બીજો શમુએલ

૧૨ એટલે યહોવાએ નાથાનને+ દાઉદ પાસે મોકલ્યો. નાથાન તેની પાસે આવ્યો+ અને કહ્યું: “એક શહેરમાં બે માણસો હતા, એક અમીર અને બીજો ગરીબ. ૨ અમીર માણસ પાસે ઘણાં ઘેટાં અને ઢોરઢાંક હતાં.+ ૩ ગરીબ માણસ પાસે એક નાનકડી ઘેટી સિવાય બીજું કંઈ જ ન હતું, જે તેણે વેચાતી લીધી હતી.+ તે ઘેટીની સંભાળ રાખતો અને એ તેના ઘરમાં તેના દીકરાઓ સાથે મોટી થઈ. એ માણસ પાસે જે કંઈ ખાવાનું હતું, એમાંથી એ ઘેટી ખાતી અને તેના પ્યાલામાંથી પીતી તેમજ તેના ખોળામાં સૂઈ જતી. એ ઘેટી ગરીબ માણસની દીકરી જેવી હતી. ૪ એક દિવસ એવું બન્યું કે અમીર માણસના ઘરે કોઈ મહેમાન આવ્યું. અમીર માણસે પોતાનાં ઘેટાં અને ઢોરઢાંકમાંથી કંઈક લઈને મહેમાન માટે ભોજન તૈયાર કર્યું નહિ. એના બદલે તેણે ગરીબ માણસની ઘેટી લઈને મહેમાન માટે ભોજન તૈયાર કર્યું.”+

૫ એ સાંભળીને અમીર માણસ પર દાઉદનો ક્રોધ સળગી ઊઠ્યો. દાઉદે નાથાનને કહ્યું: “યહોવાના સમ,*+ આવું કરનાર માણસ મોતને લાયક છે! ૬ એ માણસે કેવું દુષ્ટ કામ કર્યું છે! આવું કરતા તેને જરાય દયા ન આવી! તેણે ઘેટીના બદલામાં ચાર ગણું પાછું આપવું પડશે.”+

૭ નાથાને દાઉદને કહ્યું: “તમે પોતે જ એ માણસ છો! ઇઝરાયેલના ઈશ્વર યહોવા આમ કહે છે: ‘મેં પોતે ઇઝરાયેલ પર રાજા તરીકે તારો અભિષેક કર્યો+ અને મેં જ તને શાઉલના હાથમાંથી બચાવ્યો.+ ૮ મેં તને તારા માલિકનું ઘર આપ્યું+ અને તારા માલિકની પત્નીઓ+ તારા હાથમાં સોંપી. મેં તને ઇઝરાયેલ અને યહૂદાનું ઘર સોંપ્યું.+ એટલું પૂરતું ન હોય તેમ, હું તારા માટે હજુ પણ વધારે કરવા તૈયાર હતો.+ ૯ તો પછી તેં યહોવાનું અપમાન કેમ કર્યું? તેમની નજરે ખોટું કામ કેમ કર્યું? તેં ઊરિયા હિત્તીની કતલ કરાવી!+ આમ્મોનીઓની તલવારથી તેને મારી નંખાવ્યો+ અને તેની પત્નીને તારી પત્ની બનાવી.+ ૧૦ હવે તારા ઘરને માથે કાયમ તલવાર લટકતી રહેશે,+ કારણ કે તેં ઊરિયા હિત્તીની પત્નીને તારી પત્ની બનાવીને મારું અપમાન કર્યું છે.’ ૧૧ યહોવા આમ કહે છે: ‘હું તારા પોતાના ઘરમાંથી તારી વિરુદ્ધ આફત લાવીશ.+ તારી નજર આગળ હું તારી પત્નીઓ બીજા કોઈ માણસના* હાથમાં સોંપી દઈશ.+ તે માણસ ધોળે દહાડે તારી પત્નીઓની આબરૂ લેશે.+ ૧૨ ભલે તેં એ કામ છૂપી રીતે કર્યું,+ પણ હું આ આખા ઇઝરાયેલની નજર આગળ ધોળે દહાડે કરીશ.’”

૧૩ દાઉદે નાથાનને કહ્યું: “મેં યહોવા વિરુદ્ધ પાપ કર્યું છે.”+ જવાબમાં નાથાને દાઉદને કહ્યું: “યહોવાએ તમારું પાપ માફ કર્યું છે.*+ તમે માર્યા નહિ જાઓ.+ ૧૪ પણ તમે આ પાપ કરીને યહોવાનું ઘોર અપમાન કર્યું હોવાથી, હમણાં જન્મેલો તમારો દીકરો ચોક્કસ મરી જશે.”

૧૫ પછી નાથાન તેના ઘરે ચાલ્યો ગયો.

દાઉદને ઊરિયાની પત્નીથી જન્મેલા બાળકને યહોવાએ ખૂબ બીમાર પાડ્યું. ૧૬ દાઉદે બાળક માટે સાચા ઈશ્વર આગળ બહુ કાલાવાલા કર્યા. તે આકરા ઉપવાસ કરવા લાગ્યો. તે આખી રાત જમીન પર પડી રહેતો.+ ૧૭ તેના ઘરના વડીલો તેની પાસે જઈને ઊભા રહેતા અને તેને જમીન પરથી ઊભા કરવાની કોશિશ કરતા. પણ તે ના પાડતો અને તેઓ સાથે કંઈ ખાતો નહિ. ૧૮ સાતમા દિવસે બાળક ગુજરી ગયું. દાઉદના સેવકો તેને કહેતા ગભરાતા હતા કે તે મરણ પામ્યું છે. તેઓએ કહ્યું: “બાળક જીવતું હતું ત્યારે, તે આપણી વાત સાંભળતા ન હતા. તો પછી હવે આપણે કઈ રીતે કહીએ કે બાળક મરણ પામ્યું છે? તે વગર વિચાર્યું કંઈક કરી બેસે તો?”

૧૯ દાઉદે જોયું કે તેના સેવકો એકબીજા સાથે કંઈક ગુસપુસ કરતા હતા. તે સમજી ગયો કે બાળક મરી ગયું છે. દાઉદે પોતાના સેવકોને પૂછ્યું: “શું બાળક મરી ગયું છે?” તેઓએ જવાબ આપ્યો: “હા, તે મરણ પામ્યું છે.” ૨૦ એટલે દાઉદ જમીન પરથી ઊઠ્યો. તેણે નાહી-ધોઈને શરીરે તેલ ચોળ્યું+ અને કપડાં બદલ્યાં. તેણે યહોવાના મંડપમાં+ જઈને નમન કર્યું. ત્યાર બાદ તે પોતાના મહેલમાં ગયો ને તેણે ખાવાનું માંગ્યું અને ખાધું. ૨૧ તેના સેવકોએ તેને પૂછ્યું: “તમે આવું કેમ કર્યું? બાળક જીવતું હતું ત્યારે, તમે ઉપવાસ કર્યા અને રડતા રહ્યા. પણ બાળક મરી ગયું કે તરત તમે ઊભા થયા અને ભોજન લીધું.” ૨૨ દાઉદે જવાબ આપ્યો: “બાળક જીવતું હતું ત્યારે મેં ઉપવાસ કર્યા+ અને વિલાપ કર્યો, કારણ કે મેં વિચાર્યું, ‘કોને ખબર કદાચ યહોવા મારા પર કૃપા કરે અને બાળકને જીવતું રાખે.’+ ૨૩ પણ હવે તે મરણ પામ્યું છે, તો હું શું કામ ઉપવાસ કરું? શું હું તેને પાછું લાવી શકું છું?+ એક દિવસ હું તેની જેમ મરણ પામીશ,+ પણ તે મારી પાસે પાછું આવવાનું નથી.”+

૨૪ પછી દાઉદે પોતાની પત્ની બાથ-શેબાને+ દિલાસો આપ્યો. તેણે તેની સાથે જાતીય સંબંધ બાંધ્યો. સમય જતાં, બાથ-શેબાએ દીકરાને જન્મ આપ્યો અને તેનું નામ સુલેમાન*+ પાડવામાં આવ્યું. યહોવાને સુલેમાન પર બહુ પ્રેમ હતો.+ ૨૫ તેમણે નાથાન+ પ્રબોધક દ્વારા સંદેશો મોકલીને જણાવ્યું કે યહોવા માટે એ છોકરાનું નામ યદીદયા* રાખો.

૨૬ યોઆબે આમ્મોનીઓના+ રાબ્બાહ+ શહેર સામે લડવાનું ચાલુ રાખ્યું અને તેણે પાટનગર* કબજે કર્યું.+ ૨૭ યોઆબે દાઉદ પાસે સંદેશવાહકો મોકલ્યા અને કહ્યું: “મેં રાબ્બાહ+ સામે લડાઈ કરીને પાણીના શહેરનો* કબજો કરી લીધો છે. ૨૮ હવે બાકીનું લશ્કર ભેગું કરીને શહેર પર ચઢાઈ કરો અને એ જીતી લો. નહિતર મારે એ શહેર જીતી લેવું પડશે અને એનો યશ મને મળશે.”*

૨૯ એટલે દાઉદે આખું લશ્કર ભેગું કર્યું અને રાબ્બાહ ગયો. તે એની સામે લડ્યો અને એના પર જીત મેળવી. ૩૦ તેણે માલ્કામના* માથા પરથી મુગટ ઉતારી લીધો. એ મુગટના સોનાનું વજન એક તાલંત* હતું અને એ કીમતી રત્નોથી જડેલો હતો. એ મુગટ દાઉદના માથા પર મૂકવામાં આવ્યો. દાઉદ એ શહેરમાંથી પુષ્કળ લૂંટ પણ લઈ આવ્યો.+ ૩૧ દાઉદ એ શહેરના લોકોને પણ લઈ આવ્યો. તેણે તેઓને પથ્થર કાપવાના કામે લગાડ્યા, લોઢાનાં અણીદાર સાધનો અને કુહાડીઓ વડે મજૂરી કરાવી તેમજ તેઓને ઈંટો બનાવવાના કામે લગાડી દીધા. આમ્મોનીઓનાં બધાં શહેરોના તેણે આવા જ હાલ કર્યા. પછી દાઉદ પોતાના આખા લશ્કર સાથે યરૂશાલેમ પાછો ફર્યો.