Ο Ιακώβ υπέμεινε πολλά προβλήματα. Δύο γιοι του, ο Συμεών και ο Λευί, ντρόπιασαν την οικογένεια και έφεραν μομφή στο όνομα του Ιεχωβά. Επιπρόσθετα, η αγαπημένη σύζυγος του Ιακώβ, η Ραχήλ, πέθανε καθώς γεννούσε το δεύτερο παιδί τους. Επίσης, εξαιτίας μιας μεγάλης πείνας, ο Ιακώβ αναγκάστηκε να μετοικήσει στη γη της Αιγύπτου στα γηρατειά του. (Γέν. 35:16-19· 37:28· 45:9-11, 28) Παρ’ όλες αυτές τις δοκιμασίες, ο Ιακώβ ποτέ δεν έχασε την πίστη του στον Ιεχωβά και στις υποσχέσεις Του. Ο Ιεχωβά, από πλευράς του, έδειχνε στον Ιακώβ ότι είχε την εύνοιά Του. Για παράδειγμα, ο Ιεχωβά ευλογούσε τον Ιακώβ από υλική άποψη. Σκεφτείτε επίσης πόσο ευγνώμων πρέπει να ήταν ο Ιακώβ στον Ιεχωβά όταν αντάμωσε ξανά τον Ιωσήφ, τον γιο που χρόνια νόμιζε νεκρό! Χάρη στη στενή του φιλία με τον Ιεχωβά, ο Ιακώβ κατάφερε να αντιμετωπίσει τις δοκιμασίες του με επιτυχία. (Γέν. 30:43· 32:9, 10· 46:28-30) Όταν διατηρούμε στενή φιλία με τον Ιεχωβά, μπορούμε και εμείς να αντιμετωπίζουμε με επιτυχία τις απροσδόκητες δοκιμασίες. w23.04 17:6-7

Ο 23ος Ψαλμός είναι ένας ύμνος που εκφράζει πεποίθηση για την αγάπη και την τρυφερή φροντίδα του Ιεχωβά. Ο Δαβίδ, ο συγγραφέας αυτού του ψαλμού, περιγράφει τον ισχυρό δεσμό που υπήρχε ανάμεσα στον ίδιο και στον Ποιμένα του, τον Ιεχωβά. Ο Δαβίδ ένιωθε ασφαλής καθώς άφηνε τον Ιεχωβά να τον καθοδηγεί και εξαρτόταν απόλυτα από εκείνον. Ήξερε ότι η αγάπη του Ιεχωβά θα τον ακολουθούσε όλες τις ημέρες της ζωής του. Γιατί ήταν τόσο βέβαιος; Ο Δαβίδ ένιωθε ότι είχε καλή φροντίδα επειδή ο Ιεχωβά τού προμήθευε συνεχώς ό,τι είχε ανάγκη. Ο Δαβίδ επίσης απολάμβανε τη φιλία και την εύνοια του Ιεχωβά. Γι’ αυτό, ήταν βέβαιος πως, ό,τι και αν του επιφύλασσε το μέλλον, ο Ιεχωβά θα συνέχιζε να φροντίζει για όλες του τις ανάγκες. Η εμπιστοσύνη του Δαβίδ στην τρυφερή αγάπη του Ιεχωβά ήταν πιο ισχυρή από οποιεσδήποτε ανησυχίες του και του χάριζε βαθιά ευτυχία και ικανοποίηση.​—Ψαλμ. 16:11. w24.01 4:12-13

Από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά, ο λαός του Ιεχωβά σε πολλές χώρες έχει απολαύσει έναν βαθμό ειρήνης και ελευθερίας καθώς επιτελεί το έργο κηρύγματος. Μάλιστα, το έργο έχει σημειώσει εκπληκτική πρόοδο. Σήμερα, τα μέλη του Κυβερνώντος Σώματος εξακολουθούν να αποβλέπουν στον Χριστό για καθοδηγία. Θέλουν να αντανακλούν οι οδηγίες που δίνουν στους αδελφούς την άποψη του ουρανού για τα διάφορα ζητήματα. Με τη σειρά τους, οι επίσκοποι περιοχής και οι πρεσβύτεροι δίνουν κατεύθυνση στις εκκλησίες. Οι χρισμένοι πρεσβύτεροι βρίσκονται στο “δεξί χέρι” του Χριστού. (Αποκ. 2:1) Βέβαια, αυτοί οι πρεσβύτεροι είναι ατελείς και κάνουν λάθη. Ο Μωυσής και ο Ιησούς του Ναυή έσφαλλαν κάποιες φορές, όπως και οι απόστολοι. (Αριθ. 20:12· Ιησ. Ναυή 9:14, 15· Ρωμ. 3:23) Παρ’ όλα αυτά, ο Χριστός οδηγεί προσεκτικά τον πιστό δούλο και τους διορισμένους πρεσβυτέρους, και θα συνεχίσει να το κάνει αυτό. Επομένως, έχουμε κάθε λόγο να εμπιστευόμαστε την καθοδηγία που παρέχει μέσω εκείνων που είναι διορισμένοι να ασκούν την ηγεσία. w24.02 8:13-14