ગીતશાસ્ત્ર

૧૦૪ હે મારા જીવ, યહોવાની સ્તુતિ કર.+

હે યહોવા મારા ઈશ્વર, તમે બહુ જ મહાન છો.+

તમે માન-મહિમા* અને ગૌરવથી શોભાયમાન છો.+

 ૨ તમે કપડાની જેમ પ્રકાશ ઓઢી લીધો છે.+

તમે આકાશોને તંબુના કાપડની જેમ ફેલાવો છો.+

 ૩ તમે વાદળો પર પોતાના માટે ઘર બાંધો છો.*+

 ૫ તમે પૃથ્વીને એના પાયાઓ પર અડગ રાખી છે.+

પૃથ્વીને એની જગ્યાએથી સદાને માટે ખસેડી શકાશે નહિ.+

 ૬ તમે પૃથ્વીને ઊંડા પાણીની ઓઢણી ઓઢાડી દીધી છે.+

પાણીએ પર્વતોને ઢાંકી દીધા છે.

 ૭ તમારી ધમકીથી તેઓ નાસી ગયા.+

તમારી ગર્જનાના અવાજથી તેઓ ગભરાઈને ભાગી ગયા.

૧૧ એનાથી બધાં જંગલી જાનવરોને પાણી મળે છે.

જંગલી ગધેડાઓ તરસ છિપાવે છે.

૧૨ ઝરણાંને કિનારે આવેલાં વૃક્ષો પર પંખીઓ માળા બાંધે છે.

તેઓ ગાઢ જંગલમાં ગીતો ગાય છે.

૧૩ તમે ઉપરના ઓરડાઓમાંથી પર્વતોને પાણી પિવડાવો છો.+

પૃથ્વીને તમારી મહેનતનાં ફળથી સંતોષ થાય છે.+

તમે ધરતીમાંથી અનાજ ઉગાડો છો.

ગંધતરુનાં* વૃક્ષો તો બગલાનું+ ઘર છે.

૧૮ ઊંચા ઊંચા પર્વતો પર પહાડી બકરાં રહે છે.+

ખડકો તો સસલાંનું રહેઠાણ છે.+

૧૯ તમે ચંદ્રને સમય નક્કી કરવા બનાવ્યો છે.

સૂર્ય પોતાનો આથમવાનો સમય સારી રીતે જાણે છે.+

૨૪ હે યહોવા, તમારાં કામો અગણિત છે!+

એ બધાંનું સર્જન તમે કેટલી સમજદારીથી કર્યું છે!+

તમારી રચનાથી આખી પૃથ્વી ભરપૂર છે.

૨૫ સાગર કેટલો મોટો અને વિશાળ છે!

એ અસંખ્ય જીવજંતુઓ અને નાનાં-મોટાં પ્રાણીઓથી ઊભરાય છે.+

૨૮ તમે આપો ત્યારે તેઓ ભેગું કરે છે.+

તમારો હાથ ખોલો ત્યારે તેઓ સારી વસ્તુઓથી ધરાય છે.+

૨૯ તમે મોં ફેરવી લો ત્યારે, તેઓ હેરાન-પરેશાન થાય છે.

જો તમે જીવન-શક્તિ* લઈ લો, તો તેઓ મરણ પામે છે અને પાછા ધૂળમાં મળી જાય છે.+

૩૦ જો તમે જીવનનો શ્વાસ ફૂંકો, તો તેઓ ઉત્પન્‍ન થાય છે.+

તમે ભૂમિને ફરીથી તાજી કરો છો.

૩૧ યહોવાનું ગૌરવ સદા માટે ટકશે.

યહોવા પોતાનાં કામો જોઈને હરખાશે.+

૩૨ તમે પૃથ્વી પર નજર કરી અને એ ધ્રૂજી ઊઠી.

તમે પર્વતોને અડક્યા અને ધુમાડો નીકળવા લાગ્યો.+

૩૩ હું જિંદગીભર યહોવાનાં ગીતો ગાઈશ.+

હું છેલ્લા શ્વાસ સુધી મારા ઈશ્વરની સ્તુતિ કરીશ.*+

૩૪ મારા વિચારો તેમને પસંદ પડે.*

હું યહોવાને લીધે આનંદ કરીશ.

૩૫ પૃથ્વી પરથી પાપીઓનું નામનિશાન ભૂંસાઈ જશે.

દુષ્ટો હવે રહેશે જ નહિ.+

હે મારા જીવ, યહોવાની સ્તુતિ કર. યાહનો જયજયકાર કર!*