οδηγήσει στην απομάκρυνσή του από την εκκλησία; Πρέπει να προτρέψουμε τον παραβάτηa να ζητήσει τη βοήθεια των πρεσβυτέρων.​—Ησ. 1:18· Πράξ. 20:28· 1 Πέτρ. 5:2.

³ Τι γίνεται όμως αν ο παραβάτης αρνείται να μιλήσει στους πρεσβυτέρους; Τότε θα πάμε εμείς οι ίδιοι στους πρεσβυτέρους για να διασφαλίσουμε ότι αυτό το άτομο θα λάβει την αναγκαία βοήθεια. Έτσι θα δείξουμε την αγάπη μας επειδή δεν θέλουμε να χάσουμε τον αδελφό ή την αδελφή μας. Αν ο παραβάτης συνεχίσει την πορεία του, θα βλάψει ακόμα περισσότερο τη σχέση του με τον Ιεχωβά. Μπορεί επίσης να βλάψει τη φήμη της εκκλησίας. Γι’ αυτό, αναλαμβάνουμε δράση με θάρρος υποκινούμενοι από αγάπη για τον Ιεχωβά και για τον παραβάτη.​—Ψαλμ. 27:14.

ΠΩΣ ΒΟΗΘΟΥΝ ΟΙ ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΙ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΠΟΥ ΔΙΑΠΡΑΤΤΟΥΝ ΣΟΒΑΡΗ ΑΜΑΡΤΙΑ

4. Ποιος είναι ο στόχος των πρεσβυτέρων όταν συναντιούνται με κάποιον που έχει διαπράξει σοβαρή αμαρτία;

⁴ Όταν κάποιος στην εκκλησία διαπράττει σοβαρή αμαρτία, το πρεσβυτέριο επιλέγει τρεις πρεσβυτέρους με τα κατάλληλα προσόντα οι οποίοι θα υπηρετήσουν ως επιτροπή. Αυτοί οι άντρες χρειάζεται να είναι μετριόφρονες και ταπεινοί. Ενώ θα προσπαθήσουν να βοηθήσουν το άτομο που έσφαλε να μετανοήσει, αντιλαμβάνονται ότι δεν μπορούν να εξαναγκάσουν κάποιον να αλλάξει. (Δευτ. 30:19) Οι πρεσβύτεροι αναγνωρίζουν ότι δεν θα ανταποκριθούν όλοι οι παραβάτες θετικά, όπως ανταποκρίθηκε ο βασιλιάς Δαβίδ. (2 Σαμ. 12:13) Κάποιοι παραβάτες ίσως επιλέξουν να αγνοήσουν τη νουθεσία του Ιεχωβά. (Γέν. 4:6-8) Παρ’ όλα αυτά, ο στόχος των πρεσβυτέρων είναι να οδηγήσουν τον παραβάτη σε μετάνοια αν αυτό είναι εφικτό. Ποιες αρχές θα τους καθοδηγούν όταν συναντηθούν με τον παραβάτη;

5. Ποια συμβουλή θα έχουν κατά νου οι πρεσβύτεροι όταν συναντηθούν με τον παραβάτη; (2 Τιμόθεο 2:24-26) (Βλέπε επίσης εικόνα.)

⁵ Οι πρεσβύτεροι βλέπουν τον παραβάτη ως πολύτιμο, χαμένο πρόβατο. (Λουκ. 15:4, 6) Επομένως, όταν συναντιούνται με αυτό το άτομο, δεν δείχνουν σκληρότητα με τα λόγια, τη στάση και τη συμπεριφορά τους, ούτε βλέπουν τη συνάντηση ως υπόθεση ρουτίνας στην οποία ακολουθούν μια τυπική διαδικασία. Αντίθετα, εκδηλώνουν τις ιδιότητες που αναφέρονται στα εδάφια 2 Τιμόθεο 2:24-26. (Διαβάστε) Οι πρεσβύτεροι παραμένουν πράοι, ήπιοι και καλοσυνάτοι καθώς αγωνίζονται να αγγίξουν την καρδιά του παραβάτη.

6. Πώς θα προετοιμάσουν οι πρεσβύτεροι τη δική τους καρδιά προτού συναντηθούν με έναν παραβάτη; (Ρωμαίους 2:4)

⁶ Οι πρεσβύτεροι προετοιμάζουν τη δική τους καρδιά. Προσπαθούν να μιμηθούν τον Ιεχωβά σε όλη τους τη συμπεριφορά απέναντι στον αμαρτωλό, καθώς θυμούνται τα λόγια του Παύλου: «Ο Θεός με την καλοσύνη του προσπαθεί να σε οδηγήσει σε μετάνοια». (Διαβάστε Ρωμαίους 2:4) Οι πρεσβύτεροι πρέπει να θυμούνται ότι είναι πρωτίστως ποιμένες υπό την κατεύθυνση του Χριστού. (Ησ. 11:3, 4· Ματθ. 18:18-20) Προτού η επιτροπή συναντηθεί με τον παραβάτη, θα εξετάσει με προσευχή τον στόχο της: να οδηγήσει τον παραβάτη σε μετάνοια. Οι αδελφοί θα κάνουν έρευνα στις Γραφές και στις εκδόσεις μας και θα προσευχηθούν για διάκριση. Θα σκεφτούν ποια πράγματα χρειάζεται να ξέρουν για το παρελθόν του ατόμου τα οποία ίσως συνέβαλαν στον τρόπο σκέψης του, στη στάση του και στη διαγωγή του.​—Παρ. 20:5.

7, 8. Πώς μπορούν οι πρεσβύτεροι να μιμούνται τη μακροθυμία του Ιεχωβά όταν συναντιούνται με έναν παραβάτη;

⁷ Οι πρεσβύτεροι μιμούνται τη μακροθυμία του Ιεχωβά. Θυμούνται πώς συμπεριφέρθηκε ο Ιεχωβά σε κάποιους παραβάτες στο παρελθόν. Για παράδειγμα, ο Ιεχωβά προσπάθησε μακρόθυμα να λογικέψει τον Κάιν, προειδοποιώντας τον για τις συνέπειες της αμαρτίας και προσφέροντάς του ελπίδα αποκατάστασης. (Γέν. 4:6, 7) Ο Ιεχωβά νουθέτησε τον Δαβίδ μέσω του προφήτη Νάθαν, ο οποίος χρησιμοποίησε ένα παράδειγμα που άγγιξε την καρδιά του βασιλιά. (2 Σαμ. 12:1-7) Επίσης, ο Ιεχωβά “έστελνε συνεχώς” τους προφήτες του στο παραστρατημένο έθνος του Ισραήλ «ξανά και ξανά». (Ιερ. 7:24, 25) Δεν περίμενε να μετανοήσει πρώτα ο λαός του και μετά να τους βοηθήσει. Απεναντίας, πήρε ο ίδιος την πρωτοβουλία παροτρύνοντάς τους να μετανοήσουν.

⁸ Οι πρεσβύτεροι μιμούνται το παράδειγμα του Ιεχωβά όταν προσπαθούν να βοηθήσουν εκείνους που έχουν διαπράξει σοβαρή αμαρτία. Σύμφωνα με την κατεύθυνση που δίνει το εδάφιο 2 Τιμόθεο 4:2, προσπαθούν «με κάθε μακροθυμία» να λογικέψουν έναν ομόπιστό τους που έχει πρόβλημα. Μια σημείωση μελέτης σε εκείνο το εδάφιο λέει τα εξής για έναν τέτοιον πρεσβύτερο: «Θα χρειαζόταν πάντοτε να δείχνει αυτοσυγκράτηση, κάνοντας μακρόθυμα έκκληση στην επιθυμία του [αμαρτωλού] να κάνει το σωστό. Αν [ο πρεσβύτερος] ενέδιδε στον εκνευρισμό ή στην απογοήτευση, θα μπορούσε να απωθήσει ή και να σκανδαλίσει [τον αμαρτωλό]».

9, 10. Πώς μπορούν οι πρεσβύτεροι να βοηθήσουν τον αμαρτωλό να κάνει λογικές σκέψεις σχετικά με την πορεία του;

⁹ Οι πρεσβύτεροι προσπαθούν να εξακριβώσουν τις περιστάσεις που οδήγησαν στην αμαρτία. Για παράδειγμα, μήπως ο αδελφός έγινε σταδιακά αδύναμος επειδή παραμέλησε την προσωπική μελέτη ή τη διακονία; Μήπως έπαψε να προσεύχεται συχνά στον Ιεχωβά; Μήπως οι προσευχές του έχουν γίνει επιφανειακές; Μήπως επέτρεψε σε εσφαλμένες επιθυμίες να τον κυριεύσουν; Μήπως έκανε άσοφες επιλογές όσον αφορά τις συναναστροφές του ή την ψυχαγωγία του; Πώς μπορεί να επηρέασαν αυτές οι επιλογές την καρδιά του; Αναγνωρίζει πώς επηρέασαν οι πρόσφατες αποφάσεις και πράξεις του τον Πατέρα του, τον Ιεχωβά;

¹⁰ Κάνοντας ουσιώδεις ερωτήσεις χωρίς να μπαίνουν σε αχρείαστες προσωπικές λεπτομέρειες, οι πρεσβύτεροι βοηθούν με καλοσύνη τον παραβάτη να εκφραστεί και να κάνει λογικές σκέψεις όσον αφορά την πορεία του. (Παρ. 20:5) Επιπρόσθετα, όπως έκανε ο Νάθαν με τον Δαβίδ, μπορούν να χρησιμοποιήσουν παραδείγματα για να βοηθήσουν το άτομο να κάνει λογικές σκέψεις και να διακρίνει πόσο εσφαλμένες ήταν οι πράξεις του. Ίσως στη διάρκεια της πρώτης συνάντησης, το άτομο να αρχίσει να νιώθει αληθινή λύπη για την πορεία που ακολούθησε. Μπορεί μάλιστα να μετανοήσει.

11. Πώς συμπεριφερόταν ο Ιησούς στους αμαρτωλούς;

¹¹ Οι πρεσβύτεροι αγωνίζονται να μιμηθούν τον Ιησού. Όταν ο αναστημένος Ιησούς μίλησε στον Σαύλο από την Ταρσό, του έκανε ένα διερευνητικό ερώτημα: «Σαούλ, Σαούλ, γιατί με διώκεις;» Με αυτόν τον τρόπο, ο Ιησούς βοήθησε τον Σαύλο να κάνει λογικές σκέψεις όσον αφορά την εσφαλμένη πορεία του. (Πράξ. 9:3-6) Και όσον αφορά «αυτή τη γυναίκα, την Ιεζάβελ», ο Ιησούς είπε: «Της έδωσα χρόνο να μετανοήσει».​—Αποκ. 2:20, 21.

12, 13. Πώς μπορούν οι πρεσβύτεροι να δώσουν σε έναν παραβάτη χρόνο να μετανοήσει; (Βλέπε επίσης εικόνα.)

¹² Μιμούμενοι τον Ιησού, οι πρεσβύτεροι δεν βιάζονται να συμπεράνουν ότι ένας παραβάτης δεν θα μετανοήσει. Ενώ μερικοί μπορεί να μετανοήσουν κατά την πρώτη τους συνάντηση με την επιτροπή, άλλοι ίσως χρειάζονται περισσότερο χρόνο. Γι’ αυτό, οι πρεσβύτεροι μπορεί να διευθετήσουν να συναντηθούν με τον αμαρτωλό περισσότερες από μία φορές. Ίσως έπειτα από εκείνη την πρώτη συνάντηση, ο Χριστιανός που έσφαλε να αρχίσει να σκέφτεται σοβαρά αυτά που του είπαν. Μπορεί να πλησιάσει τον Ιεχωβά με ταπεινή προσευχή. (Ψαλμ. 32:5· 38:18) Ως αποτέλεσμα, σε μια επόμενη συνάντηση, ο αμαρτωλός ίσως να έχει διαφορετικό πνεύμα από αυτό που εκδήλωσε στην πρώτη συνάντηση.

¹³ Για να βοηθήσουν τον αμαρτωλό να οδηγηθεί σε μετάνοια, οι πρεσβύτεροι δείχνουν ενσυναίσθηση και καλοσύνη. Προσεύχονται να ευλογήσει ο Ιεχωβά τις προσπάθειές τους και ελπίζουν ότι ο παραστρατημένος Χριστιανός θα συνέλθει και θα μετανοήσει.​—2 Τιμ. 2:25, 26.

14. Ποιος αξίζει την τιμή όταν μετανοεί ένας αμαρτωλός, και γιατί;

¹⁴ Αν ο αμαρτωλός μετανοήσει, αυτό είναι αιτία μεγάλης χαράς! (Λουκ. 15:7, 10) Ποιος αξίζει την τιμή για αυτό; Οι πρεσβύτεροι; Θυμηθείτε τι έγραψε ο Παύλος σχετικά με τους αμαρτωλούς: «Μήπως ο Θεός τούς δώσει μετάνοια». (2 Τιμ. 2:25) Μια σημείωση μελέτης σε εκείνο το εδάφιο κάνει το εξής σχόλιο: «Η τιμή για μια τέτοια αλλαγή στον τρόπο σκέψης και στη στάση δεν ανήκει σε κάποιον άνθρωπο, αλλά στον Ιεχωβά, ο οποίος βοηθάει τον παραστρατημένο Χριστιανό να κάνει αυτή τη ζωτικής σημασίας αλλαγή. Ο Παύλος κατόπιν αναφέρει μερικά από τα όμορφα αποτελέσματα αυτής της μετάνοιας​—οδηγεί τον αμαρτωλό σε ακριβέστερη γνώση της αλήθειας, τον βοηθάει να συνέλθει και τον καθιστά ικανό να ξεφύγει από τις παγίδες του Σατανά.​—2Τι 2:26».

15. Πώς μπορούν οι πρεσβύτεροι να συνεχίσουν να βοηθούν έναν μετανοημένο παραβάτη;

¹⁵ Όταν ένας παραβάτης μετανοήσει, η επιτροπή θα διευθετήσει ποιμαντικές επισκέψεις, ώστε το άτομο να συνεχίσει να λαβαίνει την αναγκαία βοήθεια για να αγωνιστεί ενάντια στις παγίδες του Σατανά και να κάνει ευθείς δρόμους για τα πόδια του. (Εβρ. 12:12, 13) Βέβαια, οι πρεσβύτεροι δεν αποκαλύπτουν σε κανέναν λεπτομέρειες για τα όσα έκανε ο αμαρτωλός. Αλλά τι ίσως χρειάζεται να γνωστοποιηθεί στην εκκλησία;

«ΝΑ ΕΛΕΓΧΕΙΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΕΣ»

16. Σύμφωνα με το εδάφιο 1 Τιμόθεο 5:20, σε ποιους «παρατηρητές» αναφέρεται ο Παύλος;

¹⁶ Διαβάστε 1 Τιμόθεο 5:20. Ο Παύλος έγραψε αυτά τα λόγια στον συμπρεσβύτερό του τον Τιμόθεο αναφορικά με «εκείνους που αμαρτάνουν». Τι εννοούσε; Δεν εννοούσε απαραιτήτως ότι όλη η εκκλησία ήταν οι «παρατηρητές». Αναφερόταν σε εκείνους τους λίγους που μπορεί να ήταν ήδη ενήμεροι για τις αμαρτίες. Ίσως να επρόκειτο για αυτόπτες μάρτυρες ή για τα άτομα στα οποία ο παραβάτης εκμυστηρεύτηκε την αμαρτία του. Οι πρεσβύτεροι θα τους ενημέρωναν διακριτικά ότι το ζήτημα έτυχε χειρισμού και ότι ο αμαρτωλός έλαβε διόρθωση.

17. Αν μια σοβαρή αμαρτία είναι ευρέως γνωστή στην εκκλησία ή είναι πιθανό να γίνει γνωστή, ποια ανακοίνωση θα γίνει, και γιατί;

¹⁷ Σε ορισμένες περιπτώσεις, η αδικοπραγία ίσως έχει γίνει ευρέως γνωστή στην εκκλησία ή είναι πιθανό να γίνει γνωστή. Σε μια τέτοια περίπτωση, οι «παρατηρητές» περιλαμβάνουν ολόκληρη την εκκλησία. Γι’ αυτό, ένας πρεσβύτερος θα ανακοινώσει στην εκκλησία ότι ο αδελφός ή η αδελφή έχει ελεγχθεί. Γιατί; Ο Παύλος δίνει την απάντηση: «Ως προειδοποίηση για τους υπόλοιπους» ώστε να μην πέσουν στην αμαρτία.

18. Πώς θα χειρίζονται οι πρεσβύτεροι καταστάσεις που περιλαμβάνουν βαφτισμένους ανηλίκους; (Βλέπε επίσης εικόνα.)

¹⁸ Τι θα πούμε για τους βαφτισμένους ανηλίκους​—κάτω των 18 ετών​—που εμπλέκονται σε σοβαρή αδικοπραγία; Το πρεσβυτέριο θα διευθετήσει να συναντηθούν δύο πρεσβύτεροι με τον ανήλικο και με τους Χριστιανούς γονείς του.b Οι πρεσβύτεροι θα διαπιστώσουν ποια βήματα έχουν ήδη κάνει οι γονείς για να βοηθήσουν το παιδί τους να μετανοήσει. Αν ο ανήλικος εκδηλώνει καλή στάση και οι προσπάθειες των γονέων αγγίζουν την καρδιά του, οι δύο πρεσβύτεροι μπορεί να αποφασίσουν ότι δεν χρειάζεται να γίνουν περαιτέρω ενέργειες. Άλλωστε, είναι θεόδοτη ευθύνη των γονέων να παρέχουν στοργική διόρθωση στα παιδιά τους. (Δευτ. 6:6, 7· Παρ. 6:20· 22:6· Εφεσ. 6:2-4) Έπειτα, οι πρεσβύτεροι θα επικοινωνούν κατά καιρούς με τους γονείς για να διασφαλίσουν ότι ο ανήλικος λαβαίνει τη βοήθεια που χρειάζεται. Τι γίνεται όμως αν ένας βαφτισμένος ανήλικος εμμένει αμετανόητα σε μια εσφαλμένη πορεία; Σε αυτή την περίπτωση, μια επιτροπή πρεσβυτέρων θα συναντηθεί με αυτόν και με τους Χριστιανούς γονείς του.

«Ο ΙΕΧΩΒΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΣΥΜΠΟΝΕΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΕΛΕΗΜΩΝ»

19. Πώς αγωνίζονται οι πρεσβύτεροι να μιμούνται τον Ιεχωβά στη συμπεριφορά τους προς τους παραβάτες;

¹⁹ Οι πρεσβύτεροι που υπηρετούν σε επιτροπές έχουν ευθύνη ενώπιον του Ιεχωβά να κρατούν την εκκλησία καθαρή. (1 Κορ. 5:7) Θέλουν επίσης να υποκινηθούν οι παραβάτες να μετανοήσουν αν αυτό είναι εφικτό. Γι’ αυτόν τον σκοπό, οι πρεσβύτεροι διατηρούν θετική, αισιόδοξη στάση. Γιατί; Επειδή θέλουν να μιμούνται τον Ιεχωβά, ο οποίος είναι «πολύ συμπονετικός και ελεήμων». (Ιακ. 5:11) Προσέξτε πώς εκδήλωνε τέτοιο πνεύμα ο ηλικιωμένος απόστολος Ιωάννης. Έγραψε: «Παιδάκια μου, σας τα γράφω αυτά για να μην αμαρτήσετε. Εντούτοις, αν κανείς αμαρτήσει, έχουμε βοηθό που είναι μαζί με τον Πατέρα, τον Ιησού Χριστό, ο οποίος είναι δίκαιος».​—1 Ιωάν. 2:1.

20. Τι θα εξετάσουμε στο τελικό άρθρο αυτής της σειράς;

²⁰ Δυστυχώς, κάποιες φορές ένας Χριστιανός αρνείται να μετανοήσει. Σε αυτή την περίπτωση, η εκκλησία πρέπει να τον απομακρύνει από ανάμεσά μας. Πώς χειρίζονται οι πρεσβύτεροι τέτοιες σοβαρές υποθέσεις; Θα εξετάσουμε αυτό το ζήτημα στο τελικό άρθρο αυτής της σειράς.