સભાશિક્ષક
૧ દાઉદના દીકરા, યરૂશાલેમના રાજા,+ ઉપદેશકના*+ શબ્દો.
૨ ઉપદેશક કહે છે, “નકામું છે! નકામું છે!
બધું જ નકામું છે!”+
૫ સૂર્ય ઊગે છે* અને સૂર્ય આથમે છે,
પછી તે ઉતાવળે* એ જગ્યાએ પાછો જાય છે, જ્યાંથી તેણે ફરી ઊગવાનું છે.+
૬ પવન દક્ષિણમાં જાય છે અને ફરીને ઉત્તરમાં આવે છે.
એ ગોળ ગોળ ચક્કર મારે છે, બસ ફર્યા જ કરે છે.
૭ નદીઓ* વહેતી વહેતી દરિયામાં ભળી જાય છે, છતાં દરિયો કદી ઊભરાતો નથી.+
નદીઓ જ્યાંથી નીકળી છે, ત્યાં પાછી આવીને ફરી વહે છે.+
૮ બધી વાતો મનને થકવી નાખનારી છે.
કોઈ એનું વર્ણન કરી શકતું નથી.
એ જોઈ જોઈને આંખ થાકી જાય છે, કંઈક નવું જોવા ઝંખે છે,
એ સાંભળી સાંભળીને કાન પાકી જાય છે, કંઈક નવું સાંભળવા તલપે છે.
૧૦ એવું તો શું છે જેના વિશે કોઈ કહે, “જુઓ! આ કંઈક નવું છે”?
આ આજનું નથી, આ તો વર્ષોથી છે,
આપણા જમાનાનું નહિ, પણ સદીઓથી છે.
૧૧ જૂના જમાનાના લોકોને કોઈ યાદ રાખતું નથી.
તેઓ પછી આવનાર લોકોને પણ કોઈ યાદ રાખતું નથી,
અને આવનાર પેઢી પણ તેઓને યાદ નહિ રાખે.+
૧૨ હું ઉપદેશક, યરૂશાલેમથી ઇઝરાયેલ પર રાજ કરું છું.+ ૧૩ પૃથ્વી પર થઈ રહેલાં કામોને સમજવા મેં મારી બુદ્ધિ કસી. એનો અભ્યાસ કરવા મેં મન લગાડ્યું.+ ઈશ્વરે માણસોને* સોંપેલું એ કામ થકવી નાખનારું છે, માણસો એમાં જ ડૂબેલા રહે છે.
૧૪ પૃથ્વી પર થતાં બધાં કામો પર મેં નજર કરી,
અને જુઓ! બધું જ નકામું છે, હવામાં બાચકા ભરવા જેવું છે.+
૧૫ જે વાંકું છે, એને સીધું કરી શકાતું નથી.
જે છે જ નહિ, એને ગણી શકાતું નથી.
૧૬ મેં મનમાં કહ્યું: “મેં પુષ્કળ જ્ઞાન મેળવ્યું છે, યરૂશાલેમમાં મારી પહેલાં થઈ ગયેલા લોકોથી પણ વધારે બુદ્ધિ મેળવી છે.+ મને* જ્ઞાન અને ડહાપણનો બહોળો અનુભવ છે.”+ ૧૭ બુદ્ધિ, ગાંડપણ અને મૂર્ખાઈ વિશે જાણવા મેં દિલ લગાડ્યું. ત્યારે મને ખ્યાલ આવ્યો કે એ પણ નકામું છે,+ હવામાં બાચકા ભરવા જેવું છે.
૧૮ જેટલી વધારે બુદ્ધિ મેળવીએ, એટલી વધારે નિરાશા હાથ લાગે છે,
જેટલું વધારે જ્ઞાન લઈએ, એટલું વધારે દુઃખ વેઠવું પડે છે.+