Είναι εκπληκτικό το πόσο γρήγορα μεγαλώνει ένα παιδί. Μας φαίνεται ότι η ανάπτυξη λαβαίνει χώρα αυτόματα. Ωστόσο, η ανάπτυξη προς τη Χριστιανική ωριμότητα δεν είναι σε καμιά περίπτωση αυτόματη. (1 Κορ. 13:11· Εβρ. 6:1) Για να πετύχουμε αυτόν τον στόχο, χρειαζόμαστε μια βαθιά προσωπική σχέση με τον Ιεχωβά. Χρειαζόμαστε επίσης το άγιο πνεύμα του καθώς καλλιεργούμε θεοσεβείς ιδιότητες, αποκτούμε πρακτικές δεξιότητες και προετοιμαζόμαστε για μελλοντικές ευθύνες. (Παρ. 1:5) Ο Ιεχωβά δημιούργησε τους ανθρώπους ως άντρες και γυναίκες. (Γέν. 1:27) Πέρα από τις προφανείς σωματικές τους διαφορές, οι άντρες και οι γυναίκες διαφέρουν και από άλλες απόψεις. Για παράδειγμα, ο Ιεχωβά δημιούργησε τους άντρες και τις γυναίκες έτσι ώστε να αναλαμβάνουν συγκεκριμένες ευθύνες, οπότε χρειάζονται ιδιότητες και δεξιότητες οι οποίες θα τους βοηθούν να ανταποκρίνονται στους αντίστοιχους ρόλους τους.​—Γέν. 2:18. w23.12 52:1-2

Ήθελε ο Ιησούς να χρησιμοποιούν άλλοι το προσωπικό όνομα του Πατέρα του; Σαφώς. Μερικοί ευσεβοφανείς θρησκευτικοί ηγέτες των ημερών του ίσως θεωρούσαν ότι το όνομα του Θεού ήταν τόσο ιερό ώστε έπρεπε να αποφεύγουν να το προφέρουν για να μην το βεβηλώσουν. Αλλά ο Ιησούς ποτέ δεν επέτρεψε σε τέτοιες αντιγραφικές παραδόσεις να τον εμποδίσουν να τιμάει το όνομα του Πατέρα του. Σκεφτείτε την περίπτωση κατά την οποία θεράπευσε έναν δαιμονισμένο στην περιοχή των Γερασηνών. Οι άνθρωποι φοβήθηκαν και ικέτευαν τον Ιησού να φύγει, οπότε εκείνος δεν έμεινε σε αυτή την περιοχή. (Μάρκ. 5:16, 17) Ο Ιησούς όμως ήθελε να γίνει γνωστό το όνομα του Ιεχωβά εκεί. Γι’ αυτό, έδωσε στον άντρα που είχε θεραπεύσει την οδηγία να πει στους ανθρώπους, όχι τι έκανε ο Ιησούς, αλλά τι έκανε ο Ιεχωβά. (Μάρκ. 5:19) Το ίδιο θέλει και σήμερα​—να κάνουμε το όνομα του Πατέρα του γνωστό σε όλο τον κόσμο! (Ματθ. 24:14· 28:20) Όταν κάνουμε το μέρος μας, ευαρεστούμε τον Βασιλιά μας, τον Ιησού. w24.02 6:10

Είναι πραγματική ευλογία να ανήκουμε στην οργάνωση του Ιεχωβά σε αυτές τις ταραχώδεις τελευταίες ημέρες. Καθώς οι παγκόσμιες συνθήκες χειροτερεύουν, ο Ιεχωβά μάς παρέχει μια ενωμένη, πνευματική οικογένεια από αδελφούς και αδελφές. (Ψαλμ. 133:1) Μας βοηθάει να έχουμε ισχυρούς οικογενειακούς δεσμούς. (Εφεσ. 5:33–6:1) Και μας δίνει τη διάκριση και τη σοφία που χρειαζόμαστε για να έχουμε πραγματική εσωτερική ειρήνη. Ωστόσο, πρέπει να προσπαθούμε σκληρά για να συνεχίσουμε να υπηρετούμε τον Ιεχωβά πιστά. Γιατί; Επειδή μερικές φορές ίσως προσβαλλόμαστε από τις ατέλειες των άλλων. Επίσης, μπορεί να δυσκολευόμαστε να ανεχτούμε τα δικά μας ελαττώματα, ιδίως αν κάνουμε τα ίδια λάθη ξανά και ξανά. Χρειάζεται να εγκαρτερούμε στην υπηρεσία του Ιεχωβά (1) όταν ένας ομόπιστός μας μάς προσβάλλει, (2) όταν ο σύντροφός μας μάς απογοητεύει και (3) όταν απογοητευόμαστε με τον εαυτό μας. w24.03 11:1-2