માથ્થી

૨૧ તેઓ યરૂશાલેમ નજીક આવ્યા અને જૈતૂન પર્વત પર બેથફગે નજીક પહોંચ્યા. પછી ઈસુએ બે શિષ્યોને આમ કહીને મોકલ્યા:+ ૨ “તમારી નજરે પડે છે એ ગામમાં જાઓ. એમાં જતાં જ તમને એક ગધેડું અને એનું બચ્ચું બાંધેલાં મળી આવશે. તેઓને છોડીને મારી પાસે લઈ આવો. ૩ જો કોઈ તમને પૂછે તો તમારે કહેવું, ‘માલિકને તેઓની જરૂર છે.’ એ સાંભળીને તે તેઓને તરત જ મોકલી આપશે.”

૪ આ એ માટે બન્યું, જેથી પ્રબોધકે કહેલું પૂરું થાય: ૫ “સિયોનની દીકરીને જણાવો, ‘જો, તારો રાજા તારી પાસે આવે છે.+ તે કોમળ સ્વભાવનો છે+ અને ગધેડા પર, હા, ખોલકા પર, ગધેડાના બચ્ચા પર બેસીને આવે છે.’”+

૬ એટલે શિષ્યો ગયા અને ઈસુએ તેઓને આજ્ઞા આપી હતી એમ જ કર્યું.+ ૭ તેઓ ગધેડું અને એના બચ્ચાને લાવ્યા. તેઓના પર પોતાનાં કપડાં નાખ્યાં અને ઈસુ એના પર બેઠા.+ ૮ ટોળામાંના મોટા ભાગના લોકોએ પોતાનાં કપડાં રસ્તા પર પાથર્યાં.+ બીજા લોકો ઝાડની ડાળીઓ કાપીને રસ્તા પર પાથરવા લાગ્યા. ૯ તેમની આગળ જતા અને તેમની પાછળ આવતા લોકો પોકારી રહ્યા હતા: “હે ઈશ્વર, અમારી પ્રાર્થના છે કે દાઉદના દીકરાનો ઉદ્ધાર કરો.+ યહોવાના* નામમાં જે આવે છે,+ તેના પર તેમનો આશીર્વાદ છે! હે સ્વર્ગમાંના ઈશ્વર, અમારી પ્રાર્થના છે કે તેનો ઉદ્ધાર કરો!”+

૧૦ જ્યારે તે યરૂશાલેમમાં આવ્યા, ત્યારે આખા શહેરમાં ધમાલ મચી ગઈ કે “આ કોણ છે?” ૧૧ ટોળાંના લોકો કહેતા હતા: “આ તો ગાલીલના નાઝરેથથી પ્રબોધક ઈસુ છે!”+

૧૨ ઈસુએ મંદિરમાં જઈને એમાં વેચનારા અને ખરીદનારા બધાને બહાર કાઢી મૂક્યા. તેમણે નાણાં બદલનારાઓની મેજો અને કબૂતર વેચનારાઓની બેઠકો ઊંધી વાળી દીધી.+ ૧૩ તેમણે તેઓને કહ્યું: “એમ લખેલું છે કે ‘મારું ઘર પ્રાર્થનાનું ઘર કહેવાશે.’+ પણ તમે એને લુટારાઓનો અડ્ડો બનાવો છો.”+ ૧૪ આંધળા અને લંગડા લોકો ઈસુ પાસે મંદિરમાં આવ્યા. તેમણે તેઓને સાજા કર્યા.

૧૫ તેમણે કરેલા ચમત્કારો મુખ્ય યાજકો અને શાસ્ત્રીઓએ જોયા. તેઓએ જોયું કે મંદિરમાં છોકરાઓ પોકારતા હતા: “હે ઈશ્વર, અમારી પ્રાર્થના છે કે દાઉદના દીકરાનો ઉદ્ધાર કરો!”+ એ સાંભળીને તેઓ બહુ ગુસ્સે ભરાયા.+ ૧૬ તેઓએ તેમને પૂછ્યું: “તેઓ જે કહે છે એ તું સાંભળે છે?” ઈસુએ કહ્યું: “હા, શું તમે આવું કદી નથી વાંચ્યું કે ‘તમે બાળકો અને ધાવણાઓનાં મોઢે સ્તુતિ કરાવી છે’?”+ ૧૭ તેઓને ત્યાં જ રહેવા દઈને તે શહેર બહાર બેથનિયા ગામ ગયા અને ત્યાં રાત વિતાવી.+

૧૮ વહેલી સવારે શહેરમાં પાછા જતી વખતે ઈસુને ભૂખ લાગી.+ ૧૯ રસ્તાની બાજુએ તેમણે અંજીરનું એક ઝાડ જોયું અને તે એની નજીક ગયા. પણ તેમને એના પર પાંદડાં સિવાય બીજું કંઈ મળ્યું નહિ.+ તેમણે એ ઝાડને કહ્યું: “હવેથી તારા પર કદી ફળ ન આવે.”+ તરત જ અંજીરનું ઝાડ સુકાઈ ગયું. ૨૦ આ જોઈને શિષ્યો નવાઈ પામ્યા અને કહ્યું: “અરે, અંજીરનું ઝાડ કેમ અચાનક સુકાઈ ગયું?”+ ૨૧ ઈસુએ તેઓને કહ્યું: “હું સાચે જ કહું છું કે જો તમારામાં શ્રદ્ધા હોય અને તમે શંકા ન કરો, તો મેં અંજીરના ઝાડને જે કર્યું એ તમે પણ કરી શકશો. એટલું જ નહિ, જો તમે આ પહાડને કહો, ‘ઊંચકાઈને સમુદ્રમાં પડ,’ તો એમ પણ થશે.+ ૨૨ તમે શ્રદ્ધાથી પ્રાર્થનામાં જે કંઈ માંગો, એ તમને મળશે.”+

૨૩ ઈસુ મંદિરમાં ગયા અને શીખવવા લાગ્યા. મુખ્ય યાજકો અને લોકોના વડીલો તેમની પાસે આવ્યા. તેઓએ પૂછ્યું: “તું આ બધાં કામો કયા અધિકારથી કરે છે? એ અધિકાર તને કોણે આપ્યો?”+ ૨૪ ઈસુએ તેઓને કહ્યું: “હું પણ તમને એક વાત પૂછું છું. જો તમે મને જવાબ આપો, તો હું તમને જણાવીશ કે હું આ બધું કયા અધિકારથી કરું છું: ૨૫ યોહાન જે બાપ્તિસ્મા આપતો હતો એ કોના તરફથી હતું? ઈશ્વર તરફથી* હતું કે માણસો તરફથી?” તેઓ અંદરોઅંદર વાત કરવા લાગ્યા: “જો આપણે કહીએ કે ‘ઈશ્વર તરફથી,’ તો તે આપણને કહેશે કે ‘તમે કેમ તેનું માન્યું નહિ?’+ ૨૬ જો આપણે કહીએ કે ‘માણસો તરફથી,’ તો આપણને ટોળાનો ડર છે, કેમ કે તેઓ બધા યોહાનને પ્રબોધક માને છે.” ૨૭ તેઓએ ઈસુને જવાબ આપ્યો: “અમને ખબર નથી.” તેમણે તેઓને કહ્યું, “હું પણ તમને નથી જણાવતો કે હું કયા અધિકારથી આ કામો કરું છું.

૨૮ “તમને આ વિશે શું લાગે છે? એક માણસને બે દીકરાઓ હતા. પહેલાની પાસે જઈને તેણે કહ્યું, ‘બેટા, આજે દ્રાક્ષાવાડીમાં જઈને કામ કર.’ ૨૯ તેણે કહ્યું, ‘હું નહિ જાઉં.’ પણ પછીથી તેને પસ્તાવો થયો અને તે ગયો. ૩૦ બીજાની પાસે જઈને પિતાએ એવું જ કહ્યું. તેણે જવાબ આપ્યો કે ‘હું જઈશ પિતાજી,’ પણ તે ન ગયો. ૩૧ આ બેમાંથી કોણે પોતાના પિતાની મરજી પ્રમાણે કર્યું?” તેઓએ કહ્યું, “પહેલાએ.” ઈસુએ તેઓને કહ્યું: “હું તમને સાચે જ કહું છું કે કર ઉઘરાવનારાઓ અને વેશ્યાઓ તમારી આગળ ઈશ્વરના રાજ્યમાં જાય છે. ૩૨ યોહાન ખરો માર્ગ* બતાવવા તમારી પાસે આવ્યો, પણ તમે તેનું માન્યું નહિ. કર ઉઘરાવનારાઓ અને વેશ્યાઓએ તેનું માન્યું.+ તમે આ જોયા પછી પણ પસ્તાવો કર્યો નહિ અને તેનું માન્યું નહિ.

૩૩ “બીજું એક ઉદાહરણ સાંભળો: એક માણસ જમીનદાર હતો. તેણે દ્રાક્ષાવાડી કરી+ અને એની ફરતે વાડ ઊભી કરી. એ વાડીમાં દ્રાક્ષાકુંડ ખોદીને તૈયાર કર્યો. એની ચોકી કરવા બુરજ બાંધ્યો+ અને ખેડૂતોને ભાગે આપીને પરદેશ ગયો.+ ૩૪ જ્યારે ફળની મોસમ આવી ત્યારે માલિકે પોતાના ભાગનાં ફળ લેવા ચાકરોને ખેડૂતો પાસે મોકલ્યા. ૩૫ પણ ખેડૂતોએ તેના ચાકરોને પકડ્યા. તેઓએ એકને માર્યો, બીજાને મારી નાખ્યો, બીજા એકને પથ્થરો મારીને મારી નાખ્યો.+ ૩૬ તેણે ફરીથી અગાઉ કરતાં બીજા વધારે ચાકરો મોકલ્યા. ખેડૂતોએ એ ચાકરો સાથે પણ એવું જ કર્યું.+ ૩૭ આખરે તેણે આમ વિચારીને પોતાના દીકરાને મોકલ્યો: ‘તેઓ મારા દીકરાનું માન રાખશે.’ ૩૮ દીકરાને જોઈને ખેડૂતોએ એકબીજાને કહ્યું, ‘આ તો વારસદાર છે.+ ચાલો તેને મારી નાખીએ અને તેનો વારસો લઈ લઈએ!’ ૩૯ તેઓએ તેને પકડ્યો અને દ્રાક્ષાવાડીની બહાર ઘસડી ગયા અને તેને મારી નાખ્યો.+ ૪૦ જ્યારે દ્રાક્ષાવાડીનો માલિક આવશે ત્યારે તે પેલા ખેડૂતોનું શું કરશે?” ૪૧ તેઓએ કહ્યું: “તેઓ દુષ્ટ હોવાથી, તે તેઓનો પૂરેપૂરો વિનાશ કરશે. તે એવા ખેડૂતોને દ્રાક્ષાવાડી ભાગે આપશે, જેઓ તેને યોગ્ય સમયે એનાં ફળ આપે.”

૪૨ ઈસુએ તેઓને કહ્યું: “શું તમે શાસ્ત્રવચનો નથી વાંચ્યા? ‘બાંધકામ કરનારાઓએ જે પથ્થર નકામો ગણ્યો, એ જ ખૂણાનો મુખ્ય પથ્થર* બન્યો છે.+ ખુદ યહોવાએ* એવું કર્યું છે અને એ અમારી નજરે અજાયબ છે.’+ ૪૩ એટલે હું તમને કહું છું, તમારી પાસેથી ઈશ્વરનું રાજ્ય લઈ લેવાશે. જે પ્રજા ઈશ્વરની ઇચ્છા પ્રમાણે કામ કરે છે,* એને રાજ્ય આપવામાં આવશે. ૪૪ આ પથ્થર પર જે માણસ પડશે તેના ટુકડે-ટુકડા થઈ જશે.+ એ પથ્થર જેના પર પડશે તેનો ભૂકો થઈ જશે.”+

૪૫ જ્યારે મુખ્ય યાજકો અને ફરોશીઓએ તેમનાં ઉદાહરણો સાંભળ્યાં, ત્યારે તેઓ સમજી ગયા કે તે તેઓની જ વાત કરતા હતા.+ ૪૬ તેઓ ઈસુને પકડવા માંગતા હતા, પણ ટોળાંથી ગભરાતા હતા, કેમ કે લોકો તેમને પ્રબોધક માનતા હતા.+