Եբրայեցիներ
6 Ուստի քանի որ թողել ենք Քրիստոսի+ մասին սկզբնական+ ուսմունքները, եկեք շարունակենք ձգտել հասունության+, և նորից չդնենք հիմքը+, այսինքն՝ մեռած գործերի համար զղջալը+, Աստծուն հավատալը+, 2 մկրտությունների+, ձեռքերը դնելու+, մահացածների հարության+ և հավիտենական դատաստանի+ մասին ուսմունքները։ 3 Մենք կձգտենք հասունության, եթե Աստված թույլ տա+։
4 Նրանք, ովքեր մեկ անգամ լուսավորվեցին+, ճաշակեցին երկնային ձրի պարգևը+, դարձան սուրբ ոգուն մասնակիցներ+ 5 և ճաշակեցին+ Աստծու բարի խոսքն ու գալիք աշխարհին* առնչվող զորությունները+, 6 բայց հեռացան+, անհնար է, որ կրկին զղջման բերվեն+, որովհետև նրանք Աստծու Որդուն նորից ցցին են գամում և հրապարակորեն խայտառակում նրան+։ 7 Օրինակ՝ հողը, որ խմում է իր վրա հաճախ թափվող անձրևը և մշակողի համար պիտանի բուսականություն է տալիս+, Աստծուց օրհնություն է ստանում դրա համար։ 8 Բայց եթե այն փուշ ու տատասկ է տալիս, անպետք է, անեծքի ենթակա+ և սահմանված է այրվելու+։
9 Սակայն ինչ վերաբերում է ձեզ, սիրելինե՛ր, չնայած նրան, որ այսպես ենք խոսում, մենք համոզված ենք, որ դուք ավելի լավ վիճակում եք, քան նրանք, ովքեր հեռացան, և ունեք այն ամենը, ինչ փրկության է տանում։ 10 Աստված անարդար չէ, որ մոռանա ձեր աշխատանքը և այն սերը, որ դրսևորեցիք իր անվան հանդեպ+ նրանով, որ ծառայեցիք սրբերին+ ու շարունակում եք ծառայել։ 11 Բայց մենք ցանկանում ենք, որ ձեզանից ամեն մեկը շարունակի նույն աշխատասիրությունը դրսևորել, այնպես որ ձեր հույսը+ հաստատուն լինի+ մինչև վերջ+, 12 որպեսզի չծուլանաք+, այլ ընդօրինակեք+ նրանց, ովքեր հավատով ու համբերությամբ ժառանգում են խոստումները+։
13 Երբ Աստված իր խոստումը տվեց Աբրահամին+, նա ինքն իրենով երդվեց+, քանի որ ավելի մեծ որևէ մեկով չէր կարող երդվել։ 14 Նա ասաց. «Ես անպատճառ կօրհնեմ ու կշատացնեմ քեզ»+։ 15 Եվ այսպես, համբերությամբ սպասելուց հետո Աբրահամը ստացավ այս խոստումը+։ 16 Մարդիկ իրենցից ավելի մեծ ինչ-որ մեկով են երդվում+, ու նրանց երդումը ամեն վիճաբանության վերջն է, քանի որ այն օրինական երաշխիք է նրանց համար+։ 17 Նույն ձևով էլ Աստված, երբ նպատակադրեց խոստման ժառանգներին+ ավելի հստակորեն ցույց տալ իր խորհրդի անփոփոխ+ լինելը, երդում ավելացրեց իր խոսքին, 18 որպեսզի երկու անփոփոխ բաների միջոցով, որոնց դեպքում անհնար է, որ Աստված սուտ խոսի+, մենք, որ դեպի ապաստան փախանք, մեծ քաջալերություն ստանանք մեր առջև դրված հույսը+ ամուր բռնելու համար։ 19 Այս հույսը+ խարսխի նման է մեր հոգու համար. այն թե՛ հուսալի է, թե՛ հաստատ, և մտնում է վարագույրի ներսի կողմը+, 20 ուր հանուն մեզ մտավ նախակարապետը+՝ Հիսուսը, որը հավիտյան քահանայապետ դարձավ՝ Մելքիսեդեկի կարգի պես+։