અયૂબ

 ૫ હું એક વાર, હા, બે વાર બોલ્યો, પણ હવે નહિ બોલું;

એક શબ્દ પણ નહિ બોલું.”

 ૭ “હે માણસ, તારી કમર કસ;

હું તને સવાલ પૂછીશ અને તું મને જવાબ આપ.+

૧૦ જો કરી શકતો હોય, તો પોતાને ગૌરવ અને સામર્થ્યથી શણગાર;

ગરિમા અને વૈભવનાં કપડાં પહેર.

૧૧ તારા ગુસ્સાની જ્વાળાઓ પ્રગટાવ;

અભિમાનીઓને જોઈને તેઓને નીચા પાડ.

૧૨ ઘમંડીઓનું ઘમંડ તોડી નાખ,

દુષ્ટોને જોતા જ તેઓને કચડી નાખ.

૧૩ તેઓને માટીમાં દાટી દે;

તેઓને* ગાઢ અંધકારમાં બાંધી દે,

૧૪ પછી હું પણ કબૂલ કરીશ કે,*

તારો જમણો હાથ તને બચાવી શકે છે.

૧૭ એની પૂંછડી દેવદારના ઝાડ જેવી કઠણ છે;

એના થાપાના સ્નાયુઓ એકબીજા સાથે ગૂંથાયેલા છે.

૧૮ એનાં હાડકાં તાંબાની નળીઓ જેવાં છે;

એના પગ લોઢાના સળિયા જેવા છે.

૧૯ કદાવર જાનવરોમાં સૌથી પહેલા એનું સર્જન થયું;

ફક્ત એના સર્જનહાર જ એના પર તલવાર ચલાવી શકે છે.

૨૦ પર્વતો એને ખોરાક પીરસે છે,

ત્યાં જ બધાં જંગલી જાનવરો રમે છે.

૨૧ એ ઝાડી-ઝાંખરાં નીચે આરામ ફરમાવે છે,

નદી-નાળાંના બરુઓ વચ્ચે આશરો લે છે.

૨૨ ઝાડી-ઝાંખરાં એના પર છાયો પાથરે છે,

ખીણનાં ઝાડ* એને ઘેરી વળે છે.